Epigraaf voor het begin van een hoofdstuk.

research > financiën en juridische zaken Je citeert zonder wetenschappelijk doel, dus strikt juridisch mag het niet. Maar als je de artiest vermeldt zal het geen probleem zijn. Er zijn talloze boeken die citeren aan het begin van een hoofdstuk (uit muziek, film, andere boeken).

Ik dacht dat heel kort citaten (tot 50 woorden) altijd mochten. Bronvermelding is wel essentieel.

Het mag niet, ook geen kort citaat, en ook niet met bronvermelding. Het mag alleen als je toestemming hebt van degene die het lied heeft geschreven (wat niet per se degene is die het uitvoert), of als die persoon al 70 jaar dood is. Bronvermelding is dan niet verplicht, tenzij dat overeen is gekomen met de rechthebbende. Overigens, wie het lied niet kent heeft weinig aan zo'n citaat. Je kunt er beter voor zorgen dat je verhaal op eigenkracht sfeer en zingeving krijgt.

Ik heb ook heel vaak dat liedteksten mij inspireren en heel goed passen bij bepaalde passages maar helaas mag je die niet als citaten gebruiken in je boek zonder dat je er toestemming voor hebt. Misschien zou het mogelijk zijn als je een boek bij een echte uitgever uit laat geven zodat zij de copyrights voor je kunnen regelen maar bij een wedstrijd kan dit gewoon niet omdat dat veel te veel tijd en geld zou kosten voor de organisators. Citaten uit boeken e.d. van voor 1900 mag je vrij gebruiken met of zonder de schrijver te vermelden, hoewel het natuurlijk wel zo netjes is om te laten zien waar je iets vandaan hebt.

Ik heb ook heel vaak dat liedteksten mij inspireren en heel goed passen bij bepaalde passages maar helaas mag je die niet als citaten gebruiken in je boek zonder dat je er toestemming voor hebt. Misschien zou het mogelijk zijn als je een boek bij een echte uitgever uit laat geven zodat zij de copyrights voor je kunnen regelen maar bij een wedstrijd kan dit gewoon niet omdat dat veel te veel tijd en geld zou kosten voor de organisators. Citaten uit boeken e.d. van voor 1900 mag je vrij gebruiken met of zonder de schrijver te vermelden, hoewel het natuurlijk wel zo netjes is om te laten zien waar je iets vandaan hebt.

Wat jammer, dan zou ik dus zelf creatief moeten zijn :D

Overigens, wie het lied niet kent heeft weinig aan zo'n citaat. Je kunt er beter voor zorgen dat je verhaal op eigenkracht sfeer en zingeving krijgt.

Het is niet echt om sfeer te scheppen en je hoeft het lied zeker niet te kennen. Enkele schrijfvers geven hun hoofdstukken een titel om aan te geven wat er komen zal. Bv. Een hoofdstuk waar een meisje het uitmaakt met haar vriend zou kunnen heten 'de breuk'. Ik heb het niet zo op boeken met titels, behalve bij Floortje Zwigtman. In het begin van de hoofdstuk, schrijft ze kort naast elkaar de namen van de scenes en dat geeft de scene meer diepte, dingen die je over het hoofd hebt gezien bijvoorbeeld, begrijp je door die ene titel of woord die bij die scene hoort. Mijn punt is: Ik wil mijn hoofdstukken een titel geven dat geen 'Hoofdstuk 1' is of één woord. Bv. als je mijn verhaal zou volgen/kennen en een hoofdstuk begint met deze zin: “My mistake, I didn't know to be in love” – Taylor Swift, White Horse En je wist als lezer dat de twee relatieproblemen hebben dan kan je wel zien wat er aan zit te komen :unibrow: . Dat is dus het excuses van de jongen waarom hij haar heeft laten zitten. En het liedje kennen is enkel een voordeel.

