Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#35 de sneeuwstorm

17 december 2014 - 12:11
Een vervolg op #34 http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/… Zojuist heb ik de laatste afspraken in de dierenartsenpraktijk afgehandeld. Vroeg in de avond stond er nog onverwacht een vrouw voor de deur. Ze droeg op haar arm een hondje met een gebroken pootje. “Ach, arm diertje! Wat is jou overkomen op kerstavond?” De vrouw had geen idee. Ze wandelde haar dagelijkse avondrondje en trof dit beestje bibberend van de kou onder een oude den aan. Ze hoopte te voet nog voor sluitingstijd bij mij in de praktijk te arriveren om naar de vondeling te laten kijken. Vermoedelijk is het beestje flink aan zijn lot overgelaten. Het pootje heb ik zorgvuldig behandeld en de vrouw zal na de kerst contact leggen met een asiel in de buurt. Ik doe de lampen van de praktijk uit, pak mijn jas en zie dat er buiten een flink pak sneeuw is gevallen. Zoveel sneeuw heb ik zelden meegemaakt. Er vallen nog steeds grote vlokken neer. Ik start mijn auto en rijd stapvoets de polder in, de ramen zijn alweer aangeslagen en ik zie geen hand voor ogen. Levensgevaarlijk is dit weer! Na een kwartier rijden wordt de sneeuwval heel heftig. Ik beland in een ware sneeuwstorm. Ik graai naar mijn tas op de bijrijderzitting en raadpleeg m’n mobiel. Deze was toch opgeladen? Er is geen beweging in te krijgen. Wat nu? In de verste verte is geen mens te bekennen. Ik ben ongeveer op de hoogte van de Schapendijk bij het poldergemaal. Als ik het goed heb, dan is het vanaf hier ongeveer een half uur lopen naar het eerstvolgende dorp. Ik zet mijn auto voorzichtig op een brede inham naast de polderdijk en sluit de auto goed af. Verder rijden is niet te doen en bovendien onverstandig. Ik boek wel ergens een hotelovernachting. Na een barre tocht tref ik hotel ‘Landzicht’ aan. Er brandt alleen nog licht bij de receptie. De eigenaar opent de deur voor me en groet vriendelijk. Gelukkig hebben ze nog een kamer vrij. Ik open de deur van kamer vijftien, neem een warme douche en val dan in diepe slaap. De volgende middag schrik ik om halftwee wakker …

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 17:03
Ik heb het gevoel dat ik hier iets achter moet zoeken: De volgende middag schrik ik om halftwee wakker … Want verder is HP eigenlijk onderweg naar huis toe en gebeurd er niet heel veel. Maar vanwaar die lange slaap? Zoals Jules al zegt. Zomaar uit het leven gegrepen. Intussen ga ik zit wachten tot volgende week.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 17:44
Mirte, je stukje leest lekker weg, alleen geef je voor mijn gevoel wat veel informatie die ik niet goed kan plaatsen. De hele inleiding over de vrouw met het hondje bijvoorbeeld, vind ik erg lang. Wat wil je er precies mee aantonen? Hotel 'Landzicht" , Kamer vijftien, een diepe en lange slaap... en dat alles tijdens een sneeuwstorm... het lijken voor mij allemaal hints naar een vreselijk spannend en griezelig verhaal. Anders kan ik al die details niet plaatsen. Maar ik begrijp dat je stukje onderdeel is van een langer verhaal. In dat geval kijk ik uit naar het volgende deel!

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 18:14
@ Jules du lac, Johanna B. en Fatamorgana: bedankt voor jullie feedback! Wordt vervolgd ... @ Fatamorgana, over dat hondje ga ik nog bekijken, wat ik kan veranderen. Mijn man heeft het vanavond ook gelezen en hij vindt dit stukje ook abrupt eindigen en vraagt zich af wat ik ermee wil ;) @ Johanna B.; de tijdkeuze is bewust gedaan. In mijn vorige verhaal heeft de HP een date op 1e kerstdag om 12.00 uur. Ze wordt echter pas om 13.30 uur wakker in dat hotel ...

