#27- Donker

Zij heeft er alles voor over. Alles, ook het verlies van haar dierbaren. Haar wens wordt gerespecteerd, hoewel ze het idee heeft dat niemand haar echt begrijpt. Ze kan toch nog meepraten over van alles, ze is nog zo goed bij. Maar er is niemand die haar lijf kan voelen. Niemand voelt de pijn, de vermoeidheid en het schuldgevoel van het afscheid nemen, wat onvermijdelijk nadert. Het is er koud en donker. Vooral die kou vindt ze niet prettig, maar daar voelt ze dan niets meer van. Ze moet nog even volhouden, morgen is het gelukkig zover. Haar man en kinderen zullen haar begeleiden, maar kunnen niet bij haar blijven. Ze zal eenzaam in het donker en de kou verdwijnen.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jan, Het gaat over de dame van mijn vorige verhaaltje. Toen was haar verboden verlangen idd euthanasie. Nu verlangt ze stiekem naar haar kist (donker en koud) Haar familie zal haar niet begrijpen immers ze praat toch nog mee over van alles. Haar wens wordt gerespecteerd, maar niet begrepen. Bedankt voor het lezen.
24 oktober 2014 - 17:23

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angelieke, als ik zo vrij mag zijn. Ik weet niet of ik het goed kan overbrengen maar ergens wringt er iets voor mij. Dat je euthanasie wenst - wel of niet als verboden verlangen - daar ga ik in mee. Maar waarom zou je in godsnaam naar een donkere en koude kist verlangen? Daar heb je geen weet van na je dood. Het klopt niet voor mijn gevoel. Je zegt het in wezen zelf met deze zin: [Vooral die kou vindt ze niet prettig, maar daar voelt ze dan niets meer van.]
24 oktober 2014 - 18:52

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Tja - Dank je Tja voor het lezen en je reactie. @ Mili - Bedankt voor het lezen en je commentaar. Ze wil geen pijn meer lijden. Ook al moet ze daarvoor in een donkere kist. Ze beseft dat als ze daarin ligt geen pijn meer zal voelen. Dat is waar ze naar verlangt. Dat is min of meer verboden omdat ze, zoals haar familie vindt, nog goed is van geest. En, natuurlijk mag je zo vrij zijn!
24 oktober 2014 - 19:51

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Weer een intriest verhaal. Ik ben bang dat het mij ook eens zal overkomen. Ik zie het als een voorbereiding daarop. Om ermee vertrouwd te raken. Vannacht lig ik weer te zweten en te woelen. Desondanks een goed verhaal, Angelieke. Dat tweede 'alles' zag ik ook als een geoorloofde versterking. Volgende keer graag met iets vrolijkers komen. :unibrow:
24 oktober 2014 - 20:44

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nu heb ik eigenlijk jouw uitleg al gelezen. Daardoor snapte ik ook meteen waarom het een verboden verlangen is. Ik denk niet dat ik het er zelf had uitgehaald. Wel dat ze uiteindelijk voor euthanasie heeft gekozen, maar niet direct dat dat een verboden verlangen zou zijn. Dat neemt niet weg dat het een mooi en gevoelig geschreven verhaal is. Graag gelezen zo.
24 oktober 2014 - 21:40

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Triest. maar mooi verteld. Ik ben eigenlijk benieuwd waarom haar man en kinderen zo meegaand zijn om haar weg te brengen, of weten ze niets van haar plan? En wat is er in misgegaan? Misschien iets voor een volgende verhaaltje?
24 oktober 2014 - 22:09

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik begon even te twijfelen toen je schreef 'ze zal eenzaam in de kou en in het donker verdwijnen'. Daardoor dacht ik dat het toch iets anders zou zijn dan euthanasie of dat ze dacht dat ze in de hel zou belanden. Maar door je uitleg over de kist was mijn eerste indruk toch de juiste. Als haar familie had geweten dat ze daar bang voor is, hadden ze vast een warm bedje in de kist gemaakt en lampje voor het donker. Maar ik denk dat je het symbolisch bedoelde. Mooi geschreven.
24 oktober 2014 - 22:25

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb deze worsteling van heel dichtbij meegemaakt. Die kou en dat donker, daar wil ik niet aan. Ik begrijp dat de hp die angst heeft, dat heb je goed beschreven, maar ik kan er zelf niet in meegaan. Daardoor hou ik een beetje afstand van je tekst.
24 oktober 2014 - 23:43

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, herkenbaar, maar je uitleg raakte me dieper dan je verhaal. De wens in die kist te liggen, die mag van mij wel meer benadrukt worden. Dat vind ik bijzonder en een heel origineel gegeven.
25 oktober 2014 - 13:10