Ik snap wat je bedoelt, ik raak ook erg geïnspireerd door muziek. Maar ik wil niets stelen en doordat ik soms de neiging heb om liedteksten soms bijna letterlijk om te zetten in bijvoorbeeld een dialoog, luister ik voornamelijk naar muziek zonder zang. Filmmuziek bijvoorbeeld. Dat is soms zelfs mooier. Ik heb ook een "playlist" en zelfs themesongs voor bijpersonages, maar die zijn absoluut niet bedoeld om dat voor altijd te blijven. Ze zijn bronnen van inspiratie, maar wanneer het nodig is, kunnen ze ook weg. Ze zijn niet noodzakelijk voor een goed verhaal. Ze gaven me alleen een basis, een idee: "Ja, dát is de kern van dat personage!" En daarmee ben ik, zónder de muziek, verder gegaan. Ik wilde niet mijn verhaal op muziek baseren, maar op mijn eigen ideeën. Je kunt natuurlijk liedteksten gebruiken als inspiratie, maar als citaat is het misschien minder slim, naar mijn mening. Natuurlijk heb je de juridische kant, maar stel nou dat een lezer bijvoorbeeld totaal niets met Tailor Swift of met het citaat zelf heeft. Of stel, je verhaal wordt enkele jaren later nog gelezen, en dan is de zanger van het lied bijvoorbeeld allang niet meer bekend. Goed, misschien denk ik nu teveel door. Wat ik wil zeggen is: gebruik de muziek en de teksten als bron voor inspiratie, maar gebruik ze niet zelf. Ga niet in op de tekst, maar op het gevoel dat je krijgt als je de tekst leest of het beluistert. Probeer dan dát gevoel in je eigen woorden neer te zetten. Misschien sluit het dan wel nog beter aan op het verhaal dat je wilt vertellen, in plaats van dat je het verhaal aanpast aan het oorspronkelijke lied. Of schrijf zelf een citaat uit je eigen hoofd! Je bent een schrijfster, je kunt dingen doen met woorden die anderen niet of nauwelijks kunnen. Zet dat gevoel zelf om in een deel van een lied bijvoorbeeld. Het is een extra uitdaging, maar het kan. Ik begin elk hoofdstuk van mijn lange verhaal met een kort stukje: een gedichtje, fragment uit een oud geschrift, citaat of een deeltje van een dagboek van een personage. Alles is zelfbedacht en komt, verhaaltechnisch gezien, uit mijn fantasywereld of uit de hoofden van mijn personages. Ik gebruik niets van wat er al is, ik pak de dingen die me aanspreken en ga daarmee zelf verder. Die korte stukjes zijn heel erg leuk en handig: ze bieden verdieping, want de stukjes gaan over gebeurtenissen of verschijnselen die in het hoofdstuk voorkomen. Zo wordt mijn wereld meer uiteengezet en is het begrijpelijker en "echter" voor de lezer. Bovendien kan ik er verborgen aanwijzingen en vooruitwijzingen in neerzetten, goed verborgen, subtiele hints, alleen voor de oplettende lezer.

Een citaat van de bekende liedjes uit jouw zelfbedachte land. En niet in het Engels, je schrijft je verhaal tenslotte ook in het Nederlands. Gebruik woorden in die liedjesfragmenten die ook in je verhaal/wereld voorkomen. Bedenk een naam/namen van de zanger/zangeres, zet er een datum bij in de tijdtelling van jouw bedachte wereld. maak dus al die citaten zelf. Laat het citaat op het hoofdstuk slaan waar het bij moet horen. Edit: Suicine, ik had jouw post niet gezien. Dezelfde strekking. Klinkt erg leuk wat je doet, met die gedicht fragmenten :) Ik denk dat echt alles zelf bedenken, het helemaal jouw verhaal maakt, Seven.

Bedankt, @Suicine en @Mirandala. Zelf bedenken is in der daad een optie en fijn dat ik niet de enige ben en dat er sollers zijn mij begrijpen. :D

Zeker weten dat jij fantasie genoeg hebt om iets heel moois te bedenken, Seven :)