Hoe begin ik met schrijven?

Hoi, Omdat jezelf heel erg dicht bij het onderwerp sta, sterker nog: jij bent het onderwerp zou ik je aanraden vanuit jezelf te schrijven. Beschrijf hoe het is om deze ziekte te hebben, hoe jij jezelf voelt tijdens een slechte dag en tijdens een goede dag. Hoe zou jij jezelf voelen als jij een nieuwe nier hebt? Wat is jouw verwachting, hoe zie jij de toekomst? Hedendaagse voorbeelden die je beperken, hoe verrijkt de ziekte jouw leven? Schrijf korte stukjes, misschien in dagboek vorm? Terugblikken, herinneringen van vroeger? De rode draad is de stofwisselingsziekte. Verweef feitelijkheden met emoties. Neem de lezer mee aan de hand tijdens jouw leven: op avontuur naar een ander leven. Laat de lezer je kennen door jouw ervaringen. Schrijf jouw gedachtegang gewoon op, het technische gedeelte komt wel :) Ik hoop dat jij iets aan mijn tips hebt. In ieder geval heel veel succes en heel veel sterkte. :thumbsup:

Hoi Tasja, De beste tip die ik me kan bedenken is: Gewoon doen. Maar dat moet ik even uitleggen. Als je na gaat denken over wat er wel of niet in moet dan kom je misschien nooit eraan toe. Je blijft je afvragen of je klaar bent om te beginnen en je begint dan nooit. Maak je geen zorgen dat het niet is wat je uiteindelijk wilt, als je 1e versie er is kun je altijd terug om dingen te veranderen. Of, omdat je dan weet wat je wilde, kun je opnieuw beginnen. Vanuit dat oogpunt is er ooit eens een groep mensen geweest die er gewoon voor is zitten. Ze hadden besloten om in een maand dat boek nou eens te schrijven. Dit zijn ze jaarlijks gaan herhalen en is nu uitgegroeid tot NaNoWriMo. Als je een aanzet nodig hebt, dat is komende maand. Ga er dan gewoon voor zitten en probeer tot de 50000 woorden te komen. Het voordeel is dat je dan de hele comunity achter je hebt. Misschien geeft dat de motivatie die je nodig hebt? Maar dan moet je uiteraard wel een beginnetje hebben vanwaar uit je een ritme kan opbouwen. Vraag jezelf wat je met het boek wilt bereiken. Begin eventueel met: Ik schrijf dit boek, want... en ga van daaruit verder. Maak een woordweb van alles wat je wilt vertellen of pak overal sticky notes op als je iets te binnen schiet. Maak je nog maar even geen zorgen om opbouw, dat komt later wel. Mooie verwoording komt ook later wel. Je kunt misschien een dagboek bijhouden waar je dingen in opschrijft die je meemaakt, zodat je dat later weer in je boek kunt verwerken. Je kunt het ook in blogvorm doen, waar je elke dag je belevenissen in opschrijft. Dat kun je dan later bundelen tot een boek. Ik wens je veel succes, Likaiar

Ik ben snel afgeleid en denk och, nu laat ik het even liggen maar zo komen we er helaas niet. Kan iemand mij helpen met eventuele tips te geven die mij toch moed blijven geven niet te stoppen met het schrijven van mijn boek.

Van een harde kant bezien: nee. Jij bent de schrijver. Jij bent degene die begrijpt waarom dit boek er moet komen. Niemand gaat je vertellen 'oh, ja, dat klinkt geweldig, je moet er echt mee bezig blijven'. Alleen jijzelf. Dus niet toegeven aan die afleiding, niet even laten liggen: elke dag >500 woorden, geen smoesjes. Die motivatie, die moet uit jezelf komen.

Bedankt voor de tips die zal ik zeker uitvoeren! Maar wat ik me afvraag, is er niet iets als een schrijfcoach die je helpt met schrijven? Ik heb wel al een begin, ik wil mijn moeder eerst laten spreken dus van het moment van haar zwangerschap en wanneer ze zag dat er iets 'niet normaal' was aan mij als baby en hoe ze daar mee om is gegaan omdat mijn moeder zelf nog maar 25 jaar was en niets wist van dat soort zaken. Mijn moeder zelf zegt mij dat we beter met iemand kunnen samen zitten die er al wat meer ervaring heeft met schrijven maar het is echt niet makkelijk zo iemand te vinden, omdat het ook veel tijd in beslag neemt en niet veel mensen willen dat doen. Daarom dacht ik eventueel aan een schrijfcoach? Maar ik zal zeker al eens beginnen met iedere dag iets op te schrijven want het is natuurlijk zo dat ik mijn lichaam iedere dag een beetje achteruit voel gaan en het is wel frustrerend wachten op een telefoon voor een nier en niet weten wanneer die gaat komen.

Er zijn heel veels chrijfcoaches, daar kun je op googelen. Dat kost wel geld: die mensen hebben er doorgaans een opleiding voor gedaan en geven cursussen of persoonlijke begeleiding. Als jij specifieke wensen hebt, kun je mogelijk iemand zoeken die in overleg een vorm van begeleiding opstelt die jou aanspreekt...?

Dat klinkt niet slecht! Van dat geld had ik wel gedacht, ik had een paar maanden terug een soort schrijf coach gecontacteerd ik had haar gevonden via een uitgeverij. Het was een boek over een jonge die overleden is door kanker en er stonden twee auteurs op. Via dat boek ben ik terecht gekomen bij die mevrouw die geholpen heeft met schrijven, ze is een soort schrijfcoach denk ik. Ik had haar gevraagd of ze mij eventueel wou helpen maar ze was helaas al bezig met een boek en ze heeft het ook vaak druk. Volgens haar moet ik ook eerst een uitgeverij contacteren die helpt mij dan zoeken naar een schrijver? Ik had dezelfde uitgeverij gecontacteerd en ze vroegen mij om mijn manuscript eerst te sturen maar ik had natuurlijk nog niets. Ik zal eens googelen.

