afhaken

Doorschrijven en dan herschrijven, herschrijven, herschrijven, herschrijven...net zo lang totdat je het wel goed genoeg vindt.

hii, ik heb een probleem, ik schrijf al ongeveer 7 jaar verhalen maar na een tijdje haak ik af. dan heb ik een paar bladzijdes geschreven en dan vind ik mijn verhaal niet goed genoeg meer. wat kan ik nu het beste doen> groetjes

Er is niets zo goed voor je ontwikkeling als schrijver, dan het voltooien van verhalen. Het maakt niet uit dat ze in jouw ogen niet goed zijn. Door ze in elk geval af te maken, leer je verhalen als geheel te zien. Bovendien leer je dat je verhalen kunt verbeteren door ze te herschrijven. Geen enkel gepubliceerd verhaal is exact zo uitgegeven als het de eerste keer werd opgeschreven. Herschrijven is een noodzaak.

Bedoel je dat je de verhaallijn niet goed genoeg meer vindt, of bedoel je de schrijfstijl? In geval van de schrijfstijl; probeer het eens bij heel korte verhalen te houden en herschrijf die stukje bij beetje tot je tevreden bent. Laat het dan proeflezen door mensen die zelf ook schrijven en verwerk de feedback. Zo leer je je werk bijschaven. Als een kort verhaal nog te lang is, probeer dan gewoon eens wat losse zinnen op te schrijven, of een alinea, korte waarnemingen bv en die zinnen net zolang herschrijven tot je ze echt heel mooi vindt. Herschrijven en daar de waarde van ervaren kun je leren. In geval van de verhaallijn; probeer eens niet te beginnen met schrijven aan een verhaal tot je de verhaallijn tot in de puntjes hebt uitgedacht. Werk de verhaallijn uit in een samenvatting. Begin alleen met schrijven als je er tevreden mee bent.

hii, ik heb een probleem, ik schrijf al ongeveer 7 jaar verhalen maar na een tijdje haak ik af. dan heb ik een paar bladzijdes geschreven en dan vind ik mijn verhaal niet goed genoeg meer. wat kan ik nu het beste doen> groetjes

Niet afhaken, maar dapper doorzetten! En als je het niet goed vind, herschrijven zoals hierboven aangegeven. Niet opgeven en in jezelf geloven, dat is de enige weg naar een afgewerkt verhaal! En vooral niet denken dat je 'een probleem' hebt ;).

Het is al bewonderingswaardig dat je blijft schrijven, verhaal na verhaal, ook al maak je ze niet af.

Gewoon iets afmaken, of je het nou goed vindt of niet. Wat @Harryhol ook al zegt: als je een verhaal af maakt, zie je in ieder geval het geheel. Dat leerpunt kun je weer meenemen naar het volgende verhaal en alle andere volgende verhalen, maar dan leer je wel iets afmaken. Je kunt ook kiezen om met een kort verhaal te beginnen of een novelle, dan houdt je het verhaal ook al wat korter dan een roman. Ik heb ook verhalen waarbij ik op een gegeven moment denk: dit is beter als kort verhaal of novelle. Maar ik maak het wel af. Dan schrap ik desnoods maar een boel zodat het verhaal in een andere vorm gegoten kan worden, als het daar beter van wordt, dan doe ik het graag.

Ik ga het proberen om ze te herschrijven en gewoon door te gaan. Bedankt voor jullie advies. Ik zet er misschien wel een keer een kort verhaal op zodat ik inderdaad mijn feedback erin kan verwerken.

Leg het even aan de kant en doe iets anders helpt bij mij ook, als ik na een aantal weken weer begin met schrijven zie ik gelijk wat er mis is en herschrijven gaat ook makkelijker. Ik merk dan ook dat ik barstensvol nieuwe ideeën (soms zelfs voor het zelfde verhaal) zit.

Dat had ik ook vroeger, ik wilde altijd een heel boek schrijven en had dan na een paar hoofdstukken een beter idee en begon dan weer aan iets nieuw enzovoort. Op een bepaald moment heb ik me voorgenomen om voor een tijdje enkel nog kortverhalen te gaan schrijven, en daarmee mee te doen aan wedstrijden, al was het maar voor de deadline die me dwong om iets af te maken.

