Schrijfopdracht #25 Verboden verlangen

Heerlijk, weer een verhaal van jou :-). [Gedurende twee uur zat ik met gebroken ledematen op de achterbank van dat vehikel.] Een hartstochtelijk overdreven zin; gebroken ledematen in het meervoud. Ik houd daar wel van. Van zo'n zin dan. Maar zeg je dit omdat je enkel op twee plaatsen gebroken was? [Na de vaststellingen mocht ik naar huis,]; heeft men twee keer moeten diagnosticeren omdat de enkel, nogmaals, op twee plaatsen gebroken was? Waarom drink je dat water niet? Had je dorst omdat je er een fles whiskey in had gemikt tegen de pijn? Maar het was nog wel gratis. Nee, want je komt nuchter aan in de kliniek. Is het normaal dat Vietnamezen in je snijden als je een gebroken enkel hebt en ruggenprikken uitdelen die geen effect hebben? En waarom is je verlangen oneindig te urineren verboden? Pfff, deze keer heb ik veel vragen aan je.

Hallo Mili, dat zijn vele vragen, inderdaad. Om te beginnen, dit is een waargebeurd verhaal. 'Gebroken ledematen' is niet geschreven omdat de enkel op twee plaatsen gebroken was. Het is geschreven om inderdaad in overdrijvende trap te gaan én omdat 'ledemaat' in enkelvoud minder goed klinkt in de zin vind ik. Men heeft inderdaad 2x diagnose gesteld. Eigenlijk eerst in een SOS kliniek waar men de breuk vaststelde en de dag daarop in een Franse kliniek waar men besloot om een operatie te doen. Het water in de hotelkamer is het eerste verboden 'verlangen'. Ik mocht het niet drinken, ik moest compleet nuchter zijn na 20u tot de volgende ochtend. De ruggenprik was verkeerd gezet en miste de uitwerking. Of dat normaal is in een Vietnamese kliniek? Ik zou het niet weten, maar het kan dus spijtig genoeg wel. Mijn enkel werd operatief en inwendig gestabiliseerd met 3 bouten. Mijn verlangen om te urineren was niet verboden, in tegendeel, de lieftallige verpleging wilde maar al te graag dat ik urineerde maar ik kon het doodeenvoudig niet omdat mijn blaas niet meer functioneerde (na de verdoving die ze bijgespoten hadden toen ik van mijn stokje ging). Tweede verboden verlangen betrof dus het feit dat ik graag zo spoedig mogelijk naar mijn vrouw ging, maar ik mocht pas vertrekken nadat ik opnieuw normaal kon plassen. Sorry, als het allemaal wat onduidelijk is. Ik veronderstel dat het duidelijker is als je de situatie eenmaal hebt meegemaakt, ik bedoel de verdoving annex het plassen om te bewijzen dat alles opnieuw functioneert. Grts.

W rynlandt, Mooi verhaal, maar wat is 'pipi' ?

Hey Jan P, Dat is nu een beetje het probleem op een Nederlands forum. 'Pipi' is een Vlaams (maar vooral ook een Frans) woord voor plas dat vooral in gesprek met kleine kinderen wordt gebruikt. Vreemd genoeg sprak de Vietnamese verpleegster ook over 'pipi' of misschien ook niet zo vreemd, want het was een Franse kliniek. (Vietnam is lang door de Fransen koloniaal bezet geweest.) De verpleegster sprak geen Engels en verder ook geen Frans, ze zei dus alleen maar heel de tijd: 'pipi, pipi?' Oei, ik voel al wel nattigheid met mijn verhaal. :)

@Janp. Goeie vraag :). Ik nam aan dat het aan "pipi machen" (=plassen) refereerde, maar in Vietnam spreken ze vermoedelijk geen Duits.

Goed gezien Leonardo! pis, plas, urine < Frans pipi, oorspronkelijk kindertaal < pisser < volkslatijn pissiare Ik heb een favoriete boom om pipi tegen te doen. faire pipi = het werkwoord in het Frans

Waargebeurd is vaak een probleem. Jij hebt achtergrondkennis die de lezer niet hoeft te hebben. Ik had geen idee waarom je niet zou kunnen plassen. Daardoor verliest het verhaal aan kracht. Dat is jammer, want er zit zeker veel in. Nu ligt de nadruk (voor mij) op de operatie, de pijn, de ruggenprik en niet op het verlangen. Al heb ik het wel met plezier en een lach vol ongeloof en afschuw gelezen.

