Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Echte mensen als personages gebruiken

Als ik personages fabriceer kan ik ze heel moeilijk een uiterlijk geven in mijn hoofd. Ik ben veel beter in het bedenken van het karakter, dan het uiterlijk en dat moet natuurlijk ook. Dus om dat te kunnen beschrijven, gebruik ik foto's van echt bestaande mensen. Eerst bedenk ik het personage en dan zoek ik er een passend uiterlijk bij. Soms gebeurt het ook andersom - dan vind ik een personage op tv zo intrigerend dat ik hem in mijn boek zet (met natuurlijk een twist - mijn eigen inbreng). Ik merk dat ik hiermee mezelf help het personage beter te begrijpen. Dat niet alleen, maar de karakter beschrijvingen worden er ook beter van, gek genoeg. Op de één of andere manier komt het karakter veel beter tot zijn recht als ik er een duidelijk beeld bij weet te scheppen en ook precies weet hoe het personage eruit ziet en wat het doet. Het hoeven geen beroemdheden te zijn of zoiets, maar het kunnen ook gewoon plaatjes van het internet zijn. Zolang ik maar een houvast heb en het echt 100% bij het personage past. Ik merk dat, sinds ik dit doe, mijn schrijfkunst er wel op verbeterd is. Doen jullie dit ook? En zo ja, helpt het? Vinden jullie dat het tegen de schrijftechnieken indruist of vinden jullie het juist een goede techniek (of iets anders)? Ik ben benieuwd.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Als het voor jou werkt, zal het wel goed zijn, toch? :D Zelf doe ik dat niet. Ik creëer mijn personages bewust niet op basis van foto's, misschien omdat het beeld in mijn hoofd al duidelijk genoeg is.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit is eigenlijk een 'techniek' die best veel mensen gebruiken, of in ieder geval, hij werd me al drie keer aangeraden door schrijfdocenten in schrijfboeken :P Ik gebruik deze tip niet, want ik verzin het uiterlijk liever zelf en dat lukt ook wel (dit schiet me vaak gewoon te binnen), maar als het voor jou werkt, dan is dat toch juist mooi? :)

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit is eigenlijk een 'techniek' die best veel mensen gebruiken, of in ieder geval, hij werd me al drie aangeraden door schrijfdocenten in schrijfboeken :P Ik gebruik deze tip niet, want ik verzin het uiterlijk liever zelf en dat lukt ook wel (dit schiet me vaak gewoon te binnen), maar als het voor jou werkt, dan is dat toch juist mooi? :)
Nou, ik bedenk ze wel lichtelijk. Bijvoorbeeld een personage in mijn boek heet Joey en ik wist dat hij blond haar moest hebben en een irritant type was. Dus daar ben ik een plaatje bij gaan zoeken. En ook bijvoorbeeld een meisje met donkerrood haar en groene ogen. Ik kan me alleen specifieke dingen inbeelden, maar nooit "the whole picture" :P daar gebruik ik dus een echte "picture" voor XD

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet het niet. Word je niet door de foto geïnspireerd? Kleur het niet eerder het karakter van je personage in, die anders misschien wat tekort schoot?

Lid sinds

14 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Voor mij zou het ook wel handig zijn. Ik ben er heel slecht in om mijn personages in mijn hoofd een gezicht te geven.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik doe dat ook, Earthlady, hoewel nooit met bekende personages. Als ik alle foto's gevonden heb plak ik ze elk op een A4'tje waar ik de naam van het personage, de belangrijkste eigenschappen en de rol in het verhaal bij schrijf en die hang ik allemaal aan de muur van mijn werkkamer, met pijlen ertussen die de onderlinge relaties aangeven. Super overzichtelijk en het helpt nog eens tegen uitstelgedrag ook, als je personages je continu aanstaren. ;)

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als ik al een personage baseer op een echte persoon, dan liever iemand die ik vrij goed ken, zodat ik ook typische bewegingen en stem in het beeld mee kan nemen. Daarnaast probeer ik de lichamelijke kenmerken van een personage in overeenstemming te brengen met de rol die het personage heeft. Als de lichamelijke kenmerken er niet toe doen, hoeven ze ook niet genoemd te worden.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb trouwens wel eens iets soortgelijks gedaan met een huis. Dan nam ik een huis dat te koop stond of te huur was. Via foto's op die makelaarswebsite zag ik dan hoe de binnenkant eruit zag, de buitenkant, de garage, het meubilair in het huis (badkamer, slaapkamers, woonkamer), de buurt, de tuin, de achtertuin. Toen had ik zoiets: 'Dit wordt hun huis!' Dat was echt ideaal.

