#27 U zij de glorie.

au ik moest lachen toen ik je titel in de lijst zag, verwachtte iets heel anders maar dit doe je ook goed; de waanzin ten top, zonder dat het leuk is

au ik moest lachen toen ik je titel in de lijst zag, verwachtte iets heel anders maar dit doe je ook goed; de waanzin ten top, zonder dat het leuk is

Precies. Met dank.

Amen. :) Feitelijk geschreven zonder de mening op te dringen en daardoor subtiel het absurde blootgelegd. Knap gedaan! (Ik ben RK opgevoed maar ben het geloof verloren omdat mijn kleine- meisje- gebeden om mijn moeder te genezen niet werden verhoord. Toch ben ik 'jaloers' op die gelovigen die hun geloof kunnen gebruiken als reden. Dat maakt het leven m.i. eenvoudiger omdat alles dan op zijn plek valt. Ik heb er toch bewust voor gekozen om te blijven zoeken naar antwoorden/ oplossingen. Deze biecht maakt jouw tekst los, dank je wel!)

Echt heel knap hoe je in zo weinig woorden de waanzin van religie weet te typeren. Prachtig gedaan!

@ Marietje. Geloven heeft ook iets schaapachtigs. Van kindsbeen af wordt het je ingeprent en vaak neemt de volwassen gelovige niet de moeite om de waarde ervan te herijken, of heeft er de moed niet toe, bang om bij het laatste oordeel verdoemd te worden als afvallige. De angst voor de Almacht is groot. Het geloof biedt ook vele mogelijkheden tot 'hineininterpretieren' waardoor het lijkt dat alles op zijn plek valt. Lees als penitentie 'De geschiedenis van het geloof' van Matthew Kneale. Ga heen en zondig niet meer. :) Dank voor je biecht.

Echt heel knap hoe je in zo weinig woorden de waanzin van religie weet te typeren. Prachtig gedaan!

Dank voor het lezen en reactie, Bart.

Het heeft iets onzedelijks, die nadruk op het lijden van de Here en daarmee van iedereen in het Christendom. Hoewel de absurditeit van fanatiek geloven goed uit het stuk komt, vind ik het jammer dat het wat minder stekend satirsch is dan je vorige stukken.

Het heeft iets onzedelijks, die nadruk op het lijden van de Here en daarmee van iedereen in het Christendom. Hoewel de absurditeit van fanatiek geloven goed uit het stuk komt, vind ik het jammer dat het wat minder stekend satirsch is dan je vorige stukken.

Ik leg niet zozeer de nadruk op het lijden van de Heer, als wel op dat van Bill. Het onzedelijke karakter hiervan deel ik niet. Ik zou er eerder het etiket 'cynisch' op willen plakken dan 'satirisch'. Dank voor je reactie, Petra.

Zoals jezelf al zegt in #8, het is een cynisch verhaal. Verrekte bitter dat er nog steeds veel mensen zijn (en zullen blijven overigens) die denken dat het verstandig is om op basis van religie de meest gruwelijke dingen goed te keuren. Toch denk ik dat Phillip Parker stiekem ook wel wringt.

Zoals jezelf al zegt in #8, het is een cynisch verhaal. Verrekte bitter dat er nog steeds veel mensen zijn (en zullen blijven overigens) die denken dat het verstandig is om op basis van religie de meest gruwelijke dingen goed te keuren. Toch denk ik dat Phillip Parker stiekem ook wel wringt.

Philip Parker denkt ook stiekem aan de glorie die op hem afstraalt, dat heb je goed gezien Johanna. Met dank.

Dos Wijnhof, Cynisme werkt meestal averechts, zo niet hier. Mooi stuk.

Dos Wijnhof, Cynisme werkt meestal averechts, zo niet hier. Mooi stuk.

Dank voor je reactie, Jan.

Het probleem lijkt mij eerder fundamentalisme dan religie. Ook ik heb de kerk mijner voorvaderen verlaten, vanwege de kilte en het schuldgevoel. Maar toen mijn moeder vorig jaar ziek werd en overleed, werd mijn vader omringd en ondersteund door vele kerkleden. Ik ben a(nti)religieus maar de kracht van gemeenschap valt niet te ontkennen. Mooi stuk, Dos. Als we samen in een café zaten, zou ik nog een biertje halen om eens goed te gaan zitten voor een discussie over dit onderwerp.

