Schrijvers kunnen geen titels verzinnen

maar... originaliteit is natuurlijk ver te zoeken. Het kan nu ook dat mensen denken: 'Oh, twee boeken met ongeveer dezelfde titel. 'Soldaat in Afghanistan' en 'Officier in Afghanistan'. Ik kies voor de eerste, omdat deze tot nu toe populairder is en waarschijnlijk ook beter.' Door dezelfde titel te nemen mis je een kans tot onderscheiding van de rest.

@Alexx Je hebt helemaal gelijk. Ik wil graag dat mijn boek gaat verkopen en zoek dus bewust aansluiting bij de lezersgroep die soortgelijke boeken al eerder heeft gekocht en gelezen, met als gevolg dat deze titel dus laag scoort op originaliteit maar hoog op herkenbaarheid. Zowel 'Soldaat in Afghanistan' van Achim Wohlgethan als 'Soldaat in Uruzgan' van Niels Roelen zijn beide in 2009 uitgekomen en daardoor inmiddels (vrijwel) niet meer in de fysieke boekhandel te vinden, waardoor de kans dat lezers voor die populaire boeken kiezen laag is. Maar ik kan me voorstellen dat bij bestellen op het internet het populariteitsargument zeker een rol kan spelen.

Als lezer kies ik meestal ook geen boeken uit met vage titels.

Ik ook niet als het een onbekende schrijver is, van een onbekende uitgever. Maar bijvoorbeeld in het literaire triller genre vind ik boeken met een zwarte omslag en een wit standbeeld erop zoals die ooit door uitgeverij Anthos bij de Nicci French trillers zijn geïnitieerd (en later bijvoorbeeld door uitgever De Fontein zijn geïmiteerd) altijd wel de moeite van het doorbladeren waard. De titel mag dan best vaag zijn, aan de cover is toch wel te zien dat het een literaire triller betreft. Dat heeft denk ik ook te maken met het verschil tussen fictie en non-fictie: bij non-fictie ligt een concrete titel meer voor de hand.

Ik check overigens altijd of mijn titel al bestaat. Als deze al vaak bestaat gebruik ik hem niet.

Dat was de Volkskrantredacteur van de korteverhalenbundel Task Force Uruzgan (Meulenhoff 2010) even vergeten: hij had niet gezien dat Gijs Scholten in 2007 al bij uitgeverij Aspect 'Taskforce Uruzgan. Op naar het recht' had uitgebracht :)

Nu ik erover nadenk, zou ik in het geval van Esmeralda focussen op de combinatie vrouw / officier / Afghanistan - dat is behoorlijk onderscheidend.

@ Thérèse De werktitel was ooit 'Vrouwelijke officier in Afghanistan'. De eerste reactie van de hoofdredacteur: "Vreselijke titel, die gebruiken we alleen als werktitel in het contract". Nadeel van dat focussen op de combinatie vrouw/officier is dat het dan gelijk in de gender-hoek wordt geduwd. Natuurlijk gaat mijn boek ook over dingen die te maken hebben met vrouw-zijn: ik praat bijvoorbeeld over het dilemma of ik mijn balletspullen mee ga nemen op uitzending, en hoe het voelt als een Afghaans jongetje tegen je zegt dat je een boerka aan moet trekken, maar daar ligt absoluut niet de hoofdfocus van het boek. Dat vrouwelijke aspect zie je overigens wel terug op de coverfoto (zie vrijwel laatste pagina op: http://issuu.com/meulenhoffboekerij/docs/mff_broc…)

Waar komt je boek uit, Esmeralda?

Bij Meulenhoff, in mei 2012.

[...] ik zou Officier in Afghanistan inderdaad gebruiken als ondertitel en proberen de hoofdtitel iets onderscheidends mee te geven.