Bedankt Henny, Ik heb na jou opmerking een kleine toevoeging gedaan om het duidelijker te krijgen. 'maar mijn blaas blijft verdoofd' heb ik toegevoegd en ook het einde heb ik wat duidelijker gezet.

Sorry, als het allemaal wat onduidelijk is. Ik veronderstel dat het duidelijker is als je de situatie eenmaal hebt meegemaakt, ik bedoel de verdoving annex het plassen om te bewijzen dat alles opnieuw functioneert.

Ik vond alles heel duidelijk. Ik had ook je twee verboden verlangens onmiddellijk door.

Hey Jan P, Dat is nu een beetje het probleem op een Nederlands forum. 'Pipi' is een Vlaams (maar vooral ook een Frans) woord voor plas dat vooral in gesprek met kleine kinderen wordt gebruikt. Vreemd genoeg sprak de Vietnamese verpleegster ook over 'pipi' of misschien ook niet zo vreemd, want het was een Franse kliniek. (Vietnam is lang door de Fransen koloniaal bezet geweest.) De verpleegster sprak geen Engels en verder ook geen Frans, ze zei dus alleen maar heel de tijd: 'pipi, pipi?' Oei, ik voel al wel nattigheid met mijn verhaal. :)

Ik ben een Vlaamse, dus hier geen pipi-probleem :)

Voor mij was je verhaal helemaal duidelijk, grappig ook, totdat ik las dat het waargebeurd was.

Hey Lilithx, Het is het hele opkikker om te horen dat je hem meteen begreep en dat je de twee verboden verlangens onmiddellijk door had, dat maakt me pas helemaal blij. Dat neemt niet weg dat ik het als een les opvat en dat ik toch wat duidelijker wil zijn in de toekomst. Maar 250 woorden waren er ook niet zo erg veel, dus uitwijden kon ik uiteraard niet. Moesje, Uiteraard ben ik ook heel verheugd dat het verhaal voor jou geen probleem was om volgen. En je mag het best grappig vinden hoor, ik vind het zelf uitermate vermakelijk (achteraf gezien dan toch) en vandaar dat ik het vaak en graag vertel. Het grappigste is misschien nog wel dat ik nooit in mijn leven een groter verlangen heb gekend dan toen ik daar op dat toilet zat want het weerzien met mijn vrouw hing er van af. :)

Haha snap ik! Romantisch ;-)

De strekking van het verhaal was me helemaal duidelijk. Ik kende de Duitse uitdrukking 'Pipi machen'. Vond het wel vreemd dat die in Vietnam ook gebruikt werd. Waarom kwam die zuster niet met een katheter aanrennen? Je houdt er wel vaak een ontdsteking aan over. Vooral als hij meerdere keren achtereen bij verschillende patiënten wordt gebruikt. De verlangens waren me ook duidelijk, hoewel ze niet allemaal verboden waren. Andere vragen die ik had zijn inmiddels beantwoord. Goed verteld verhaal dat ik zelf niet hoop mee te maken. Ook graag gelezen.

Hey Dos, bedankt voor je reactie en je hebt bovendien voor 200 procent gelijk... er lag inderdaad nog een katheter klaar om de hoek maar dat wilde ik helemaal niet meemaken.

Ook in het Engels is pee (en in kindertaal peepee) veel gebruikt dus daar stoorde ik me ook niet aan. Wel vroeg ik me ook af wat het verboden verlangen was en waarom de HP niet kon plassen. Ik zou denken - maar jij hebt het meegemaakt, ik niet - dat je met een verdoofde blaas je plas juist niet kan ophouden.

Haha deze draad dreigt gierend uit de bocht te vliegen. Ook ik begreep de gebeurtenissen niet helemaal, W Rynlandt (ik heb je uitleg nog niet gelezen). Eerst een gebroken enkel, dan 'vaststellingen' (wat zijn dat?) En waarom dronk je die flesjes in het hotel niet leeg? En sneden ze daarna in je enkel? Ik vond het wel leuk om te lezen. Misschien kun je er een uitgebreider verhaal van maken. Edit: je toelichting maakt veel duidelijk. Wat een doffe ellende. Maar wel een goed verhaal :) Ik zou er alleen meer dan 250 woorden aan besteden, als ik jou was.