Een tijdje laten rusten en later weer oppakken. Als ik vast loop met een verhaal dan laat ik het zelf ook altijd een tijdje liggen. Maar ook een verhaal wat voor m'n gevoel al af is laat ik even liggen. Als ik het dan later weer op pak zie ik meestal al snel wat er fout ging en wat er beter kan. Ook bij het verhaal wat eigenlijk al af was zie ik vaak verbeteringen. En dan ga ik dus herschrijven, herschrijven, herschrijven. Daarnaast doe ik hetzelfde als wat Hekate voorstelt. Ik heb mijn boek op het moment aan de kant liggen en heb me mezelf volledig op het schrijven van korte verhalen gestort. Daarnaast doe ik mee met een aantal wedstrijden. Op deze manier heb ik toch al wel een aantal verhalen af kunnen maken en doe ik bovendien een hoop ervaring op om dadelijk verder te gaan met mijn boek.

Het vreemde is dat voor mij 'afhaken' betekent dat ik iets af haak. Oftewel: af maak. Maar ik haak dan ook de hele dag door ;-) Ik denk dat je te snel begint met schrijven. Je hebt een idee en begint te rammen, zonder dat je de plot helemaal hebt uitgedacht. Dan kom je ergens halverwege erachter dat de dingen niet lekker lopen, of niet kloppen, zakt je motivatie in. Of je krijgt een ander, geweldig, nog beter idee, begint en merkt dan dat je het eerste idee niet hebt afgerond. Denk ieder verhaal uit voor je begint met schrijven.

Het vreemde is dat voor mij 'afhaken' betekent dat ik iets af haak. Oftewel: af maak. Maar ik haak dan ook de hele dag door ;-) Ik denk dat je te snel begint met schrijven. Je hebt een idee en begint te rammen, zonder dat je de plot helemaal hebt uitgedacht. Dan kom je ergens halverwege erachter dat de dingen niet lekker lopen, of niet kloppen, zakt je motivatie in. Of je krijgt een ander, geweldig, nog beter idee, begint en merkt dan dat je het eerste idee niet hebt afgerond. Denk ieder verhaal uit voor je begint met schrijven.

Niet mee eens, om de doodsimpele reden dat niet iedereen hetzelfde schrijft ;) Voor de één werkt dit heel goed, voor mij werkt het absoluut niet om eerst een verhaal te moeten uitdenken. Vaak kom ik pas op ideeën als ik al aan het schrijven ben. De verhalen die niet af komen, zet ik gewoon in de map "niet af". Daar kijk ik later wel weer naar. En ik ben niet bang om te schrappen. Soms kom je er pas achter of iets werkt of niet, door het eerst uit te schrijven en dan een andere mogelijkheid óók uit te schrijven en die twee naast elkaar te houden - wat is beter? Waarmee kan ik verder? Het is afhankelijk van hoe je schrijft. Ik, persoonlijk, ben een intuïtieve schrijver. Het grootste deel van mijn schrijven, komt voort uit proberen en gewoon los gaan. Wat momenteel voor mij erg goed werkt, is om over mijn geschrijf te schrijven. Heel hersenloos, gewoon opschrijven wat in me opkomt, alle bedenkingen, eventuele frustraties, etc. Zonder te bedenken waarover ik ga schrijven, dus eigenlijk een soort "vrij schrijven / kliederen". Het hoeft nergens over te gaan en stoppen is er niet bij (ja, totdat ik het beu ben, maar tussendoor komt die pen dus niet van het papier). Ik merk dat ik daarna, als ik mijn gal gespuwd heb op papier, ouderwets met een pen, weer heel erg fris naar mijn "echte" schrijfsels kan.

Ik heb het ook wel nodig om een verhaal op voorhand uit te denken. Ik moet op zijn minst weten hoe het afloopt (ook al verander ik het einde later soms nog), anders raakt het waarschijnlijk nooit af. Het slechtste schrijfadvies dat ik ooit heb gekregen was dat de enige methode om een verhaal te schrijven was om een personage te bedenken, hem/haar in een conflictsituatie te gooien en dan in het wilde weg beginnen schrijven. Dat leverde bij mij alleen maar frustratie op. Inderdaad, iedereen schrijft anders, en het is uiteindelijk het resultaat dat telt, niet het proces. Voor langere verhalen is de sneeuwvlokmethode voor mij ideaal.