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wow....kennelijk een onderwerp wat jou op dit moment erg bezighoudt of bezig wil houden. Ik voel veel verdriet bij de vrouw die de wereld gaat verlaten. Het voelt voor mij als een vlucht en niet als een goed doordachte gebeurtenis die zal volgen. Ik zou het erg triest vinden als deze vrouw zo het leven zou laten. Daarom komt het verhaal niet geheel geloofwaardig bij mij over, al kan het natuurlijk wel zo gaan. Gelukkig ben ik niet thuis in deze situaties, dus mocht ik het verkeerd interpreteren, corrigeer me. Gezien de invulling van de oefening, want daar draait het toch om is het niet een beschrijving maar toch meer een monoloog van wat je ziet. Een beschrijving is eigenlijk alleen maar schrijven wat je ziet, zonder gevoelens, zonder gedachten ed. Lastig als je toch iets moois en ontroerends neer wilt zetten. Waar baseert ze de kou op? Ook dat begrijp ik niet zo goed. Hoop dat je er iets mee kunt. Succes en het was een fijn verhaal om te lezen;)
25 oktober 2014 - 13:31

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ - Dos, sorry als je wakker hebt gelegen, dat was niet de bedoeling, hoewel we er idd allemaal mee te maken krijgen. Oké volgende keer geen triest verhaal, beloof ik. @ - Dank je wel Johann B. fijn om te horen. Stimuleert weer voor de volgende keer. @ - Jules du Lac, ik snap niet helemaal wat je bedoelt. Man en kinderen zullen bij de euthanasie zijn. Daarna "reist ze af" in/naar haar kist. Ik weet niet wat je bedoelt met "misgaan". Ik ben niet duidelijk genoeg geweest blijkbaar. Bedankt voor het lezen. @ - Schrijvengeluk, persoonlijk zou ik wel graag dat warme bedje in mijn kist hebben later :) Bedankt voor het lezen en je reactie. @ PetraO nee die kou voelt ze niet meer als ze dood is, daarom verlangt ze zo naar die kist. Dan voelt ze ook haar pijn niet meer. Alleen het idee aan die kou schrikt haar af omdat ze het bij leven niet graag koud heeft. Bedankt voor het lezen en je reactie. @ - Bartsnel, je bent niet de enige zoals je uit andere reacties kunt lezen. Voor uitleg zie vlak boven. Bedankt voor je reactie. @ - Ostinato, bedankt voor het lezen. Ik begrijp niet zo goed waarom je afstand neemt van mijn tekst. Is die zo slecht? Of gaat het om die kou. In dat geval helpt het misschien als je mijn reactie leest op PetraO @ - Dank je Henny voor je compliment. Achteraf had ik beter alleen de kist kunnen omschrijven, dan was het duidelijker geweest voor iedereen. @ - Indrany, dank je wel voor je uitgebreide commentaar. Nee hoor, ik ben zeker niet triest, gelukkig niet. Eerder het tegenovergestelde :) . Alleen vind ik het mooi om trieste gevoelens weer te geven en anderen daarover na te laten denken. Wat betreft die kou kan je misschien het stukje lezen dat ik bij PetraO heb gezet. Ik kan zeker iets met je commentaar. Hartelijk dank daarvoor.
25 oktober 2014 - 20:41

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Angelique: Puur persoonlijk. Ik heb een euthanasie van nabij meegemaakt. De worsteling was groot, maar uiteindelijk was de opluchting voor alle betrokkenen groter. Ik heb geen kou ervaren en wil dat ook niet. Heeft niets met jouw tekst te maken, die is heel goed geschreven.
25 oktober 2014 - 22:44

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Over de inhoud sluit ik me aan bij de rest. Mag ik nog een suggestie doen over de eerste zin? De eerste zin moet de lezer nieuwsgierig maken, de lezer pakken. Mijn suggestie is om de zin in de overtreffende trap te schrijven waardoor deze, m.i. nog sterker wordt: - Zij heeft er veel voor over. Werkelijk alles, zelfs het verlies van haar dierbaren.- Een gevoelig onderwerp, mooi verwoord! :thumbsup:
25 oktober 2014 - 23:24

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ - Anne, bedankt voor je compliment, ben ik blij mee! @ - Ostinato, wat erg dat je een euthanasie van dichtbij hebt meegemaakt. Lijkt me eerlijk gezegd vreselijk. Bedankt voor je compliment! Ik hoop oprecht dat de euthanasie, hoe erg ook, verlichting heeft gebracht voor alle partijen. @ - Marietje, dank je voor je compliment, ben ik erg blij mee. Wat betreft de eerste zin, moet ik nog eens over nadenken. Je zegt dat je de overtreffende trap beter vindt, maar "alles" is toch overtreffender dan "veel" ? Of begrijp ik je nu niet goed. @ - Dos, zie mijn reactie bij Marietje.
26 oktober 2014 - 12:12

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ - Marietje, dank je voor je compliment, ben ik erg blij mee. Wat betreft de eerste zin, moet ik nog eens over nadenken. Je zegt dat je de overtreffende trap beter vindt, maar "alles" is toch overtreffender dan "veel" ? Of begrijp ik je nu niet goed. @ - Dos, zie mijn reactie bij Marietje.
'Werkelijk alles' is weer net iets overtreffender.
26 oktober 2014 - 13:17