Ik heb überhaupt geen inspraak gehad in de ondertitel. Die is verzonnen door de uitgever en zag ik pas toen de voorjaarsfolder verscheen, waarin mijn boek - inclusief cover- werd aangekondigd. 'Achter de schermen van onze militaire missie' is de ondertitel, die ik zelf zojuist in de folder moest opzoeken :)

het voordeel met een boek is dat je naast de titel ook de omslag hebt om mee uit te pakken.

En daar is een uitgever ook best even mee bezig. Zo heb ik eerst een fotoshoot gehad voor de omslag in DT (het chique uniform met jasje met medailles erop enzo). Allemaal foto's waarbij ik in de camera moest kijken, omdat ogen die de lezer aankijken beter verkopen. Dat zijn best aardige foto's geworden, maar uiteindelijk heeft de afdeling marketing van de uitgever geen van die foto's gebruikt voor de cover. In plaats daarvan vroegen ze of ik alle foto's die van mij zijn gemaakt terwijl ik in Afhganistan was wilde opsturen omdat ze liever een foto 'met woestijnstof' wilden hebben. De uiteindelijke coverfoto is lang niet zo mooi qua foto als de professionele foto's, maar geeft wel meer het uitzendingsgevoel weer (en ik kijk zelfs in de camera). Het zijn allemaal verschillende afwegingen. Wat is jullie ervaring met hoe boekcovers tot stand komen?

@ Esmeralda Mooie cover. De foto zegt zoveel meer dan de titel. :thumbsup:

@ Thérèse De werktitel was ooit 'Vrouwelijke officier in Afghanistan'. De eerste reactie van de hoofdredacteur: "Vreselijke titel, die gebruiken we alleen als werktitel in het contract".

Toch moet ik zeggen dat het geheel van de cover weinig afwijkt van mijn optie in # 53 (als ik even zo eigenwijs mag zijn :) ): Esmeralda Kleinreesink - Officier in Afghanistan - achter de schermen van onze militaire missie De naam en boektitel lopen vloeiend in elkaar over, wat ondersteund wordt door de foto. Er wordt toch wel duidelijk ingespeeld op het vrouwelijke aspect. Dat voorwoord van Jack de Vries is mooi meegenomen! :thumbsup: Succes!

@ Thérèse Inderdaad! :)

Ik heb eigenlijk nog nooit moeite gehad met een titel. Het vorige verhaal dat ik schreef had als titel 'Het geluid van absolute stilte', juist omdat het niet kan om een absolute stilte te hebben. Of het is stil, of het is niet stil. Het kan nooit absoluut stil zijn in een ruimte. Volgens mij was ik op een dag op die titel gekomen en had er ook geen seconde over getwijfeld of ik die níet zou kiezen. Het was er gewoon, net als de titel voor dit verhaal. Daar ben ik eigenlijk best blij mee, als ik kijk naar jullie titel-wanhopigheden. (:

Maar ook al ben je als schrijver zelf snel uit de titel, dan wil dat nog niet zeggen dat de uitgever het er mee eens is.

Maar ook al ben je als schrijver zelf snel uit de titel, dan wil dat nog niet zeggen dat de uitgever het er mee eens is.

Daar ga je toch samen over nadenken en eruit komen?

Dat kan, maar dat wil dan niet zeggen dat de titel nooit moeite kost. Ik reageerde op het verhaal van Carline.

Ik heb daar dus nooit moeite mee. Bij mij komen ze allemaal vanzelf. Mijn vorige project heette "Verstoppertje", want dat ging over de zoektocht naar de weggelopen zoon van een miljonairsechtpaar (die zich op een ingenieuze wijze had verstopt). Het verhaal waar ik nu mee bezig ben heet "Het Modelgezin". Dit gaat namelijk over een man die voor de buitenwereld een volmaakt gezin heeft. Hij is zelf erg knap en succesvol, zijn vrouw is blond, slank en bruin en werkt parttime als mental coach en ze hebben een ontzettend brave dochter. De hoofdpersoon heeft weer een heel andere kijk op zijn gezin. Hij vindt namelijk dat zijn vrouw zo erg is doorgeschoten in dat ideaalbeeld, dat ze afstotelijk is geworden en zijn dochter vindt hij een saai, suf rotkind. Leek me dus een logische titel. Kijk gewoon naar je verhaal en zoek dus iets wat daarbij logisch is.