Ik heb het ook wel nodig om een verhaal op voorhand uit te denken. Ik moet op zijn minst weten hoe het afloopt (ook al verander ik het einde later soms nog), anders raakt het waarschijnlijk nooit af. Het slechtste schrijfadvies dat ik ooit heb gekregen was dat de enige methode om een verhaal te schrijven was om een personage te bedenken, hem/haar in een conflictsituatie te gooien en dan in het wilde weg beginnen schrijven. Dat leverde bij mij alleen maar frustratie op. Inderdaad, iedereen schrijft anders, en het is uiteindelijk het resultaat dat telt, niet het proces. Voor langere verhalen is de sneeuwvlokmethode voor mij ideaal.

Voor korte verhalen is dat advies weer wel goed: gooi twee tegenpolen in een moeilijke situatie en je hebt inderdaad al snel een kort verhaal :-) Ik doe dat wel eens als oefening voor mezelf. Maar inderdaad geen goed advies voor het schrijven van een heel boek :)

Bij mij werkt dat dus ook voor een kort verhaal niét. Ik ben een plotgedreven schrijver, geen personagegedreven schrijver, en dat schrijfboek ging ervan uit dat je alleen maar personagegedreven kon schrijven.

Voor mij dus hetzelfde als voor Ginny. Wat Hekate zegt over het slechte advies, dat werkt voor mij het beste. Heb ik volgens mij al eens eerder uitgelegd, maar mijn personages schrijven mijn verhaal. Dus ik leer ze kennen op het moment dat ik ga schrijven. Ik kan ze niet uitdenken van te voren, ze komen tot leven. Daardoor is bij mij een verhaal heel vrij. Namelijk, personage A doet in een situatie X, terwijl personage B in diezelfde situatie Y doet. Voordat ik een verhaal begin, zit (een deel van) het verhaal ook duidelijk in mij hoofd. Zeg dat ik een paar scenes tot op 2/3e van het boek heb bedacht. Dan begin ik, schrijf ik naar die scenes toe en mijn personages leiden dan naar het plot. Uiteraard moet ik dan wel herschrijven, omdat in het begin soms dingen staan die aan het eind niet meer kloppen. Op dit moment heb ik een ms in mijn hoofd zitten. Maar omdat het nog niet echt lukte om het te schrijven (ik heb de vorm nog niet bedacht. Pas als ik een vorm bedacht heb, kan ik beginnen, want dan hoef ik me daar niet meer mee bezig te houden) dacht ik, laat ik eens dingen gaan uitwerken (personagelijsten invullen ed) Lukte me gewoon niet. Is voor mij te theoretisch. Als ik begin, komen de personages wel.

in mijn ms waarmee ik bezig ben, heb ik op een A-5je zeven hoofdstukken gezet. Dat is mijn verhaallijn. De personages komen vanzelf tot leven. Mijn HP had bij een soort wedstrijd de 4e plaats gehaald, met haar ben ik verder gegaan. Wat ik ook heb gedaan is, dat ik de eerste 30.000 woorden naar een uitgever heb gestuurd met de vraag of het de moeite was om verder te gaan. Ik kreeg een mooie reactie, fb waar ik wat mee kan. Het was de eerste, ruwe versie en nu weet ik wat ik kan schrappen omdat het te technisch, in details geschreven was. Dat kan er dus uit, het werkt vertragend. Mooi advies toch?

Intuïtief schrijven is prima, maar als je makke dan is dat er nooit iets af komt (waar Chiara kennelijk last van heeft) is uitdenken zo gek nog niet. Er bestaan geen goede of slechte manieren om een verhaal, kort of lang, tot stand te brengen. Maakt helemaal niets uit hoe het resultaat wordt bereikt, als het maar wordt bereikt. Ook bij volledig uitdenken blijven er wel eens dingen liggen, omdat ze gewoon niet goed op papier komen. Het was maar een tip. Geen wet.

Als de ene manier niet werkt, kan het geen kwaad eens een andere manier te proberen. Je kunt ook aan het einde van het verhaal beginnen en dan terugwerken naar het begin, om maar iets te noemen.