cynisme/sarcasme

http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/430/ That is all :P

cynisme is een houding, sarcasme een actie

Sarcasme is de overtreffende trap van cynisme. Tja, je bent er weer! Ik heb je gezelligheid hier op het forum gemist!

Hoi. Ja, ik vind sarcasme ook net een graadje erger dan cynisme.

@ Tja. Volgens mij gaat cynisme net veel verder. Dat kan letterlijk dodelijk worden. (Welkom terug.)

:D

Om te beginnen geef ik Bernhard de Vries gelijk. Ik denk bij het woord cynisme ook eerder aan een houding en zie sarcasme meer als een uiting van dat cynisme. Los daarvan is de context belangrijk. Is dat cynisme of sarcasme een incidentele reactie of doet iemand altijd zo? Op een slecht moment reageren we allemaal wel eens cynisch of sarcastisch als het ook wel wat vriendelijker had gekund. Dat maakt van ons nog niet meteen een cynicus of sarcast.

Dat ben ik met je eens. Iemand vroeg mij (geen soller) wanneer ik iets cynisch of sarcastisch vond. Het ligt er inderdaad aan hoe de reactie is, en wat daaraan vooraf gegaan is. Niet dat er per se iets aan vooraf gegaan had moeten zijn.

Ben het eens met Bernard. Cynisme is introvert, drukt verbittering uit of sterk ongeloof. Is gekoppeld aan eigen ervaringen. Sarcasme is bijtende spot - gericht op de ander. Verwant met hatelijk.

Sarcasme hoeft geen uiting van cynisme te zijn. Als iemand bijvoorbeeld een opdracht goed heeft verkloot, kun je zeggen: 'Prima gedaan, joh.' Dat zonder zijn goede intenties in twijfel te trekken, om hem daarna te helpen te boel te herstellen. Je stijl kan zijn om in eerste instantie op die manier te reageren. Het sarcasme kan bedoeld zijn om iemand te raken en te prikkelen, net omdat je er vanuit gaat dat ie geprobeerd heeft iets zo goed mogelijk te doen. Cynisme is bijvoorbeeld, als iemand een opdracht goed heeft uitgevoerd, maar je twijfelt aan de achterliggende motivatie. Cynisme is dan eerder bedoeld als (slecht) signaal. Hoe goed jij het ook doet, je bereikt er bij mij niks mee, want ik wantrouw je achterliggende motieven. Cynisme kan zover gaan dat je in een medemens het menselijke gaat ontkennen . Bij sarcasme is dat niet het geval, anders zou een sarcastische opmerking geen functie hebben. (Volgens mij.)

Hé Tja, fijn dat je eindelijk terug bent. Ik ben speciaal op weekend gegaan omdat er zonder jou niks aan is.

Cynisme is voor mij echt een gevoel of houding, jouw houding tegenover iets is dan echte walging of wantrouwen. "Die leraren op school moeten hun mond eens houden, het zijn gewoon een aantal domme nietsnutten" Sarcasme is meer plagerig of humoristisch, of iets waarmee je wilt zeggen: "wat denk je zelf?". Het geeft ergens een emotie of tint aan. "Je lijkt heel erg dik in die jurk" (afhankelijk van de situatie kan dat ook een zelfmoordpoging zijn, maar dat laten we achterwege. (dat was ook sarcasme))

Dat lijkt me een vreemde invulling van het begrip sarcasme. Bij bovenstaande voorbeelden is voor mijn gevoel het woord ironie heel wat beter op zijn plaats. Sarcasme heb je natuurlijk in gradaties, maar voor mij zit de essentie van sarcasme er nu juist in dat het niet goedmoedig of humoristisch bedoeld is, maar juist om iemand voor schut te zetten. Natuurlijk gebeurt dat niet altijd even doelbewust en wordt een opmerking die je ironisch bedoelde weleens als sarcasme opgevat. Dat verandert echter niets aan de invulling die ik voor me zelf aan het woord sarcasme geef. Intussen ben ik nieuwsgierig genoeg om eens naar de omschrijving van mijnheer van Dale te gaan kijken. :)

