Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #27 - Verboden verlangen

23 oktober 2014 - 10:14
Het roze glazuur dat aan je lippen blijft plakken. Het knapperig gebakken deeg. Het soort dat verkruimelt wanneer je er in bijt. De room waar je dan toegang tot krijgt, die je hele mond vult. Rijk en vol van smaak. De kale, knisperende bodem als een toetje na. Met als extra traktatie de gemorste room op je vingers.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 11:08
gemorste ik ben zelf meer van het onmogelijke van onder tot boven doorhappen, zodat het roze glazuur ook nog wel aan de neus plakt wegens opklappen van de bovenlaag, en twijfel of je 'toegang krijgt' tot de room, maar voel gelijk met je mee ik had al zo'n trek en nu weet ik waarin, maar waar haal ik hier een tompouce vandaar? nog een vor op de lijst van mijn onmogelijke verlangens, kort na het saucijzenbroodje is het trouwens soort wat of soort dat? ik ben het even helemaal kwijt; denk alleen nog maar aan eten bitterballen, zouden ook fijn zijn dat is nog langer geleden ....

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 11:30
Of een Big Mac die druipt van het vet. Foei. Leuke, speelse invulling. Ik zag het gebeuren. Zelf die ervaring ook wel eens gehad. Wist alleen niet meer hoe die dingen heetten. Volgens mij ook: het soort dat. Graag gelezen. Klein maar fijn. :)

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 12:14
Aanstekelijk! Het gaat toch om een Tom Poes? Die kan ik ook niet netjes eten, die eet ik alleen als ik alleen thuis ben met de gordijnen dicht en op een tijdstip dat ik er zeker van kan zijn dat er niemand aanbelt.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 13:15
Ik loop meestal op tegen hetzelfde probleem als Schrijvenmaar. Het is erg beeldend geschreven. Ik kon voor me zien dat er iemand dat er iemand in een restaurant van de Hema een Tompouce zit te eten.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 13:16
Het roze glazuur dat aan je lippen blijft plakken. Het soort dat verkruimelt wanneer je er in bijt. De room waar je dan toegang tot krijgt, dat je hele mond vult. Rijk en vol van smaak. Maar het blijft een lekker stuk, dat ik met plezier heb gelezen :)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 15:12
Anne, het is een tompouce van de Hema of zo'n vreselijke roze zwembad koek, zoals ik ze altijd noem omdat ik die at na het zwemmen vroeger. Qua kleurstof gehalte en suiker zou het verboden kunnen zijn maar die tompouce is af en toe wel lekker hoor.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 18:19
Bedankt schrijvenmaar, Dos Wijnhof, Marietje, PetraO, Johanna B, bartsnel, maddburg en janpmeijers voor jullie reacties en taalzeurtjes ik heb het aangepast! ;)
Ik proef de tompoes - maar niet het verbodene.
Het is 'verboden' voor de HP uit mijn vorige verhaal. Ze was te dik en onderging een maagverkleining in Thailand. Daardoor kan ze niet veel meer eten. Ze verlangt terug naar het vette eten wat ze daarvoor altijd at. Waaronder dus een tompouce.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 19:23
Heerlijk Anne, ik voel het kleven aan mijn tanden, en het smelten in mijn mond. Lik mijn vingers nog eens af en eet de overgebleven kruimels op. En weet je wat vooral zo fijn is? Deze heerlijke traktatie van jou telt slechts 0 Kcal!!!!! (Wie het verbodene van het verlangen niet ziet, kent vast ook geen gevechten met de weegschaal :o )

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2014 - 19:37
En weet je wat vooral zo fijn is? Deze heerlijke traktatie van jou telt slechts 0 Kcal!!!!!
Drink eens een Kasteelbiertje. Of Twee, of drie. 0%

23 oktober 2014 - 19:50
Dag Anne, Smakelijk stukje. Ik heb dat met schuimkragen :) Het verboden verlangen hoeft niet benoemd te worden. Het is duidelijk. Dat volgt uit de opgelegde, en proefbare pre-occupatie van deze maatschappij met slank, slanker, slankst. Niks mis met de herhaling van 'dat', maar:
De room waar je dan toegang tot krijgt, dat je hele mond vult. Rijk en vol van smaak.
. De verwijzing naar room moet, volgens mij, met 'die'.