Lid sinds

14 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb net wat foto's verzameld. Wel leuk om te doen! Goed idee ook om op funda of zo binnen huizen te gaan gluren.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb inderdaad ook vaak dat ik me specifieke eigenschappen wel voor de geest kan halen, maar dat ik dingen als kinnen of voorhoofden vergeet. Toch werkt voor mij het foto's zoeken op internet niet. Ik heb het een keer gedaan, maar ik kon toch niemand vinden die er precies zoals mijn personage's uitzagen. Misschien was ik ook al te ver met het verhaal voor ik daar aan begon. Het verste wat ik kwam was de (misschien superarrogante) gedachte, als er ooit een verfilming komt, zou deze persoon auditie mogen doen voor de rol van personage dit-of-dat.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het verste wat ik kwam was de (misschien superarrogante) gedachte, als er ooit een verfilming komt, zou deze persoon auditie mogen doen voor de rol van personage dit-of-dat.
Nouja, eigenlijk ben je met je boek ook acteurs/personages aan het casten, alleen zijn ze fictief :)

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het verste wat ik kwam was de (misschien superarrogante) gedachte, als er ooit een verfilming komt, zou deze persoon auditie mogen doen voor de rol van personage dit-of-dat.
Nouja, eigenlijk ben je met je boek ook acteurs/personages aan het casten, alleen zijn ze fictief :)
Inderdaad en het is voor nog een ding handig. Als je erg ver vooruit op de zaken kijkt en denkt aan de verfilming van je boek bijvoorbeeld :P laat die filmbazen de foto's zien van je personages en zij zoeken de geschikte cast of de exacte persoon op die foto :D

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tot nu toe werkt het bij mij anders. ('Tot nu toe' omdat ik nog maar sinds kort schrijf en me vooralsnog beperk tot korte verhalen). Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een opdracht voor onze schrijfgroep. Dat stukje begint met een zin, uitgesproken door een van de twee hoofdpersonen, Wat volgt is een verhaal dat hij tegen de ik-persoon vertelt. Op het moment dat hij de eerste zijn uitsprak, was er een ruw beeld van dit personage. Maar gaandeweg het verhaal groeit bij mij een beeld van zijn karakter en uiterlijk. Dat vind ik een spannend en verrassend proces. Hij is pas 'af' als ook het verhaal klaar is. (Alhoewel ik wel al een ruw pad voor hem heb uitgestippeld. Maar het zou zo maar kunnen dat ie straks linksaf slaat als ik wil dat ie naar rechts gaat.) Ik kan me voorstellen dat het bij een roman anders moet. Dat je dan vooraf beter moet nadenken over karakters en uiterlijke kenmerken van personages en dat foto's dan kunnen helpen.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik kan me voorstellen dat het bij een roman anders moet. Dat je dan vooraf beter moet nadenken over karakters en uiterlijke kenmerken van personages en dat foto's dan kunnen helpen.
Dat klopt, want bij een roman moet je er erg op letten dat je karakters consistent zijn in hun doen en laten en wat ze denken, omdat de lezer het ook oppikt (aangezien het verhaal zo groot is). Dat kan alleen als je ze door en door kent ;)

