Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 31 - Wat is er aan de hand?

20 november 2014 - 22:08
Serieus, ik heb vijftien minuten onbeweeglijk gezeten. Om mijn blote benen waaide een wind. Het is een geest die mijn aandacht wil. Hij komt meer. Of ik nu achter mijn bureau of aan tafel zit, hij blaast zijn koude adem uit. Ik heb eerder salie gebrand en gezegd dat hij weg moest gaan. Hij luistert niet. Ik merk dat ik alert ben en mijn prachtige buurvrouw boven begon te schreeuwen. Zij schreeuwt altijd. Als haar kinderen thuiskomen schreeuwt zij, zij schreeuwt op de trap, in de keuken, overal. Zij woont er nog niet zo lang en sindsdien schreeuwt zij. Ook nog eens in het Frans, een taal die ik versta. Vaak denk ik dat zij de ramen opentrekt en haar twee zoontjes naar beneden zwiept waar ik ze zal oprapen of wat er van over is. Als ik haar op straat zie, zeg ik dat zij heel goed kan schreeuwen. Ik zeg dit met een glimlach en zij lacht dan stralend terug. Zij komt uit een ver land waar mensen het gewoon zijn te schreeuwen. Ik heb haar liever dan de Engelstalige die er eerder woonde. Zij liep op high heels en als ik haar tegen elven ’s avonds een smeeksms’je stuurde, zei ze dat zij gasten had. Daarnaast had zij een hond. Uit Maleisië meegenomen for god's sake. Die jankte, rende de trappen op en af en soms wilde zij hem op zolder zetten met zijn eigen stereo-installatie. Zij vertelde dat haar hond naast haar sliep en haar man aan de andere kant. Ik was dolblij toen zij en haar hond op een dag optieften. Nu heb ik deze schone; zij heeft wilde krullen, twee zoontjes met lieve kinderstemmetjes, een bedroefde man en tequila. Ze wil graag dat ik het binnenkort kom drinken.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 november 2014 - 22:24
Hey Mili, Ik heb ook liever de prachtige buurvrouw uit alinea twee. Mag ik eerlijk zijn? Ik had graag gehad dat je in alinea drie nog wat meer over haar had verteld. Nu gaat het over die Maleisische dame. God ja, die hond hoeft voor mij ook niet echt. De twee laatste zinnen geven me weer hoop. Ga toch maar even langs om iets te drinken. :)

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 november 2014 - 22:28
Fascinerend, een ongehoorzame geest en een schreeuwende buurvrouw die gelukkig haar kinderen niet uit het raam gooit. Ik ben benieuwd of dit een daadwerkelijke inkijk in het leven van Mili is. Ik ga er eigenlijk wel vanuit. Ik weet niet of het een belediging of een compliment is, maar ik vind dit een verrekte duidelijk stukje. Ps. Misschien is het niet meer het juiste seizoen voor blote benen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 11:12
Mili, volgens mij kan jij een vriendschappelijke damwedstrijd nog boeiend maken. Wat mag ik jouw zinnen toch graag lezen!

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 13:21
- hem op zolder zetten met zijn eigen stereo-installatie - ik zie het voor me. Lekker hard zetten en dan gaat hij ook nog mee janken. Ik leefde helemaal met je mee in dit stukje. Hoorde zelfs die buurvrouw schreeuwen.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 14:52
Mili, Mooie schets van de andere bewoners inclusief hond en stereo. Kijk nog eens naar deze zin:
Ik merk dat ik alert ben en mijn prachtige buurvrouw boven begon te schreeuwen.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 15:15
Gezellig, lekker aan de tequila. Tangootje erbij, de onder buurvrouw is toch boven! Schoonheid bedriegt, Mili, wie weet wat je r aantreft! Ik heb van je tekst genoten, proost!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 18:39
Laat ik voorop stellen dat ik, heel zoetjes voor mijn doen, vijftien minuten niet heb bewogen en ook niet heb gekeken. Daarna heb ik, nog steeds conform de opdracht, geschreven. Het resultaat staat hierboven. Ik heb wel voor plaatsing de agressiefste taalfouten eruit gehaald (waar van die irritante rode kringeltjes onder staan). Mijn plempsel is dus geen ruwe versie te noemen maar ook geen bewerkte/overdachte. Dit verklaart wellicht de fouten die @schrijvenmaar, @Sophienne en @janp opmerkten. Behalve god's sake van @schrijvenmaar heb ik het zo gelaten. Hetgeen mij opviel bij deze oefening - waar ik echt geen trek in had - is dat woorden wel uit mijn vingers stroomden. Maar ja, dat doen ze anders ook, dus ik weet het eigenlijk niet. @Ryn: je bent een vrouwenliefhebber. Ik heb het eerder opgemerkt. @Johanna: ik had vijftien minuten voor de wildste fantasieën. Wel loop ik graag tenminste met blote benen om mijn temperatuur te regelen. Ik kook van binnen. Fijn te horen dat ik deze reis duidelijk was. Wellicht moet ik mijn geest vragen vaker langs te komen :-). @schrijvenmaar: zie Johanna. @bart: je doet mij deugd en vreugd. @Sophienne: wellicht wil je mijn uitleg lezen. Merci. @Angelieke: het is te decadent voor woorden. Met of zonder muziek was het een bibberhond. @janp: wellicht wil ook jij mijn uitleg lezen. @Lili: houd op over die tropische rothond ... @Madd: ze blijft mij maar uitnodigen maar het komt er niet van. Zogenaamd omdat de eettafel tijdens de verhuizing zou zijn gebroken... Dank jullie hartelijk.

