#6 Het is ingewikkeld

Ze keek naar buiten en zag hem in de tuin werken. Hij had een zakje met zaadjes in zijn rechterhand. Hij strooide het zaad zorgvuldig in de vers omgespitte grond. Even geleden had hij op dezelfde plek ook al zaadjes uit een ander zakje gestrooid. Ze vroeg zich af of ze hier vanavond nog iets aan kon doen. Waarschijnlijk niet, hoe kon ze in hemelsnaam twee verschillende soorten zaad uit elkaar houden. Bijzonder wordt de oogst in ieder geval. Af en toe heeft hij nog een helder moment. Dan is hij Theo, haar echtgenoot zoals als ze hem altijd kende. Technisch ingenieur, verwarde professor, vader van haar kinderen en bovenal haar partner en beste vriend. Een maand geleden hadden ze zelfs nog seks gehad. In het vroege ochtendlicht had hij er ineens zo goed uitgezien en haar net zoals een aantal jaar geleden zachtjes vastgepakt. Achteraf had ze het hiermee behoorlijk moeilijk gehad. Theo had tegen haar gepraat alsof ze vijfentwintig waren en net samen, ook was hij net zo gepassioneerd als zoveel jaren geleden. Ze twijfelde of hij ‘helder’ was geweest of misschien veel verder terug in de tijd. Inmiddels is het al anderhalf jaar geleden dat de diagnose werd gesteld. Op vijfenvijftigjarige leeftijd kreeg haar echtgenoot te horen dat hij vroegtijdig dement was geraakt. Het bleek vrij uitzonderlijk om zo jong dement te raken, desalniettemin was het toch gebeurd. De kinderen gingen gelukkig geweldig om met de ziekte van hun vader. Begin twintig, nog zo jong. Echter kregen ze geen hulp of antwoorden van hun vader. Nee, de kinderen helpen hun vader met werk in huis. Weer keek ze uit het raam. Ogenschijnlijk voerde hij een gesprek met iemand. Dat was nieuw, hij deed het sinds anderhalve week. Praten met iemand die er niet is. Zo had ze gehoord dat Theo gesprekken voerde met zijn vader die vijftien jaar geleden was overleden. Schijnbaar kreeg hij veel tips over het onderhouden van zijn moestuin. Zuchtend rukte ze zich los uit haar gedachten en opende de achterdeur. “Theo, lieverd. Kom je binnen het avondeten is klaar.”