Bartsnel en Ostinato, Bedankt voor jullie reactie. Ik heb intussen begrepen dat dit verhaal echt meer dan 250 woorden vraagt om het allemaal duidelijk in zijn context te zetten. Ik heb dat een beetje verkeerd ingeschat. 'Pipi' heb ik nog eens uitgebreid gaan googelen en dat blijkt toch onder allerlei vormen een vrij internationaal begrip te zijn. Ergens wordt zelfs het vermoeden gewekt dat oorspronkelijk uit Noord Nederland - Groningen zou stammen al is het veel waarschijnlijker dat het uit de Franse taal wordt overgenomen. De ruggenprik en het plassen geven nog meer verwarring blijkbaar. Het is inderdaad zo dat je na een verdoving met een ruggenprik een tijdje niet meer kan plassen omdat je blaas wel aandrang voelt maar verdoofd is. Niet alleen in Vietnam maar ook zeker in Belgie (want daar onderging ik een tweede operatie) moet je naderhand bewijzen dat de verdoving uit je lichaam is, door te plassen. Pas daarna mag je naar huis en de kliniek verlaten (en dat was mijn verboden verlangen). Het grappigste aan heel de situatie vond ik zelf dat ik de avond voor de operatie in het geheel niet mocht drinken, terwijl het erg warm was en er twee flesjes water voor mijn neus stonden te blinken. De dag daarop - na de operatie - moest ik dan weer liters en liters water drinken om te kunnen plassen. Zien jullie de tegenstelling :) Dit alles neemt niet weg dat jullie gelijk hadden en dat mijn verhaal niet uit de verf komt wegens - te onduidelijk - te kort - te ervaringsgericht enz... Toch bedankt voor jullie reactie, altijd leuk om de ervaringen en opmerkingen van anderen te lezen.

Ik dacht eerst dat het om een soldaat in de Vietnam-oorlog ging, maar nee dus. Echt gebeurde belevenissen zijn moeilijk om te beschrijven, om redenen die Henny al aangeeft. Ik denk dat het verhaal vooruit gaat, als je zou focussen op een heel klein onderdeel, bijvoorbeeld die mislukkende ruggenprik. Wel een leuke geschiedenis, ook door die setting: je zult maar in zo'n ziekenhuis terechtkomen.

Ik heb me geen moment gestoord aan het plasje. Het is een prachtig verhaal. Bijna meer een verhaal dan een monoloog. Hier zou ik graag meer over lezen. Interessante setting.

Petra en Johanna, Bedankt voor jullie reacties hoor.

Boeiend geschreven, een pijnlijke situatie in een monoloog neergezet. Om de discussie [pipi] heb ik moeten lachen. Prachtig W Rynlandt!

Bedankt Maddy, Het verhaal heeft inderdaad een lachwekkende communicatie over 'pipi' teweeggebracht. Ik ben er zelf nogal door verrast. Maar het is eigenlijk wel leuk ook. Ik besef nu beter dan ooit dat de cultuurverschillen aanwezig zijn en de taal is daar een exponent van. Ik zal er in de toekomst nog meer aandacht aan schenken dan al het geval was. Ik heb weer veel geleerd uit dit alles en dat is toch de bedoeling. Grts.

Je reisverhalen/monologen vervelen voor geen moment! TopPiPi

Bedankt hoor Richard.

Het zal je maar gebeuren dacht ik toen ik het verhaal las, niet wetend dat het jou echt was overkomen. Gelukkig kun je er achteraf om lachen. Ik hoop dat je avontuur met de brommer minder ernstige gevolgen heeft gehad!

Bedankt schrijvengeluk. Ik dacht eerst te zeggen... over die brommer maak ik nog wel eens een stukje, maar ik heb hier nu pas geleerd dat waargebeurde verhalen niet aan te bevelen zijn :) Dus toch maar niet.

Nee, nee, W. Waargebeurde verhalen, zeker als er dit soort dingen gebeuren zijn zeker wel aan te bevelen, alleen moet je extra goed opletten of jouw achtergrondkennis door een lezer gedeeld wordt. Dat is alles.

Oh Henny, sorry hoor, mijn opmerking was echt ironisch bedoeld. Ik had je reactie heel goed begrepen, maar we zitten ons hier zodanig te amuseren met je opdracht dat er hier en daar wel grappen van de tafel rollen. Ik vind het prima zo. Nogmaals bedankt voor je reactie.

Goed verhaal. De op en aanmerkingen zijn al uitgebreid voorbij gekomen. Mag ik dan de zeikerd zijn en vragen waarom jij bij het nuchter zijn ook niet mocht drinken? In Nederland verstaat men onder nuchter zijn toch alleen niets eten? Zeker in een warm land lijkt mij dat gevaarlijk i.v.m. uitdroging. Enfin, dit is wat mij blijft intrigeren. Duidelijk verhaal en de zin:[ De weg was die naam nauwelijks waardig.] blijft mij bij! :thumbsup: