Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#17 Terras

26 juni 2014 - 21:21
Eindelijk een dag met zon. Het was al half juli en tot nu toe had het bijna dagelijks geregend en gewaaid. Patricia liep langs het Leidseplein, waar de terrassen al bijna vol zaten. Ze besloot niet meer te gaan werken en nam plaats aan een tafeltje aan de rand van één van de uitspanningen. Ze stak een sigaret op en met haar ogen dicht blies ze de rook in de richting van de zon. Een pilsje zou ze nemen. Of misschien toch een wijntje, wat maakte het ook uit dat het pas twee uur was. “Hé, Patricia,” hoorde ze ineens. Ze keek op. Een vrouw met aan iedere hand een klein kind stond haar glimlachend aan te kijken. Ze was bleek en haar gezicht was diep doorploegd met rimpels. Haar stevige benen kwamen goed uit in de legging met tijgerprint. “Hoi,” zei Patricia. Hopelijk maakte de vrouw zich bekend. “Wat goed dat ik jou weer zie. Denk je nog weleens aan die tijd?” De vrouw schaterlachte nu. Patricia groef in haar geheugen: één van haar one-night-stands zou het niet zijn, want het was zo’n muizig mens. Zelfs dronken zou ze die niet versierd hebben. “Oma, ik wil weg, dat is een eng mens,” zei het jongetje aan haar rechterarm, terwijl hij naar Patricia wees. “Straks gaan we, lieverd, nu even stil zijn,” sprak de vrouw. “Oh god, wat hébben we toen gelachen! Zoals jij altijd binnenkwam om een uur of tien en wat Van Vleuten ook zei, je trok je er niks van aan. Zo jammer dat je er uitgegooid werd!” Nog ging er geen lichtje branden. Een ex-collega, zover kwam Patricia nog wel, maar bij welk bedrijf was dat geweest? Ze was zo vaak ontslagen. “Zeg, ik breng de kinderen even naar school, en dan kom ik terug, dan kunnen we eens lekker bijkletsen,” zei de vrouw. Ze liep weg nadat ze met een slap handje had gezwaaid. Het jongetje rende half voor haar uit, alsof hij haar meetrok. Patricia wachtte tot ze haar niet meer kon zien en stond op. Ze ging de andere kant op.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2014 - 21:45
Is dat dan een soort van Saved by the bell? Ik raak nieuwsgierig naar HP. Waarom vindt 1 van de kinderen haar vies? Het is een mooi geschreven stuk. Maar dat vind ik in jouw geval eigenlijk altijd.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2014 - 22:01
Ik verwonderde mij over het tijdstip van twee uur dat je hp besluit tot enige geneugten over te gaan en niet meer te gaan werken. Dat vind ik nadenkend ingepast omdat je later leest dat dat zij vaak is ontslagen. Van de leggings met tijgerprint kreeg ik een rolberoerte, zo ordi. En het ingebouwde sarcasme dat haar stevige benen er goed in uitkwamen. Je zet de hp voor kakken door dat rotjong haar als eng mens te betitelen en dan blijkt ze (voor mij onverwacht) lesbo te zijn die oma nooit zou hebben versierd. Je tekst is op een aparte manier (ik kan er de woorden niet voor vinden) vermakelijk en dan met dat tikje rauwe van je. En rauw bedoel ik positief, het schrijnt, het schaaft.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2014 - 23:00
Patricia leeft er nog net niet op los maar doet wat ze wilt. Gezien de collega met tijgerbenen zou ze overal gewerkt kunnen hebben, tot ze er uit werd geknikkerd of zelf wegbleef.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2014 - 23:34
Af en toe kom ik mensen tegen die me familiair groeten en ik diep moet graven waarvan ik ze ken. Meestal zijn het vrienden van vrienden die je op feestjes treft, maar niet de type vrouw die jij beschrijft. Ik denk dat ik haar beslist had herkend aan haar bijzondere uiterlijk!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2014 - 20:52
ik lees je altijd graag, en ook nu vind ik het een leuk stuk en prima geschreven als altijd, maar twee dingen storen mij in deze tekst: kinderen die om twee uur naar school gebracht moeten worden en een muizig type in panterlegging ... dat klopt voor mijn gevoel niet.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
27 juni 2014 - 23:32
Twee uur is inderdaad een vreemde tijd. Ze herkende de vrouw niet, maar ging toch weg om haar niet weer te ontmoeten. Herkende ze haar wel uit een vervelende tijd? Waarom zei het kind dat ze eng was? Dat wordt niet duidelijk. Deed ze gek, zag ze er gek uit?

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 juni 2014 - 0:05
Jij hebt de HP niet zo positief beschreven ( roken, drinken, spijbelen van werk en er gek uitzien ) maar toch heeft de vrouw met foute legging waarin haar dikke benen goed uitkomen ( briljante manier van omschrijven!) sympathie voor haar. Ik vraag me af waarom? Leuk verhaal, leest vlot!

