#26 - Strijd

‘Je kunt rustig gaan. Dan zeg je gewoon tegen hem dat hij de kinderen in bed legt. Je moet toch nog naar de bibliotheek?’ ‘Dat kun je echt niet doen! Je wil toch weer wat maken van je leven, zaken op een rij krijgen?’ ‘Luister toch niet naar haar. Ze is een zeikwijf, dat weet je toch?’ ‘Je krijgt er spijt van. Stel dat er bekenden zijn? Of dat je weer eens vergeet dat je getrouwd bent. De laatste keer werd je wakker in een vreemd bed.’ ‘Das toch lachen! Je hebt de laatste tijd zo verschrikkelijk je best gedaan. Een keertje mag best.’ ‘Doe het nou niet, dadelijk raak je je rijbewijs weer kwijt. Voorwaardelijk weet je nog?’ ‘Dan ga je gewoon met de fiets. Zeg je tegen hem dat je bent begonnen met het opbouwen van wat conditie. Hij valt toch zo op strakke vrouwtjes?’ ‘Blijf liever thuis vanavond. Er zijn leukere dingen om te doen. Je kunt vanavond beter met een kopje thee op de bank gaan zitten. Het is een mooie avond om te beginnen met breien.’ ‘Trek je jas nu maar aan. Lippenstift op en lekker met de fiets de stad in. Hooguit tot een uurtje of tien. En als het heel gezellig is, misschien heel ietsje later. Vergeet je kauwgom niet in je tas te stoppen. En misschien voor de zekerheid een paar condooms’. ‘Ik ben teleurgesteld in je. Hoe is het mogelijk dat we hier weer zitten? Sta alsjeblieft op en ga terug naar huis.’

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als je het woordje "innerlijke" voor de titel had gezet, dan had ik hem meteen doorgehad. Een goede dialoog die je aanzet om meteen nog eens te lezen.
15 oktober 2014 - 22:43

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Johanna, ik wist het even niet. Dissociatieve identiteitsstoornis; van breien met thee tot kauwgom met condooms? Toen dacht ik aan een stel vriendinnen met eenieder hun eigen mening die de hp toespreken en vervolgens kwam ik tot een innerlijke strijd. Maar ik kan de laatste zin niet plaatsen. Hoe hard ik met mijn, jou inmiddels bekende, blonde hoofdje nadenk. Wil je het later vertellen?
15 oktober 2014 - 23:03

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Richard, Daarom had ik dat uiteraard niet voor de titel gezet :) @Woodpecker, Dank je! @Mili, Uiteraard wil ik het verklappen. Maar ik denk niet dat het nodig is. Waarom is de laatste zin onduidelijk? @Ryn, Dank je!
15 oktober 2014 - 23:55

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Geslaagde innerlijke dialoog. Als ik die vrouw was, zou degene in mij die opgetut naar de kroeg gaat het winnen. Breiend op de bank doorbrengen met een kop thee is nu niet direct een aanlokkelijk alternatief.
16 oktober 2014 - 8:53

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik dacht ook eerst aan vriendinnen, vond die ene wel wonderlijk advies geven en kon de laatste zin ook niet plaatsen. Pas bij de reacties viel het kwartje van de innerlijke strijd en klopte het allemaal weer helemaal. Ach, ik kan ook niet altijd even snel zijn.
16 oktober 2014 - 10:22

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lilithx, Ostinato, Schrijvengeluk, Marietje, PetraO en bartsnel, Dank voor jullie reactie. @Schrijvenmaar, Mili vond de laatste zin inderdaad ook onduidelijk. Gezien ik de zin of eigenlijk het hele verhaaltje zelf heb verzonnen zie ik het onduidelijke niet zo goed :o. Mag ik vragen waarom de zin onduidelijk schepte?
16 oktober 2014 - 15:12

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar de eerste keer dat ik 'm las dacht ik dat die zin werd uitgesproken door een man die ze had willen veroveren - waarschijnlijk door de witregel verwachtte ik een ander aan het woord. Maar dat was zo'n rare wending, dat ik 'm daarna wel doorhad.
16 oktober 2014 - 15:23

