Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#4 - Sollicitatiegesprek

26 maart 2014 - 13:38
De ruimte waar we zitten is op een bureau en 2 stoelen na helemaal leeg. Een rilling loopt over mijn rug, de centrale verwarming is duidelijk nog niet aan. Het bedrijfsverzamelgebouw waar ik me bevindt is sfeerloos. De man tegenover me praat maar door over zijn bedrijf in allerhande soorten testen. Glucosemeters, zwangerschapstesten, cholesterolmeters en allerlei andere testen op het gebied van lichamelijke gezondheid en hygiëne. Het voorgaande halve uur vertelde hij al over zijn uitmuntende mensenkennis en bovenmatige intelligentie. Mijn gedachten zijn al enige tijd afgedreven, maar ik doe mijn best er bij te blijven. Tenslotte heb ik deze baan nodig. Plotseling zwaait er een hand door mijn gezichtsveld. Sh*t, de man praat tegen mij: ‘U bent nog al een dromer merk ik. Hopelijk bent u dat niet tijdens uw dagelijkse werkzaamheden?’ Ik wil eigenlijk zeggen dat normaliter het luisteren iets makkelijker gaat, maar dat zijn eigendunk onnavolgbaar is. Uiteraard zeg ik dit niet. ‘Nee, tijdens mijn dagelijkse werkzaamheden ben ik juist behoorlijk proactief’ zeg ik. Mijn reactie negerend praat hij verder ‘Mijn vrouw en ik hebben een open relatie. Ik vind het belangrijk dat je dat weet, tenslotte moeten we plezier hebben op de werkvloer.’ ‘O’ stamelend ga ik verder ‘Ik kom hier om te solliciteren op de functie van administratief/commercieel medewerker, niet om uw of mijn relatie te bespreken’. De man barst in lachen uit. ‘Grapje’ hikt hij semi-serieus. ‘Je moet wel ergens tegen kunnen meisje, doe alsjeblieft niet zo frigide, anders krijgen wij het samen nogal zwaar. In mijn dagelijks leven is humor namelijk er belangrijk. Seks trouwens ook.’ Verbazingwekkend vies type deze man, wat moet ik hier in godsnaam mee. In mijn hoofd maak ik snel een keuze. Tijd om hier weg te gaan. Dit gesprek moet nu stoppen. Met mijn blik op de grond gericht begin ik te praten. ‘Zoals ik al aangaf, ik kom hier om te solliciteren op een administratief/commerciële functie. Niet op een baan als maîtresse of prostituee. Hierbij wil ik dit gesprek dus ook beëindigen, viezerik .’ Snel loop ik de frisse lucht in. Weg van die gekke vent en zijn sfeerloze kantoor.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 maart 2014 - 17:03
Dag Janpmeijers, Dank je voor je reactie. Blijft toch altijd weer spannend. Slordig inderdaad die t teveel (en het zwervende leesteken). Ik kan mijn eigen stukjes niet zo goed teruglezen, dan lijkt alles waardeloos en gooi ik het maar weg. Dus dergelijke fouten zijn door mij altijd snel gemaakt. Vond het best moeilijk, had namelijk nog nooit een dialoog geschreven. Groet, Johanna

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
26 maart 2014 - 18:31
Je hebt hier en daar ene punt en komma vergeten. Dat merk je wel bij het herlezen. Ik heb je stukje met plezier gelezen. Wat lopen er toch smerige bazen tussen, hè?

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 maart 2014 - 19:24
Leuk verhaal. En goed van je dat je hem de bons hebt gegeven. :mad: Gekke vent vind ik hier niet passen. Etter of iets dergelijks zou beter zijn. Bedrijfsverzamelgebouw vind ik een lelijk woord. Is kantorencomplex niet beter?

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
26 maart 2014 - 20:28
In dit stukje leg je naar mijn smaak te veel uit. Je mag nog iets meer showen en als je dat doet, laat het voor zich spreken. je zegt 2x dat het gebouw sfeerloos is. Laat dat zien, want nu is het een soort instructie aan de lezer die het maar voor lief moet nemen. Het is de schrijver die een afstandelijke waarneming doet. Bij wijze van voorbeeld kan je sfeerloos beschrijven als kille witte muren, er hangt niets aan de muren (of fantasieloze kunst of zo), geen gekeuvel of werkgeluiden, een holle echo (misschien), blauw "doods" licht, of allerlei andere zaken waarvan jij vindt dat het de kwalificatie "sfeerloos" geeft. Het punt is: BESCHRIJF zodat de lezer denkt: Jeetje, wie wil nou in zo'n sfeerloze omgeving werken. dat is het Show, don't Tell (SDT) dat je ongetwijfeld wel eens bent tegengekomen. Zo ook met die glurende "baas". De truc is de lezer te laten VOELEN wat voor een gluiperd het is. Dan krijg je maximale betrokkenheid van de lezer in je verhaal.
Vond het best moeilijk, had namelijk nog nooit een dialoog geschreven.
Op zich niet slecht gedaan, Jahanna! Interpunctie (zei Tja al) rammelt wat, maar dat is mechanisch en eenvoudig te repareren. Eens kijken of ik je daarmee kan helpen. Ik heb een intern studiedocument over schrijven van dialogen waar ik wel wat uit kan sturen, inclusief voorbeelden. Stuur me een pb als je hierin interesse hebt. Geef daarbij aan welk aspect je het moeilijkste vindt (realistische dialogen? emotie laten zien? sfeer?).

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 maart 2014 - 20:32
Hoi Tja, Hoewel ik nooit een dergelijk sollicitatiegesprek heb gehad, is hij wel gebaseerd op iemand. Dus inderdaad er lopen wat smerige types tussen. Dag Dos Wijnhof, Dank je voor de reactie. Al zou ik moeten toegeven dat bij mij zowel bedrijfsverzamelgebouw als kantorencomplex een nogal naar gevoel geeft.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 maart 2014 - 20:44
Leuk verhaal, het lijkt mij spontaan geschreven. Goed van je hoofdpersoon dat ze is weggelopen, het was inderdaad een griezel ja ;)

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2014 - 11:36
Een goed verhaal waar dialoog en beschrijvingen in balans zijn. De show don't tell zou ik als uitdaging zien. De HP heeft als proactief persoon, wel heel hard die baan nodig als ze een half uur lang naar zijn gewauwel blijft luisteren! Verbazingwekkend dat sollicitaties vrijwel nooit draaien om (werk)kwaliteiten van de persoon.