Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#12 - Gebaren

21 mei 2014 - 14:09
Aangezien mevrouw Jansen was geopereerd aan haar heup, had ik vanmorgen Spinoza de oude teckel van mevrouw Jansen meegenomen. Niets aan de hand zou je denken. Toen ik na een wandeling weer terug kwam lopen met Spinoza liet ik per ongeluk zijn riem los. Meteen stoof hij de weg op. Ik weet nog dat ik dacht, voor zo'n oud beest is hij nog behoorlijk actief. Tegelijkertijd zag ik vanuit mijn ooghoek dat onze buurman Dennis met zijn auto kwam aan geracet. Het leek bijna alsof hij extra gas gaf toen hij het hondje zag. Het voelde alsof ik deelnam aan een scene van een film waarbij het tragische hoogtepunt in slow motion wordt afgespeeld. Veel te laat stak ik mijn arm in de lucht en maakte met mijn hand een stopteken. Echter was het onvermijdelijke al gebeurd. Compleet in paniek rende ik de straat op naar het arme diertje toe. Volgens mij riep ik nog iets als 'Gore klootzak!' tegen de buurman. Lachend keek hij mij aan en reed verder alsof hij geen hond had gezien. Nu sta ik, met het levenloze lichaampje van Spinoza aan mijn voeten, te wachten bij de voordeur van mevrouw Jansen. Gelukkig duurt het momenteel lang voordat ze bij de deur is.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 14:19
Ik lees meerdere gebaren in deze tekst, maar ik haal er niet iets uit wat kenmerkend zou zijn voor de hp. Een gebaar dat zij vaak maakt, en iets over haar persoonlijkheid onthult.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 15:41
Zelf dacht ik eigenlijk dat het ook veelzeggend kan zijn dat iemand veel te laat een gebaar maakt. Als je te laat je hand op steekt (in dit geval). Zou dat kunnen betekenen dat iemand een zekere mate van angst bezit. Niet adequaat durven te reageren op het moment dat het nodig is. Wellicht heb ik de opdracht niet goed begrepen. (Ik was er wel vanuit gegaan dat iemand die een slappe hand geeft dit ook eenmalig kan doen. Iemand kan doorgaans zelfverzekerd zijn maar bij een specifiek persoon onzeker raken.)

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 16:02
@Maddbrug, zo had ik het zelf niet eens gezien :) Hoewel dat eigenlijk wel past bij een angstig persoon. Vaak is het makkelijker om een andermans problemen op te lossen. Zelfhulp is vaak niet makkelijk.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 18:36
Johanna; voor mij is het belangrijkste gebaar in je tekst dat zij, hoewel te laat, haar hand of arm omhoog stak. Spinoza was al dood, echter, je hebt wel willen waarschuwen. Een ander moedig gebaar vind ik dat je met dode Spinoza voor de deur gaat staan.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
22 mei 2014 - 14:45
Tragisch. Ik hoop niet dat dit waargebeurd is. Het opsteken van de hand is een gebaar van machteloosheid. De hp weet immers dat het te laat is.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 mei 2014 - 16:05
De hoofdpersoon ziet het gebeuren en gelooft haar ogen niet, wil het ook niet geloven en het dringt pas te laat tot haar door dat ze actie zou kunnen ondernemen en haar hand op moet steken. Als ze het dan eindelijk doet, is het te laat. Het gebaar getuigt voor mij van de ontzetting, zo'n nachtmerrieachtig gevoel, waarin je niet kunt handelen

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 mei 2014 - 17:14
Ze steekt pas haar hand op wanneer het al gebeurd is. Waarschijnlijk kan en wil ze het niet geloven. Nu ze toch actie heeft ondernomen is het al te laat. Al lijkt het me wel dat wanneer ze eerder actie had ondernomen het nog niks had uitgemaakt met zo'n iemand achter het stuur.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 mei 2014 - 10:18
De HP staat aan de grond vast genageld als ze ziet wat er voor haar ogen gebeurd. Haar reactie is tijdelijk uitgeschakeld door het hele voorval. Pas als er enigszins weer wat besef komt steekt ze haar hand op, te laat, maar wel met de beste bedoelingen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 mei 2014 - 20:57
lief mens, volstrekt overdonderd door wat ze ziet gebeuren, reageert daardoor te laat, hulpeloos (en gaat zich daar vast te schuldig over voelen).

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 mei 2014 - 13:28
Het was mijn bedoeling om een min of meer onzekere/angstige hoofdpersoon neer te zetten. Zoals ik eerder al aangaf, HP reageert te laat. Het echte leven kent geen slow motion, dat is alleen in films. In bijna alle reacties zie ik wel terug wat ik bedoelde. Ik heb geleerd van deze opdracht dat je hand opsteken geen duidelijk gebaar is :) Een bepalend gebaar kan het beste worden gebruikt op het moment dat je meer ingaat op het karakter van de hoofdpersoon of wanneer je een relatie tussen één of meerdere personen omschrijft. Dit stukje tekst was misschien teveel aan de oppervlakte.

27 mei 2014 - 17:46
Ik vind het herkenbaar. Als ik voor de kat van de buren zorg als ze op vakantie zijn, hoop ik altijd dat ze niet opeens ziek wordt. Een overdreven verantwoordelijkheidsgevoel of misschien wel de erfenis van een katholieke achtergond (schuld)? Als ze een hond zouden hebben die ik zou moeten uitlaten, zou ik waarschijnlijk ook bevriezen op zo'n moment als jij beschrijft.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 mei 2014 - 17:54
@Woodpecker, inderdaad. Door mijn schuld, door mijn Grote Grote schuld enz.. Dan heb je het vermoedelijk wel ingegoten gekregen. Zelf beleef ik het omgekeerd. Vaak begin ik al te reageren als iets (nog) niet misgaat. Ook geen handige eigenschap.