Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #26 - Verborgen verlangen

17 oktober 2014 - 11:31
Mijn ticket naar Thailand is geboekt. Ik neem een stuk slagroomtaart om het te vieren. Bovendien kan ik over een paar weken geen taart meer eten. Ik ben altijd al dik geweest. Geen dieet mocht baten. Blijkbaar ligt het dan aan mijn stofwisseling. Er was niemand die daar begrip voor had. Ik kan niet wachten om te kunnen fietsen. Om lange wandelingen te maken. Of om me zeker genoeg te voelen om naar het strand te gaan. Niemand weet van mijn retourtje Thailand. Stel dat ook dit niet mag baten. Dat ik alleen nog maar meer ga aankomen, op de een of andere manier toch mijn maag weer oprek. Ik neem nog maar een stuk taart. Nu kan het nog. _________________________________________________________________________________________________ ‘Ik heb mijn ticket naar Thailand geboekt.’ Ik zet de taartjes neer op tafel. ‘Fijn voor je.’ ‘Maar?’ ‘Kun je niet beter je geld uitgeven aan andere dingen?’ ‘Kunt u nou nooit eens ophouden over die goede doelen?’ ‘Je gaat zomaar twee weken naar Thailand!’ Ik kijk naar beneden. Mijn voeten zijn niet zichtbaar door mijn massieve bovenbenen. Ze weet niet waarvoor ik ga. Ze zucht: ‘Kan ik anders niet mee?’ ‘Nee, sorry, ik wil dit echt alleen doen.’ ‘Waarom?’ Ik zwijg. Kan geen goede smoes bedenken. ‘Weet je dat er armoede heerst in Thailand?’ Ik knik. Dat heeft ze me wel geleerd. ‘Anders neem ik knuffels mee, en zakken rijst.’ ‘Vooruit dan maar. Krijg ik nog wat koffie?’ Ik sta op, koffie kan ze van me krijgen, maar Thailand wordt van mij alleen.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 11:46
Ik mis de dialoog, dit is een monoloog. Ik denk ook dat ze voor een maagverkleining naar Thailand gaat. Haar verlangen is duidelijk, maar wie verbiedt het haar?

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 11:48
Ik mis de dialoog, dit is een monoloog.
Oeps, dat had ik even niet gelezen. Ik dacht al wat zijn er veel dialogen dit keer :lol:.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 12:03
Ik mis de dialoog, dit is een monoloog.
Oeps, dat had ik even niet gelezen. Ik dacht al wat zijn er veel dialogen dit keer :lol:.
Aangezien niemand er iets van mag weten, zou je het misschien in de vorm van een innerlijke dialoog kunnen gieten. Ik proef wel duidelijk twee interne stemmen hier een interessante gedachtenuitwisseling kunnen opleveren ;)

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 13:16
Anne, ja, mooie dialoog, het gevoel van de hp komt op mijn duidelijk over. zeurtje, dat 'opgelucht' in de voorlaaste zin zou ik niet doen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 13:36
Anne, Knap aangepast door die dialoog met je moeder(?). Het doel van de reis blijft helaas geheim. Een maagverkleining o.i.d kan hier toch ook wel? Ik ben zo nieuwsgierig.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 13:53
Anne, Mooie dialoog en de idee om naar Thailand te gaan voor een maagoperatie (of iets dergelijks) is op zich ook leuk maar... laat haar naar China gaan. De zin: 'Doelt u nu alweer op de goede doelen?’ loopt voor mij niet zo lekker. (2x doel) Maar dat is weer een heel persoonlijk en subjectief aanvoelen hoor. Inhoud is niet zo belangrijk hier, we zijn hier om schrijftechniek te oefenen, maar toch ook nog even dit: knuffels kan je meenemen naar Thailand, dat is leuk... maar rijst... dat hoeft echt niet. De mensen hebben er een gemiddelde levensstandaard die naar armoede ruikt, maar tekort aan rijst is er zeker niet. Thailand is één van de grootste exportlanden van rijst. Maar dat geheel terzijde hoor. Leuk idee om iemand voor een operatie naar Azië te laten gaan is het wel. Dat gebeurt echt. Vaak loopt het mis. De risico's zijn groot... dus wat dat betreft heeft je verhaal potentieel!