@Daddy: maar is een logische titel (logisch in de zin dat deze de inhoud van de roman dekt) dan automatisch een goede titel? In mijn beleving is dat niet zo. Zijn jouw titels ook overgenomen door de uitgeverij? Ik denk namelijk dat uitgeverijen wel degelijk anders tegen titels aankijken dan schrijvers, of in elk geval dat andere argumenten de doorslag geven in de beantwoording van de vraag of een titel goed is of niet. Marketing, doelgroep dat soort dingen, terwijl schrijvers (meestal) meer sec naar het verhaal kijken en welke titel daarbij past. Dat is geen waarde-oordeel, maar gewoon een ruw onderscheid.

@Daddy: maar is een logische titel (logisch in de zin dat deze de inhoud van de roman dekt) dan automatisch een goede titel? In mijn beleving is dat niet zo. Zijn jouw titels ook overgenomen door de uitgeverij? Ik denk namelijk dat uitgeverijen wel degelijk anders tegen titels aankijken dan schrijvers, of in elk geval dat andere argumenten de doorslag geven in de beantwoording van de vraag of een titel goed is of niet. Marketing, doelgroep dat soort dingen, terwijl schrijvers (meestal) meer sec naar het verhaal kijken en welke titel daarbij past. Dat is geen waarde-oordeel, maar gewoon een ruw onderscheid.

Ik heb niets gepubliceerd (nooit geprobeerd en ook niet van plan), maar dat betekent niet dat ik geen titels heb verzonnen. :)

Dat kan, maar dat wil dan niet zeggen dat de titel nooit moeite kost. Ik reageerde op het verhaal van Carline.

Ik geloof niet dat ik ergens heb gezegd dat de titel nooit moeite kost. En al zou een titel meteen van het lijstje 'mogelijke titels' geschrapt worden, dan nog vind ik het fijn om een titel te hebben, net zoals dat ik het fijn vind om een 'cover' te hebben. Het is slechts voor het gevoel. Daarom denk ik niet dat schrijvers zich heel erg druk moeten maken om het niet lijken te vinden van een titel - het komt wel.

Je hebt te maken met 2 dingen: of het je als schrijver lukt om een (werk)titel voor je verhaal te verzinnen. Dat zal inderdaad niet al te moeilijk zijn. Je kunt altijd wel iets verzinnen. Desnoods zoiets als: 'Het verhaal van hoofpersoon X'. Daarmee heb je echter nog geen titel die een uitgever zal accepteren of die geschikt als als titel voor je boek dat in de boekhandel ligt. Dat hoeft geen probleem te zijn als je niet streeft naar publicatie of alles in eigen beheer doet. Maar in het geval dat de uitgever een titel in een bepaalde 'richting' wil (die bij het fonds of bij de doelgroep aansluit), wordt het vaak een ander verhaal. Moeilijker, omdat de schrijver met andere ogen naar zijn verhaal kijkt dan de uitgever.

