Wekelijkse schrijfopdracht #10

Noa van Dijken was een alledaags meisje. Ze woonde in een stad, haalde normale cijfers en hield ze van lezen. Ze had een kat, Smile, waar ze vreselijk veel van hield. Ze heeft geen broertjes en zusjes, twee ouders waar ze dol op is, en een BFF, Sandra Visserman. Dan had je ook nog Melanie, ook een heel aardig meisje. Haar BFF, Sandra, had een neef, genaamd Max, waar ze ook goed mee bevriend was. Op het eerste gezicht had haar leven niks opwindends. Noa was blij met haar leven, waar ze iedere dag wel even naar de bieb kon huppelen, om daar wat nieuwe boeken te vinden. Ze vond het leuk om buiten te spelen, als de Raspen maar niet thuis waren. Dat waren de meest gemeenste buren ooit die altijd wat te zeuren, te mekkeren of te pesten hebben. Dat was het enige minpuntje. O ja, dan hadden we ook nog Noa's moeder, die het niet kon laten soms onnodig te zeuren over Noa's kleren, en terwijl het Noa helemaal niet om kleren geïnteresseerd was. Dan moest zij zo nodig mee naar de winkel. Verder was haar moeder heel lief. Noa had niks te zeuren.