Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#27 Tand des tijds

24 oktober 2014 - 9:32
Tand des tijds. Ze hebben geld ingezameld en vrijwilligers opgeroepen, met man en macht willen ze haar weer in ere herstellen. Vele monden heeft ze gevoed. Menig feest heeft ze opgesmukt bijgewoond. De dagen van geboorte en rouw lieten haar niet onberoerd. Zelf wil ze uitkijken over de velden en genieten van haar welverdiende rust. En dan langzaam vervallen, één worden met de natuur. Ze kan dit niet verwoorden, de mens heeft voor haar beslist, dat het haar tijd nog niet is.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 21:54
Mooi geschreven, schrijvengeluk. Ik was nooit op een molen gekomen. Ik dacht zelf aan een boom.

26 oktober 2014 - 9:13
Dag schrijvengeluk, Mooi stukje. Ook een mooie onderlaag; dat het een keer over mag zijn. (Zelf had ik trouwens een Mariabeeld in gedachten.)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 13:20
# Henny: dank voor je positieve reactie. # Anne; ja, het was moeilijk om het juiste object te ontmaskeren vandaar dat ik maar wat tips heb gegeven. Fijn dat je het verhaaltje mooi vond. # Woodpecker, ja, die onderlaag geeft net dat beetje meer, fijn dat je dit opgemerkt hebt, dank je.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 22:47
Ik lees nu jouw mooie stukje pas en weet (gelukkig) meteen wat jij ermee bedoel. Ik dacht dat het over een vrouw ging, een soort moeder Therese, die overlijdt maar de rust niet vindt omdat er een standbeeld voor haar wordt opgericht en ze zo in leven blijft, ongewild als heldin. ;)