Een echte schrijver verslindt boeken

‘Wat lees je nu dan?’ Ik loop met een vriendin naar het station en probeer wat tips voor goede boeken te ontfutselen. ‘Oh,’ zegt ze, terwijl ze haar gezicht afwendt. ‘Niets, eigenlijk.’ Ik kijk haar achterhoofd verbaasd aan. ‘Waarom niet? Te druk?’ vraag ik, hoewel ik mezelf niets beters kan voorstellen dan een warm bad na een lange dag, tot de rand gevuld met geurend schuim, terwijl ik me erin nestel met een goed boek. ‘Ik lees bijna nooit.’

‘Ik wil niet beïnvloed worden door wat ik lees. Dan schrijf ik niet meer als mezelf.’ Het lukt me niet haar te overtuigen. Ze hield van lezen, maar nu ze heeft besloten het schrijven serieus te nemen, richt ze zich daar volledig op. ‘Ben je bang dat je ze gaat nadoen?’ vraag ik. Ze knikt. ‘Ik wil iets nieuws schrijven. Origineel zijn en geen kopie worden.’

‘Niemand leest minder dan de schrijver,’ was het citaat van Gerrit Krol dat op de Facebook-pagina van Schrijven Online prijkte. En eigenlijk is dat zonde. Schrijven en lezen hebben elkaar nodig. Zonder te lezen leer je geen fantastische teksten schrijven en zonder te schrijven valt er überhaupt niets te lezen. Door veel te lezen leer je clichés herkennen, vergroot je je woordenschat en kijk je met andere ogen naar je eigen werk.

Hoewel de drang om te schrijven soms overweldigend kan zijn en daardoor het nut van lezen lijkt weg te vallen, adviseer ik je om een boek te lezen. Vandaag nog. Een boek van een schrijver die je bewondert zodat zijn verhaal jou inspireert, of juist een boek dat je niet aanspreekt zodat je verschillende smaken en stijlen proeft.

‘Je vingerafdruk is uniek.’ ‘Wat?’ Vlak voor de gang die naar het spoor leidt, blijft ze staan. ‘Je vingerafdruk is uniek,’ herhaal ik. ‘En het zijn die vingers, die afdrukken, waarmee je jouw verhaal typt en de pen vasthoudt waarmee je schrijft. Hoeveel je ook leest, dat stuk van jezelf raak je niet kwijt. Veel lezen maakt je niet slechter, maar beter.’

Zelfs een slecht boek biedt een waardevolle leeservaring. Benoem wat je stoort, waarom je geen band krijgt met de hoofdpersoon of waarom de plot doorzichtig is. Kies de slechtste passage uit het verhaal en herschrijf het. Zie het als een uitdaging, een schrijfoefening. Je leert er in ieder geval beter en realistischer door te schrijven.

Daarom verslindt een echte schrijver boeken. En bedenk: uiteindelijk zijn het boeken geweest die jouw favoriete schrijvers hebben geïnspireerd om zelf een poging te wagen.

Rosalinde Markus (1994) is communicatiestudente maar heeft al zolang ze zich kan herinneren een passie voor schrijven. Ze droomt ervan ooit zelf verhalen te publiceren die lezers raken. In de tussentijd schrijft ze op haar blog Passie voor Schrijven over schrijven en journalistiek.