Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 25 - Verboden verlangen

8 oktober 2014 - 23:21
Toen je opstond en op mij afkwam, je immense bureau doorlopend en geen acht meer sloeg op rijen personeel die op je geringste oogopslag letten, wist ik in alle hevigheid wat er gebeurde. Laat ik niet zeggen dat het zweet mij uitbrak, dat klinkt zo gewoon en het was al zo heet in jouw land. Jij spietste mij vast; ik was redeloos verloren. Toen jij die avond incognito bij de hotelreceptie liet bellen en zeggen dat je naar boven kwam, verleende ik je geen toegang. En van het balkon zag ik je wegrijden, gevolgd door een konvooi gewapende militairen. Jij liet een roos achter die ik droogde in een van mijn boeken. Je was te machtig, had vrouwen en toen jij mij ontvoerde en ik in je verduisterde jeep zat, stond men stil op straat om te salueren. Je nam me mee naar je huis waar ik een soldaat een kokosnoot uit een van je bomen liet halen, zag dat je een kogelgat in je benen had en weigerde mee te gaan naar je slaapkamer. Toen op een dag was je in mijn land. Je belde en ik reed naar je hotel. We vlogen naar elkaar toe, kusten ons wezenloos en dronken champagne. Ik ging niet mee naar je hotelkamer maar nam je mee naar huis. Daar machtige man, wilde je een bad nemen verhalend over je duizenden oorlogsdoden. Ik heb je op mijn bank gelegd. Je bent mij lief, waar ben je.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2014 - 23:44
Intrigerend, Mili. Waar is haar lief gebleven nadat hij op de bank was gelegd? De eerste zin is erg lang, en misschien kloppen daardoor de tijden niet helemaal (doorlopend/slaand of doorliep/sloeg) en ik vroeg me af of je één kogelgat in beide benen kon hebben maar dat zijn details. Graag gelezen!

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2014 - 23:50
Intrigerend, inderdaad. Wordt daar een moord in vage eindzinnen weggemoffeld? Hmm. Ik vind het wel lekker broeierig, Mili. De wending aan het eind kwam wat onverwacht en ik begrijp niet helemaal wat er gebeurt als zij hem op de bank legt. Wel mysterieus. Is het niet: reddeloos verloren? Ik zou ook 'kantoor' ipv 'bureau' gebruiken (Vlaams?).

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2014 - 23:53
Mooie invulling van de opdracht, Mili! Het mooiste deel is dat ik voel dat je dit vanuit de hp schreef, niet vanuit de schrijver. Heel goed gedaan.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2014 - 23:53
[Laat ik niet zeggen dat het zweet mij uitbrak, dat klinkt zo gewoon en het was al zo heet in jouw land. Jij spietste mij vast; ik was redeloos verloren.] Mooie alleszeggende zinnen! [ waar ik een soldaat een kokosnoot uit een van je bomen liet halen,] Ik ben nog op zoek naar de relevantie van deze zin? [kusten ons wezenloos] Heerlijke Mili -taal! ;) Mis de laatste zin geen vraagteken? Een heerlijk Mili verhaal over verboden verlangen met in de hoofdrol een foute dictator. :thumbsup:

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2014 - 0:13
Mili, ik maak vorderingen. Je verhaal bij de eerste lezing helemaal begrepen. Wel enkele vragen, die hierboven al zijn gesteld. Een broeierig verhaal van een hunkerende liefde tussen een 'onschuldig' meisje en een goed foute man. Hoeveel doden had hij ook al weer op zijn geweten? Graag gelezen en heb zelf verder gefantaseerd.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2014 - 2:15
Daar machtige man, wilde je een bad nemen verhalend over je duizenden oorlogsdoden. Ik heb je op mijn bank gelegd. Je bent mij lief, waar ben je.
De vermoedelijke moordenaar van haar lief wacht nog een aantal pijnlijke momenten. Geduldig zijn is beloond. Doet mij denken aan http://nl.wikipedia.org/wiki/The_Interpreter

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2014 - 8:33
Mysterieuze dame die zo'n monoloog voert. Ik kan hier niet veel over zeggen. Alleen dat het een prachtige monoloog is.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2014 - 12:04
Een monoloog die verhaalt over veel en voor de hp nogal ingrijpende gebeurtenissen. Ik begrijp dat zij eerst tegen haar wil was ontvoerd, maar toen vervolgens toch voor de machtige man is gevallen. Zij mag er echter niet aan toegeven: hij is te gevaarlijk. Het slot kan ik op meerdere manieren interpreteren: heeft zij hem vermoord? Of krijgt ze hem zo gek dat hij op de bank gaat liggen tv kijken? Ik denk het eerste. Mooie monoloog, met een wel erg verboden verlangen.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2014 - 12:08
Een mooie monoloog met grimmige ondertoon. -Je bent mij lief- is mysterieus. Klinkt anders dan - je bent mijn lief-. Ligt daar het verboden verlangen?

