Overbruggen van tijd.

Een sterretje. Daarna kan je doen wat je wilt lijkt me.

Geef eens een voorbeeld dan?

‘Tot dan.’ Hij liet haar los, zette zijn stoel terug en verliet de kamer. * Als golven op een oceaan...

Even heel kort hoe ik het nu zelf toepas in een hoofdstuk. Voor het sterretje gebeurt vanalles, het verhaal is 'gewoon' aan de gang. Dan moet er een sprong in tijd en plaats gemaakt worden, dit kan je met een sterretje doen. Na het sterretje beland de lezer dan ook in een andere scene, een tijd later. Vind het wel cool, ben niet van plan het veel te gebruiken maar het lijkt me echt een ideale oplossing om heel duidelijk aan te geven dat er een sprong gemaakt wordt. Je kunt daarna natuurlijk zeggen dat er tijd verstreken is, en wat er gebeurd is. Je kan het ook weglaten, of heel fijnzinnig door laten schijnen, of wat dan ook. Dit heb ik wel eens in boeken gezien, voor mijn gevoel werkt een sterretje goed om zoiets te doen.

Ik vind dit een heel leuk idee en ben benieuwd wat de anderen er van vinden. Binnen mijn verhaal zou het haalbaar zijn, denk ik. Dank je wel zeg!

Ik ben het eens met het sterretje. Ik heb genoeg boeken gelezen waarin een sterretje (of een ander symbooltje) wordt gebruikt voor het overbruggen van tijd/perspectiefwisseling, etc.

Ik vind dat niet mooi, dan liever alleen een witregel. Kan je niet met een nieuw hoofdstuk beginnen? Of met: een vijf maanden later...?

Ik ben het met Pluisebol eens. Een witregel is voldoende. En dan op de een of andere manier laten blijken hoe veel tijd er verstreken is. Bv: aan het eind van de eerste scène is het zomer en na de witregel sneeuwt het. Dan weet je dat er maanden verstreken zijn.

Kan met 1 sterretje, 3 sterretjes, of gewoon een witregel. Of een nieuw hoofdstuk beginnen. Je hebt keus zat :)

Ik vind de manier van Pluisebol en Marlies het mooist en dan door een verwijzing het tijdsverschil laten blijken. Ik zou niet te vaak vijf maanden later ed. gebruiken maar eerder een subtielere verwijzing zoals in het voorbeeld van Marlies.

Met Lapin, Pluisebol en Marlies eens

Zoals Marlies aangeeft of een nieuw hoofdstuk.

Of het een sterretje wordt of iets anders lijkt me iets dat de uitgever uiteindelijk zal beslissen. Een en ander zal ook afhankelijk zijn van hoe je over het algemeen omgaat met alinea's, paragrafen en hoofdstukken (of andere delen van het verhaal). Daarnaast kun je de verstreken tijd in tekst aangeven, het "Drie maanden later..." dat eerder werd genoemd, of een samenvatting ("indikken") van de tussenliggende tijd. Daarvoor zijn talloze mogelijkheden die alleen worden ingeperkt door je eigen schrijfstijl.

Een tijdversnelling zou ook bijvoorbeeld 'gestart' kunnen worden door een laaste zin in een paragraaf die logischerwijs zou aaneenschakelen aan een volgende paragraaf. Bijv. ...en de dagen vlogen voorbij. of ...zijn herstel nam langer dan verwacht Drie maanden later..

Of het een sterretje wordt of iets anders lijkt me iets dat de uitgever uiteindelijk zal beslissen. Een en ander zal ook afhankelijk zijn van hoe je over het algemeen omgaat met alinea's, paragrafen en hoofdstukken (of andere delen van het verhaal). Daarnaast kun je de verstreken tijd in tekst aangeven, het "Drie maanden later..." dat eerder werd genoemd, of een samenvatting ("indikken") van de tussenliggende tijd. Daarvoor zijn talloze mogelijkheden die alleen worden ingeperkt door je eigen schrijfstijl.

Mee eens. Zoals ook Waus al zei zijn er mogelijkheden genoeg. Ikzelf heb alle voorbeelden al in door mij gelezen boeken verwerkt zien worden. Bij grote veranderingen van tijd en plaats vind ik een sterretje erg subtiel.

Hé, dank je voor alle reacties. Ik ga het gewoon uitproberen hoe het klinkt/staat.

Ik vind eigenlijk zowel het sterretje als ''drie maanden later'' verkeerd. het sterretje is niet voor iedere lezer bekend (ik in ieder geval niet), en geeft niet aan hoeveel tijd er voor en achter het sterretje zit. en ''drie maanden later'' is eigenlijk te eenvoudig. Ik vind dit eigenlijk beter: (een duidelijke aankondiging van een aantal regels dat er een tijd overheen is gegaan. Die overgang begint in een nieuw hoofdstuk, omdat het nog iets duidelijker maakt.) "Hoofdstuk 8 De tijd streekt voorbij. Jantje wachtte geduldig af wat er zou gaan gebeuren, nu mama zwanger is van een broertje. Hoe zou hij eruit zien? uiteindelijk, na meer dan 5 maanden te moeten hebben staan wachten, was het zover..." Eigenlijk zou het nog uitgebreider moeten, maar ik wist zo snel niks.