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 13:53
Ik dacht al toen ik begon te lezen: huh? Dubbel knap dat je er nog snel even een dialoog onder geschreven hebt en veel succes in Thailand. Mag ik mee? (verkapte smeekbede voor ook een kopje koffie :D )

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 14:18
janpmeijers, Fatamorgana en schrijvengeluk, bedankt voor jullie reacties! :) Het zeurtje is aangepast. [quote-jules du lac]Knap aangepast door die dialoog met je moeder(?). Het doel van de reis blijft helaas geheim. Een maagverkleining o.i.d kan hier toch ook wel?[/quote] Het dialoog is met haar moeder, de enige met wie ze nog zo'n beetje contact heeft. Ze gaat namelijk niet graag naar buiten. Het gaat hier inderdaad om een maagverkleining. ;)
Mooie dialoog en de idee om naar Thailand te gaan voor een maagoperatie (of iets dergelijks) is op zich ook leuk maar... laat haar naar China gaan.
Waarom? Is dit niet mogelijk in Thailand? Ik had even gegoogled en daaruit bleek dat zulke operaties ook in Thailand werden uitgevoerd. En dit was veel goedkoper.
De zin: 'Doelt u nu alweer op de goede doelen?’ loopt voor mij niet zo lekker. (2x doel) Maar dat is weer een heel persoonlijk en subjectief aanvoelen hoor.
Zal ernaar kijken! Ik houd zelf ook niet zo van twee keer dezelfde woorden dicht op elkaar.
Inhoud is niet zo belangrijk hier, we zijn hier om schrijftechniek te oefenen, maar toch ook nog even dit: knuffels kan je meenemen naar Thailand, dat is leuk... maar rijst... dat hoeft echt niet. De mensen hebben er een gemiddelde levensstandaard die naar armoede ruikt, maar tekort aan rijst is er zeker niet. Thailand is één van de grootste exportlanden van rijst.
De moeder van de HP leeft een sober leven, ze vindt het namelijk zonde om geld uit te geven die je ook kan geven aan verschillende goede doelen. Nu gaat haar dochter zomaar naar Thailand. Dit vindt ze natuurlijk niet leuk, want een ticket kopen etc. kost allemaal geld terwijl ze thuis ook gewoon kan relaxen (ze weet niet van de maagverkleining, de schaamte van de HP is te groot). De HP weet eigenlijk niet wat ze zegt met de knuffels en de zakken rijst. Haar hoofddoel is dat haar moeder niet meegaat. En ze weet hoe ze dit het beste kan bereiken; door zich in te zetten voor de armeren.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 14:49
Dat heb je snel even gefikst Anne! Complimenten! Vroeg me alleen af ... waarom Thailand? Zo'n operatie kan toch ook hier? Misschien kan ze zelfs voor vergoeding in aanmerking komen? Ik zeur hoor, misschien wil de HP er gewoon een lekkere vakantie achteraan plakken (alhoewel, het schijnt niet niks te zijn zo'n maagverkleining en de gevolgen ervan). Is een eigenwijzigheidje van mij om me af te laten leiden door zo'n vraag en de hele tijd in de tekst te zoeken naar aanwijzingen voor het antwoord. De dialoog loopt verder pirma!

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 14:51
Vroeg me alleen af ... waarom Thailand? Zo'n operatie kan toch ook hier? Misschien kan ze zelfs voor vergoeding in aanmerking komen?
Ze was niet zwaar genoeg om het vergoed te krijgen (ook dat heb ik van het internet). België was ook een oplossing geweest. Maar zeg nu zelf, er een vakantie achterplakken klinkt toch veel aantrekkelijker ;).

