Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #27 Gestolen passie

25 oktober 2014 - 8:56
Gestolen passie Roerloos staart ze voor zich uit schijnt op te lossen of zoiets inmiddels weet zelfs zij het ze lijkt te verdwijnen in het niets Hij die heel haar zijn beroerde verdween zo langzaam als hij kwam maar vertrok zonder lege handen het was haar passie die hij nam Nu rest slechts een leeg omhulsel ze ademt wel maar leeft niet meer en hoe lang ze ook blijft dromen vervlogen hoop, hij komt niet meer

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 10:35
Heel mooi Conny. In de laatste regel van je tweede strofe staat 'het wat haar...' ik denk dat dit moet zijn 'het was haar....'. Ik zie haar staan turen over de zee haar geliefde is daar gestorven. Het vrouwtje van Stavoren.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 11:33
Dank je wel voor je oplettendheid, Schrijvengeluk. Bizar toch hoe je tien keer over een fout heen kan lezen. En wat leuk dat jij het vrouwtje van Stavoren op je netvlies krijgt :)

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 11:45
Mooi Connie, vooral de tweede strofe "hij die heel haar zijn beroerde", prachtig! Bij de eerste strofe heb ik wat moeite met "zoiets". Het lijkt daar enkel te staan om te rijmen. Maar ik ben geen kenner, hoor!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 11:58
Gestolen passie Roerloos staart ze voor zich uit schijnt op te lossen of zoiets inmiddels weet zelfs zij het ze lijkt te verdwijnen in het niets r
Het lijkt of je er nog in moet komen, het begin loopt stroef. 'Of zoiets' vind ik niet mooi en lijkt idd op rijmdwang. Weet zelfs zij het. Zelfs? Ook daarin lijkt het erop of je een tussenwoordje nodig had om het lekker te laten lopen. Lijkt te verdwijnen in het niets. Ik vind het een mooi beeld, maar niet mooi onder woorden gebracht. Hierna loopt het lekkerder, vanzelfsprekender, het begin klinkt me moeizaam in de oren.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 12:18
Mooi Connie, vooral de tweede strofe "hij die heel haar zijn beroerde", prachtig! Bij de eerste strofe heb ik wat moeite met "zoiets". Het lijkt daar enkel te staan om te rijmen. Maar ik ben geen kenner, hoor!
Dank je, Bartsnel. Het 'of zoiets' was een bewuste keuze. Zij is geen dichter, weet niet hoe ze haar gemoedstoestand omschrijven moet. Maar het voelt alsof er steeds minder van haar over blijft.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 12:21
Weet zelfs zij het. Zelfs? Ook daarin lijkt het erop of je een tussenwoordje nodig had om het lekker te laten lopen.
Ik bedoelde aan te geven dat iedereen al lang weet dat hij niet meer terugkomt. Zelfs zij moet zich er nu bij neerleggen. Ik zal er nog eens goed naar kijken. Dank je, Henny

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 0:23
Mooi gedicht! De eerste strofe verloopt idd moeizaam maar dan komt het los! Het rijmen gaat je goed af! :)

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 11:52
Door de eerste alinea dacht ik even dat zij dood was, maar het werd me snel duidelijk dat hij het was. Mooi gedicht, met jouw uitleg over "zoiets" vind ik het er wel in passen. Ik zou dan alleen een komma ervoor zetten, leest in mijn idee gemakkelijker.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
26 oktober 2014 - 17:26
Mooi gedicht, maar ik struikelde net als schrijvenmaar over de eerste zin van de tweede strofe. Hij die haar hart beroerde (vind ik mooier). Een ander weer niet. Zo zie je maar weer. Zoveel mensen, zoveel smaken.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 18:10
Ik ben meestal niet zo van de gedichten, maar door deze kan ik me toch wel laten raken, ondanks het inderdaad wat stroeve begin. Twee regels die er voor mij echt uitspringen: 'Hij die heel haar zijn beroerde' . (Prachtig, die twee schijnbaar tegenstrijdige woorden na elkaar.) En 'ze ademt wel maar leeft niet meer' Heel beeldend en mooi verwoord.