Om het draadje maar weer eens tevoorschijn te halen.. Heb ik een goeie titel voor mijn verhaal/boek, valt er een reclameblaadje in de bus met daarin een boek met die zelfde titel...Argh! Googelen; en ja hoor boek bestaat al, maar dan natuurlijk met een heel andere inhoud. Nu ben ik dus bij elke titel die ik verzin aan het neuzen op het internet of hij al niet 'gebruikt' is en dat irriteert me mateloos en hindert me in mijn fantasie. Mijn titel moet ook de lading dekken van mijn verhaal: dat heb ik me dus als doel gesteld. Zelf vind ik het namelijk uiterst irritant een boek te lezen waarbij ik achteraf moet concluderen: waar slaat in godsnaam die titel op? Wat ik me nu afvraag: wordt het niet steeds moeilijker originele titels te verzinnen als er al zo veel zijn geschreven? Ik ben van de korte titels, maar moet nu noodgedwongen meerdere woorden gebruiken omdat mijn titel reeds bestaat. Meerdere woorden ontkrachten echter mijn titel en dat is voor mij weer geen optie. Kun je meerdere boeken met dezelfde titel hebben? Kan me voorstellen dat het verwarrend werkt bij verkoop, maar wat als jouw titel een roman betreft en het andere boek een informatief boek is? Of toch doorzetten en de titel gebruiken, maar dan wordt je waarschijnlijk beschuldigd van plagiaat. De nederlandse taal kent genoeg woorden, maar toch... ik hing een beetje aan mijn gekoesterde titel... Nu dus maar weer een nieuwe zoeken en die uiterst geheim houden... Of deze toch maar houden als werktitel en maar zien wat er vervolgens mee gebeurt? Hier kan ik zo moedeloos van worden.

Beca, het is niet erg als jouw verhaal en een al gepubliceerd verhaal dezelfde titel hebben. Dat een boek met dezelfde titel al bestaat komt veel voor en is zeker geen reden om jou van plagiaat te beschuldigen.

Mee eens, tuurlijk kan het. Okay, een opvallende titel als 'mannen die vrouwen haten' zou ik niet 123 kiezen, die is zo specifiek. Maar als ik mijn boek 'schemeringen' noem, dan kan ik er donder op zeggen dat er zo nog drie vier boeken zijn en komen die zo heten.

Zelfde titel is geen probleem, als de inhoud maar niet teveel op elkaar lijkt en de boeken ook het liefst niet te snel na elkaar uitkomen.

Dank, ben weer een beetje gerustgesteld.

ik ben bezig met mijn eerste boek. had al van te voren een ontroerende titel en nu blijkt het dat het ook wel goed past :)

Heb ik zelden moeite mee. Ik schrijf momenteel veel korte verhalen en op een of andere manier hoef ik nooit lang na te denken over de titel. De titel moet kort en krachtig zijn, maar wel intrigeren, uitnodigen tot het lezen van het verhaal.

Ik heb zonet een kortverhaal geschreven over een meisje van dertien. Haar ouders zijn gescheiden en in het weekend moet ze naar haar vader gaan. Bij haar vader moet ze heel het huis schoonmaken en allerlei karweitjes opknappen. Ze wordt ook geslagen door haar vader. Ik vind echter geen passende titel voor mijn verhaal. Heeft iemand soms een idee?

Opgeknapt en afgetrapt.

Uhm... Vuile was Smeerpaps Bloedvlekken verwijdert men best met zout Schrobben en tobben Dweilen met de kraan open Weekend verdriet Liever naar school Hoera voor maandag Maandag wasdag Overwerkt Niet zomaar dertien waslijst Pappa is een monster De weekendvader Mamma is de liefste Scheiden doet lijden Graag naar school Huiswerk is strafwerk Geslaagd weekend Assepoester overdrive

Een meisje van dertien

Uhm... Vuile was Smeerpaps Bloedvlekken verwijdert men best met zout Schrobben en tobben Dweilen met de kraan open Weekend verdriet Liever naar school Hoera voor maandag Maandag wasdag Overwerkt Niet zomaar dertien waslijst Pappa is een monster De weekendvader Mamma is de liefste Scheiden doet lijden Graag naar school Huiswerk is strafwerk Geslaagd weekend Assepoester overdrive

Ik aanbid jou.

Uhm... Vuile was Smeerpaps Bloedvlekken verwijdert men best met zout Schrobben en tobben Dweilen met de kraan open Weekend verdriet Liever naar school Hoera voor maandag Maandag wasdag Overwerkt Niet zomaar dertien waslijst Pappa is een monster De weekendvader Mamma is de liefste Scheiden doet lijden Graag naar school Huiswerk is strafwerk Geslaagd weekend Assepoester overdrive

Ik aanbid jou.

<3 :)

Weekend-poester