Wekelijkse schrijfopdracht #23 - Wit laken / Oorlog in de straat

Anne Borneman, Ja, mooi. 'ze ’s morgens het raam uitkeek.' klopt niet. - ze 's morgens uit het raam keek.

'ze ’s morgens het raam uitkeek.' klopt niet. - ze 's morgens uit het raam keek.

:thumbsup: Heb het verbeterd.

Leuk en goed gevonden, de gekke buurman

Pfew, gelukkig is de vrede teruggekeerd in het dorp :) Zeer leuke invulling Anne!

Leuk; kort, maar krachtig; origineel en goed verwoord.

@ Anne: [Zij sloeg haar ei open]. Wat een prachtig kordaat zinnetje voor de ochtend. Normalerwijze tik je een ei open. Met welk heftig mes deed zij dit? Ik begrijp niet helemaal de clou (shame to me). Heeft de soldaat annex dorpsgek zich overgegeven? Waarom dan? En voor wie dan?

@Mili, misschien is het een struisvogel ei ;)

Misschien geeft de buurman zich over aan het 'vredelievende' stel van de overkant en gebruikte ze een kapmes om het ei open te slaan... :unibrow: Fantastische invulling die mijn fantasie op hol doet slaan! Goed gedaan! :D

Was het laken een teken van vrede, of denk ik nu te ver? Mooi geschreven Anne.

Ik moest hier hartelijk om lachen. De dialoog vond ik erg grappig en droog. Mooie korte zinnen waardoor er vaart in zit. Mooi afgewisseld met het slot. Misschien iets meer prijsgeven waarom een laken.

Ik vermoed dat je buurman een oorlogsveteraan uit de Tweede Wereldoorlog is en voor het moment, om proviand in te slaan en zich te herbewapenen, vrede heeft gesloten. Maar niet voor lang. Als hij weer veilig in zijn bunker zit, begint voor hem de oorlog weer. Leuke, originele invulling Anne.

PetraO, RichardOtten, schrijvenmaar, Marietje bedankt voor jullie reacties!

[Zij sloeg haar ei open]. Wat een prachtig kordaat zinnetje voor de ochtend. Normalerwijze tik je een ei open. Met welk heftig mes deed zij dit?

:D Ik wist het juiste woord maar niet te vinden, dus besloot ik maar te gaan met sloeg. Bedankt dat je me aan tikken hebt herinnerd! Ik heb dubbel gelegen van het lachen om jullie reacties hierop!

Ik begrijp niet helemaal de clou (shame to me). Heeft de soldaat annex dorpsgek zich overgegeven? Waarom dan? En voor wie dan?

Hij zat al dagen in zijn huis. Hij had oorlog met de gehele buurt, vandaar dat hij het soldatenuniform had aangetrokken. Nu is zijn proviand op en moet hij wel naar buiten, vandaar het witte laken wat vrede betekent.

Was het laken een teken van vrede, of denk ik nu te ver?

Nee, helemaal goed!

Misschien iets meer prijsgeven waarom een laken

Ik zal daar even naar kijken.

Ik vermoed dat je buurman een oorlogsveteraan uit de Tweede Wereldoorlog is en voor het moment, om proviand in te slaan en zich te herbewapenen, vrede heeft gesloten. Maar niet voor lang. Als hij weer veilig in zijn bunker zit, begint voor hem de oorlog weer.

Helemaal goed Dos! :thumbsup:

Daar gaat mijn idee voor het gebruik van een wit laken... Mooie symboliek. Arme buurman (misschien ook wel arme buurt). Ik heb genoten van dit verhaal.

Anne, je kunt een hint geven in de titel van je kort verhaal of door de context hier en daar aan te stippen. Bijvoorbeeld bij Richard geven onder andere de namen van de personages sfeer, bij DOS de taal die gesproken wordt en de omgevingsitems. Daardoor weet de lezer welk beeld je in je hoofd moet hebben om het dialoog correct te kunnen interpreteren.

Ongelooflijk verhaal. Met zulke buurman kun je wel pret beleven. Ik moet er eigenlijk om lachen want ik heb in mijn jeugd in een dorp gewoond waar heel veel dorpsgekken rondliepen. Goedaardige hoor :) Leuk ook om al die reacties op je verhaal te lezen.

Bedankt Johanna B. en W Rynlandt. Odile, ik snap je nog niet helemaal. Wat wil je precies duidelijk hebben?

Hoi Anne, Ik zou zelf een hint van context willen in het begin, zodat je weet dat oorlog er iets mee te maken gaat hebben. Dit kan zijn door iets meer sfeer met een enkel detail. Een naam kan iets suggereren, een lied, een kop in de krant. In het verhaal van W worden suggesties gedaan door verhalen te raden. Dit suggereert dat de studenten kennis hebben van de Europese cultuur. Aan de andere kant, Anne, heb ik ook weleens een contextvrije verhaal opgestuurd naar een wedstrijd, en het werd genomineerd. Wel was er een overstijgende context van de wedstrijd dat een kader gaf aan mijn verhaal. Op het moment dat ik las hoe je het verhaal bedoeld had, begreep ik het veel beter. Als de titel ´oorlog in de straat´ was geweest had ik meer context. Soms is een enkele minieme aanwijzing genoeg. Ik hoop dat ik mijn punt nu voldoende duidelijk heb gemaakt? Voorbeeld, de naam Toby Jackson geeft bij mij een western idee. Dit wordt versterkt met de sheriff als personageaanduiding. Ik blijk er een beetje naast te zitten, het gaat wel om Amerika, maar meer hedendaags. Maar ik kan het accent al bijna horen.

Ik heb iets met gekleurde kleuren denk ik. Eerder al in een verhaal van Tja. "Het laken heeft een witte kleur." Zou ik veranderen in "Het laken is wit." of "Het is een wit laken." Maar Anne, verander het niet omdat ik het zeg hoor. Grotere schrijvers zijn hier al aan het woord geweest en als het hen niet stoort...

Het witte laken als overgave, mooi. Je hebt ook goed gebruik gemaakt van dialogen, het verhaal leest prettig.

Odile, Ik snap je punt en zal de titel zsm aanpassen. Bedankt voor je reacties en je uitleg.

Ik heb iets met gekleurde kleuren denk ik. Eerder al in een verhaal van Tja. "Het laken heeft een witte kleur." Zou ik veranderen in "Het laken is wit." of "Het is een wit laken."

Je hebt helemaal gelijk hoor. Kleur is totaal overbodig en hoe korter de zinnen, hoe beter in dit dialoog! Bedankt voor je reactie schrijvengeluk.

Mooi verhaal. Petje af, Anne :thumbsup: Zo gaat dat in het dagelijks leven. En zo wordt dat beleefd en besproken achter de vitrages.

Ik vind het leuk, Anne, en ik snapte het meteen. 'dorpsgek' was m.i. de subtiele hint die de setting bepaalde. Ik vind dit echt heel grappig, hoe sneu het eigenlijk ook is (je zal maar oorlog hebben met je hele straat en dat werkelijk geloven...)

Enorm bedankt voor jullie reacties Woodpecker en Gayalnidiya.