Wrang, en goed geschreven. Mooi, de parallellen die je trekt. Als het niet zo'n keiharde realiteit was zou het lachwekkend kunnen zijn. Eens met Ostinato dat niet zozeer religie, als wel fundamentalisme het probleem is.

De waanzin van de religie. Mooi geschreven Dos, rakend. Het doorschieten van geloof en de wereld brandt. Hoe dan ook, de vader verliest zijn zoon. Liefde met een bittere nasmaak.

Uiteraard was niet mijn bedoeling mensen voor het hoofd te stoten. Ik doelde met name op de eigenschap van vrijwel alle religies dat ze geen andere meningen (goden, interpretaties, etc) dulden. Het zijn de gelovigen die bepalen hoe soepel of hoe strict die regels worden nageleefd.

Ostinato en Fatamorgana, is fundamentalisme - zoals hier gebruikt - niet religie tot-op-de-bodem. Teruggrijpen naar waarden en normen zoals die vele, vele eeuwen wel gebruikelijk waren. Leven naar de letterlijke tekst van de grondbeginselen? Ostinato, ja een discussie hierover met een biertje, in een bruin. Als we het aller-allerlaatste gedronken zouden hebben, zouden we schouder aan schouder buiten de deur worden gezet, of we hadden elkaar al de tent uitgeslagen. Religie is ook als een kruitvat met een kort lontje. Voorzichtigheid is geboden. ;) Dank voor jullie reactie.

Mensen die niet geloven vinden het meestal prima als andere mensen daar anders over denken en hun geloof volgen. Andersom is dat wel eens anders. Tenminste heb ik ooit ervaren. Gelovigen proberen toch, ook al is het nog zo subtiel, hun geloof aan je te slijten. Dit is natuurlijk mijn ervaring, ik wil niemand over dezelfde kam scheren (ook niet "met" trouwens :) ) en vooral ook niet tegen welk geloof dan ook aanschoppen. Dos jouw stukje sluit wat mij betreft hier helemaal bij aan. Mooi gedaan!

@ Dos: Toch denk ik niet dat fundamentalisme per definitie aan religie gekoppeld is. Als ik zo de huidige zwarte pietendiscussie hier en daar onbedoeld onder ogen krijg neem ik met groeiende verontrusting waar wat daar gebeurt, van twee kanten. Tot en met heftige ziekteverwensingen en zelfs doodsbedreigingen aan toe! Piet-fundamentalisme noem ik het, en het heeft weinig met religie te maken. Of we moeten het Geloof in Zwarte Piet als zodanig bestempelen natuurlijk. ;)

Ik vind dit stukje wel jammer, als ook de reacties erop. Ik ben een christen. Ik geloof in God, in Jezus, en dat alles. @bartsnel, Er is niks mis mee om een oordeel te hebben over bepaalde zaken in deze wereld. We oordelen toch ook over kindermisbruik? Dat dulden we toch ook niet naast ons? Maar wat als er een religie opstaat waarin kindermisbruik centraal staalt, telt de regel, iedereen in zijn waarde laten, lekker zijn eigen geloof laten hebben, dan nog steeds? De wereld is intolerant als het gaat om dat christenen oordeel over bepaalde zaken hebben, maar iedereen oordeelt er zelf ook op los. Daar is niks mis mee. Qua oordelen is een atheist niet anders dan een religieus persoon. Een christen kan reiki verwerpen op basis van occultisme, een atheist zal, als hij onterecht in elkaar geslagen word, ook oordelen. Vinden dat de dader straf verdient. We oordelen allemaal! Is niet erg! Alleen anno 2014 word men steeds meer allergisch voor een oordeel. (en dan dus vooral christenen die oordelen, maar ook in zijn algemeenheid) Vind ik raar. Iedereen mag voor zich zelf bepalen wat ze goed en fout vinden. We moeten niet doen alsof we dat niet doen. Dan gaan we zo zweverig en abstract door het leven, en het is ook totaal niet realistisch. Zoals ik al zei over als je onterecht geslagen word, iedereeeeen oordeelt. Dat hoort bij het leven. Het ligt er alleen net aan hoe je met je oordeel omgaat. In het christelijk geloof hoort oordeel en genade hand in hand te gaan. Doordat we zelf genade hebben ontvangen van God door Christus, is dit iets wat we zelf ook mogen naleven. En vergeet niet, God bracht niet alleen genade. Hij bracht ook waarheid. Waarheid in de zin van wat goed is en fout, waar een oordeel aan hangt. Wat niet kan leven, in het licht van wie God zelf is, liefde en heilig. Jezus vroeg aan de mensen; wie zonder zonde is, werpen de eerste steen! Niemand deed dat. Ze gingen weg. De vrouw die was beschuldigd van overspel bleef achter. Jezus zei, je zonden zijn vergeven, ga nu en zondig niet meer. Jezus zag de zonden van de vrouw, en daar zit een oordeel in. Maar Hij gaf haar tegelijkertijd genade. Dat is een concept, een principe, wat niemand echt kan geloven. note: En daarbij is het inherent aan een religie dat het, doordat het de wereld en alles daarin op een bepaalde manier interpreteert, een oordeel heeft over wat er onder de zon gebeurt. Dat toevallig het over populaire boedhisme geen oordeel heeft, is dan maar zo.

