Wekelijkse schrijfopdracht #28 - Verboden verlangen (slot)

Anne, Deze wereld heb ik al eerder bij je gelezen. Boeiend. Van dit fragment kan je ook scene's maken, dan leeft het meer. Het verlangen van de Meerdere is duidelijk, vooral ook omdat het idd verboden is.

Mooi. Ik hoop dat je hier een boek van gaat maken. Dat zou ik graag lezen.

Ik vind het idee en concept zeer leuk, maar ik vind je schrijfstijl hier ietwat minder. 'Waar' driemaal kort na elkaar en dan 'als' net na elkaar. Ik kan er mijn vinger niet exact opleggen wat ik nu net minder vind, maar het leest gewoon niet zo prettig. Ik zal eens denken over een 'betere' of gedetailleerdere feedback.

Begrijp ik het goed dat de minderen wél naar buiten mogen, naar de zee en de meerderen opgesloten zitten in een veilige wereld? Jammer dat zij niet naar buiten mogen, dat moet toch een grote straf zijn? Ben ik liever de mindere in jouw verhaal. Dat is dan ook meteen het verboden verlangen van de hp. Mooi verhaal, graag gelezen.

Anne, ik vind het thema heel spannend, het zou een mooi fantasy-achtig verhaal kunnen worden. Ik heb alleen het gevoel dat je teveel informatie in 250 woorden hebt willen stoppen. Daardoor leest het meer als een opsomming van feiten dan dat ik in het verhaal getrokken wordt. Het zou een achterflaptekst van een boek kunnen zijn. Waar ik overigens wel heel benieuwd naar ben!

Duidelijk verhaal. Zou inderdaad geschikt zijn voor een boek. Kun je uitleggen waarom je de twee laatste zinnetjes zo geschreven hebt?

Van dit fragment kan je ook scene's maken, dan leeft het meer.

Ja... Dat was nu precies mijn struikelblok in dit verhaal. Ik zat er heel erg mee te knoeien. Wist ook niet zo goed hoe ik dat moest overbrengen in 250 woorden.

Mooi. Ik hoop dat je hier een boek van gaat maken. Dat zou ik graag lezen.

Ben druk bezig :). Wilde alleen even voor mezelf duidelijk hebben waaróm ze eigenlijk naar de Minderenwereld toe wilt. Wat drijft haar? Deze opdracht leende zich perfect om dat uit te gaan zoeken. En ik geloof dat ik het antwoord nu gevonden heb. Dat is me waardevoller dan hoe ik het heb opgeschreven.

Ik vind het idee en concept zeer leuk, maar ik vind je schrijfstijl hier ietwat minder. 'Waar' driemaal kort na elkaar en dan 'als' net na elkaar.

Ik snap je. Het is naar mijn idee ook wat te opsommerig, iets te vertelliger. Maar deze wereld is complex en ik was bang dat jullie me anders niet zouden begrijpen.

Begrijp ik het goed dat de minderen wél naar buiten mogen, naar de zee en de meerderen opgesloten zitten in een veilige wereld? Jammer dat zij niet naar buiten mogen, dat moet toch een grote straf zijn?

De Minderen wonen zelfs buiten. De Meerderen wonen onder een gigantische Koepel, waar alles nep is en wordt nageboost. Om hunzelf te beschermen tegen ziektes en vuil. De Minderen zijn als het ware de slaven van de Meerderen. Zo zit het beknopt in elkaar.

Daardoor leest het meer als een opsomming van feiten dan dat ik in het verhaal getrokken wordt.

Ik ben het met je eens, maar zie niet in hoe het anders kan. Bedankt voor je compliment.

Kun je uitleggen waarom je de twee laatste zinnetjes zo geschreven hebt?

Ze woont dus in de Koepel waar alles wordt nagebootst. In haar hart heeft ze een verlangen naar de 'echte' wereld. Als het ware kan ze de zoute zee en de wind al ruiken en voelen. In de wereld waar ze nu in opgesloten zit is er namelijk geen zee, ook geen wind. Ze weet wat het is door een oude atlas, waarin platen van de zee staan, en door verhalen van Sophia. Haar persoonlijke Mindere, die voor de HP uit de Minderenwereld is gehaald, de Koepel in, om voor de HP te gaan zorgen.

Zo'n complex verhaal laat zich inderdaad niet vangen in 250 woorden. Ik ben heel blij voor je dat je de drijfveer van de HP hebt ontdekt door dit stukje. Ik voor het overige wacht ik het hele verhaal af!

Hier zit een YA verhaal in, zou goed tot haar recht kunnen komen als groter verhaal. Intrigerend

Uitgeschreven zou je er echt iets mooi van kunnen maken! Go Anne! Hoe de wereld in elkaar zat, had ik wel onmiddellijk door.

