# 11 gebruik van omgeving

Hij hield ervan om te wandelen op zijn vrije zondagnamiddag en had een vaste route uitgestippeld. Halverwege zijn wandeling lag herberg ‘De Woestijn’. Mijn vader legde er gewoontegetrouw aan. Bij koud weer ging hij binnen zitten in de gelagzaal, die ook de woonkamer was. Maar in de zomer kon hij lekker buiten zitten onder de hangbegonia’s. Meer tijd dan voor het opdrinken van zijn pint had hij niet nodig, daarna zette mijn vader zijn tocht verder. Die zondag was anders. Vader nam plaats aan een gammel ijzeren opklaptafeltje met dito stoelen en bestelde als altijd een kriekenbier toen zijn aandacht werd getrokken door een repetitief mechanisch geluid. Hij dronk zijn pint leeg en liep naar de open staldeur van het bijgebouw waar het geluid vandaan kwam. In een cirkel van dik gestrooid hooi, afgeboord met strobalen, zag hij de herbergier als een dolleman, met één arm in de lucht, wild schokkend, draaiend en van voor naar achter wippend op een stier, of tenminste wat voor een stier moest doorgaan. Met zijn rechterhand hield de man de teugel beet. Het schouwspel duurde enkele minuten. Toen hield hij het beest niet meer en werd hij in het hooi geworpen.