De definitie is naar mijn mening afhankelijk van je perspectief, en de vraag was waar het verschil volgens de leden zou liggen, in mijn interpretatie werd er dus gevraagd naar de mening Ik ging in deze situatie meer uit van sociale interactie, en in sociale interactie wordt ironie vaak sarcasme genoemd én is de grens tussen sarcasme en ironie vaak erg onduidelijk. Daarbij heb je ook nog bij dat opmerkingen als bijvoorbeeld "ja, ik zie er ook echt uit als 16 he" op een bepaalde toon aanvallend kunnen zijn maar juist komisch worden geïnterpreteerd Ik doe ook veel met psychologie, met nadruk op de autistische kant. Daar is er aan de ene kant helemaal geen onderscheid tussen sarcasme en ironie, omdat zelfs ironie is vervelend is. Alle ironie is dan sarcasme, omdat er een hele andere interpretatie is. Aan de andere kant is er geen onderscheid omdat er constant sprake is van ironie (bij syndroom van asperger vooral) en is het effect van sarcasme ongeveer hetzelfde als het effect van ironie op "normale" mensen Formeel heb je helemaal gelijk en dan zijn er compleet andere definities. Ironie is gebruik maken van omkeringen, hyperbolen, understatements en ongepast woordgebruik, sarcasme is het gebruik van bijtende spot met als doel iemand voor schut zetten of beledigen. Ik merkte nu pas dat ik was vergeten om aan te geven dat ik uit ging van een sociale situatie in plaats van een formele situatie, ik dacht dat ik dat er bij had gezet.

Sceptisch. Mij is al erg jong geleerd sceptisch te zijn. Waarschijnlijk al voor mijn 6e levensjaar en zeer bewust vanaf mijn 6e levensjaar tot en met dit moment. Klinkt vreemd? Misschien. Cynisme is voor mij het negatief doorslaan in de overtuiging/levenswijze dat je veel/alles wantrouwd. Voor mij is scepticisme de positieve levenshouding en cynisme de negatieve levenshouding. Lichtgelovig zijn is het tegenovergestelde van scepticisme. Ik gebruik het woord lichtgelovig omdat ik onderwezen ben in het scepticisme door een zeer ernstig gelovig mens. Met de Bijbel tussen ons in. Dus, ik krijg onderwijs in geloven in het geschreven woord uit de Bijbel en direct daarna moest ik sceptisch denkend zijn naar die woorden het het geloof in die woorden. Probeer als kind maar eens tegen je [?] te zeggen: 'dat geloof ik niet' zonder dat te kunnen onderbouwen. Kinderen hebben als ze jong zijn een ingebouwd meganisme die: 'Waarom' heet. Dat is volgens mij ook sceptisch zijn. Helaas hebben volwassenen de neiging die gewoonte er bij kinderen uit te rammen. Veel volwassenen vragen niet meer in zich zelf af: 'Waarom'. Als alle Nederlandse [Europese] politici sceptisch zouden zijn. Continu. [like me] Dan zou er nu geen crisis zijn. Sarcasme. Als ik een persoon in woord en/of gebaar aanval om die persoon persoonlijk te kwetsen noem ik dat sarcasme. Het venijnige van sarcasme zit soms ook in het woord ironie. Veel ironische opmerkingen neigen naar sarcasme. Sarcasme was [onder de hoede van {?} ] verboden in mijn leven. Nu gebruik ik sarcasme direct als verdediging, als ik sarcasme voel van een ander als aanval. Sinds we zo kunnen communiseren als nu op het internet is sarcasme een kunst geworden. Er zijn sites [forums] waar je zonder een ongezonde/gezonde dosis sarcasme kansloos bent in een discussie. Als je een zwakke plek hebt gevonden bij je 'tegenstander' probeer je die met licht of zwaar sarcasme onderuit te halen. Graag in bijzijn van anderen. Het is gewoon met woorden rammen om te kwetsen. Het begint een digitale levenshouding te worden die je helaas steeds vaker [in real life] kan tegen komen. Daar doen opvallend veel [persoonlijke onbetrouwbare waarneming] intelligente mensen aan mee. Met of zonder Google wijsheid. Deze vorm van sarcasme is steeds vaker te bespeuren bij de 'standup commedian' of de cabaretier. Ze noemen het bijtende spot, het lijkt op humor omdat anderen erom lachen, het lijkt op sarcasme omdat anderen zich gekwetst voelen. Sarcasme is voor mij niet echt een levenshouding. Zelfs de meest lieve mensen zijn in staat sarcastisch te zijn. Dan heet dan plagen. Lieve mensen kunnen niet sarcastisch en/of cynisch zijn. Wat het verschil echt is tussen sarcasme en cynisme is natuurlijk op 1001 sites te vinden. Als ik in een gezelschap een sarcastisch en/of cynisch mens ontmoet ga ik automatisch in mijn persoonlijke 'modus' waar ik ladingen vol met cynisme en sarcasme in gereedstelling breng. Of ik draai mij om en ga weg. Als iemand sarcastisch en/of cynisch in woord en/of gebaar is naar iemand die ik lief heb. Dan breek ik verbaal de tent af. Tja, helpt dit een beetje om het verschil ongeveer te bepalen? Ietwat onorthodoxe manier om iets uit te leggen. Zei hij plagend.