23 november 2014 - 10:17
Dag Mili, Ik voel een zekere spanning in dit stuk. Alsof de hp de (mooie) beschrijving van de Engelse en haar entourage als afleiding gebruikt om niet verder te hoeven uitweiden over de Franstalige, waar ze een 'beetje' smoor op is. En of ik die spanning nu terecht zo interpreteer? Who cares. Ik las het met heel veel plezier. De hond met de eigen stereo: een prachtige vondst.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2014 - 11:24
Mili, in de loop der dagen heb ik je verhaal wel zes keer gelezen. Dit om te vieren dat ik elk woord begreep en een juiste plaats kon geven in de context. Daarbij ook nog eens een leuk verhaal over je woonsituatie en je naaste buren die zich duidelijk laten horen. Zulke buren moet je koesteren, ze kunnen een bron van inspiratie vormen. Ga eens tequila bij ze drinken en neem een fles jonge jenever mee. Hoor ze op een lieflijke manier uit en verhaal er ons van op jouw unieke wijze (wel graag in begrijpelijke taal). Mijn haren groeien weer. Zoals ik al zei: graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2014 - 22:57
Wat een heerlijk schouwspel daar aan de overkant van mijn raam. :thumbsup: Zeer beeldend geschreven, bijna on-Mili's. ;) Zeer verrassend! Ik kan het idee van 2 verhalen door elkaar niet loslaten. De eerste alinea is een verhaal op zich en ik zou graag meer willen weten over de geest die jou bezoekt. Mooi dat sommige verhalen via de oren binnen komen i.p.v. in gedachten kunnen ontstaan. :nod: Compliment! Hiermee heb jij een andere Mili laten zien: anders verwoord maar de gedachtegang blijft net zo bijzonder en ontnuchterend zonder dat de postduif van zijn nest moet worden gehaald. :nod:

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2014 - 17:48
@Richard: Waar ik ook maar ben, gebeuren vreemde dingen ... Dank voor je reactie. @Woodpecker: Nee, ze is niet een beetje smoor op de Franstalige die van ver komt. Zij heeft een Mexicaanse man. Het doet er ook niet toe. Van de hond en de stereo is echt waar. Expats die naar ambassaderecepties moeten of zo ... Fijn dat je mij met plezier hebt gelezen. @Dos: Ik zal garant staan voor je haaraangroei. Beloofd. Zes keer gelezen, te veel eer ;-). Met je goedvinden neem ik geen jenever mee. Ben bang dat ik met een dusdanige dropshot uit een van hun vele ramen val. Dankjewel voor je reactie. Hoop je een volgende keer weer te kunnen plezieren. @Marietje: [Wat een heerlijk schouwspel daar aan de overkant van mijn raam]. Sinds ik dit las, kijk ik vaak naar buiten en speur de omliggende huizen naar je af. Er was wel die wind én de buurvrouw toen ik een wijle voor pampus lag. Geestje krijgt een vervolg. Wil je zelfs geen kerstpostduif in een arrenslee met belletjes? Vind het wel mooi dat jij een andere Mili zag. Dank je.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2014 - 18:03
Iets anders. Onderstaande vraag heb ik aan Reinoud gesteld zoals Maddbrug deed. Er is geen antwoord op gekomen. Ik wilde dezelfde vraag bij Zara neerleggen maar haar postvak is gesloten. Wat denken jullie hierover? @Reinoud: De wekelijkse schrijfopdracht is een prachtig initiatief dat door velen gewaardeerd wordt en waar serieus aan en mee wordt gewerkt. En ik heb begrepen dat schrijfcoaches belangeloos hun feedback geven. Zou je echter duidelijk kunnen zijn in hetgeen wij van een schrijfcoach kunnen verwachten? Het is meer keren gebeurd dat een schrijfopdracht door X of Y wordt uitgezet en wij vervolgens niet meer horen. Dit zaait verwarring in ons tere schrijversbrein en wordt zelfs als een teleurstellend gemis ervaren. Dank je voor je antwoord. Van Maddbrug: Mag ik mij geheel aansluiten bij de woorden van Mili? Een toelichting waarom er zonder enige aanleiding geen feedback of slechts bij enkele deelnemers, zoals de voorlaatste keer bij Alicia, zou voor de enthousiaste SOL opdrachtuitvoerders, een sympathieke actie zijn. Ik hoop op een reactie, Reinoud. Dank je wel...

