#32 de zwerver

Een laag opgelegde kerstsfeer lijkt van haar gezicht af te druipen.

Dan pas neemt zij mij werkelijk waar. Niet wie, maar wat ik ben. Een laag opgelegde kerstsfeer lijkt van haar gezicht af te druipen.

'...die ze vandaag niet verkocht' In deze bijzin mis ik precies nog een werkwoord, zoals: 'die ze vandaag niet verkocht kreeg/die ze vandaag niet verkocht heeft.' maar dat kan aan mij liggen. Oogharen? Bedoel je wimpers? Het moet pijnlijk zijn om je oude liefde terug te zien en de afkeer van zijn/haar gezicht te lezen. Je hebt de omgeving heel beeldend beschreven.

O ja... en die kerstengel met hoogtevrees :D

Binnen knipt de bakker het licht uit. Maar de popjes blijven schaatsen. Rond en rond en rond.

Een sfeervol kerstverhaal schets je hier. Gezien door de ogen van zwerver Piet die zijn dagelijkse portie oud brood bij de bakker komt halen en daar onverwacht zijn oude lief ontmoet; jarenlang niet meer gezien. De zes opgelegde woorden heb je op een soepele wijze in de tekst verwerkt. Mooi gedaan. Een paar opmerkingen. erbij enzo... vind ik een beetje vreemde combinatie. Een van de twee zou je achterwege kunnen laten. Het beste zou ik vinden om ‘enzo’ weg te laten en de volgende zin met een hoofdletter beginnen. ‘Maar het is toch eigenlijk...’

Piet zwerft langs de etalages, ‘de één nog uitbundiger versierd dan de ander.’ Als ik niet wist dat het antecedent ‘etalages’ was, zou ik denken dat het hier om personen ging. Vind je ‘de ene nog uitbundiger versierd dan de andere’ niet beter?

De ontmoeting van Piet met zijn lief is een verbazingwekkende verrassing. Dat kun je tot uitdrukking brengen door het beletselteken (...) dat suggereert dat er meer gezegd had kunnen worden, maar dat de juiste woorden op dat moment ontbreken. Bijv. Piet ...? Ja, Piet! Je bent het echt ...! En ik droomde pas nog over je, zo gek ... Dat moet vast een voorteken zijn geweest. (Anders 2x ‘maar’ vlak achter elkaar)

Niet wie, maar wat ik ben geworden (?)

De zin ‘Een laag opgelegde kerstsfeer lijkt van haar gezicht af te druipen.’ kan voor mij twee betekenissen hebben, nl. dat haar gezicht een voor iedereen zichtbare gemaakte kerststemming uitstraalt, óf dat die kerstpose van haar gezicht glijdt bij het zien van die haveloze Piet. In dat laatste geval zou ik ‘glijden’ gebruiken i.p.v. ‘druipen’. Na ‘maar wat ik ben (geworden)’ ontstaat er een andere houding bij Piet’s ex-geliefde, dan heeft ze de eerste indruk verwerkt. Daarom zou ik de volgende zin op een nieuwe regel beginnen. En zo ook de daarop volgende zin. Een laag opgelegde kerstsfeer’ zou je die niet veranderen in ‘Een pose van vredige kerstsfeer’? )

'...die ze vandaag niet verkocht' In deze bijzin mis ik precies nog een werkwoord, zoals: 'die ze vandaag niet verkocht kreeg/die ze vandaag niet verkocht heeft.' maar dat kan aan mij liggen. Oogharen? Bedoel je wimpers? Het moet pijnlijk zijn om je oude liefde terug te zien en de afkeer van zijn/haar gezicht te lezen. Je hebt de omgeving heel beeldend beschreven.

verkocht als vt, niet voltooid deelwoord oogharen zijn wimpers, ja. Door je oogharen kijken ook een uitdrukking. In Belgie niet? dank je!