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 18:33
@Mirte Sorry, ik vind het verhaal lezen als een schoolreisjeverslag. De verkleinwoorden in het begin helpen niet mee om dat beeld te veranderen. Je legt ook veel uit/herhaalt. Tel eens hoe vaak je "sneeuw" hebt gebruikt. Het wandelen van de vrouw komt relaxed over. Dat vind ik niet passen bij de urgentie (gewond dier; laat tijdstip). Een half uur lopen en dan ineens na lange tijd lopen, snap ik niet. Het einde vind ik uit de lucht vallen. Half twee wakker worden? Alsof ze enorm uitgeput was.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 19:13
Hallo Mirte, Eerst dit: ...vanaf het ogenblik dat je HP in de polder zit vind ik je verhaal prachtig. Ik proef echt die poldersfeer, ik hunker zelfs naar nog ietsje meer beschrijving. Er hoeft ook niet veel te gebeuren, het is wat mij betreft goed zo. Hoe minder er gebeurt hoe beter misschien wel. Ik bedacht aan de andere kant wel dat ze verduiveld veel geluk heeft dat er hotelletje in de buurt is. Ze had best lang moeten lopen als het even niet mee zou zitten. Het hotelletje is heel leuk hoor, het komt er alleen een beetje plots te staan, Anderzijds is stranden in een eenzaam hotelletje midden in een sneeuwstorm ergens achter een polderdijk... het ideale begin van een roman zou ik zo denken. Wat het eerste deel betreft lijkt het alsof die intro er eigenlijk niet zoveel toe doet, maar... als je toch in vervolgverhalen wil schrijven kan er best later nog wat komen waardoor deze intro plots weer wel van belang kan zijn. Dat kan jij als schrijver alleen uitmaken. Mooi stukje en weet je, ik zat ook een beetje te denken aan die reeks vroeger op TV over de dierenarts James Herriot: All Creatures Great and Small, dat sfeertje! Heerlijk.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 20:05
@ Leonardo Pisano, pittige feedback; Ik krijg er :o van. Ik lees en herlees het en neem je tips mee ter lering & vermaak. Bedankt voor jouw kritische blik. @ W Rynlandt, bedankt voor jouw reactie. Goed om te horen hoe mijn verhaal door anderen gelezen wordt zonder bezit van voorkennis en gedachten die ik als schrijver al wel ken. Leuk dat je de sfeer weet te benoemen ...

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 20:47
Ik heb de tekst enigszins herzien. Ik kan nog geen afscheid nemen van het hondje. Het zit in mijn hoofd omdat kort voor kerst (of andere vakanties) meer dieren helaas aan hun lot over worden gelaten door hun baasje ... Geen fijne kerstgedachte, maar realiteit.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 21:32
@ Leonardo Pisano, pittige feedback; Ik krijg er :o van. Ik lees en herlees het en neem je tips mee ter lering & vermaak. Bedankt voor jouw kritische blik.
Ik heb twee dreigmails gehad dat ik - ik zal het mitigerend uitdrukken - wat vriendelijker moest doen. Ze hebben wel een punt, die mailschrijvers. Het gaat mij altijd om het volgende verhaal ... Taaltechnisch vind ik je verhaal prima.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 21:56
Mirte, je hebt dubbele aanmoedigende excuses van Leonardo. Dat is echt knap. (krijg ik nooit voor elkaar) :) :) :)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2014 - 22:23
Leuk verhaal. Hotel is ook passend alleen had ik dan stieken gehoopt dat die eigenaar ook nog eens een lul was, zodat HP nig meer in het nauw wordt gedreven. Klein dingetje: 'neem een warme douche en val dan in diepe slaap', dat klinkt alsof ze onder de douche in slaap is gevallen, denk niet je daar in deze context op doelde☺.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 december 2014 - 8:07
@Leonardo, dankjewel! @Ryn, we zijn er om elkaar ook steeds weer aan te moedigen tot verbetering! Try again ;) @Virtuosuo, dat van die eigenaar komt vast omdat ik zelf niet zo gemeen denk. En ja, ik kan ervoor kiezen om een tussenstap naar het bed te omschrijven. Maar zo op het forum te lezen, herhaal ik al redelijk vaak details. Ik ga dit nu niet corrigeren, maar neemt het in volgende teksten als tip mee. Ik mag ook iets aan de fantasie van de lezer overlaten ...

