[Verhaal] Zuchter

Er zit zeker spanning in. Ik voel angst aan de zijde van de voeler en een gevoel van plezier en macht bij de man. Ik krijg de indruk dat HP een doorsnee werkende man is die in zijn vrije tijd graag mensen de stuipen op het lijf jaagt. Ja, ik wil wel weten waarom en wanneer de man zijn stoffelijke vorm verliest, waarom hij plezier heeft aan wat hij doet en wat hij met die studente van plan is. Ik heb het grondig bekeken, hieronder mijn bemerkingen. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Té hard, voor een studente > Te hard voor een studente door het nog levendige .... naar huis gaat > bruisende, wakkere ... ging, naar huis fietste, huiswaarts keerde Aaah > zou ik persoonlijk weglaten Ze keek over haar schouder. Ze leek > ze keek over haar schouder alsof ze wist de afstand groter worden > hield/liet meer afstand/hij vertraagde gevoel van geruststelling > geruststellend gevoel, om haar gerust te stellen kwam het gevoel overeen met de ervaring die hij zich herinnerde > kwam het overeen met wat hij zich herinnerde bloed dat sneller ging stromen, hart begon te kloppen, hoofd werd lichter > stroomde, klopte, duizelde prooi heeft uitgezocht > of prooi heeft gevonden? als hij nog een hoofd had gehad, zou hij het nu achterover > een hoofd had, dan legde hij het nu Hij was enkel nog energie, voor de meesten alleen waarneembaar als het zijn keuze was, zijn doel, om waargenomen te worden. Er waren maar weinigen die zich buiten zijn wil om bewust werden van zijn aanwezigheid, zijn nabijheid. Voelers, noemde hij hen. Ze waren zijn favoriete prooi. > bestond uit energie > waarneembaar als het zijn keuze was (om waargenomen te worden: overbodig) > die zich -buiten zijn wil om- bewust werden van zijn aanwezigheid (of nabijheid) > keuze (of doel) >>> of de zin ontleden en opsplitsen > Voelers noemde hij hen > favoriete prooi(en? ben ik niet zeker) Even bouwde zich > Er bouwde zich (overschot is misschien zelfs overbodig) > die zijn ontlading, die op een extatisch > nogal veel vind ik voor één zin, eventueel liggende streepjes gebruiken (?) ze nam het waar, zelfs > zelfs van ging branden > brandde (vind ik mooi gevonden) trapte ze nu zou hebben kunnen spelen > iets minder werkwoorden, korter licht laten bewegen > een alternatief voor 'licht' nemen wordt gedoofd > dooft tochtvlaag > wind een springende lamp, een omgevallen fotolijstje > een lamp die springt, een fotolijstje dat omvalt (om te doen passen na een kaars die dooft) > anders (een dovende kaars, een springende lamp, een ...) schrikachtig > klinkt vreemd nog eens schrikachtig > angstig, synoniem nemen zonder nog langer vertrouwen te hebben in het vertrouwde > zonder vertrouwen ... het bekende alleen, eenzaam, afgezonderd > alle drie noodzakelijk? gebrandmerkt voor het leven werd er van hem van angst verwrongen > uit angst? (ben ik niet zeker) beroerde en hoorbaar was als/in de vorm/in? (2x komma wissen) van een diepe, donkere zucht (vind ik mooi) doorgetrokken > ik zou opteren voor: witte zonder oog te hebben > schonk geen aandacht aan of over de witte streep, dwars door het rode stoplicht (?)

Heb weinig tijd om het geheel te bespreken, maar algemeen genomen vind ik het goed. Een opmerking: "Vanaf morgen werd van hem verlangd dat hij projecten ging uitvoeren in teamverband." Dit klinkt echt als sullige werknemers die in maatpak aan teambuilding gaan doen of iets dergelijks. De woorden die je kiest zijn te menselijk. Misschien is dat wel je bedoeling, maar ik vind de stijlbreuk storend.

Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik ga niet op alles in. Sommige zaken lijken me keuzes.

waarneembaar als het zijn keuze was (om waargenomen te worden: overbodig)

Heb ik ook over zitten te twijfelen. En nog.

favoriete prooi(en? ben ik niet zeker)

Twijfel ik ook over. Volgens mij mag het.

ging branden > brandde

Alhoewel 'brandde' waarschijnlijk correct is, heeft 'ging branden' mijn voorkeur omdat er meer beweging in zit.

nog eens schrikachtig > angstig, synoniem nemen

Moet inderdaad een synoniem geplaatst worden.

(2x komma wissen)

Absoluut. Geen idee hoe die daar terecht gekomen zijn.

Heb weinig tijd om het geheel te bespreken, maar algemeen genomen vind ik het goed. Een opmerking: "Vanaf morgen werd van hem verlangd dat hij projecten ging uitvoeren in teamverband." Dit klinkt echt als sullige werknemers die in maatpak aan teambuilding gaan doen of iets dergelijks. De woorden die je kiest zijn te menselijk. Misschien is dat wel je bedoeling, maar ik vind de stijlbreuk storend.

Dank je. Het is wel een bewuste keuze, maar je commentaar kan ik volgen. Ik zal het in een bewerking op dat punt anders omschrijven. Het breekt inderdaad.

Er zit zeker spanning in. Ik heb de reacties van mijn voorgangers ook gezlen en kan me daarin vinden. Goed geschreven verhaal.

@Tja. Dank voor je reactie.

Ja, het is zeker spannend. En ja, ik zou willen weten hoe het verder gaat. De man is overleden en vindt het leuk om gevoelige mensen te pesten met zijn energieke aanwezigheid. Ik vermoed dat hij met zijn collega-geesten naar Schiphol gaat om de passagiers van een vliegtuig te begeleiden naar het eeuwige leven. Of misschien moeten hij en de collega's het vliegtuig laten crashen... Zoals hij de vrouw door het rode stoplicht laat rijden.

Nee, nee. Niet het vliegtuig laten crashen. Dat heb ik al gedaan.

Ja, het is zeker spannend. En ja, ik zou willen weten hoe het verder gaat. De man is overleden en vindt het leuk om gevoelige mensen te pesten met zijn energieke aanwezigheid. Ik vermoed dat hij met zijn collega-geesten naar Schiphol gaat om de passagiers van een vliegtuig te begeleiden naar het eeuwige leven. Of misschien moeten hij en de collega's het vliegtuig laten crashen... Zoals hij de vrouw door het rode stoplicht laat rijden.

Dank je. En ja, je zit heel warm.

Nee, nee. Niet het vliegtuig laten crashen. Dat heb ik al gedaan.

Er is genoeg tussen hemel en aarde. :) (En ik haat ze, die smileys)

Té hard, voor een studente die na een gezellig avondje met vriendinnen door het nog levendige stadscentrum naar huis gaat. ---> hoe horen die dan te fietsen? Hoezo fietst ze te hard voor een studente? Ik kreeg ook het gevoel dat hij haar pas net had gevonden, hoe weet hij dan dat ze studente is? (vergeet die opmerking als hij haar al langer volgt, maar dat werd me niet helemaal duidelijk) Als hij nog een hoofd had gehad, zou hij het nu achterover hebben gelegd. --> en dan was hij tegen een lantaarnpaal gefietst, als hij nog een lichaam had gehad.... De ogen gesloten, de mond halfopen, diep en lang in- en uitademend. --> sluit aan op de vorige; dit is niet logisch, toch? Ik ben geen arts, maar als je bloed sneller gaat stromen, gaat je ademhaling dan ook niet sneller, ipv langzaam? Bij spanning haal je meestal juist oppervlakkig adem. de groeiende leegte in haar maag, haar sluitspier waarover ze bijna de controle verloor. ---> haar maag wordt leeg, maar ze verliest niet de controle over haar sluitspier? waar gaat die maaginhoud heen? Of wordt ze misselijk, proeft ze misschien gal, wat dan ook? Het rode achterlicht ging iets feller branden. --- even later ---- Ze sprintte over de doorgetrokken streep, zonder oog te hebben voor het rode stoplicht. -----> Sowieso zou ik ervan maken 'het achterlicht van haar fiets' o.i.d., nu is het net alsof er in de hele wereld maar één enkel rood achterlicht is. En achterlichten zijn normaal gesproken altijd rood, tenzij je kapje kapot is. Van mij mag je dat 'rood' weglaten. De doorgetrokken streep zou ik laten staan - geeft wat anders aan dan alleen 'witte' streep. Wegmarkeringen zijn altijd wit. Ja, het roept spanning op. Wel word ik altijd uit een tekst geslingerd als ik ga nadenken over de logica ervan, dat haalt bij mij de spanning er iets uit. Vandaar mijn opmerkingen. Ook wijs je twee keer specifiek op de rode kleur van een licht, ik zou die eerste er dus uithalen, dat maakt dat tweede rode licht krachtiger. Ik vraag me wel af wat hij nu precies doet. Waarom wordt ze zo bang van hem? Alleen omdat ze een soort windvlaag langs haar hals voelt, fietst ze daardoor door rood? Ik snap dat ze hem voelt, maar als ze een 'voeler' is, zal ze dan niet vaker geesten voelen? In ieder geval roept het vragen op waar ik nog antwoorden op wil, dus ik zou wel doorlezen, ja :) Dan hoop ik wel dat ik erachter kom waarom hij zo eng is, wat hij precies doet.