Maar wat als er een religie opstaat waarin kindermisbruik centraal staat?

dan noemen we dat nog altijd goed en eerbaar Katholicisme sorry dit is helemaal de plek niet voor een dergelijke discussie

Je verhaal maakt veel los Dos. Ik vind het krachtig geschreven met een sterke inhoud. De kracht zit hem in dat je je eigen hersenspinsels gaat geloven in plaats van het geloof. :thumbsup:

@ schrijven maar, Nee dit is niet de plek voor religieuze discussie's. Maar dos plaats zelf ook een verhaal met een anti-religieus thema. Het forum is zo dus niet helemaal vrijgewaard van levensbeschouwelijke invloed. En doordat ik een christen ben en het geloof mij aan het hart gaat, voelde ik me toch geroepen om dit te verdedigen. En ik kom ook zoveel onwetendheid tegen over het chr geloof, ook in deze reacties, dat mijn vingers jeuken om nog meer over het geloof te vertellen en dus te verhelderen. Maar ik hou me in. Met 1 reactie. 1 keertje.

@ Dos: Toch denk ik niet dat fundamentalisme per definitie aan religie gekoppeld is. Als ik zo de huidige zwarte pietendiscussie hier en daar onbedoeld onder ogen krijg neem ik met groeiende verontrusting waar wat daar gebeurt, van twee kanten. Tot en met heftige ziekteverwensingen en zelfs doodsbedreigingen aan toe! Piet-fundamentalisme noem ik het, en het heeft weinig met religie te maken. Of we moeten het Geloof in Zwarte Piet als zodanig bestempelen natuurlijk. ;)

Nee, fundamentalisme is niet alleen aan religie gekoppeld. Vandaar dat ik in #17 ook de opmerking maak -zoals hier gebruikt -. In de kunst, sport en politiek kom je het ook tegen. Het gaat vaak gepaard met bekrompen of fanatieke denkpatronen.

Mensen die niet geloven vinden het meestal prima als andere mensen daar anders over denken en hun geloof volgen. Andersom is dat wel eens anders. Tenminste heb ik ooit ervaren. Gelovigen proberen toch, ook al is het nog zo subtiel, hun geloof aan je te slijten. Dit is natuurlijk mijn ervaring, ik wil niemand over dezelfde kam scheren (ook niet "met" trouwens :) ) en vooral ook niet tegen welk geloof dan ook aanschoppen. Dos jouw stukje sluit wat mij betreft hier helemaal bij aan. Mooi gedaan!

Het verschil in tolerantie tussen gelovigen en niet-gelovigen die jij hier aanhaalt is toch wel te begrijpen. Gelovige mensen zijn overtuigd van het heilige gedachtegoed dat ze aanhangen. Dat is hun zo veel waard dat het ook verdedigd dient te worden. Dank voor je reactie.