24 oktober 2014 - 0:38
Ik neem aan dat bartsnel ook doelt op mijn opmerking dat het verboden verlangen niet benoemt hoeft te worden. Zie de bijdrage van Ostinato. Toegegeven. Een enigszins manke vergelijking. Maar net zo goed als pedofilie verboden is (en terecht, begrijp me niet verkeerd) wordt er ook een maatschappelijke dwang opgelegd voor de normale geneugten des levens. De verboden verlangens nemen toe. En dat vind ik in dit stukje mooi verwoord. (Ik vier ook dat een zestienjarige dit schrijft, en schrijven kan :thumbsup: :) :thumbsup: )

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 14:26
Oh wat sadistisch prachtig beschreven. Ik woon midden Frankrijk, op het platteland, geen Hema in de buurt. Of ja, op twee uur rijden, in Clermont Ferrand, maar ik heb geen auto. Help, dat wordt zoeken naar een surrogaat.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2014 - 21:24
(Wie het verbodene van het verlangen niet ziet, kent vast ook geen gevechten met de weegschaal blush )
Ik denk dat zowat elke vrouw dit gevecht kent. Bedankt voor je reactie.
Het verboden verlangen hoeft niet benoemd te worden. Het is duidelijk. Dat volgt uit de opgelegde, en proefbare pre-occupatie van deze maatschappij met slank, slanker, slankst.
Oh, hier kan ik me zo aan ergeren! Ik vind het dan ook zo geweldig dat de Zeeman een lingerie reclame heeft met 'normale mensen' als modellen. Dat is nou realistisch! Bedankt voor je taalzeurtje, ik zal hem zometeen aan gaan passen!
(Ik vier ook dat een zestienjarige dit schrijft, en schrijven kan :thumbsup: :smile: :thumbsup:)
Wauw! Bedankt ;). Je hebt het gemaakt naar mijn complimentenmapje. (Maak daar maar vijftien van :o 26 november is het pas zover.) Bedankt Angelieke en schrijvengeluk.
Help, dat wordt zoeken naar een surrogaat.
Wat een prachtig woord voor vervangingsmiddel. Ik ga proberen dit woord te onthouden, bedankt daarvoor. En als je de tompouce nou enorm gaat missen, ga je gewoon even dit verhaaltje lezen ;).

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 1:53
Mooi Anne, ik lees dit hier nu net voor het ontbijt en heb nog meer trek dan anders. Het is letterlijk een lekker stukje dat je daar schrijft. Ook leuke reacties,van Marietje en Schrijvenmaar o.a. Bij die laatste moet ik wel glimlachen... roomgebakjes of bitterballen?

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 8:28
Een leuk, sfeervol stukje! Alleen ´De room waar je dan toegang tot krijgt,´, vind ik persoonlijk niet zo mooi, weet ook niet waarom. Maar verder vind ik het een mooi stukje! Zeker als je bedenkt dat ik al jaren geen tompoucen meer eet! (hoe schrijf je tompoucen?) Als kind werd ik er namelijk altijd misselijk van.. brr.. groetjes!

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 9:38
Lucius7, misschien dat het een kwestie van smaak is? Bedankt voor je reactie. :)
Haha, geweldige woordkeuze, helemaal mee eens!

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 13:52
Ik begrijp wat Lucius bedoelt, ik struikelde er ook over. "Toegang krijgen tot" is grammaticaal juist maar het blijft watt stotterend klinken. Als je dat zelf niet vindt (kwestie van smaak inderdaad), moet je het zeker laten staan, maar je zou bijvoorbeeld kunnen denken aan "de room die vrijkomt" o.i.d.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2014 - 16:48
Ik laat het zo staan bartsnel ;). Dan is het net alsof je je eerst door een laag moet worstelen als het ware, voor je bij het lekkere deel komt.

28 oktober 2014 - 17:36
Kijk. Daar wordt over nagedacht. Leuk. 'Room die vrijkomt' associeer ik persoonlijk eerder met een Bossche bol van bakker De Groot.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 oktober 2014 - 17:58
Ik laat het zo staan bartsnel ;). Dan is het net alsof je je eerst door een laag moet worstelen als het ware, voor je bij het lekkere deel komt.
Wat mooi geformuleerd Anne!