Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#35 - Kerstdiner

20 december 2014 - 13:24
Bij Maarn loopt het verkeer helemaal vast. Ik kan geen kant meer op. De sneeuw ligt hier vijftig centimeter hoog en geen scheeuwschuiver of stooiwagen kan hier komen. Het is eerste kerstdag, elf uur ’s ochtends en ik ben al te laat. Op de achterbank staat de tas met de rollade en de pudding. Mijn moeder zal zich afvragen waar ik blijf. Ik moet haar bellen. Ik zoek in mijn tas, haal alles eruit: de shag, de handig kleine paraplu, de papieren zakdoekjes en mijn sleutels. Eindelijk, helemaal onderin, vind ik mijn mobieltje. Ik druk op de powerknop. Niets. Ik schud ermee. Nog steeds niks. Dat was dus wat ik was vergeten: opladen. Mijn moeder zal nu denken dat ik verongelukt ben, dat ik naamloos in een mortuarium van een ziekenhuis lig. Over een half uur zal ze ze allemaal gebeld hebben en natuurlijk is ze niets wijzer geworden. Ondertussen zal ze proberen te redden wat er te redden valt: ze serveert de kerststol bij de koffie en het pasteitje bij de lunch. Ze stuurt mijn vader de weg op om te kijken of hij sporen van een ongeluk ziet en ondertussen zal ze de kalkoen vullen. Ze glimlacht naar mijn broers en zegt: die Henny toch, altijd is er wat, als kind liep ze al in alle sloten die ze vinden kon. De man in de auto voor mij is aan het bellen. Ik stap uit en tik op zijn raampje. “Mag ik uw telefoon lenen? De mijne is leeg.” Hij overhandigt mij glimlachend het apparaat. “Ma, met mij. Ik sta vast op de A12. Ik kan niet voor- of achteruit.” “Je zou er om tien uur zijn!” Haar stem is schril. “Het spijt me. Het kan nog uren duren, als ik al wegkom hier vandaag, want het begint weer te sneeuwen.” “Je verpest mijn kerst! Eén keer per jaar vraag ik je om op tijd te zijn en zelfs dat lukt je niet. Je wordt bedankt!” Nu is ze bijna in tranen. Ik hang op en geef de telefoon terug. Gelukkig heb ik mijn e-reader bij me. De koude rollade zal me best smaken en de hulpdiensten komen vast wel langs met koffie. Dit wordt mijn mooiste kerst sinds jaren.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 december 2014 - 13:44
Lol Petra, ik schuld ook altijd mijn mobiel als het ding niet doet wat ik wil. Alleen heb ik geen powerknop :-). Je tekst is eigenlijk van een droefenis waar je u tegen zegt (idem dito met Sinterklaas) als een dochter een autoweg prefereert boven haar moeder. Ik denk dat je toetsenbord lekt: zie 2e zin. n/r. Fijn je weer gelezen te hebben.

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 december 2014 - 16:28
Hey PetraO, Knap dat je kunt zien dat ze bijna in tranen is. Ik zou eerder omschrijven dat je haar hoort snikken. Ik hoop dat er een geweldig goed boek op je e-reader staat. Doet me denken aan mijn geweldigste jaarwisseling ooit vroeger. Al is alleen wel heel erg alleen. Sterkte HP!

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 december 2014 - 8:20
Het is wel weer een beetje een verdrietig verhaal. Koude rollade in de auto smaakt misschien best goed. Maar de A12 in de sneeuw met kerst lijkt me ook niet heel gezellig. Wel mooi dat je het probleem met de mobiele telefoon nog even tackelde in het verhaal. Het is inderdaad logisch om er eentje te lenen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 december 2014 - 23:04
Erg mooi hoe je beschrijft hoe de HP zich de situatie thuis inbeeldt en vervolgens met de realiteit wordt geconfronteerd. Ik hoop dat de man in de auto voor haar ook een stukje krijgt.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 december 2014 - 12:55
Ik vind dit niet treurig: het wordt toch een onverwacht mooie kerst voor de hp.
Dat is juist wat ik zo treurig vind: dat de HP eenzaam in een koude auto ingesneeuwd op de snelweg een mooiere kerst heeft dan warm thuis aan een tafel tussen familie! :nod: Mij intrigeert de bestuurder voor haar. Hij is zeer behulpzaam maar moet zien wat het gesprek met haar moeder doet. Waarom maken ze het niet samen gezellig? Koude kalkoen smaakt heel erg goed! ;) Graag gelezen! :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 december 2014 - 13:16
Petra O, Ik vind het niet treurig. HP is blij dat ze niet naar de moeder hoeft (het kreng, zelfs als ze vermoedt dat haar dochter verongelukt is, gaat ze door met de voorbereidingen). HP zal vast nog een keer aankloppen bij de bestuurder voor haar. Mooi geschreven!

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 december 2014 - 15:05
PetraO' een goede opbouw van je verhaal. Ik vond het ook niet treurig, net als janp. En ik vond het zo fijn voor haar dat ze een e-reader bij zich had.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
22 december 2014 - 5:56
Dank, Jan en Maddbrug. Een hele kerstdag lezen in plaats van met die moeder opgescheept te zitten, dat is toch heerlijk?

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 december 2014 - 13:59
:lol: Een gezellige kerst zo in de sneeuw! Een nogal overbezorgde moeder lijkt mij. Ik snap dat ze liever zo in de file staat, dan dat ze daar op visite moet zijn!

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
23 december 2014 - 21:14
Heerlijk verhaal. Ik hoop dat ze bij de man in de auto gaat zitten. Ze kan hem ook uitnodigen om de kerst bij haar door te brengen. Samen genieten is fijner.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 december 2014 - 21:44
Uit ervaring weet ik dat een hele nacht ingesneeuwd zijn heel erg onaangenaam kan zijn. Het gebeurde in mijn eerste tweedehands auto. Het was 's avonds laat en het sneeuwde aanhoudend. Ik had nog maar weinig benzine in de tank en liet af en toe de motor draaien voor een beetje warmte. Daar kon de accu niet goed tegen en die begaf het op zeker moment. Mij restte alle spieren aan te spannen om het lichaam op temperatuur te houden. Tegen de ochtend deden ze dat vanzelf, inclusief het klappertanden. Om een uur of zes in de ochtend zag ik in de verte een lampje branden. Daar ben ik naar toe gestrompeld. Het bleek een boerderij en mijn redding te zijn. Mobieltjes bestonden toen nog niet. Jouw mooie verhaal, Petra, deed mij aan dat voorval denken. Gelukkig had ik toen nog geen exhibitionistische neigingen.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
24 december 2014 - 15:35
Dank je, Tja. Naar huis gaan lukt niet, maar het wordt vast een mooie kerst voor die twee, want nood verbroedert. Dos, ik denk ook wel dat ingesneeuwd raken vervelend kan zijn, en dan mag je je gelukkig prijzen dat je geen exhibitionist bent, want het is zo al koud genoeg. Daarom altijd een dekentje mee in de auto, zodat je kerst op een aangename manier kunt vermijden.