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 15:12
Dank je voor de toegevoegde verklaring Anne, ik ben geheel bevredigd! :P Leuk dat je zoveel research hebt gedaan!! Van die "weetjes"zou je wat mij betreft best een ietsiepietsie door mogen laten sijpelen in je verhaal.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 15:53
Leuk verhaal. Geeft goed de ellende weer van de als te dik beschouwde vrouw. Eigenlijk moeten we allemaal gewoon zo dik en zo dun blijven als we zijn en ons er verder niet druk over maken.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 16:01
Ik zal eraan denken de volgende keer, Fatamorgana!
Leuk verhaal. Geeft goed de ellende weer van de als te dik beschouwde vrouw. Eigenlijk moeten we allemaal gewoon zo dik en zo dun blijven als we zijn en ons er verder niet druk over maken.
:thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 19:54
Na #5 snapte ik de plaatsing van de dubbele teksten. Goed dat 'Maar?' waarmee je de moeder al bij voorbaat de gelegenheid geeft om haar bezwaren te uiten. HP wist dat het er so-wie-so aan zat te komen. Goede dialoog en een verrassende invulling van de opdracht, Anne. Je krijgt vast hoge punten voor opstellen op school. Of worden die tegenwoordig niet meer geschreven?

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 20:45
Weet ik wel. Dacht, vraag het nog maar eens. Een extra complimentje is nooit weg. Toch. :)
Ah wat lief van je! Je maakte me wel even bang hoor ;). Had echt een enorm deja vu (?) gevoel. Dacht even dat ik gek was geworden, tot ik hem had gevonden :). Nogmaals bedankt!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 21:34
Beste Anne, Sorry! :( Ik ga eerlijk zijn. Jij weet dat ik fan ben van jou maar dit vind ik een 'zoutloos' stukje. Het verdient meer smaak en jij hebt nog genoeg woorden over. De dialoog tussen moeder en dochter heb jij goed neergezet maar ik mis de heftige emotie die jij wel beschrijft in de reacties. Jouw HP heeft zo'n verlangen naar een slanker lichaam dat ze dit voor haar eigen moeder verzwijgt. Ze schaamt zich verschrikkelijk voor haar omvang dat ze niet naar buiten komt. Hoe heeft ze de gebakjes dan gekocht? Laat bijv. de moeder de schuldige zijn, de feeder omdat ze zelf thuis arm was en nooit geen snoep kreeg? Of zoiets? Het verhaal verdient meer emotie, meer body. Begrijp jij wat ik bedoel? Jouw onderwerp is origineel en verdient een sterker verhaal! :thumbsup: Niet boos zijn. :o