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
[‘Ik ben teleurgesteld in je. Hoe is het mogelijk dat we hier weer zitten? Sta alsjeblieft op en ga terug naar huis.’] Johanna, ik peins nog steeds over deze zin die anderen wel begrijpen :-(. Waarom in het meervoud in de middelste zin? Toch twee persoonlijkheden; de een die de ander vermanend toespreekt?
16 oktober 2014 - 15:41

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Het gevecht tussen het brave en het uit-de-band-springende, twee totaal uiteenlopende karakters. De gulden middenweg ontbreekt, die is de strijd moe waarschijnlijk. Hoe kan je nog genieten als je constant teleurgesteld blijft in jezelf Heel graag gelezen
16 oktober 2014 - 15:47

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ook hier voelde ik me na vier keer lezen de domste van de klas. Eerst dacht ik aan een dialoog tussen twee vrouwen. Toen probeerde ik het met HP en twee vriendinnen. Toen dacht ik: wie reimt sich das zusammen. En toen gaf ik het op. Ik verkeer regelmatig in hemelse sferen, maar aan een engeltje en duiveltje op haar schouder had ik niet gedacht. Nu vind ik het wel een geinig verhaal. Meerdere condooms; moet een hete tante zijn. Met moeite graag gelezen.
16 oktober 2014 - 22:24

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
als je het leest als twee mensen die een derde persoon van advies voorzien, is niet duidelijk wie de laatste zin zou uitspreken en waarom hij meervoud zou zijn -ik snap dat dat voor een ander juist de doorslag zou zijn om het als innerlijke strijd te lezen, dat de brave kant nog na-pruttelt tegen het genomen besluit, maar goed, zoals gezegd, ik kan ook niet altijd even snel zijn; ik had er zonder de reacties zelf geen engeltje/duiveltje dialoog uitgehaald.
17 oktober 2014 - 10:34

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@bart, Mili, Schrijvenmaar en PetraO bedankt voor jullie reactie over de laatste zin. [‘Ik ben teleurgesteld in je. Hoe is het mogelijk dat we hier weer zitten? Sta alsjeblieft op en ga terug naar huis.’] was inderdaad 'de brave' die in wij-vorm sprak. Dat vond ik zelf wel grappig. Tenslotte was HP met haar hele mentale familie in de kroeg aangekomen. Ik kan het eventueel nog aanpassen naar 'je'. Ik denk er nog even over na. @Dos, ik vermoed niet dat je de het domste van de klas bent. Misschien is jouw geweten niet zo wild :). Overigens dacht ik zelf dat het vrij duidelijk was. Bedankt voor het lezen en reageren. @Anne en Dana, dank voor jullie reactie. Zelf heb ik nog niet veel gereageerd op de andere dialogen. Ik lees wel mee, maar heb een behoorlijk drukke week dus is het er nog niet echt van gekomen om te reageren.
17 oktober 2014 - 16:52

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bij mij duurde het ook even maar ik begon hem halverwege wel door te krijgen. Mooi dat die twee stemmen ook echt van elkaar verschillen, een ander soort taal praten. Meerdere condooms? Hahaha volgens mij wil ze wel om een uur of tien weer thuis zijn, maar heeft ze er nog geen specifieke datum bij bedacht! De Sloerie! Voordat ze die condooms gaat gebruiken moet ze volgens mij die breimuts dan wel eerst ergens in een gracht zien te dumpen. Of niet... dan kan het nog een vermakelijk vervolg opleveren :P
17 oktober 2014 - 15:28

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Johanna B,
‘Ik ben teleurgesteld in je. Hoe is het mogelijk dat we hier weer zitten? Sta alsjeblieft op en ga terug naar huis.’
Maakt het voor mij helemaal af. Ze is uiteindelijk van huis vertrokken, inclusief haar deel dat thuis wilde blijven (dat 'we' doet het 'm). Nu speelt het thuisdeel weer op - ze zal vertrekken en eenmaal thuis begint het weer van voor af aan. Sterk stuk!
17 oktober 2014 - 15:54