Brando_Fruit

Goedenavond, Ik ben pas vanmiddag begonnen met schrijven, maar het lijkt me een leuke hobby. Ik wil het serieus gaan aanpakken, en daarom ben ik hier! Het stomme is dat ik niet veel lees, naast boeken voor m'n studie. Terwijl lezen, als ik het dan doe, altijd erg vermakelijk is. Om helemaal in een personage of situatie op te gaan vind ik hartstikke prima. Dus als ik dat zelf zou kunnen veroorzaken, zou dat wel een mooie toevoeging aan mijn leven zijn! Mijn naam "brando_fruit" komt voort uit de herinnering aan 'The godfather' waar vermoedelijk werd geschoten bij een fruitwagen. Ik zeg vermoedelijk, omdat ik het boek niet heb gelezen en maar flarden van 'de film heb gezien. Omdat ik hier veel waarde aan hecht wordt dit tevens mijn pseudoniem. Dus, al het advies is welkom! Vriendelijke groeten, Brando

Hoi Brandon. Een paar dwarse begintips zijn vast aan jou besteed: - Geniet van het schrijven. Doe het voor en vanuit jezelf en niet met een schuin oog naar verkoopcijfers. - Tell. Don't show. Een film is een film. Een verteller vertelt. Een boek blijft een boek. Succes, Menko
20 januari 2013 - 14:21

Het gaat om een modieuze regel die je ongetwijfeld tegen gaat komen: "Show, don't tell" Je mag bijvoorbeeld als verteller niet meer schrijven: "Ze voelde zich verdrietig" Dat moet worden: "Er biggelde een traan over haar wang" Inzoomen op de traan van Maxima is dus ook de opgave van de schrijver geworden. Ik wilde er mee zeggen: trap er niet in en stel je eigen regels.
20 januari 2013 - 15:27