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 22:47
Anne, Ik lees dat je zaakjes hebt nagetrokken, opgzocht en gegoogeld. Dat vind ik echt prachtig en dat meen ik heel erg hoor. Daarom trek ik graag wat van mijn woorden terug. Je verdedigd je goed en ik begrijp nu beter waarom je sommige dingen geschreven hebt. Sorry voor mijn kritische woorden, ik wil zoals Marietje vragen, om niet al te zeer boos op me te zijn. Ik waardeer heel erg wat je doet.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2014 - 22:59
Stiekeme operatie in Thailand? Wel een dappere gedachte van HP dat het iets van haar alleen is of hoort te zijn. Ik hoop dat het haar goed af gaat. Herstellen in je eentje van een operatie lijkt me niet leuk. En als ze überhaupt al iets kan eten ook nog eens Thais eten? Respect. Een goede dialoog. Maar ik hoop dat HP nog tot rede komt en niet dit traject in haar eentje wil doorlopen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 oktober 2014 - 18:31
Sorry! frown Ik ga eerlijk zijn. Jij weet dat ik fan ben van jou maar dit vind ik een 'zoutloos' stukje. Het verdient meer smaak en jij hebt nog genoeg woorden over.
Ik heb geprobeerd om er meer emotie in te stoppen. Je had wel gelijk wat dat betreft. Fijn dat je dat opmerkt :).
Niet boos zijn. blush
Sorry voor mijn kritische woorden, ik wil zoals Marietje vragen, om niet al te zeer boos op me te zijn. Ik waardeer heel erg wat je doet.
Wees maar niet bang, om me boos te maken moet er heel wat meer gebeuren ;). Ik wil jullie bedanken voor jullie eerlijke reacties :thumbsup:.
Stiekeme operatie in Thailand? Wel een dappere gedachte van HP dat het iets van haar alleen is of hoort te zijn. Ik hoop dat het haar goed af gaat. Herstellen in je eentje van een operatie lijkt me niet leuk. En als ze überhaupt al iets kan eten ook nog eens Thais eten? Respect.
Tja, ik geloof niet daar ze daar heeft over nagedacht. Het enige waar zij aan kan denken is haar nieuwe, slanke lichaam. Vrienden heeft ze ook niet omdat ze zich teveel schaamt om naar buiten te gaan. Dus de enige kandidaat om mee te gaan zou haar moeder zijn... ___________________________________________________________________________________________ ‘Ik heb mijn ticket naar Thailand geboekt.’ Ik zet de taartjes neer op tafel. Toen ik haar zei dat ik geen geld meer had voor gebak, of ander lekkers kwam ze gelijk langs. Het hypocriete mens. ‘Fijn voor je.’ ‘Maar?’ ‘Kun je niet beter je geld uitgeven aan andere dingen?’ ‘Kunt u nou nooit eens ophouden over die goede doelen?’ ‘Je gaat zomaar twee weken naar Thailand! Bovendien heb je me net verteld dat je geld bijna op is.’ Ik kijk naar beneden. Mijn voeten zijn niet zichtbaar door mijn massieve bovenbenen. Ze weet niet waarvoor ik ga. ‘Ik heb gespaard. Jarenlang.’ Ze zucht: ‘Kan ik anders niet mee?’ Ik kijk op. Zie haar perfecte lichaam. ‘Nee, sorry, ik wil dit echt alleen doen.’ ‘Waarom?’ Ik zwijg. Kan geen goede smoes bedenken. Ik weet dat als ik haar mijn plan vertel, ze het gaat afkraken. Ze denkt nog steeds dat je op eigen kracht meer kan bereiken. Zwak zijn is uit den boze. ‘Weet je dat er armoede heerst in Thailand?’ Ik knik braaf, hoewel ik weet dat Wikipedia het tegenovergestelde beweert. ‘Anders neem ik knuffels mee, en zakken rijst.’ Ik weet precies op welke knoppen ik moet drukken bij haar. Ze zucht een diep. ‘Vooruit dan maar. Krijg ik nog wat koffie?’ Ik sta op. Koffie kan ze van me krijgen, maar Thailand wordt van mij alleen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 oktober 2014 - 16:48
Een mooie dialoog, Anne. Merk dat de moeder niet echt een makkelijk persoon is en dan dat de HP in het verleden vaker ingestemd heeft in de wensen van haar. Maar nu denkt ze eens aan haar zelf. Knap!

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 oktober 2014 - 18:04
Prima gedaan, Anne. Ben het eens met fata #13. Dat cryptische is ook altijd mijn valkuil. Het is op zichzelf een goede oefening om van die losse infodingetjes door de dialoog te sprenkelen zonder dat ze onnatuurlijk overkomen. Taalzeurtjes (ref #28) .. wanneer ik het haar vertel >> als ik het haar vertel. (Wanneer is een tijdbepaling, al wordt het in spreektaal veel met "als" verwisseld. Als/indien duiden op een voorwaardeliikheid, en dat is het in dit geval). Ze zucht een diep: ‘Vooruit (etc >> Ze zucht eens diep. ‘Vooruit etc. Ik sta op, koffie kan ze van me krijgen, etc >> [twee zinnen] Ik sta op. Koffie kan ze van me krijgen, etc Taaljuichers Ik knik braaf, hoewel ... >> Ik ben normaal niet zo van die stuurwoorden, maar braaf is erg goed hier, omdat het treffend is voor de relatie.