Spannend, goed geschreven stukje, zou beslist verder lezen. Mooi, dat roder brandende achterlicht om aan te geven dat ze sneller gaat fietsen. Je zegt dat het stukje is 'ingedikt' om binnen de 500 woorden te blijven: ik vraag me af wat er dan mist. Meer uitleg? Dat zou ten koste kunnen gaan van de spanning. Je schrijft ook dat het een kort verhaal wordt, op mij kwam het over als de aanloop van iets wat een stuk langer zou kunnen zijn. Misschien omdat je nogal wat introduceert wat vragen oproept. Wat mij nieuwsgierig maakt (maar waar ik 'langzaam' achter zou willen komen, zijn: - wat voor persoon was hij vroeger (je geeft interessante hints)? - hoe is hij veranderd in het wezen dat hij nu is en hoe lang is hij al zo? - wat is zijn 'conflict' (aan de ene kant lijkt hij te genieten van zijn lichaamloze bestaan, maar er zit ook frustratie)? - wie zijn de 'leidinggevenden' aan wie hij moet gehoorzamen en hoe ziet de groep eruit waar hij deel van uit maakt? - wat moet er in teamverband worden gedaan (misschien geef je al te veel weg met het noemen van Schiphol) en waarom? En verder vind ik 'de voelers' zoals het meisje interessant. Genoeg stof lijkt me om nog een heel tijdje door te schrijven. Neem er die tijd voor. Succes!

Té hard, voor een studente die na een gezellig avondje met vriendinnen door het nog levendige stadscentrum naar huis gaat. ---> hoe horen die dan te fietsen? Hoezo fietst ze te hard voor een studente? Ik kreeg ook het gevoel dat hij haar pas net had gevonden, hoe weet hij dan dat ze studente is? (vergeet die opmerking als hij haar al langer volgt, maar dat werd me niet helemaal duidelijk).

Ze fietst niet te hard voor een studente. Maar in zijn algemeenheid fietst ze te hard voor iemand die een gezellig avondje achter de rug heeft. Zoe iemand fietst doorgaans ontspannen, nog een beetje nagenietend. Te hard in combinatie met omkijken, is bedoeld om spanning op te roepen. Ik heb er een studente van gemaakt om een beeld op te roepen (anders blijft het "slechts" een zij en in verband met het feller brandende achterliicht. Studenten hebben toch de neiging om voort te peddelen op wat oudere tweede-, derde-, vierdehands fietsen. En die oudere fietsen hebben nog een dynamo. (Een advocate had bijvoorbeeld rondgereden op een fiets met elektirsche trapbekrachtiging met naafdynamo - waarvan ik niet weet of harder fietsen ook feller licht oplevert). En ja, ik weet 't veel studenten fietsen zonder licht. Maar deze studente dus niet. De uitgezochte prooi impliceert dat hij haar niet net gevonden heeft.