Moet het per se een boek zijn? Misschien kun je eerst een blog proberen. En/of YouTubes? Dat kost niets. Als ik namelijk je startpost lees, zie ik geen drive om te schrijven, wel een drive om mensen te laten zien hoe belangrijk het is om donor te worden. Is een boek werkelijk de enige manier waarop je die bewustwording zou kunnen bewerkstelligen? Wie gaan het boek kopen als het af is? Wie gaat het schrijven? Jij? Of zou je liever met een schaduwschrijver werken (dat is duurder dan een schrijfcoach, wel sneller). Het verhaal is nog niet af, want wat je meemaakte is al genoeg stof voor een boek, maar je gaat nu een heel nieuw traject in, met een nieuwe nier. Zou je met een blog niet sneller mensen bereiken, ze met je mee laten leven? Denk er eens over na: waarom móét er een boek komen?

Moet het per se een boek zijn? Misschien kun je eerst een blog proberen. En/of YouTubes? Dat kost niets. Als ik namelijk je startpost lees, zie ik geen drive om te schrijven, wel een drive om mensen te laten zien hoe belangrijk het is om donor te worden. Is een boek werkelijk de enige manier waarop je die bewustwording zou kunnen bewerkstelligen? Wie gaan het boek kopen als het af is? Wie gaat het schrijven? Jij? Of zou je liever met een schaduwschrijver werken (dat is duurder dan een schrijfcoach, wel sneller). Het verhaal is nog niet af, want wat je meemaakte is al genoeg stof voor een boek, maar je gaat nu een heel nieuw traject in, met een nieuwe nier. Zou je met een blog niet sneller mensen bereiken, ze met je mee laten leven? Denk er eens over na: waarom móét er een boek komen?

Eigenlijk was het mijn professor haar idee, ze zei tegen mijn mama en mij jullie moeten echt een boek schrijven! Omdat ik namelijk 21 jaar ben en nog steeds niet getransplanteerd ben en normaal is de eerste transplantatie op de leeftijd rond 10 jaar. Volgens mijn professor: onmogelijk en kan ik volgens haar zelfs in het guinness book of records. En omdat ze eigenlijk ziet hoeveel geduld mijn moeder altijd met mij had tegenover sommige anderen ouders. Ook omdat mijn moeder zelf nog een jonge moeder was en totaal niets van deze ziekte af wist en ze er vaak helaas alleen voor stond, om jonge moeders toch een hart onder de riem te steken eender welke ziekte het kind heeft. Ook om mijn leeftijdsgenoten die het zelfde meemaken of iets anders, om er zo te zijn voor hun omdat het soms wel voelt of niemand u begrijpt. Ook wil ik gewoon mensen laten doordringen hoe belangrijk het is om orgaan donor te zijn en hoeveel levens je daar mee kan redden, het is jammer maar niet veel mensen weten dat. Het is misschien raar om te zeggen, misschien is het omdat ik nu op zo een leeftijd zit maar ik wil iets doen hiermee. Ik geloof dat ik deze ziekte voor een reden heb gekregen en als ik andere mensen daarmee kan helpen, dan wil ik dat doodgraag doen.

Ook om mijn leeftijdsgenoten die het zelfde meemaken of iets anders, om er zo te zijn voor hun omdat het soms wel voelt of niemand u begrijpt. Ook wil ik gewoon mensen laten doordringen hoe belangrijk het is om orgaan donor te zijn en hoeveel levens je daar mee kan redden, het is jammer maar niet veel mensen weten dat. Het is misschien raar om te zeggen, misschien is het omdat ik nu op zo een leeftijd zit maar ik wil iets doen hiermee. Ik geloof dat ik deze ziekte voor een reden heb gekregen en als ik andere mensen daarmee kan helpen, dan wil ik dat doodgraag doen.

Begrijpelijk. Ik zou je toch aanraden om eerst met een blog te beginnen. Schrijf een infopost waarin je omschrijft wat allemaal al is gebeurd en zet er bijvoorbeeld links bij naar waar men een donorcodicil kan invullen. Als je steekwoorden in 'tags' gebruikt, zullen anderen (lotgenoten misschien) jouw blog op internet vinden. En je kunt natuurlijk regelmatig updates posten. Het fijne van bloggen is dat je vrijblijvend kunt schrijven (en verwijderen,zou je dat later willen) en mocht je dan een boek willen gaan schrijven, heb je al een deel geschreven.

@Mirandala bedankt! Ik zal eens kijken hoe aan een blog te beginnen, maar heb wel nog altijd de kriebels om een boek erover te schrijven ;) ik vrees wel dat het zonder hulp mij zeer moeilijk gaat worden. Het zal zoeken worden. Ik wil iedereen bedanken voor de reacties en ik neem de tips allemaal mee ;)

Tasja, geluk, liefs en succes!

Hoi Tasja, als vaste bezoeker van dit forum heb ik meegelezen met deze thread. Ik heb niet gereageerd omdat ik weinig heb toe te voegen aan wat hier al gezegd is. Ik denk dat dat voor veel bezoekers geldt. Mede namens hen wil ik je ook heel veel sterkte en succes wensen.

Heel erg bedankt bartsnel! Het zal geen gemakkelijke weg zijn maar die doorstaan we ook!

Ik ben dus nog wat gaan rond neuzen op google, en ik ben uitgekomen op een uitgeverij genaamd SAAM uitgeverij er staat dat ze begeleiden bij het schrijven. Kent iemand deze uitgeverij? Zou ik contact met hun opnemen voor verdere info.