# Leonardo Pisano dank voor je positieve woorden en je feedback. Door je uitleg begrijp ik nu ook beter wat Henny bedoelde. Zo als jij er nog wat spannende elementen aan toe voegt wordt het levendiger.

# Anne Borneman. Ik weet ook niet of het echt zal kunnen, misschien zittend op de punt van de stoel, bijna staand, net over het stuur kijkend. Ik denk dat zijn vader een auto met een hoge stoel en laag raam heeft. Neem maar van mij aan dat jouw eerste rijles beter gaat. Zoals het spreekwoord zegt: "Je moet geen apen en beren op de weg zien".

Ik kom nog even terug op de boom als rem, het heeft mij wel aan het denken gezet wat Henny en Leonardo Pisano hebben gezegd. Ik dacht dat ik het vanuit het perspectief van het kind had geschreven, maar bij nader inzien zit er ook een deel van mijn perspectief in, namelijk ik woon landelijk met een grote oprit waar aan het eind aan de rechterkant een boom staat. Dit beeld had ik voor ogen. Maar woon je in een stad staat die auto op een heel andere plaats wat een andere situatie weergeeft. Als de boom er niet had gestaan was in mijn versie de auto de weg overgegaan ( zonder aanrijding waarschijnlijk- ik woon aan een rustige straat-) en in het kanaal beland, met alle gevolgen van dien. Wat ik van dit stukje geleerd heb, is: al verplaats je je als schrijver in een kind, je eigen beelden spelen altijd een rol. Je moet als schrijver met meerdere perspectieven rekening houden. Zo ook wat Anne schreef, de grootte van het kind heeft invloed op wat hij kan zien en waar hij bij kan. Dit is ook een perspectief. Kortom een leerzame opdracht voor mij. Daarvoor dank.

# Conny Hoogeboom. Ja, dat van 'stop nu stomme auto, klinkt inderdaad logischer uit een kindermond. # Dank je wel RichartOtten.

Ik heb het verhaaltje nog een klein beetje aangepast, nu ook vanuit de ogen van het kind proberen te kijken. Ik heb de omgeving wel het zelfde gelaten.