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2014 - 22:31
@Bart, je kan zo maar gelijk hebben met de tijden. Ik weet het niet en eigengereid als ik ben, zet ik ze neer zoals ze in me opkomen. Lief is foetsie en ik vind het een sport lekker lange zinnen met korte te alterneren. En sinds @W Rijn met gebroken ledematen in vehikels gaat zitten, jaag ik kogelgaten door benen :-) En het staat gewoon lekkerder dan een enkel been. @Ostinato, nee, natuurlijk vermoordt ze hem niet; ze heeft hem toch lief. Hij gaat gewoon slapen op de bank tot zij hem zegt, hop, hop, hop, in je pak, ik bel wel een taxi. Koos bewust voor redeloos en niet reddeloos. Zij verloor de rede. Was in een Franstalig land, daar hebben ze bureau's. En zijn bureau was bijna zo groot als de Champs-Elysées. @Leonardo, als je in de ik-vorm gaat schrijven, betreed je een hellend vlak. Hij/zij/de verteller is veilig(er). Ik weet heel goed wat je mij eerder schreef; dat ik overal doorheen klonk. Daarom is het een prachtcompliment te lezen dat ik deze heikele oefening heb aangekund,

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 oktober 2014 - 21:58
En @Marietje, heb je de relevantie van de kokosnotenzin gevonden? Er is er wel een m.i. Het vreemde aan de situatie onderstrepen en ook het tonen van haar niet onder de indruk zijn. Ik kan het je niet uitleggen maar de laatste zin behoeft geen vraagteken. Hij was geen dictator maar een bevelhebber. En knap dat hij was! Je zou negen chicklitromans aan hem wijden als je hem kende. @Dos, hij heeft gesproken over miljoenen doden. Niet op zijn geweten; zij vielen in zijn land. Nou ja, ik denk toch ook wel dat hij indirect .... Gekkie, om te zeggen dat je 'vorderingen maakt'. @Yrret, behalve dat je voortvluchtig bent, ben je ook heel intelligent. Denk je dat wij ooit een glaasje port samen drinken? @Johanna, dank je dat je het een prachtmonoloog noemt. @Petra, het verlangen was absurd verboden door zijn positie. Dat heb je goed ingezien. Hoewel zij van haar superieuren toestemming kreeg om verliefd op hem te zijn. Het wordt steeds mysterieuzer. Nee, hij ging op de bank liggen en vroeg of zij naast hem kwam. En dat deed zij niet. @Madd, ik heb hierboven op het verlangen antwoord gegeven. 'Je bent mij lief' is voor mij universeler en ook is hij ver weg. In dat verdomd hete land. @Henny, het zit er. Het boek. In een hoekje van mijn computer. Nu nog de guts hebben het eruit te halen. @Richard, mmm, zullen we sparringpartners worden ;-)? Heel hartelijk dank aan jullie allen.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2014 - 23:19
Je monoloog lijkt op de achterflap van een boek; ik snap het maar half maar ik wil, nee ik móet het boek lezen! Intrigerend. [redeloos verloren] mooie woordspeling.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 oktober 2014 - 2:44
@Yrret, behalve dat je voortvluchtig bent, ben je ook heel intelligent. Denk je dat wij ooit een glaasje port samen drinken?
Frappuccino is mijn drankje. Misschien doen we dat 1 keer om te ontnuchteren. Ik geef toe dat ik op Oudegracht 222 intelligent zou kunnen zijn en alwetend tevergeefs uren op je wacht.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 oktober 2014 - 10:37
Ik las je verhaal, dacht er even over na en ging wat anders doen. En uur later betrapte ik mezelf erop dat ik nog steeds liep te piekeren over die zinnenprikkelende dictator van jou! Als dát geen schrijven is, weet ik het niet meer! Chapeau!

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 oktober 2014 - 17:19
@Fatamorgana, ik word afgeleid door dat prachtige oog. Is het van jou? Mmm, de achterflap van een boek, origineel, zo had ik het nog niet bekeken. Klinkt wel heel spannend. @Yrret, drink wat je wil en weet dat echte vrouwen altijd op zich laten wachten; jouw Engelenburcht zal ik weten te vinden. @Conny, ik kreeg een heerlijk compliment van je. @Henny, ik heb een verterende passie voor schrijven; het doet mij oneindig plezier. Daarom is het heerlijk op SOL te lezen dat mijn schrijfsels worden gewaardeerd. Het sterkt mij om de stap te nemen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 oktober 2014 - 13:04
Mili ik heb lang over je verhaal nagedacht, ik zoek in jou verhalen altijd nog wat extra's wat niet zo maar voor het opgrijpen ligt. Nu vroeg ik mij af waardoor de vrouw zo sterk was om niet aan haar verlangen toe te geven. Zijn leven is haar meer waard dan haar verlangen, Uit liefde voor hem kan ze zichzelf in bedwang houden. De soldaat die is wel even bezig om een kokosnoot uit een boom te halen, zodat ze even met z'n tweeën konden zijn en de soldaat geen waarschuwingsschot in zijn been hoefde te schieten. Een gat in zijn been deed haar al verdriet genoeg. Ik weet niet of deze beredenering ergens op slaat, maar tot zover mijn invulling. Ik heb het weer met veel genoegen gelezen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2014 - 12:26
@Richard, niet in de Ardennen. @Dana en Anne, dank jullie. @schrijvengeluk, zij is gewoon sterk. Van nature of zo. Of door haar wilde leven. De soldaat wordt eerder door de bevelhebber uit de boom geschoten dan andersom. Ik denk dat de hp hem eigenlijk een afgelikte boterham vindt ... Zo schattig dat je erover nadenkt :-).