Engelstalige personage

Als je in het Nederlands schrijft, hou het daar dan bij. Het is geen regel, maar te makkelijk om overal Engels doorheen te gooien. Zelf experimenteer ik soms wel met Fries. Maar goed, het is dan ook geen regel.

Ik zou mijn handen er niet aan branden. (Je voorbeeld, bijvoorbeeld. Volgens mij gebruiken Britten zelf ook zowel "taxi" als "cab" - dan heb je al een Britse native speaker nodig om je tekst te controleren op "echtheid".) Ik heb nooit in een boek gezien dat alle "anderstalige" conversaties onvertaald waren gelaten. Gelukkig maar. Moet je je voorstellen dat in Shogun álle Japanse tekst in het Japans was blijven staan... Wel staan daar een paar "onvertaalde" zinnen in. En dat is bijna altijd zo; een paar zinnen in een heel boek. Ik zou er gewoon eens een paar boeken bij pakken waarin hetzelfde gebeurt als in jouw boek en kijken hoe andere auteurs dat hebben aangepakt. En ervoor zorgen dat je een native speaker vraagt om door je tekst te gaan.

Hoi Charlotte, ben jij zelf een native speaker? (Je titel heeft een 'e' te veel in : Engelstalig personage.) Zelf schrijf ik ook met meertalige hoofd- en bijpersonages. Je kunt proberen een vertaling in de context te verwerken. Veel tekst in het Engels is niet fijn lezen voor lezers die een Nederlands boek verwachten. Af en toe een zin of woord, al dan niet verklaard, kan wel, maar je gaat er dan toch als schrijver van uit, dat je lezer Engels begrijpt. Het moeilijke is, dat veel lezers dat ook inderdaad doen, dus je loopt het risico betuttelend over te komen als je álles vertaalt. Wat mij geholpen heeft, is me voorstellen dat het geen Engels was, maar Russisch, dat het personage spreekt. Hoe zou ik het verhaal en dialoog dan vertellen? Ik spreek namelijk geen Russisch ... 'Da', zei Vladimir in het Russisch. Ik schudde mijn hoofd, daar was ik het niet mee eens. 'Njet', Vladimir. In Nederland is het niet kouder dan in Rusland. Dat lijkt alleen maar zo.'

Af en toe een woord of een zinnetje in een andere taal vind ik best kunnen, maar heelder conversaties zou ik echt niet doen en ik denk ook niet dat een uitgever dat zou accepteren.

Gelukkig dat jouw personage geen Japanner is...

Ik vraag mij af of er wel regels zijn die dit zouden "verbieden". Zolang het inderdaad geen Russisch, Japans of Chinees is mag je best jezelf wat vrijheid veroorloven. Mind you, :) de gemiddelde lezer is niet dom en Engels spreken kinderen van 8 jaar soms al beter dan Nederlands. Recent al eens naar the Voice Kids :) gekeken? Hoor je nog schools Engels? No way! :) In jouw geval is het een ding waar je HP mee stoeit, dan dus zeker gewoon toepassen en doe dat dan met eenvoudige zinnen, geen filosofisch memorandum. Eventueel inderdaad via de dialoog vertalen, door herhaling van het gezegde. Anyway :), de Nederlandse taal staat er om bekend überhaupt :) veel gebruik te maken van gestolen woorden uit andere talen. Stuur maar eens een APP :) of een SMS :) met je IPhone :) of google :) eens op www :) leenwoorden.nl., daar kun je dan ook weer je laptop :) voor gebruiken. Maar pas wel op met germanismen, die mogen eerstens :) nooit maatgevend :) zijn voor een manuscript. Ach, zolang je het maar met begeestering :) doet, dan zal menigeen het wel bemerken :) maar vrijwel de meesten zullen denken: "Who cares!" :) Lekker schrijven en wars blijven van regels, dan ben je in ieder geval onderscheidend. Succes!

Engels spreken kinderen van 8 jaar soms al beter dan Nederlands.

Reden te meer om je tekst in het Nederlands te houden, dan leren ze misschien nog iets.

Bedankt voor de tips! Ik denk dat ik maar gewoon een 2.0 versie van dat hoofdstuk schrijf in het Nederlands. Het is inderdaad niet handig om de lezer te overschatten of onderschatten wat zijn Engels betreft. Ik denk dat ik het schrijven van een boek nog te veel zie als het creëren van een film. Natuurlijk wil je dat het leeft in iemand's hoofd alsof het echt gebeurt, maar een ondertiteling hoort daar niet bij :)

Hoi Charlotte, ben jij zelf een native speaker? (Je titel heeft een 'e' te veel in : Engelstalig personage.)

