Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 26 Verborgen verlangen

20 oktober 2014 - 20:09
‘Weet hij het al?’ ‘Nee, tuurlijk niet’. ‘Je kan het toch gewoon vertellen?’ ‘Ja tuurlijk, hij ziet me al aankomen zeg’. ‘Vertrouw nou eens een beetje meer op jezelf.’ ‘Het is geen goed idee!’ ‘Waarom niet?’ ‘Omdat de tijd nog niet rijp is’. ‘Lieverd, ooit zal je los moeten laten, misschien wel eerder dan dat jij wilt en kunt’. ‘Ik weet dat die tijd komt, maar het voelt niet goed’. ‘Huh? En net vertel je me in geuren en kleuren hoe fantastisch het was’. ‘Ja dat wel, het was zeker fantastisch, geen woord over gelogen’. ‘Lieve meid, je bent een fantastische vrouw, gun jezelf die kans en pak hem aan. Wie krijgt nu zo’n kans in zijn schoot geworpen in deze situatie nog wel?’ ‘Ja, wel bijzonder he?’ ‘Frank gaat langzaam achteruit door zijn ziekte, ik ken hem als geen ander. Hij zou niets liever willen dan dat jij gelukkig bent. Ik zou bijna zeggen, doe het dan voor hem’. ‘Ik zou nooit zomaar… dat weet jij ook wel he?’ ‘Dat weet ik’. ‘Wees eerlijk en vertel het hem oké?’ ‘Oké, morgen vertel ik het’.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2014 - 22:34
Ik heb een vermoeden, maar heb geen zin om te puzzelen. Dus een paar aanwijzingen zou ik fijn vinden, misschien eentje maar. Het is voor de lezer gewoon heel bevredigend een vermoeden bevestigd te zien, dan krijg ik als lezer gelijk en dat is een lekker gevoel. Dat mis ik nu, want ik zou het mis kunnen hebben. Maar buiten dat, mooi opgebouwd, lekker strak en mooi thema

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 7:50
Dank je henny. Ik dacht persoonlijk dat het duidelijk was. Je mocht het onderwerp niet letterlijk benoemen. Haar eigen man gaat overlijden en ze heeft nu voor haar man het verboden verlaten om met een andere man verder te gaan. Ik neem je tips mee. Heel fijn dat je feedback wilde geven.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 9:52
heeft ze nu al een ander? het is mij ook niet helemaal duidelijk misschien ook omdat ik niet wil dat ze al een ander heeft, terwijl manlief nog ziek is, maar ook omdat de toon van het gesprek en de woordkeus -"zo'n kans in de schoot geworpen krijgen" bijvoorbeeld- voor mij niet helemaal passen bij een affaire hebben en opbiechten aan je terminale partner

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 9:43
Uit het leven gegrepen, niets van verzonnen deze keer. Echter, zij is verliefd en gaat er in op, maar weet dat de ziekte van haar man geen geluk meer zal geven. Man accepteert de verhouding die ze krijgt met zijn beste vriend. Daarvoor mijn respect naar de terminale man.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 9:59
Misschien liever wat minder 'fantastisch' en 'in de schoot geworpen' en wat meer het conflict in de gevoelens benoemen; de liefde binnen het huwelijk is waarschijnlijk groot als de man accepteert dat zijn vriend zijn vrouw gelukkiger kan maken dan hij; daar moet zij toch ook sterke gevoelens bij hebben. Ik denk dat het verhaal aan kracht zou kunnen winnen wanneer het meer over haar eigen acceptatie van de situatie zou gaan, dan over 'hoe zeg ik het hem.'

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 11:32
Gezien het onderwerp en de achtergrond vind ik het gesprekje ook wat erg frivool en niet passend. Ik kan me de situatie voorstellen, heb begrip voor de vrouw en diep respect voor de man, maar ik denk dat er ook een ongelofelijk dilemma meespeelt, en juist dáárin zou ik als lezer meegetrokken willen worden.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 21:05
Misschien liever wat minder 'fantastisch' en 'in de schoot geworpen' en wat meer het conflict in de gevoelens benoemen; de liefde binnen het huwelijk is waarschijnlijk groot als de man accepteert dat zijn vriend zijn vrouw gelukkiger kan maken dan hij; daar moet zij toch ook sterke gevoelens bij hebben. Ik denk dat het verhaal aan kracht zou kunnen winnen wanneer het meer over haar eigen acceptatie van de situatie zou gaan, dan over 'hoe zeg ik het hem.'
Mooi Schrijvenmaar, helemaal mee eens. Maar ook een heel mooi en actueel gegeven, is absoluut de moeite van het uitwerken en een langer verhaal waard.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 23:43
Ik denk dat het woorlimiet van 250 woorden deze dialoog beperkt. Het gesprek komt inderdaad enigszins frivool over. Anderzijds, wellicht wil HP af en toe een 'normaal' luchtig gesprek voeren. Misschien een wordt vervolgd voor de volgende opdracht? Zoals Jan P. zegt, sterk thema.