Bedankt voor jullie reacties :). Met NaNoWriMo hoop ik de eerste versie af te krijgen. We zullen het meemaken ;).

Dag Anne, Weer met plezier gelezen. Je schets in de beperking van 250 woorden het beeld van een maatschappij die ogenschijnlijk volmaakt en veilig is, moet zijn, voor Meerderen en die - in ieder geval een van hen - toch verlangen doet naar het echte leven. Dat vind ik knap, mede omdat het absoluut niet mijn genre is. Dat dan weer niet :)

Bedankt Woodpecker, fijn dat je het dan toch met plezier gelezen hebt :).

De overpeinzing van jouw HP! :) Goed weergegeven, fijn dat het m.n. jezelf, een goed inzicht heeft gegeven. ;) [Waarom kan ik dan de zee ruiken? Waarom voel ik dan de echte wind in mijn haren blazen?] Uit de laatste zinnen blijkt voor mij niet dat ze in de koepel die ervaringen niet kan hebben opgedaan. Suggestie: :? -Hoe komt het dat ik de geur van de zee, omschreven in de boeken herken? Waarom weet ik hoe heerlijk het voelt als de echte wind door mijn haren blaast?- Ik lees het als een monoloog! :thumbsup:

Ik was even in de war omdat er 'slot' boven staat -ik dacht dat een afsluitng van je voorgaande verlangen-stukjes moest zijn en zag de naar gebak verlangende hp met Thaise maagverkleining ineens in een Bredaase gevangenis opgroeien ... heel vreemd. Maar goed. Die link was er dus helemaal niet. Dus ik ben opnieuw bij het begin begonnen toen dat eindelijk tot mijn verwarde hoofd doordrong. Dan valt allereerst de zin "Of er überhaupt nog een volgende morgen komt" me op. Ik vind het een vreemde zorg om wel of niet te hebben in deze context. Dat je verder het hele verhaal in te weinig woorden gepropt hebt, had je zelf al door en het is mooi dat je nu in elk geval iets over je hp ontdekt hebt voor je uitgewerkte versie. Heb je The Help/ Keukenmeidenroman gelezen?

Dag Anne. Dit lijkt inderdaad eigenlijk een samenvatting of een flaptekst van een veel langer verhaal. Pak een vergrootglas en zoom in op de belevenissen van je hoofdpersoon. Laat haar 's ochtends wakker worden in een prinsessenkamer, waar ze gewassen en aangekleed wordt door minderen. Haar moeder komt binnen en doet gemeen tegen een mindere. Je hoofdpersoon vindt dat vreselijk en neemt de mindere in bescherming. Ik noem maar wat. Er is een wereld aan mogelijkheden. Wij lezers willen de dirty details!

Zo Anne, van kroonluchters naar de Koepel; even dacht ik aan de gevangenis in Haarlem en dat er een raampje openstond, met tralies ervoor natuurlijk, zodat je met de juiste wind de zee kon ruiken. Beetje vergezocht. Je schept in 250 woorden een groot verhaal, hoop dat je tot een mooi boek komt!

Bedankt voor de uitleg. ik vermoedde al zoiets, maar wilde het toch zeker weten. Gebruik je dit verhaal voor Nanowrimo?

Suggestie: question -Hoe komt het dat ik de geur van de zee, omschreven in de boeken herken? Waarom weet ik hoe heerlijk het voelt als de echte wind door mijn haren blaast?-

:thumbsup:, dat klinkt beter, bedankt. Ik zal het gaan aanpassen.

Ik was even in de war omdat er 'slot' boven staat

Dat was de titel van deze schrijfopdracht, vandaar :).

Dan valt allereerst de zin "Of er überhaupt nog een volgende morgen komt" me op. Ik vind het een vreemde zorg om wel of niet te hebben in deze context.

Dit is de zorg van de Minderen. Niet van de HP dus. Zij hoeft zich daar dus geen zorgen over te maken.

Heb je The Help/ Keukenmeidenroman gelezen?

Nee, niet gelezen. Ik heb hem opgezocht op bol.com. Zag er indrukwekkend uit.

Wij lezers willen de dirty details!

Zoals ik al zei, dit is een onderdeel van een groter verhaal. Daar heb ik meer ruimte om scénes uit te werken en zulke dirty details te vertellen :). Bedankt voor je reactie.

Je schept in 250 woorden een groot verhaal, hoop dat je tot een mooi boek komt!

Bedankt maddburg :).

Gebruik je dit verhaal voor Nanowrimo?

Ja! Anders komt de eerste versie er nooit...