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Meestal zijn verfilmingen van romans voor mij een grote deceptie. Vaak niet eens omdat de film slecht is gemaakt of de acteurs knudde zijn. Nee, ik ervaar het altijd als een gevoel van teleurstelling als de acteurs er niet zo uitzien als in mijn hoofd. Bij het lezen van een boek vorm je je eigen beeld en een film doet dat vóór je. Zo ook bij het schrijven. Ik zou dan ook nooit kunnen schrijven n.a.v. het hoofd van een echt persoon, ook niet over zijn huis. Ik heb fantasie genoeg om mijn eigen beelden te scheppen, daar heb ik geen foto's voor nodig.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee, ik ervaar het altijd als een gevoel van teleurstelling als de acteurs er niet zo uitzien als in mijn hoofd. Bij het lezen van een boek vorm je je eigen beeld en een film doet dat vóór je.
Haha, ja dat heb ik soms ook! :D Zoals bij Harry Potter. Ik weet niet waarom, maar Anderling was in mijn hoofd altijd een dikke, pompeuze vrouw en Hermelien had pijpenkrullen en lichtblond haar :P O ja...en Ron had een bril, maar toen ik dat las was ik 10 of 11, dus ik zal wel niet zoveel hebben gelet op die beschrijvingen XD

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik doe dat ook, Earthlady, hoewel nooit met bekende personages. Als ik alle foto's gevonden heb plak ik ze elk op een A4'tje waar ik de naam van het personage, de belangrijkste eigenschappen en de rol in het verhaal bij schrijf en die hang ik allemaal aan de muur van mijn werkkamer, met pijlen ertussen die de onderlinge relaties aangeven. Super overzichtelijk en het helpt nog eens tegen uitstelgedrag ook, als je personages je continu aanstaren. ;)
Dit vind ik echt een heel goede tip. Die ga ik onthouden. Ik vorm ook mijn personages aan de hand van foto's, mensen die ik echt ken en die net dat type zijn die ik wil voor mijn verhaal of mensen (daarom geen bekende mensen) die ik op tv zie. @ Jamie: jouw manier van werken gaat nog net een stapje verder; die ga ik ook eens proberen

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In zo verre gebruik ik echte personen maar bouw er een fictief personen om heen. Soms gebruik ik niet eens echte personen ervoor. Ligt eraan waar het verhaal over gaat.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als ik sub-personages baseer op mensen die ik in mijn echte leven ken, reageren ze ook meer zoals de persoon die ik ken zou doen. Als ik dan een situatie beschrijf waarin die persoon anders moet reageren in het belang van de verhaallijn, botst dat soms. Wat ik nu af en toe doe als een sub-personage maar ´moeilijk´ blijft doen is zijn of haar acties en gedachten als oefening in de ik-vorm schrijven. Dat helpt.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als ik sub-personages baseer op mensen die ik in mijn echte leven ken, reageren ze ook meer zoals de persoon die ik ken zou doen. Als ik dan een situatie beschrijf waarin die persoon anders moet reageren in het belang van de verhaallijn, botst dat soms. Wat ik nu af en toe doe als een sub-personage maar ´moeilijk´ blijft doen is zijn of haar acties en gedachten als oefening in de ik-vorm schrijven. Dat helpt.
Hmm maar ik gebruik geen bekenden in mijn boeken. Dat is ook vaak waar het fout gaat. Ik gebruik nooit mensen uit mijn directe omgeving, noch hun namen, want dan ga je het boek aan hen aanpassen, i.p.v. dat de karakters zich aanpassen aan het verhaal. Om die reden gebruik ik alleen maar mensen die ik zelf niet ken, maar die wel bekend zijn (modellen, acteurs, zangers). Ik weet toch niet hoe ze in het dagelijkse leven zijn en meestal "spelen" ze ook wie ze zijn. Bijvoorbeeld een acteur, die is in elke film weer anders, dus dan pak ik gewoon "zo'n personage" dat hij heeft gespeeld en dat doe ik dan in mijn boek (met een beetje aanpassingen hier en daar waar nodig natuurlijk).

Lid sinds

2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

En hoe zit het dan met de boektrailers? Daar krijg je in de regel wel een goed beeld van de personages. En wat doet de schrijver Robert Galbraith. Op zijn website geeft hij zelfs de hoofdpersonage een levendige gezicht en worden onder de tap 'personages', meerdere personages met foto in beeld gebracht.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Anoniem121 Die foto's zijn van de acteurs die rollen van de personages spelen in de tv-serie Strike (gebaseerd op de boeken over de detective Cormoran Strike). Je weet dat Robert Galbraith een alter ego is van schrijfster J.K. Rowling, ook wel bekend van haar boeken over een tovenaarsleerling?