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2014 - 20:10
Serieus, ik heb vijftien minuten onbeweeglijk gezeten. Om mijn blote benen waaide een wind. Het is een geest die mijn aandacht wil. Hij komt meer. Of ik nu achter mijn bureau of aan tafel zit, hij blaast zijn koude adem uit. Ik heb eerder salie gebrand en gezegd dat hij weg moest gaan. Hij luistert niet. Ik merk dat ik alert ben en mijn prachtige buurvrouw boven begon te schreeuwen. Zij schreeuwt altijd. Als haar kinderen thuiskomen schreeuwt zij, zij schreeuwt op de trap, in de keuken, overal. Zij woont er nog niet zo lang en sindsdien schreeuwt zij. Ook nog eens in het Frans, een taal die ik versta. Vaak denk ik dat zij de ramen opentrekt en haar twee zoontjes naar beneden zwiept waar ik ze zal oprapen of wat er van over is. Als ik haar op straat zie, zeg ik dat zij heel goed kan schreeuwen. Ik zeg dit met een glimlach en zij lacht dan stralend terug. Zij komt uit een ver land waar mensen het gewoon zijn te schreeuwen. Ik heb haar liever dan de Engelstalige die er eerder woonde. Zij liep op high heels en als ik haar tegen elven ’s avonds een smeeksms’je stuurde, zei ze dat zij gasten had. Daarnaast had zij een hond. Uit Maleisië meegenomen for god's sake. Die jankte, rende de trappen op en af en soms wilde zij hem op zolder zetten met zijn eigen stereo-installatie. Zij vertelde dat haar hond naast haar sliep en haar man aan de andere kant. Ik was dolblij toen zij en haar hond op een dag optieften. Nu heb ik deze schone; zij heeft wilde krullen, twee zoontjes met lieve kinderstemmetjes, een bedroefde man en tequila. Ze wil graag dat ik het binnenkort kom drinken.
Levendig geschreven, herkenbaar en recht voor z'n raap. Nieuwe buren...je moet het maar treffen. vr.gr.Ch02

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2014 - 20:53
Beste schrijvers Ik bengelde de voorbije twee dagen op de dunne grens tussen twee landen - ik was onderweg - en kon jammer genoeg niet eerder reageren. Maar hier ben ik dus! Ik ben bovendien nieuw op het forum, en moet nog wat oefenen en zoeken hoe ik kan lezen wie wat wanneer geschreven heeft en hoe ik daar als schrijfdocente op kan reageren. Met deze zinnen hoop ik al een eerste link tussen jullie en mij gelegd te hebben? @Mili: ik heb je tekst met plezier gelezen! Heerlijk hoe je je statement maakt: "Serieus, ik heb vijftien minuten onbeweeglijk gezeten." (Hier was ik erg blij om:-) Deze eerste zin is krachtig door dat woordje "serieus", de lezer voelt dat het je werkelijk moeilijk viel om dit te doen, maar dat je het om één of andere reden toch gedaan hebt. MAAR nergens in je tekst geef je antwoord op het 'waarom' van je statement: waarom besliste je om tegen je zin toch die vijftien minuten stil te zitten? Minder goed vond ik de overgang tussen die eerste sterke zin en de daaropvolgende onduidelijke 'wind' om je benen en een 'geest die je aandacht vraagt.' In de daaropvolgende alinea's schrijf je dan weer over veel concretere dingen: buurvrouwen, kinderen, een hond ... levendig en herkenbaar (d.m.v. enkele goed gekozen details) zet je ze neer (goed!). Opletten voor: tijdswissel (TT - VT). Je eerste twee zinnen staan in de verleden tijd. Je derde zin en de daaropvolgende zinnen spelen zich af in het nu (?hoezo), en hoe kan je bijvoorbeeld alert ZIJN terwijl je buurvrouw BEGON te schreeuwen? Erg verwarrend voor mij, als lezer. Tot slot: bij 'deze schone' krijg ik geen beeld. Enkele sprekende details extra en ze 'staat' er! Besluit: laat je vooral verder inspireren door jouw hoogstpersoonlijke stilte! Mooi.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2014 - 10:20
@Joey: Dankjewel voor je uitbundige bijdrage. Ik kan begrijpen dat je niet alle reacties meeneemt. In een schemerfase tussen onbewerkt en bewerkt, is dit geplaatst. Vandaar. Tot een volgende keer.