Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #10 - De eerste indruk

Ik zit op een vreemd bed, starend naar een vreemde muur. Mijn nieuwe kamer. De lakens ruiken fris, naar mijn moeders wasmiddel, maar het matras voelt oud en bobbelig aan. Mijn voorganger had blijkbaar iets met ene Diego, want die naam staat meerdere keren in het hout van het bed gekrast. Het enige vertrouwde zijn mijn afgetrapte gympen en mijn favoriete spijkerbroek. Ik heb nog nooit verplicht op mijn kamer moeten zitten. Zelf bepalen over waar ik wilde zitten, spelen of leren was één van de fijnere bijkomstigheden van opgroeien bij mijn ouders. Ons zelf laten bepalen, was de manier van mijn ouders om mij en mijn zus op te voeden tot zelfstandige, verantwoordelijke mensen die wat betekenen voor de maatschappij. Bij mijn zus is dat beter gelukt dan bij mij. Sophie zit in Utrecht op kamers en studeert rechten aan de universiteit. Ik zit op een bekrast bed met een barbielaken. Over dieptepunten gesproken. Als Coen me nu zou zien, zou hij me hard uitlachen. De Barbielakens waren de enige eenpersoonslakens die we thuis nog hadden. Zowel Soof als ik slapen al jaren in een tweepersoonsbed en de gebruikte lakens van hier zag ik echt niet zitten. Dit was dus de enige oplossing. Mijn ouders hebben beloofd komend weekend andere lakens mee te nemen als ze op bezoek komen. Maar vanwege de bizarre regels die ze hier hebben, is dat dus pas komend weekend. ‘Dan heb je tijd om te wennen,’ zeiden ze.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een gederailleerd meisje, opgesloten in een heropvoedingsinstituut of een strafkamp of zo. Ze heeft oneindig veel liefde van haar ouders gehad, daar ligt het probleem niet. Ik vermoed dat Coen haar op het slechte pad heeft gebracht. Het is een pittig en bewust kind. Ze komt er wel.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jonge vrouw of net nog een meisje, liefdevolle ouders die jarenlang hetzelfde wasmiddel gebruiken, opgenomen in een kliniek, instelling omdat het moet, omdat het beter is voor haar. Drugsverslaving, was Coen een loverboy? Haar ouders dekken het toe met de mantel der liefde, nieuwe lakens, en het komt ooit allemaal weer goed met haar.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een jongen in een instelling: er is iets helemaal misgegaan met dit kind. Met de ouders is nog een goede relatie. De jongen heeft iets crimineels gedaan, vermoedelijk.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik denk ook een jongen, waarom wee tik niet, misschien omdat dat de barbielakens nog pijnlijker maakt. Er is iets mis gegaan. Aan de opvoeding ligt het niet. Hij komt gelaten op me over. De situatie is zoals die is. Hij lijkt niet op zijn zus en dit is het gevolg. Die gelatenheid kan ook ongevoeligheid zijn of gespeelde ongevoeligheid, om zich sterker voor te doen dan hij is.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ik-figuur is een jongen, jonger dan zijn zus, ong. 15 jaar verwacht ik. Woont in tehuis voor moeilijk opvoedbare kinderen. Aardige persoon die vermoedelijk nog enige bijsturing nodig heeft.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Puber meisje. Afkick kliniek, eetstoornis. Had graag willen voldoen aan de verwachtingen van haar ouders, zoals haar zus, maar is nu teleurgesteld in zichzelf. Bijna emotieloos ervaart ze deze situatie, dat verontrust mij. Maar het kan ook de goede kant opgaan. Ik voel een beetje medelijden want ze is alleen, moet het alleen doen. De wijze les van het leven maar ik vind haar nog een beetje te jong daarvoor, vandaar mijn medelijden. De band met de rest van het gezin is nu bekoeld, geen ruzie maar dit komt wel weer goed.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Bibi, ik verwacht niet veel nieuwe reacties meer. Wil je ons verklappen wat voor type je hoofdpersoon is en of je iets aan ons commentaar gehad hebt. Vast bedankt.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Beetje laat.... Vindt het moeilijk om te bepalen of dit een jongen of meisje is. Kan allebei denk ik. Ik denk dat Hp in een inrichting zit of misschien in een afkickkliniek? Wel is het duidelijk dat de Hp tijdelijk de controle over zijn of haar leven heeft afgegeven. Zo te lezen is HP liefdevol opgevoed. Misschien voelt Hp wel wrok naar de zus. Ik ben benieuwd.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor al jullie reacties. Ik heb er zeker wat aan gehad. Ik vind het fijn om te lezen dat zowel ouders als Coen naar voren komen zoals ik bedoeld had. Mijn hoofdpersoon is Saar: Saar is een meisje van 16 dat opgenomen is op een woon- en behandelgroep voor meiden met probleemgedrag. Sinds ongeveer anderhalf jaar experimenteert ze met verschillende soorten drugs, dit gaat van kwaad tot erger. Coen is hierin een katalysator, regelt de drugs en spoort haar aan om nieuwe dingen te proberen. Saar is verliefd op Coen en ziet daardoor zijn aandeel in het verhaal niet. Haar ouders hebben haar gedrag lang goed proberen te praten, maar na een bijna-overdosis en een aantal andere gebeurtenissen hebben ze besloten Saar op te laten nemen. Saar heeft inderdaad wat wrok tegen haar zus, heeft altijd het gevoel gehad dat zij de mindere dochter is. Ik las dat de HP wat gelaten overkomt. Zouden jullie dat nog iets toe willen lichtten? Dat is namelijk niet helemaal het beeld dat ik wil scheppen van Saar.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ze komt mij gelaten over door de manier waarop ze haar situatie beleefd/ beschrijft. Daar spreekt geen emotie uit. Wat doet deze situatie met haar? Is ze boos, nog onder de indruk dat het bijna fout is gegaan of heeft ze vrede met de opname? Uit ervaring weet ik dat jongeren vanaf 16 jaar zelf toestemming moeten geven voor behandeling/ opname, maar dat is een andere situatie dus misschien kunnen de ouders hier wel de opname verplichten?

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Bibi, de gelatenheid, het is vooral het ontbreken van woede, verdriet, opstandigheid, waardoor het op mij gelaten overkomt. Ze zit op bed, met die stomme Barbielakens, maar nu ik het overlees zie ik dat zij het nog niet eens stomme lakens noemt. Het zijn de enige lakens. Dat o.a maakt haar voor mij gelaten.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zit op een bekrast bed met een barbielaken. Over dieptepunten gesproken. Als Coen me nu zou zien, zou hij me hard uitlachen. De Barbielakens waren de enige eenpersoonslakens die we thuis nog hadden. Zowel Soof als ik slapen al jaren in een tweepersoonsbed en de gebruikte lakens van hier zag ik echt niet zitten. Dit was dus de enige oplossing. Mijn ouders hebben beloofd komend weekend andere lakens mee te nemen als ze op bezoek komen.
Door dit stuk dacht ik dat het een jongen was. Noodgedwongen door een te krappe woonruimte slapen broer en zus al jaren in een tweepersoonsbed. Niet ideaal, dat vraagt om problemen ... De barbielakens zijn van Soof en de enige die ze als eenpersoonslakens nog in huis hebben. Als Coen me nu .... uitlachen --> Nee niet stoer, een jongen onder roze lakens. Dit was dus de enige oplossing --> HP vindt het als jongen duidelijk niet leuk.