Als hij nog een hoofd had gehad, zou hij het nu achterover hebben gelegd. --> en dan was hij tegen een lantaarnpaal gefietst, als hij nog een lichaam had gehad....

Maar dan zou hij allereerst gefietst moeten hebben.

De ogen gesloten, de mond halfopen, diep en lang in- en uitademend. --> sluit aan op de vorige; dit is niet logisch, toch? Ik ben geen arts, maar als je bloed sneller gaat stromen, gaat je ademhaling dan ook niet sneller, ipv langzaam? Bij spanning haal je meestal juist oppervlakkig adem.

Hij is niet gespannen. Hij heeft een gevoel dat extase benadert. 'extatisch gegrom'

de groeiende leegte in haar maag, haar sluitspier waarover ze bijna de controle verloor. ---> haar maag wordt leeg, maar ze verliest niet de controle over haar sluitspier? waar gaat die maaginhoud heen? Of wordt ze misselijk, proeft ze misschien gal, wat dan ook?

De leegte in de maag is een gevoel, dat niet in de weg staat, maar naar mijn idee gecombineerd kan worden met het gevoel dat je bijna in je broek schijt.

Het rode achterlicht ging iets feller branden. --- even later ---- Ze sprintte over de doorgetrokken streep, zonder oog te hebben voor het rode stoplicht. -----> Sowieso zou ik ervan maken 'het achterlicht van haar fiets' o.i.d., nu is het net alsof er in de hele wereld maar één enkel rood achterlicht is. En achterlichten zijn normaal gesproken altijd rood, tenzij je kapje kapot is. Van mij mag je dat 'rood' weglaten.

Da's een keuze. Ik vind het een beter beeld oproepen.

Ik vraag me wel af wat hij nu precies doet. Waarom wordt ze zo bang van hem? Alleen omdat ze een soort windvlaag langs haar hals voelt, fietst ze daardoor door rood? Ik snap dat ze hem voelt, maar als ze een 'voeler' is, zal ze dan niet vaker geesten voelen?

Ja, zal ze wellicht best vaker voelen (of beter gevoeld hebben). Even. Maar deze achtervolgt haar. Die blijft ze voelen. En ze voelt ook dat het, op zijn zwakst gezegd, niet goed zit. Dank je voor je reactie. Mooie aanleiding om het zelf nog een keer met een andere blik te lezen en te wegen.

Je zegt dat het stukje is 'ingedikt' om binnen de 500 woorden te blijven: ik vraag me af wat er dan mist. Meer uitleg? Dat zou ten koste kunnen gaan van de spanning.

Nee, iets meer omschrijving van de omgeving misschien. Maar ik begin te twijfelen.

Je schrijft ook dat het een kort verhaal wordt, op mij kwam het over als de aanloop van iets wat een stuk langer zou kunnen zijn.

Het blijft spoken, en het wordt - in mijn hoofd - steeds langer.

Misschien omdat je nogal wat introduceert wat vragen oproept. Wat mij nieuwsgierig maakt (maar waar ik 'langzaam' achter zou willen komen, zijn: - wat voor persoon was hij vroeger (je geeft interessante hints)? - hoe is hij veranderd in het wezen dat hij nu is en hoe lang is hij al zo? - wat is zijn 'conflict' (aan de ene kant lijkt hij te genieten van zijn lichaamloze bestaan, maar er zit ook frustratie)? - wie zijn de 'leidinggevenden' aan wie hij moet gehoorzamen en hoe ziet de groep eruit waar hij deel van uit maakt? - wat moet er in teamverband worden gedaan (misschien geef je al te veel weg met het noemen van Schiphol) en waarom? En verder vind ik 'de voelers' zoals het meisje interessant.

De ruwe schets met antwoorden is klaar (in mijn hoofd). Schiphol gaat eruit. Dat geeft inderdaad al te veel weg. Dan wil iemand alleen maar verder lezen om te kijken of ie gelijk krijgt.

Genoeg stof lijkt me om nog een heel tijdje door te schrijven. Neem er die tijd voor. Succes!

Dank je voor je reactie. Stimulerend.