Een soort van omgekeerde wereld. Waar nu de mensen die het minder hebben vaak opgesloten zitten in een kleine wereld, zitten in deze wereld de mensen die het goed hebben opgesloten. Het voelt een beetje als naderend onheil. Met name omdat het soms in de echte wereld voelt alsof dit de toekomst zou kunnen zijn. Ik vind het een behoorlijk fascinerende opzet voor een verhaal. Als je het op een dag af hebt, dan lees ik het graag.

[quote=Anne Borneman

Dan valt allereerst de zin "Of er überhaupt nog een volgende morgen komt" me op. Ik vind het een vreemde zorg om wel of niet te hebben in deze context.

Dit is de zorg van de Minderen. Niet van de HP dus. Zij hoeft zich daar dus geen zorgen over te maken[/quote] Maar waarom zouden de Minderen zich ozrgen maken of er uberhaupt een morgen komt? Bedoel je op persoonlijk niveau, of ze nog een dag zal leven? Ik lees het als: of de wereld morgen vergaat. En dan blijft het me bevreemden.

Heb je The Help/ Keukenmeidenroman gelezen?

Ik vond hem mooi en leuk, en zou hem je zeker aanraden, vooral om je verder in te leven in bepaalde gevoelens/ vragen van je HP. De HP hier worstelt immers met de vraag waarom/ in hoeverre ze de zwarte hulp die haar grotendeels opgevoed heeft als mindere moet behandelen.

Ik heb ooit een verhaal geschreven Koepelkinderen, ken je het? Mooi gegeven, mooi begin, veelbelovend. Een dingetje: Waar alles nep is, opdat wij, het sterkere ras, langer kunnen blijven leven. Het woordje 'nep' daar draait het me om. Hier in de eerste alinea heb je het nog over alle 'goede' dingen van de koepel. Pas later vraag je je af waarom je dan zo naar de 'echte' wereld verlangt. Daarom zou ik die eerste nep neutraler formuleren.

Bedankt voor je reactie Johanna :).

Maar waarom zouden de Minderen zich ozrgen maken of er uberhaupt een morgen komt? Bedoel je op persoonlijk niveau, of ze nog een dag zal leven? Ik lees het als: of de wereld morgen vergaat. En dan blijft het me bevreemden.

Ze moeten dag en nacht werken. Als slaven. Met weinig voedsel en weinig rust. Ze zijn ook nog eens gechipt. Dus wanneer ze te weinig werken, wordt dit geregistreerd door robots (de Zwartbeulen) en krijgen ze een passende straf. (Soms mishandeling, soms de dood. Dat ligt aan het aantal uur werk dat ze gemist hebben.) Velen overlijden daardoor. Daarom vragen ze zich af of er nog wel een morgen is. Het is dus meer of ze zelf de dag door gaan komen. Ik zal kijken naar het boek. Bedankt voor de tip. :)

Een dingetje: Waar alles nep is, opdat wij, het sterkere ras, langer kunnen blijven leven. Het woordje 'nep' daar draait het me om. Hier in de eerste alinea heb je het nog over alle 'goede' dingen van de koepel. Pas later vraag je je af waarom je dan zo naar de 'echte' wereld verlangt. Daarom zou ik die eerste nep neutraler formuleren.

Bedankt voor je compliment en reactie Henny. Ik zal er even over nadenken, oké? Ik zal er later nog op terug komen :).

Is prima Anne, en kijk maar, het blijft jouw verhaal tenslotte.

Ik laat nep zo staan :).

prima, eigenwijsheid is het recht (nee, de plicht) van de ware kunstenaar. Daar heb ik respect voor.

Hoi Anne, Ik heb altijd respect voor schrijvers die hun eigen werelden scheppen. Zelf ben ik wat luier, ik laat mijn verhalen gewoon in de ons bekende wereld afspelen. Ik heb zelf geen kritiek toe te voegen aan jouw bijdrage deze week, maar wel een tip. Het voordeel van fantasy lijkt me dat je inderdaad heel veel zelf kunt bepalen, maar daar zit, denk ik, gelijk ook de valkuil; het moet voor de lezer wel geloofwaardig blijven. Werk bijvoorbeeld goed uit wat precies de gevaren voor de Meerderen zijn buiten de Koepel en hoe ervoor is gezorgd dat die gevaren buiten blijven en niet, bijvoorbeeld door de Minderen, mee naar binnen worden genomen. Als het straling is zijn de Minderen ook radio-actief (en heeft dat grote impact op het verlangen van de HP), als het virussen zijn, wat is er dan aan gedaan om te voorkomen dat de Minderen de Meerderen besmetten. Of: hoe zijn de Minderen immuun geworden. Etcetera. Heel veel sterkte en plezier met Nanowrimo!

Bedankt voor je reactie bartsnel. Ik ben druk bezig met het uitwerken van mijn idee! Het meeste ontstaat wanneer ik schrijf.