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 december 2014 - 8:27
Ik dacht dat ik de clou ven je verhaal miste, omdat ik eerste deel niet (meer) in mijn hoofd had, maar na het lezen daarvan, zag het verband helemaal niet ... totdat ik je uitleg #7 zag. Het is zeker sfeervol en prettig te lezen, met veel potentieel voor een mooi langer winterverhaal, maar m.i. niet af zoals het hier staat. Het behoeft geen schokkende gebeurtenissen, of onverwachte plotwendingen, maar wel een kop en een staart - als we het als kort verhaal moeten lezen.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 december 2014 - 8:35
Ik heb twee dreigmails gehad dat ik - ik zal het mitigerend uitdrukken - wat vriendelijker moest doen.
serieus? :confused: erhm ... dat lijkt mij toch nog onvriendelijker dan wat ik hier ooit van je gezien heb en dat terwijl het forum bedoeld is voor commentaar en jouw persoonlijke mail niet vreemd

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 december 2014 - 8:40
Ik heb twee dreigmails gehad dat ik - ik zal het mitigerend uitdrukken - wat vriendelijker moest doen.
serieus? :confused: erhm ... dat lijkt mij toch nog onvriendelijker dan wat ik hier ooit van je gezien heb en dat terwijl het forum bedoeld is voor commentaar en jouw persoonlijke mail niet vreemd
Het nieuwsgierige oude wijf in mij slaat compleet op hol....

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 december 2014 - 8:44
misschien mooie volgende schrijfopdracht van te maken; dreigmails van forumgenoten aan forumgenoten ... }) kijken hoe gezllig het dan wordt ...

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 december 2014 - 8:48
misschien mooie volgende schrijfopdracht van te maken; dreigmails van forumgenoten aan forumgenoten ... }) kijken hoe gezllig het dan wordt ...
:lol: :thumbsup: :D :ontopic:

Siv

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
20 december 2014 - 10:18
Ik dacht eerst te lezen dat ze om half 2 's nachts wakker schrok. Pas later in de middag. Zou die Daan nog op haar wachten?

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 december 2014 - 11:51
Leuk een vervolg, dat maakt het altijd spannend! :) Het opsommen/ vertellen zou je kunnen vermijden door het actiever te schrijven. Bijv. [Zojuist heb ik de laatste afspraken in de dierenartsenpraktijk afgehandeld. Vroeg in de avond stond er nog onverwacht een vrouw voor de deur.] Tegen zes uur sluit ik de dierenartsen praktijk af. Met mijn laatste patiënt nog in gedachten loop ik naar de auto. etc. :!: ? Om de lezer direct in het verhaal te trekken zou je ook kunnen beginnen met een dialoog tussen de HP en de laatste bezoekster. Het te laat wakker worden en waarom de HP dat erg vindt zou ik verklaren door tijdens de autorit haar over de afspraak na te denken ( dat ze benieuwd is of zo) zodat de lezer weer op de afspraak wordt gewezen. Op die manier wordt de laatste zin duidelijker. Ik ben erg nieuwsgierig hoe dit afloopt. Bijzonder om te lezen dat jij het verhaal laat leiden tijdens het schrijven en dus nog niet weet hoe het afloopt. Ik heb meestal de titel en het einde als eerst op papier staan en bedenk de rest later. Het maakt niet uit want alleen het eindresultaat telt dus ik blijf je graag lezen! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 december 2014 - 9:15
@ Marietje, bedankt dat ik met jou mee kan kijken naar een andere invalshoek op het schrijven en dat je de tijd neemt om het uit te leggen. Hier kan ik verder mee. @Siv, Thanks! Ik ben zelf ook benieuwd wat er komen gaat.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 december 2014 - 14:52
Leuk dat je een vervolg schrijft en wat handig dat je de link naar je vorige verhaal erbij zet. Ik herken de polder wel. 's Nachts kun je er bijna niks zien en je bent inderdaad ver weg van de andere dorpen. Wat dat betreft is het voor mij herkennend. Ik hoop dat het de volgende keer over Daan gaat.