Ik vind in bijna alle gevallen het vermelden van de verstreken tijd lelijk en overbodig. Een witregel moet voldoende zijn. Daarna moet je tekst voldoende duidelijk zijn om de lezer ook zonder specifieke uitleg aan te laten voelen hoeveel tijd er ongeveer verstreken zal zijn. Zo'n sterretje vind ik maar niks. Ik had geen flauw idee dat een sterretje een tijdsprong aan kan duiden. Bij veel lezers zal dat dus ook wel zo zijn en dan werkt dat voor geen meter.

Ik zou de witregel gebruiken, het expliciet vermelden van de verstreken tijd vermijden en ervoor zorgen dat je op subtiele wijze in het begin van het volgende deel duidelijk maakt waarom je de tijd laat verstrijken. De lezer moet het gevoel krijgen dat het volkomen logisch is dat opeens vijf maanden in het verhaal ontbreken. Dat kan met een bruggetje tussen de twee delen, of een bepaalde verwijzing. Het luistert nauw en is afhankelijk van je inhoud.

Voor een keer niet helemaal met Dargor eens. Ik zit nu in een boek, Sanne van Marjan van den Berg. Zij heeft het met witruimte willen doen hetgeen door de bladspiegel echter wordt verdonkeremaand. Die twee regels die onderaan een blad 'wit' zijn, vallen niet op en als je dan doorleest, denk je toch: héé, hier klopt iets niet en pas wanneer je dan terugbladert - omdat je al denkt dat je een blad teveel hebt omgeslagen - zie je het. Met een sterretje zou het duidelijker zijn geweest. Met een indeling in hoofdstukken ook.

Maar sommige auteurs werken niet graag met hoofdstukken. Het zou dan raar zijn om daar vanwege die éne pagina waar de witregel onderaan de pagina terechtkomt (en dus in de praktijk wegvalt) toch maar voor te kiezen. Het is volgens mij dan gewoon een kwestie van layout. Er is altijd wel een truc te bedenken om die witregel op een duidelijker plaats te krijgen.

Ik gebruik zelf *** maar ik denk dat ik die in de herschrijffase weer ga vervangen door een bruggetje. Ik vind het het mooist als je die sprong meteen doorhebt uit de tekst, maar dan zonder dat je de tijdsaanduiding noemt. Best lastig!

Ik vind eigenlijk zowel het sterretje als ''drie maanden later'' verkeerd. het sterretje is niet voor iedere lezer bekend (ik in ieder geval niet), en geeft niet aan hoeveel tijd er voor en achter het sterretje zit. en ''drie maanden later'' is eigenlijk te eenvoudig. Ik vind dit eigenlijk beter: (een duidelijke aankondiging van een aantal regels dat er een tijd overheen is gegaan. Die overgang begint in een nieuw hoofdstuk, omdat het nog iets duidelijker maakt.) "Hoofdstuk 8 De tijd streekt voorbij. Jantje wachtte geduldig af wat er zou gaan gebeuren, nu mama zwanger is van een broertje. Hoe zou hij eruit zien? uiteindelijk, na meer dan 5 maanden te moeten hebben staan wachten, was het zover..." Eigenlijk zou het nog uitgebreider moeten, maar ik wist zo snel niks.

Zo doe ik het ook altijd en ik lees het zo ook liever.

Een sterretje, drie maanden later... we zijn toch schrijvers? Gebruik je dichterlijke fantasie: als het eerste deel bijvoorbeeld in de lente speelt, begin de volgende alinea met: "De platanen in het park stonden nu vol in het blad." of "halverwege de ochtend slenterde de hoofdpersoon door de straat in de nu al aangename zomerhitte" Dat soort dingen. In een bijzin of een halve zin valt enorm veel informatie te verwerken. Onderschat de lezer ook niet.

Topic is omhooggeschopt door een spambot, maar wel interessant. Ik gebruik ook sterretjes in mijn aankomend Gestreept Boekje, omdat ik de overgang van de een naar de andere scène niet duidelijk genoeg vond met enkel een witregel. Maar ik ben het er wel mee eens dat het niet de mooiste oplossing is.

Ik gebruik sterretjes bij wisseling van perspectief, een idee van de redacteur omdat ik 4 personages heb er regelmatig wissel van perspectief.

Ik zie de gecentreerde sterretjes wel eens als een hoofdstuk wordt afgesloten. Daarna volgt bv hoofdstuk 8. Dan zijn alle oplossingen van sterren, of willekeurig andere figuurtjes zoals de omega, overbodig. En zoals eerder gezegd, moet het voor de lezer al duidelijk zijn na een witregel: eerst was het winter en dan is het begin zomer.

Sterretjes kan ik me niet voorstellen. Gewon nieuw hoofdstuk, wit regel of een heel mooi bruggetje. In het schrijfboek van Dorrrestein staat zo'n mooi voorbeeld. schiet me nu helaas even niet te binnen.

Sterretjes worden ook gebruikt, ik heb hier een aantal boeken staan met een sterretje ipv een witregel. Ook een paar met nummers, telkens als er ook een witregel had kunnen staan zodat er parafen ontstaan. En meestal gewoon witregels.

In mijn ms heb ik sterretjes gebruikt wanneer ik een bepaalde reeks scènes heb afgesloten, omdat ik veel perspectieven in dat verhaal heb en het einde van zo'n reeks wel duidelijk wil hebben :P

Ja, en dat is wat anders dan een witregel voor verandering van tijd en plaats. Er is geen algemeen goed of fout, het moet gewoon passen bij jouw en het verhaal dat je schrijft. En tegen de tijd dat er een uitgever aan te pas komt, ook bij hem.