Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfopdracht #1 Reizen

6 maart 2014 - 10:53
De machinist 'Allemaal instappen!' roept Sjors. Hij kijkt om zich heen om te zien of iedereen aan boord is . In de deuropening van de stationshal staat een vrouw naar hem te kijken. Hij lacht naar haar en steekt groetend zijn hand op. Na een blik op zijn zakhorloge blaast hij op zijn fluit, zet zijn pet op en zet de trein in beweging. Precies op tijd. Vijf dagen per week jaagt Sjors zijn locomotief over het spoor. Het maakt hem niets uit dat het iedere keer de zelfde bestemming is. Ook niet dat hij soms natregent. De stoomwolken, de geur van olie, gepuf, gesis en geratel: je kan Sjors er 's nachts voor wakker maken. 'Poftermodde, poftermodde!' De vloek wordt gevolgd door het gesis van de trein die precies een meter voor het rode sein tot stilstand komt. 'Groen, groen, groen,' mompelt hij terwijl hij van de ene voet op de andere wipt. Gelukkig hoeft hij niet lang te wachten. Eenmaal weer in beweging kijkt Sjors nog eens op zijn horloge. 'Volle kracht vooruit,' brult hij over zijn schouder. Inmiddels heeft hij weer aardig de vaart erin. Hij raast langs fietsers en auto's, langs winkels en tuintjes en hij geniet van de snelheid. Hij word er vrolijk van. Wanneer zijn bestemming een paar minuten later in het zicht komt is hij in een opperbest humeur. 'Eetatelier Reynaerde, Houten. Dit is het einde van deze trein, pak je spullen, einde van deze trein!' Sjors stapt uit, stopt tevreden zijn horloge weg en zet zijn trein in het fietsenrek. Precies op tijd. In de deuropening van het eetatelier staat een vrouw naar hem te kijken. Sjors lacht naar haar en steekt groetend zijn hand op. 'Ha Sjors, kom jij vandaag muffins bakken?' Vraagt de vrouw. Sjors knikt en verruilt zijn machinistenpet voor een koksmuts.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2014 - 10:56
Met dank aan Conny voor het eetatelier en Vincent voor de stoomlocomotief. Ik heb de beperking letterlijk genomen. Hopelijk staat het er goed op, aangezien internet hier plat ligt ben ik op mijn iPhone aangewezen. Leuke opdracht Groet Sanne

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2014 - 20:05
Gek dat je dat zegt, want het leest heel natuurlijk. je klinkt altijd als een vrolijk, opgeruimd mens en dat maakt dat je als lezer meteen in je verhaal zit. De toon is erg aangenaam. Dus kort is juist heel goed voor jou. (Langer kan natuurlijk ook, maar sluit ultra kort niet uit) Tip: doe gewoon iedere keer mee en dan wordt het vanzelf eigen. Groetjes.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2014 - 21:01
Dank je Nienke :) Ik kan ook erg zwartgallig zijn hoor, maar dat gooi ik er dan weer in dichtvorm uit. Ik merk dat heel kort voor mij een goed leerproces is. Ik ben van nature nogal breedsprakig en dat leer ik op deze manier mooi af!

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2014 - 0:39
Ha, ik ben dan toch niet de enige die 'direct' schrijft, of hoe noemen ze dat :-)? 'Show, don't tell'. Leuk verhaal en onverwachte wending :-).

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2014 - 18:19
Leuk Sanne, Sjors geniet duidelijk van zijn reis. En de onthulling op het einde maakt dat genieten eigenlijk alleen maar mooier :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 maart 2014 - 22:31
Het verhaal is leuk geschreven en de beperking duidelijk. Toch krijg ik het beeld niet helemaal duidelijk bij het verhaal. Is Sjors met de benenwagen [terwijl hij van de ene voet op de andere wipt.] terwijl hij denkt dat hij op een stoomtrein de machinist is of rijdt hij op de fiets [ zet zijn trein in het fietsenrek]? Jij laat mooi zien dat mensen vinden dat hij een beperking heeft maar zijn fantasieën totaal niet beperkt zijn. Leefden we allemaal maar in zo'n fantasievolle wereld dan zag de wereld er totaal anders uit! ;)

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2014 - 13:16
Het stukje is hier en daar muzikaal en ik vraag me af wat er zou gebeuren als dat nog versterkt wordt, dan wordt het vast onweerstaanbaar. Het is inderdaad een heel liefdevol geschreven verhaal en wie waant zich niet de jongen met de beperking die nog in de fantasie van een jongen zit en op deze manier volledig in het leven staat en erin opgaat. Mijn lievelingsstukje is daar waar 'poffermodde, poffermodde' herhaald wordt. Daar wordt het stukje een lied en het ritme is daarin het meest aanwezig.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2014 - 15:34
De twist op het einde kwam eigenlijk volledig onverwacht, maar klopte wel. Dat vond ik heel leuk! Ik las in een reactie dat je meer over Sjors wilt schrijven, ik zeg: moet je doen!!!