Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

ProbleeM

4 januari 2012 - 0:44
Ik heb een groot probleem waar ik waarschijnlijk mijn hele leven aan vast hang. Ik snij mezelf. Zelf vind ik dit erg en ik wil ermee stoppen maar weet niet hoe. Niemand heeft me tot nu toe écht geholpen want ik ga gewoon door. En ik weet dat dit geen site is voor problemen maar ik ga vertellen hoe het komt en wat het deed met mij. Oke ik zal beginnen. Het begon paar jaar gelden toen ze me begonnen te treiteren op hyves. Daardoor ging ik me heel slecht voelen. Dat was in groep 6. Het werdsteeds erger. Ik zat al vroeg in de puberteit en een jongen noemde me dik, lelijk en zei altijd diktiet tegen me. Hierdoor ging ik mezelf heel onzeker voelen. Ik dirf niet ik een korte broek met een topje aan te doen. Ik moet altijd ieys hebben dat mijn hele lichaam bedekt. Ik ging ook nooit zwemmen want dan moest ik een bikini aan en dat deed ik niet. Ik ging altijd bij een vriendin zwemmen. Daar respecteerden ze het hoe ik eruit zag. Inmiddels zit ik in de brugklas en no steeds niet is het gestopt. Hierdoor dit alles ben ik mezelf gaan snijden. Elke avond huil ik mezelf in slaap. En dan snij ik mezelf. Ik loop mee als een blij meisje maar vanbinnen ben ik facking verdrietig. En dat zien ze niet. Maar ik wil dus even duidelijk maken dat pesten ECHT pijn doet. Ookal doe ik het zelf ook. En ik wil heel graag dat iemand me helpt. Groetjes en kusjes Cat.

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 januari 2012 - 20:08
Hi lieve Cat. Het wordt beter, echt, heus. Als je eenmaal door die verhipte pubertijd bent ziet alles er anders uit. Daar heb je nu niets aan, dat begrijp ik, maar het is misschien iets om je aan vast te houden. Voor dit moment lijkt het me beter als je met je huisarts - of een lieve huisarts van een vriendin, als je daar een beter gevoel bij hebt- over je problemen praat. Op een forum voor schrijvers is kennis over snijden en pesten nu eenmaal niet uitbundig aanwezig en snijden, dat is echt niet zo best voor je. Veel sterkte.

Lid sinds

20 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
  • Administratie
  • Beheerder
4 januari 2012 - 9:19
Ik denk dat je het beste hulp kunt zoeken, want jezelf snijden (dit heet automutilatie, maar dat wist je misschien al) is een serieus probleem. Als je geen hulp wilt zoeken bij professionals (via de huisarts), dan helpt het misschien te praten met anderen op een forum dat speciaal bedoeld is voor mensen die hetzelfde meemaken. Die weten waarschijnlijk veel beter wat jij voelt. Ik heb een paar linkjes voor je opgezocht: http://www.automutilatie.be http://www.12forum.nl/forum/nieuw_lid.php?action=… http://www.forum-automutilatie.nl/ En anders kun je bellen met de kindertelefoon. Die weten ook heel veel van dit soort dingen. Ook van pesten: http://www.kindertelefoon.nl/vragenkast/9044?ug=1

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
4 januari 2012 - 18:48
Oh, de pubertijd Catt, is voor velen niet zo'n leuke tijd. Moeilijk om je voor te stellen dat het ooit nog beter/leuker wordt maar het is echt zo! Velen van ons hebben in de pubertijd zo hun (serieuze) problemen gehad. -dit gedeelte verwijderd- Hopelijk kun je hier iets mee, geef niet op maar zoek hulp voor je problemen of praat er met iemand over (Desnoods iemand die verder van je af staat en die je kunt vertrouwen) Veel succes en bedenk dat het allemaal beter wordt! Dikke kus en knuffel Daniëlle

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 januari 2012 - 12:53
Natuurlijk hoef je niet je hele leven aan een probleem vast te hangen! Nu denk je waarschijnlijk dat je hier nooit meer uit gaat komen, maar dat is echt niet zo. Zoals hierboven al is gezegd, is de pubertijd een enorm heftige periode en wordt het later echt allemaal beter. Dat is natuurlijk een erg fijne gedachte, maar nu kun je er niet zoveel mee, vermoed ik. Daarom zou ik nu hulp gaan zoeken. Zoek gewoon net zo lang door tot je iemand hebt van wie je echt het idee hebt dat het klikt/ hij je begrijpt. Een vriendin van mij had ook een nogal turbulente pubertijd en zij heeft een combinatie van psychotherapie, creatieve therapie en haptonomie gedaan. Zij was vooral blij met de haptonomie, maar als je ook van schrijven houdt, zou creatieve therapie misschien ook wel iets voor jou kunnen zijn. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je je blijft realiseren dat de manier waarop je over jezelf denkt niet klopt.

Lid sinds

20 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
  • Administratie
  • Beheerder
4 januari 2012 - 17:17
Catt_ ik sluit deze omdat dit simpelweg niet thuishoort op een schrijversforum. Met de envelopjes onder de namen kun je met mij en andere mensen die hier gereageerd hebben in contact komen. Sterkte!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 januari 2012 - 17:43
Lieve Cat, ik heb jarenlang nagels gebeten. Dat is wel geen automutilatie maar het komt wel in de richting. Ik heb het afgeleerd door iedere keer op die afgekloofde vingers een kusje te geven. Steeds opnieuw. Liefde helpt, liefde voor jezelf is de eerste stap! Hou van jezelf, en blijf dat doen, de rest van je leven. :thumbsup: Heel veel sterkte, lieve meid! Wirrewapper

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 januari 2012 - 19:03
Ik vind het vreemd, Catt, dat je in je profiel je Hyves-adres vermeldt, terwijl je zegt daar gepest te worden. Bovendien zeg je dat je zelf pest, wat ik eveneens vreemd vind aangezien je zegt de gevolgen van pestgedrag dagelijks te ondervinden. Ik denk dat het niet zozeer de puberteit is waarvan je last hebt, het lijkt mij meer dat je je in een negatieve spiraal beweegt waar je niet uit kan/wil breken. Zonder je integriteit in twijfel te willen trekken, moet mij toch van het hart dat ik het vreemd vind dat je in het wilde weg op een daartoe niet geschikte site je verhaal doet. Maar, zoals de beheerder al zegt, mocht je werkelijk hulp nodig hebben, dan weet je nu waar je die kunt vinden.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 januari 2012 - 16:32
Alleszins veel sterkte Cat!! En probeer er met iemand die je vertrouwt (je ouders, familie, een goede vriend, huisarts, mentor, schoolmaatschappelijk werk...) over te praten, zowel over je gevoelens als over het pesten. Zij kunnen je dan doorverwijzen naar een psycholoog of andere professional en er wat aan proberen doen zodat het ophoudt. Als het pesten dan blijft duren, is van school veranderen missch een optie. Hoe dan ook, dit moet stoppen! Pesten is niet cool. En bovenal: blijf van jezelf houden, je bent jong en dan moet je trots zijn op je lichaam!!! Knuffel! Cats