Tja, helpt dit een beetje om het verschil ongeveer te bepalen?

Steeds vaker en echt niet alleen hier zie ik de neiging om van discussies tweegesprekken te maken waarbij andere reacties, bewust of onbewust (dat laat ik even in het midden) genegeerd worden. Dit is (tenminste zoals ik het ervaar) echt iets van de afgelopen maanden. Ik ben al heel wat jaren SOL-lid en heb dat voorheen eigenlijk nooit zo ervaren. Ik wil positief blijven en ga niet van boze opzet uit. Wel wil ik iedereen op dit forum oproepen hier eens over na te denken. Als jullie me nu een zeur vinden, dan zij dat maar zo. :D

Steeds vaker en echt niet alleen hier zie ik de neiging om van discussies tweegesprekken te maken waarbij andere reacties, bewust of onbewust (dat laat ik even in het midden) genegeerd worden. Wel wil ik iedereen op dit forum oproepen hier eens over na te denken. :D

Goede tip. Ik zal daar eens over nadenken. Of is het sarcasme die ik opvatte als ironie? Of bedoel je dit cynisch. Inderdaad, de goede bedoelingen van reeds jarenlange leden is twijfelachtig ondanks hun zeer goede [?] intenties. Het is natuurlijk geen graadmeter, dat je ergens jaren lang lid van bent. Of bedoel je misschien dat ik mij zou moeten richten tot de voorzitter in de tweede kamer en onderwijl, voor een miljoenenpubliek, een ander lid van het parlement voor grof vuil uit maak? Eigenlijk weet ik het verschil niet tussen mensen met goede bedoelingen en minder goede bedoelingen. Maar zeer zeker weet ik ook dat niemand kennis heeft van een ander met een 100% garantie. Naïef. Maar dat is weer een andere discussie.

Een echt Yrrettiaans antwoord. Maar oké, het is een antwoord. 8)

Tja, in dit topic kun je ook nog wat van je gading vinden: http://www.schrijvenonline.org/forum-onderwerp/29… en als je wat rondzoekt op de site is er misschien nog meer te vinden. Vanwaar de vraag eigenlijk?

Omdat iemand me vroeg om uit te leggen wat het verschil is tussen, ironie, cynisme en sarcasme. Dat heb ik doorgegeven, ook al weet ik niet meer wat ik geschreven heb. Het is interessant om alle (verschillende) meningen te lezen. Ik zie in ironie humor, in cynisme en sarcasme niet (hoewel ik dat ook best humoristisch kan zijn, maar dat gaat dan altijd ten koste van iemand anders). Het ligt er ook vaak aan tegen wie je spreekt. Wat ik als een geintje zie, kan iemand anders heel serieus oppikken. Dat begrijp ik dan niet, omdat het voor mij overduidelijk is. Iemand had het over een cabaretier die een bekende persoon door het slijkt haalt. De zaal ligt dubbel, ik dus niet.