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
28 juni 2014 - 14:58
Bedankt allemaal voor de positieve reacties Dat je kinderen niet om twee uur in de middag naar school brengt, had ik over het hoofd gezien. Inderdaad, dat kan niet, omdat de lezer bij zoiets blijft haken. Waarom vindt dat kind Patricia raar? Ik weet het niet, maar ik denk dat Patricia er niet zo heel doorsnee uitziet. In een langer verhaal zou ik daar iets over schrijven. De legging met tijgerprint past voor mijn gevoel best bij een muizig type. Een vrouw op leeftijd ziet er meestal erg zielig uit in zulke kleding. Misschien zou ik haar in een verbeterde versie een broek met van die driekwart pijpen laten dragen, een witte die te strak zit en ook niet zo passend is bij iemand die aan de zware kant is. Is Patricia een lesbo? Misschien wel, maar ik denk eerder dat zij, hoe noem je het, metroseksueel is: ze stort zich in en op alles wat leuk is. Mijn hp's zijn nooit hetero, niet voor 100% in ieder geval. Dat is zo omdat ik dan teveel moeite zou moeten doen om haar liefdesleven in te voelen en bovendien gaan bijna alle verhalen en films over hetero's, dus wat variatie voor een betere beeldvorming is wel handig. Het leuke van deze schrijfoefeningen en vooral de reacties met vragen is dat ik nog dagen bezig ben met zo'n personage. Al die korte stukjes die ik hier tot nog toe heb geplaatst, zijn vast nog eens handig voor hergebruik. Hopelijk gaat SOL nog lang door met de weekopdrachten.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2014 - 17:11
Petra, vlot en goed geschreven, zoals ik van je gewend ben. Twee uur naar school is niet het enige, ook half juli is (althans in Nederland) gewoonlijk vrij van school. Dat enge is betrekkelijk TELL. Als je een detail geeft waarom ze "eng" is, kan de lezer zelf zijn conclusies trekken. Zo zou je het kind zijn gezicht in oma's zij kunnen laten drukken en dan aan oma's hand laten trekken. De oma buigt zich naar het kind en dan zegt hij iets over de hp (enge ogen, rare bril, parfumwalm, whatever).

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2014 - 18:39
Een ietwat aangepaste versieTerras Eindelijk een dag met zon. Het was al half juli en tot nu toe had het bijna dagelijks geregend en gewaaid. Patricia liep langs het Leidseplein, waar de terrassen al bijna vol zaten. Ze besloot niet meer te gaan werken en nam plaats aan een tafeltje aan de rand van één van de uitspanningen. Ze stak een sigaret op en met haar ogen dicht blies ze de rook in de richting van de zon. Een pilsje zou ze nemen. Of misschien toch een wijntje, wat maakte het ook uit dat het pas twee uur was. “Hé, Patricia,” hoorde ze ineens. Ze keek op. Een vrouw met aan iedere hand een klein kind stond haar glimlachend aan te kijken. Ze was bleek en haar gezicht was diep doorploegd met rimpels. Haar stevige benen kwamen goed uit in de legging met tijgerprint. “Hoi,” zei Patricia. Hopelijk maakte de vrouw zich bekend. “Wat goed dat ik jou weer zie. Denk je nog weleens aan die tijd?” De vrouw schaterlachte nu. Patricia groef in haar geheugen: één van haar one-night-stands zou het niet zijn, dat mens dat zo uit een folder van de Lidl gestapt was. Zelfs dronken zou ze die niet versierd hebben. “Oma, ik wil weg, dat is een eng mens,” zei het jongetje aan haar rechterarm. “Ze heeft heksenhaar!” “Straks gaan we, lieverd, nu even stil zijn,” sprak de vrouw. “Oh god, wat hébben we toen gelachen! Zoals jij altijd binnenkwam om een uur of tien en wat Van Vleuten ook zei, je trok je er niks van aan. Zo jammer dat je er uitgegooid werd!” Nog ging er geen lichtje branden. Een ex-collega, zover kwam Patricia nog wel, maar bij welk bedrijf was dat geweest? Ze was zo vaak ontslagen. “Zeg, ik breng de kinderen naar hun vader, en dan kom ik terug, dan kunnen we eens lekker bijkletsen,” zei de vrouw. Ze liep weg nadat ze met een slap handje had gezwaaid. Het jongetje rende half voor haar uit, alsof hij haar meetrok. Patricia wachtte tot ze haar niet meer kon zien en stond op. Ze ging de andere kant op.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2014 - 18:40
Bedankt voor je reactie, Leonardo. Ik heb wat kleine aanpassingen gedaan, op basis van het commentaar van de mensen die hier hebben gereageerd.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2014 - 22:17
Qua tijdplaatsing een verbeterde versie! :thumbsup: Juist het Lidl type kan ik niet plaatsen. De Lidl is een supermarkt dus daar staan toch geen dames in afgebeeld? En als ze er al in staan met kleding dan zijn het meestal jonge mensen. Het is mij nog steeds niet duidelijk waarom de vrouw haar zo goed herinnert. Misschien als er staat: [ wat die lul van van Vleuten ook zei...] dan wordt het duidelijker dat zij het lef had, de chef zijn gezag te ondermijnen? Heerlijk toch dat we door de reacties met andere ogen naar ons eigen verhaal kunnen gaan kijken? :nod:

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juni 2014 - 7:37
@ Petra O, met veel plezier gelezen, uitstekend gedaan! Mooi beschrijving van de vrouw(legging tijgerprint) Ik vraag me af of het verhaaltje kan eindigen met: Patricia wachtte tot ze haar niet meer kon zien en stond op.