#33 Surprise Surprise!

. ~Sint moet eerst nog ff naar een ander adresje, maar over een uurtje komt hij langs bij jou om te checken hoe stout jij bent.. ;) ~ Jaap, mijn lief-sinds-drie-weken, speelt vanavond Sinterklaas bij zijn familie, voor zijn neefjes. Ik smelt als ik zijn sms’je lees. Ik voel me ineens ondeugend. ~ Laat uw paard maar buiten staan, en hou uw sintenpak maar aan! ~ Instrueer ik hem. Ik leg zijn cadeautje op het kussen in mijn zojuist verschoonde bed, en neem nog even snel een douche. Net als ik klaar ben met optutten wordt er hard op de voordeur gebonsd. Van schrik schiet ik bijna uit met mijn lippenstift, en glimlach. Hij speelt mee! Ik werp een laatste blik in de spiegel en knoop mijn zwartsatijnen kamerjasje dicht. Op blote voeten loop ik naar de voordeur. ‘Sinterklaas!’ Zijn outfit, geweldig. En die bril! Hij is amper herkenbaar. Wat lijkt hij groot met die mijter op zijn hoofd. ‘Dag Carolien,’ zegt hij met verdraaide stem. En dan, met een blik op mijn satijnen niemendalletje: ‘Sint komt geloof ik wat ongelegen’. ‘Ik kom net uit bad Sinterklaas, maar kom binnen!’ Ik trek hem aan zijn rode mouw mee de kamer in en duw hem resoluut in een stoel. ‘Maar…’ zijn stem klinkt nu een beetje schor, hij speelt zijn rol met verve, mijn stoute Sint. ‘Ik kwam eigenlijk alleen even wat lekkers langsbre...’ ‘Ja ja, ssssst.. .’ Ik buk me naar hem toe en leg even streng mijn vinger op zijn wit-bebaarde mond. Langzaam knoop ik dan mijn zwarte badjasje open en laat die nonchalant op de grond glijden, terwijl ik in mijn vuurrode Christien le Duc-setje mijn heupen voor hem ronddraai. ‘Zal ik even op schoot komen zitten, Sinterklaas?’ vraag ik met overdreven kleine-meisjesstem. Zijn ogen worden groot achter de brillenglazen. ‘Eh…. Carolien’, Sinterklaas rukt zijn baard en mijter van zijn hoofd. Die bril, die stem, tergend langzaam dringt het besef door… Dit is mijn overbuurman Kees. ‘Carolien, ik… eh… kwam terug van een sintklus. Ik zag licht bij je branden dus ik dacht… eh… verrassing…’