Oeeeps, haha, het was laat :P Ik ben geen native, maar heb wel sinds mijn 12e Engelstalig onderwijs gevolgd en schreef gedurende de puberteit eigenlijk alles in het Engels. Verhalen, blogs, gedichten.. Ik weet niet of jullie bekend zijn met RPG's op forums, maar daar heb ik nogal wat tijd aan gespendeerd, haha!

Bedankt voor de tips! Ik denk dat ik maar gewoon een 2.0 versie van dat hoofdstuk schrijf in het Nederlands. Het is inderdaad niet handig om de lezer te overschatten of onderschatten wat zijn Engels betreft.

Dat was een van de dingen waar ik zelf keihard tegen aan liep, tijdens het schrijven. Er komen nogal wat verschillende nationaliteiten in mijn manuscript voor. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een soort tussenvorm, met af en toe een woord, dat verwerkt in de context een betekenis krijgt. Meestal een uitroep. Zinnen in een andere taal, daar ben ik van terug gekomen. Het verraderlijke van Engels is, dat het voor jezelf zo duidelijk is. Maar je schrijft in het Nederlands. En je weet niet zeker of alle lezers in jouw doelgroep net zo goed in hun talen zitten als jij ... (Stel je trouwens even voor dat je boek een succes is en vertaald zou moeten worden in het Engels, wat een gedoe)

Ik denk dat ik het schrijven van een boek nog te veel zie als het creëren van een film. Natuurlijk wil je dat het leeft in iemand's hoofd alsof het echt gebeurt, maar een ondertiteling hoort daar niet bij :)

Dat had (en heb) ik ook wel. Ik denk dat het andersom is. Een film (in je hoofd) vertalen naar papier. Maar: filmisch schrijven is niet voor niets een term :)

Hoi Charlotte, ben jij zelf een native speaker? (Je titel heeft een 'e' te veel in : Engelstalig personage.)

Oeeeps, haha, het was laat :P Ik ben geen native, maar heb wel sinds mijn 12e Engelstalig onderwijs gevolgd en schreef gedurende de puberteit eigenlijk alles in het Engels. Verhalen, blogs, gedichten.. Ik weet niet of jullie bekend zijn met RPG's op forums, maar daar heb ik nogal wat tijd aan gespendeerd, haha!

Er zit een button ´bewerken´ bovenaan je post. Daar kun je ook de titel mee bewerken ;)

Hoi! Mijn karakter woont in Amerika en spreekt dus de hele dag Engels, maar dat schrijf ik ook allemaal gewoon in het Nederlands. Ik heb het zelf namelijk nooit prettig gevonden als er verschillende talen werden gesproken in een boek. Het haalde mij uit het verhaal. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Ik vraag mij af of er wel regels zijn die dit zouden "verbieden". Zolang het inderdaad geen Russisch, Japans of Chinees is mag je best jezelf wat vrijheid veroorloven. Mind you, :) de gemiddelde lezer is niet dom en Engels spreken kinderen van 8 jaar soms al beter dan Nederlands. Recent al eens naar the Voice Kids :) gekeken? Hoor je nog schools Engels? No way! :) In jouw geval is het een ding waar je HP mee stoeit, dan dus zeker gewoon toepassen en doe dat dan met eenvoudige zinnen, geen filosofisch memorandum. Eventueel inderdaad via de dialoog vertalen, door herhaling van het gezegde. Anyway :), de Nederlandse taal staat er om bekend überhaupt :) veel gebruik te maken van gestolen woorden uit andere talen. Stuur maar eens een APP :) of een SMS :) met je IPhone :) of google :) eens op www :) leenwoorden.nl., daar kun je dan ook weer je laptop :) voor gebruiken. Maar pas wel op met germanismen, die mogen eerstens :) nooit maatgevend :) zijn voor een manuscript. Ach, zolang je het maar met begeestering :) doet, dan zal menigeen het wel bemerken :) maar vrijwel de meesten zullen denken: "Who cares!" :) Lekker schrijven en wars blijven van regels, dan ben je in ieder geval onderscheidend. Succes!

Johan, ik heb al die smileys met potloodlijnen verbonden, maar, bloody, ik zie het niet.

In "Het Bureau" van J.J. Voskuil staan hele dialogen in het Duits en Engels (als de HP naar een congres gaat, waar overwegend Duits wordt gesproken), dus het "mag" wel.