Wekelijkse schrijfopdracht # 34 - Kerst

De zoutkorst In de keuken kon zij zichzelf zijn. Zij werd er niet gestoord. Haar ontsnappingsmogelijkheden lagen in het klaarmaken van spectaculaire gerechten die om een lange voorbereidingstijd vroegen. In het kastje met schoonmaakmiddelen stond een azijnfles gevuld met sherry. Schielijke slokken hielden haar op de been. Voor de vredigste avond van het jaar had zij gekozen voor een ‘poulet en croûte de sel’. De boerenkip spreidde zij wijd voor zich uit waarna zij zijn achterste vulde met kwarten sjalotten, gepelde knoflookteentjes, hete pepertjes en verse basilicum. Zij perste de vulling erin tot het zijn strottenhoofd uitkwam. Toen zij vervolgens de kromme naald uit haar keukengereedschap haalde, trilden haar handen onbedaarlijk. Wazige minuten later vertoonde het kippenvel ontelbare gaatjes. Met grote halen die haar verrasten, naaide zij zijn poten en vleugels vast en bevochtigde kilo’s ‘gros sel de Guérande’ met glibberig eiwit en water. Haar handen raasden door en ritsten tijmtakjes af die zij, ineens loom, met haar wijsvinger door de zoutklont roerde. In de ovenschaal vleide zij het vastgebonden beest vervolgens op zijn graf van een centimeter zeezoutdikte, boetseerde zijn geperforeerde karkas in een vele malen dikker pak om hem dan de oven in te schuiven. Op tweehonderd graden Celsius voor tenminste anderhalf uur. Vanavond ging zij het redden. Zij zou zijn koude ogen trotseren, zijn laatdunkend gesnauw niet horen, zijn brede handen met de stompe vingers negeren om liefdevol haar creaties uit te serveren. Eenmaal aan tafel gezeten, net voor aanvang van de exquise hors-d’oeuvre, weerklonk een klap. De oven was uit elkaar gespat. Later die avond, in de slaapkamer, op de beige vloerbedekking, flonkerden spettertjes als kerststerretjes zo rood.