De waanzin van de religie. Mooi geschreven Dos, rakend. Het doorschieten van geloof en de wereld brandt. Hoe dan ook, de vader verliest zijn zoon. Liefde met een bittere nasmaak.

Misschien is het wel eigenliefde met een bittere smaak. Hem (Philip Parker) zij de glorie. Maddy, dank voor je reactie.

Je verhaal maakt veel los Dos. Ik vind het krachtig geschreven met een sterke inhoud. De kracht zit hem in dat je je eigen hersenspinsels gaat geloven in plaats van het geloof. :thumbsup:

Ik zei het al in #17: religie is een kruitvat met een kort lontje. Dank voor je reactie.

[quote=Dos Wijnhof][quote=PetraO]Het heeft iets onzedelijks, die nadruk op het lijden van de Here en daarmee van iedereen in het Christendom.

Ik leg niet zozeer de nadruk op het lijden van de Heer, als wel op dat van Bill. Het onzedelijke karakter hiervan deel ik niet..

Hoi Dos, ik bedoelde de onzedelijkheid van die grondgedachte van het christendom in het algemeen, niet die in jouw verhaal (want die is er niet). Ik bedoel: hun belangrijkste symbool is iemand die doodgaat aan het kruis, dat vind ik niet helemaal fris....

@ schrijven maar, Nee dit is niet de plek voor religieuze discussie's. Maar dos plaats zelf ook een verhaal met een anti-religieus thema. Het forum is zo dus niet helemaal vrijgewaard van levensbeschouwelijke invloed. En doordat ik een christen ben en het geloof mij aan het hart gaat, voelde ik me toch geroepen om dit te verdedigen. En ik kom ook zoveel onwetendheid tegen over het chr geloof, ook in deze reacties, dat mijn vingers jeuken om nog meer over het geloof te vertellen en dus te verhelderen. Maar ik hou me in. Met 1 reactie. 1 keertje.

Jij hebt het te kwaad met mijn verhaal. Je voelt je aangevallen in je goed christelijk geloof. Als ik zelf nog een belijdend christen zou zijn zou ik ook zo reageren. Gaandeweg mijn leven ben ik - los van de indoctrinaties - zelfstandig gaan nadenken over het hele Gods-gebeuren. Ik heb het oude testament en andere literatuur erop nageslagen en vond ongerijmdheden die schokkend waren. Zo trof ik een God aan die wraakzuchtig, kleinzielig, egocentrisch was en als een massamoordenaar zijn eigen onvolmaakte schepselen om zeep bracht. Jij noemt dat de God van liefde. Dit om heel in het kort aan te geven waar in de kern ons beider godsbeleven van elkaar verschilt. Het is hier inderdaad niet de plek om daar een eindeloze discussie over te voeren. Jij hebt je gerespecteerde mening gezegd, en dat is je goed recht. Laten we het hier bij laten. Maar schroom niet als ik in de toekomst weer over de schreef ga, je te roeren. Dank voor je reactie.

Na heel wat meer (fascinerende) reacties te hebben gelezen. Wil ik ook nog even mijn mening spuwen. Gaat het niet allemaal om interpretatie? Dos heeft een verhaal geschreven waaruit ik lees dat er in de naam van het geloof een mens is ontvoerd en uiteindelijk onthoofd. Verder lees ik in dit verhaal dat de vader van de onthoofde jongen een gelovig mens is. Zijn zoon is van hem afgenomen. Hij probeert zich overeind te houden door te geloven. Het gaat om de interpretatie van Philip, hij zoekt naar een manier om in zijn geloof een verklaring te vinden waarom zijn zoon is afgenomen. Vervolgens concludeert hij dat zijn zoon is gestorven als een soort van martelaar. Dat wringt bij Philip. Maar toch, hij heeft nu een verklaring voor zichzelf bedacht. Naar mijn idee gaat dit verhaal dus met name over de manier waarop mensen omgaan met religie. Maar het gaat niet over religie op zichzelf. Het lijkt mij geen waargebeurd verhaal. Ik kan ook niet vaststellen of dit verhaal overeenkomt met de mening van Dos zelf. Toevoeging: Had de reactie van 16.39 uur nog niet gezien.