Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#35 Moontje

Moontje is een meisje van acht jaar. Tenger, onopvallend, een tikje stil, en vaak diep in gedachten verzonken. Dit jaar heeft Moontje voor kerst een bijzonder cadeau gevraagd. En elke avond, voordat ze gaat slapen, voegt ze stilletjes aan haar avondgebedje toe: ‘…Oh, en Onzelieveheer, laat de Kerstman mijn wens vervullen ...?’ Niet dat ze gelooft in de Kerstman, ze weet heus wel dat haar moeder de kerstcadeautjes koopt. Ze weet trouwens ook niet zeker of Onzelieveheer wel bestaat, maar ze neemt graag het zekere voor het onzekere. ‘Alstublieft…?’ fluistert ze er daarom beleefdheidshalve toch maar achteraan. Op kerstochtend is ze om zeven uur wakker. Te opgewonden om nog te kunnen slapen sluipt ze naar de woonkamer. Haar hart maakt een sprongetje als ze onder de kerstboom het in blauw papier ingepakte pakje ontwaart met haar naam erop. Zou het…? Voordat de rest van de familie is opgestaan, en heeft ontbeten, is het negen uur. Al die tijd heeft ze haar ogen niet kunnen afhouden van het blauwe pakje. Als het eindelijk tijd is voor de cadeautjes, is ze zo nerveus dat ze met het hare wacht tot het laatst, bang als ze is voor een teleurstelling. Stel dat er gewoon een spelletje in zit, of een chocoladeletter… Haar vader heeft een computerspel gekregen. Haar moeder een fles parfum. En haar zusje een paardenboek. ´Nou Moon, nu ben jij toch echt aan de beurt.’ Moeder schuift haar het blauwe pakje toe. Terwijl haar hart bonst en haar lijf van binnen jeukt van de spanning, peutert ze met tergende precisie een plakbandje los. En nog een. En dan wordt het cadeau zichtbaar. Glanzend groen met blauw is de buitenkant. Dit is ‘m. Deze had ze gezien in de winkel! `Maar wat is het dan?’ vraagt haar zusje ongeduldig. ‘Een Toverboek,’ zegt Moontje met een gelukzalige glimlach. Ze bladert erdoorheen en streelt liefkozend elke maagdelijk lege bladzijde. ‘Maar er staat niets in!’ roept haar zusje. ‘Jawel,’ fluistert Moontje. ‘Het staat vol. Met verhalen. Die kunnen jullie alleen nog niet lezen.’ Want ze moeten nog worden opgeschreven. Maar nu ze sinds twee jaar kan schrijven, alle letters van het alfabet, vormt dát geen probleem. ‘Dank u wel Kerstman!’ roept Moontje, en schalks richt ze haar blik omhoog. En dank u wel, Onzelieveheer! Dat laatste zegt ze niet hardop. Die middag blaast Moontje hoogstpersoonlijk haar toverboek leven in. Met sierlijke letters begint ze te schrijven op de eerste lege bladzijde: Moontje is een meisje van acht jaar … - -

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een heerlijk, lief verhaaltje om de dag mee te beginnen. Ik voel me helemaal moederlijk zoet en in wee-ige kerstsfeer ... maar dat bedoel ik dan positief.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een lief kerst verhaaltje. Zoet geschreven. Ik vraag me af of de -infodump- nodig is als introductie maar het stoorde me niet bij het lezen. Ik trok wel mijn wenkbrauwen op bij het lezen van de chocolade letter, met kerst? Jij houdt de spanning goed vast en lief om te lezen dat deze grote auteur in spe zo blij is met een vrij simpel, klein cadeau. Het leest lekker en heeft een goed plot! :)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Het begint met de bijzondere naam die je voor de hp hebt gekozen: Moontje. Je kan niet anders dan ogenblikkelijk van het kind houden. Wat een schatje met haar gebedjes, verlangen, geduld en fluisterstemmetje. Deze zin krijgt van mij de absolute hoofdprijs. [‘Jawel,’ fluistert Moontje. ‘Het staat vol. Met verhalen. Die kunnen jullie alleen nog niet lezen.’] Heel mooi Fata. Niet gewilde inversie: [Deze ze had gezien in de winkel!] Een gemene opmerking: Waarom krijgen de ouders een duurder cadeau dan de kinderen :confused:

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zo lieflijk geschreven. Je zinnen en je hoofdpersonage bezorgen mij een warm kerstgevoel. Echt een prachtig stukje! en voor mij is het AF.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een prachtig kinderverhaaltje. Zo liefelijk en zo makkelijk leesbaar. Complimenten Fatamorgana.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik voeg me bij Marietje. De spanning is goed opgebouwd. Leuk verhaal en moge Moontje nog vele verhalen schrijven.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een lief verhaaltje. Cadeaus vragen aan de kerstman en Onzelieveheer bidden om mee te werken vind ik zo'n prachtige onschuldige kinderlijke tegenstrijdigheid dat ik daarna alles geloof :)

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Het einde vind ik mooi, dat wordt heel erg mooi geschreven en persoonlijk had je dat aan het begin ook meer door mogen voeren. Een toverboek, echt heel knap gevonden. Een zeurtje: volgens mij moet het Onze-Lieve-Heer zijn. Door het aan elkaar te plakken is het ook lastiger te lezen. Prachtig verhaal.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lief verhaal! Ik was erg benieuwd wat Moontje nou zo graag wilde :) De chocoladeletter vond ik inderdaad ook opmerkelijk, en ik vroeg me af of kinderen zich zo bewust zijn van hoe lang ze al kunnen schrijven, ivm het 'sinds twee jaar'. Dat viel me op. Verder leuk!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een heel liefelijk verhaaltje. Komt Moontje binnenkort ook meedoen met de schrijfopdrachten?

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Moontje. Een mooie titel. Het meisje met zoveel geduld en dan zo rustig haar pakje opent, plakbandje voor plakbandje. Ik hoop dat Moontje heel veel mag toveren met haar woorden.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Moontje doet me dromerig aan de volle maan denken. Een uitstekende naam voor dit sprookjesachtige verhaal. Is het een bestaande naam, of heb je hem voor deze gelegenheid verzonnen? Een kind dat al bij voorbaat blij is met een blanco boekwerk vol verhalen die nog geschreven moeten worden; door haarzelf en dat een zalig vooruitzicht vindt. Als we tijd van leven hebben krijgen we daar nog van te horen. Werkelijk mooi gedaan, Fata. Kan een kind van acht al sierlijke letters schrijven? Zou je er geen 'sierlijke hanenpoten' van maken?

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Een lief kerstverhaal! Het doet me denken aan mezelf. In de winter, op mijn knieën voor de salontafel, de hitte van de kachel verwarmde mijn rug en op de TV was schaatsen ervoor. Ik had een boekje zonder lijntjes voor me en begon een klein verhaaltje op te schrijven. Fijne herinneringen! :) Je hebt het mooi geschreven zo uit het oog van een kind. Ik was even bang dat ze teleurgesteld zou worden, maar gelukkig was dat niet het geval.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie (ook lieve) reacties! De naam Moontje is niet verzonnen, zo werd ik zelf vroeger genoemd. Het kleine meisje is me dus ook niet geheel onbekend. Ik ben altijd gebiologeerd geweest door lege schriften en opschrijfboekjes, maar ook lege schildersdoeken of vellen tekenpapier. Het bijzondere gevoel dat daarmee ALLES mogelijk is en gecreëerd kan worden... Zelfs een leeg Word-bestand bezorgt me nog steeds die kriebel :o Ik wens iedereen hele fijne feestdagen!

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fatamorgana, wat een lieflijk verhaal en prachtig gevonden : het boek met de lege bladzijden die op haar verhalen wachten. Fijntjes in sfeer en gevoel, vertederend. Uitstekend gedaan :thumbsup: fijne feestdagen.