Wanneer ben je een schrijver?

Toen ik tien was zei mijn buurman Dick Dekker: ‘Jij wordt later schrijver.’ Zoals zo vaak zat ik bij hem in zijn studeerkamer en keek om me heen. Dit was dus schrijver zijn. Hele dagen aan een tafel zitten, omringd door boeken en de geur van pijptabak. Ik vond het leuk om stukjes voor hem te schrijven over jeugdboeken, voor een gulden per stuk. Maar schrijver zijn leek me niks.

Schrijver in het geheim

Rond mijn zeventiende ontdekte ik de magie van het schrijven. Hoe je al schrijvend in een wereld belandt die rondom je uitdijt. Een wereld die je naar eigen inzicht in kunt richten, waar niemand iets van weet. Een groot geheim dat je enkel met jezelf deelt en waar je af en toe wordt verrast met invallen, cadeautjes. Niemand die aan je ziet waar je bent. Een wereld waar je altijd heen kunt glippen, in treinstations, in wachtkamers of tijdens een saaie les. Alles wat je nodig hebt is een pen en wat papier.

Leerling-schrijver

Rond mijn zeventiende maakte ik voor het eerst ‘werk’ van mijn schrijven. Ik ging op zoek naar schrijfcursussen en boeken over de kunst van het schrijven.
Mijn typemachine ratelde en met een sigaret stoer in mijn mondhoek voelde ik me vervuld van een grote belofte.
Toen ik op de Kunstacademie in New York, zat, zei mijn leraar Creative writing het opnieuw: ‘You’re a writer. You’ll find out.’
En op ´t Colofon in Amsterdam was er weer een leraar die het zei:´Je kunt schrijven, maar je moet het wel doen.´

Stilzitten aan een tafel

Ik zit nu in mijn atelier, omringd door boeken, aan mijn tafel en ik schrijf. Voor een deel van wat ik schrijf word ik betaald. Ik maak periodes van grote droogte mee en periodes waarin het me aan komt waaien. Een paar van mijn verhalen en teksten zijn gepubliceerd. Mijn eerste roman is nog steeds in wording.
Ik kan stilzitten aan mijn tafel in de wetenschap dat de uren die ik schrijvend doorbreng gemiddeld tot de beste uren van mijn leven horen.

Ben ik nu een schrijver?

Wanneer ben je een schrijver? Omdat anderen je zo noemen? Als je eerste roman is gepubliceerd? Als je van je schrijven kunt leven? Als je elke dag minstens drie uur schrijft? Als je lid bent van de VVL? Als je naar een pen grijpt waar anderen de telefoon pakken of naar de buren rennen? Als je een naamkaartje hebt waar schrijver op staat? Als je schrijft omdat je nergens anders geschikt voor bent? Of als schrijven gewoon het zinnigste is wat je kunt doen met je leven?
Vul zelf maar in.
 
Inez Risseeuw is schrijfcoach.

Meer schrijftips en schrijfoefeningen? Bekijk het dossier Schrijftips van Schrijven Online.

Beter leren schrijven? Volg een schrijfcursus bij Schrijven Online.

Comments

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Eigenlijk zijn er twee vragen: 1. Wanneer en waarom zie ik mijzelf als een schrijver? 2. Wanneer en waarom zien anderen mij als een schrijver? De tweede vraag vind ik minder belangrijk, al kan het je natuurlijk extra stimuleren en je productiviteit vergroten als je het gevoel hebt dat anderen een schrijver in je zien. Je echte motivatie zul je toch ergens in jezelf moeten vinden. Daarom vind ik eigenlijk alleen de eerste vraag van belang. Niet dat ik meteen een sluitend antwoord kan formuleren. Het eerste dat bij mij opkomt is dat ik mij zelf een schrijver vind als ik mijn identiteit vooral aan mijn schrijven ontleen; om het wat concreter te zeggen, als ik met mijn schrijven opsta en er ook mee naar bed ga...