Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 32 De zwerver - Warme trui

27 november 2014 - 22:11
‘Het wordt kouder, vind je niet, Harrie? Jij hebt een lekker warme trui. De mijne heb ik van de zomer ergens opgeborgen, maar toen ik hem vandaag wilde ophalen, was ie weg. Morgen ga ik in een winkel eentje lenen.’ Ik ging naast Harrie zitten, tussen de dozen en kisten achter een groentewinkel. ‘We zitten hier toch wel lekker uit de wind. Na zo’n jaartje begin ik aardig te wennen aan slapen op straat. Weet je, ik was na het ongeluk van mijn vrouw en zoontje helemaal de weg kwijt. Maandenlang heb ik zitten wegkwijnen, maar daar ben ik nu overheen. Ik had een bloeiend bedrijf als bruggenbouwer, maar heb het toen helemaal verwaarloosd, totdat ik failliet werd verklaard. Alles kwijt. Eigenlijk ben ik er best blij mee. Geen last meer van al dat gezeik van je personeel over vakantiedagen, salaris, werkdruk, geen last meer van mijn hoogtevrees.’ Ik rolde mijn slaapzak uit. Harrie lag rustig naast me. ‘Weet je, vriend, nu ben ik helemaal ontstrest. Niet meer dat rotwerk van ’s morgen vroeg tot ’s avonds laat. Ik mis mijn huis ook niet meer. Wel vind ik het jammer dat ik de Kerst niet meer met mijn gezinnetje kan vieren. De kerstboom optuigen, het ophangen van die mooie gouden ballen, dat engelenhaar. Ik vond het altijd heel sfeervol. Vooral de laatste Kerst. Mijn vrouw liep in een strakke legging met tijgerprint rond. Het werd een heerlijke kerstnacht. De laatste. Het was als een soort voorteken. Een paar dagen later was ze dood.’ Harrie reageerde niet. ‘Hé Harrie, slaap je? Je zegt helemaal niets. Het is nog te vroeg, man. We moeten nog ons avondbiertje drinken. Hier pak aan.’ Ik stootte Harrie aan om het blikje te geven, maar hij bleef stoïcijns liggen. ‘Hé man, kom op.’ Ik schudde hem door elkaar. Geen beweging. ‘Verrek Harrie, is er iets?’ Nogmaals schudde ik hem door elkaar. Nu harder. Maar de man maakte geen enkele beweging. ‘Verdomme, je bent dood, geloof ik. Ik ga de politie waarschuwen. Maar eerst wil ik die trui van je hebben. Dat scheelt morgen een diefstalletje.'

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 november 2014 - 22:30
Mooi idee, maar ik vind het einde niet bevredigend uitgewerkt. Waar dat precies in zit weet ik niet zo goed. Daar kom ik misschien nog op terug.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 november 2014 - 22:35
Ik mis goud en kerstster, kan dat? Waarschijnlijk heb ik niet goed gelezen, terwijl ik met een half oog naar de televisie zit te turen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 november 2014 - 10:27
Ik vind het wel leuk. Nu zijn maatje dood is hoeft hij geen trui meer te gaan "lenen" vond ik leuk gevonden. Ik vind de tweede alinea wel te vertellerig. Je gooit alle info in een keer eruit. Als je dat wat meer verdeelt over het verhaal lijkt het me mooier.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 november 2014 - 18:51
@Jules, jij schrijft altijd heel herkenbaar voor me. Het is van iedere dag en dicht bij de mensen. Als je een kerststerretje op het bierblikje plakt en een gouden draad door de trui weeft, heb je helemaal aan de opdracht voldaan :nod:

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2014 - 9:22
Een mooi verhaal, Jules, maar de tweede alinea is wel heel erg "tell". Misschien moet je er een monoloog van maken. (Harrie zegt toch niks)

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
29 november 2014 - 19:20
Ik vond het lekker lezen tot de dode Harrie. Een vrolijker eind had ik mooier gevonden. Het verhaal liep nu een beetje dood.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2014 - 23:30
Leuk verhaal Jules. Je HP is wel een beetje een lul, dat ie als eerste aan drie trui denkt terwijl zijn vriend dood is, maar ja, ik denk dat dat is hoe iemand wordt van zo'n zwerversbestaan. De tweede alinea, en met name de eerste acht regels, vind ik ook teveel 'tell' , anderen noemden dat ook al. Voor mijn gevoel wordt de voormalige bruggenbouwer daar ook een beetje ertussen gefrommeld... En ik snap niet helemaal goed wat dan precies het voorteken was. Dat het een heerlijke kerstnacht was? Of die tijgerlegging? Het einde vond ik triest, maar wel heel erg verrassend. Ik vond Harrie al zo stil 8)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 november 2014 - 17:55
Jules, op zich vind ik het een leuk verhaal. Ook vind ik dat je het niet op de juiste wijze weergeeft. Je vertelt het tegen je vriend-zwerver, niet om hém te informeren, want die kent het verhaal natuurlijk al lang, maar om óns lezers. Daarom is het teveel ‘tell’ en komt het houterig over. Probeer er eens een andere draai aan te geven.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 december 2014 - 20:27
Een grappig verhaal. Ik was blij dat de HP er vrede mee had dat hij nu als zwerver moest leven. Maar het einde, de laatste zin die hij tegen Harrie zegt komt me wat onnatuurlijk over. Het lijkt me niet dat je dat zegt tegen je vriend die net is gestorven. Het lijkt me eerder dat hij dat denkt. Want stel je voor dat hij helemaal niet dood is en je nog kan horen. Dan kan die ook horen dat jij van plan bent om zijn trui te stelen, dat lijkt me niet erg handig. ;)

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 december 2014 - 21:40
Beste lezers, In het verhaaltje heb ik tot uiting willen brengen, dat mensen vaak alleen maar met zichzelf bezig zijn. De zwerver blijft maar doorkletsen, terwijl Harrie, die hij zogenaamd zijn vriend noemt, stervende is, zonder dat hij iets in de gaten heeft. Zelfs nadat de man is gestorven, denkt de zwerver alleen maar aan zichzelf, door de trui van Harrie te willen. Inderdaad is het niet zo logisch dat hij dit hardop zegt. Helaas is de bedoeling dus kennelijk niet overgekomen. Mijn fout. Ik heb het dus niet goed verteld. Volgende keer maar weer proberen. In ieder geval: iedereen bedankt voor het lezen en de geplaatste opmerkingen.