Gevangen in een wereld, hoe ver door te voeren?

Ik las laatst een artikel over een vrouw die zo gevangen heeft gezeten. Volgens mij was zij fysiek ook behoorlijk beperkt tot het moment dat zij tegendraads ging worden. Toen nam ze elk mogelijk moment om die emotionele gevangenis te ontsnappen, door fysiek te ontsnappen. Snappie? ;) Dus bijvoorbeeld: ze ging zelf om kleine boodschappen, of naar de buurvrouw voor koffie, enz. Ik vind het wel kunnen dat je haar zoveel mogelijk vastketent (niet te letterlijk uiteraard). Dat gaat twee kanten op: het ondersteunt je verhaal symbolisch, maar ik denk ook dat het vaak echt zo gebeurd. Succes!!

Ik snap het helemaal! Dat is interessant... kan ik wel wat mee. Bedankt voor je reactie!

Oh en wat me te binnen schiet: de film misery (of boek) van Stephen King. Iets anders, maar wel interessant misschien vanwege fysieke en emotionele vastketening (letterlijk) door een geobsedeerde fan. Ik zal t artikel voor je inscannen eind van de week.

Voor mij kunnen die twee perfect samengaan, het emotioneel gevangen zijn en het aan huis 'geketend' zijn. Je kan het personage dan laten mijmeren over hoe het zou zijn om wél buiten de deur te komen en uiteindelijk kan je ervoor zorgen dat hij/zij daar naartoe groeit en zichzelf bevrijdt.

Hoi Znien, leuke vraag. Wat voor mij spanning zou geven, is als je nergens rechtstreeks zegt dat ze niet naar buiten mag. Je suggereert het slechts. Het benauwende zit 'm denk ik niet in de fysieke vrijheid die de vrouw wel of niet heeft, maar in de onvrijheid die zij zichzelf oplegt. Een man die haar manipuleert is voor mij spannender dan een man die haar echt opsluit. Je laat de hp bijvoorbeeld tot in detail nadenken over dingen in het huis, of triviale dingen in huis observeren die zij dan heel belangrijk maakt. Of dat ze zich iedere dag voorneemt, naar buiten te gaan, maar ze doet dit niet (met een onzinreden). Of je laat de hp de hele dag nadenken over de man - de enige persoon in haar leven. Ook hier vertel je niet rechtstreeks dat deze man haar bij haar familie/vrienden weghoudt, maar je laat de vrouw tegen zichzelf zeggen dat ze hier geen behoefte aan heeft, of ze 'vergeet' steeds weer haar moeder te bellen. (bijvoorbeeld) Ben benieuwd wat je ervan maakt.

Dag Znien, Ik ben nieuw op het forum, maar ik denk echt dat je een heel goed idee vasthebt voor een verhaal! Als je je hoofdpersonage echt in het huis wil houden kan je haar inderdaad het best een handicap geven (zoals hierboven al werd voorgesteld) Het zou in ieder geval erg origineel zijn omdat je niet vertrekt vanuit haar handicap, maar vanuit het beklemmend gevoel. Het zou ook haar gevoelens beter verklaren (waarom ze in het huis blijft, misschien schaamt ze zich voor de buitenwereld) en als het dan beter zou gaan met haar handicap, zou dat ook een reden kunnen zijn waarom ze steeds meer losbreekt. Hopelijk heb je hier iets aan :) In ieder geval veel succes :thumbsup:

Wat volgens mij wel belangrijk is dat de hoofdpersoon toch continu strijdt met haar situatie. Een gevangenis is alleen een gevangenis als je er uit wilt. Als het personage geen dingen wil doen die strijdig zijn met haar toestand van gevangen zijn, is ze simpelweg thuis, als je begrijpt wat ik bedoel. Bovendien is een personage die alleen maar thuis zit en lijdt onder de situatie ("Oh wat erg ik zit alleen maar thuis en zie niemand behalve mijn cipier") volgens mij niet zo spannend. Ze moet op een of ander vlak toch actief zijn: dingen willen waar ze steeds voor wordt gestraft (bijvoorbeeld door een scheldpartij). Ze kan ook tegen interne, geconditioneerde straffen aanlopen ("Ik zou de zon op mijn gezicht willen voelen, maar als ik de deurknop vastpak hoor ik hem in gedachten al schreeuwen.") Zo lang er conflict is (al dan niet innerlijk) kan de gevangenschap in het huis best het hele verhaal beslaan.

Ik vraag me af wat die vrouw thuis houdt vanuit haar positie. Ze leeft blijkbaar samen met een man waarvan ze stiekem toch nog houd ondanks zijn tirannie. De liefde die ze voor haar man heeft, houd haar binnen. En dat kan voor een behoorlijke psychologische spanning zorgen. Houden van iemand die je tegelijkertijd gek maakt, ja dat kan. Op het moment dat ze dat inziet, zal ze echt vrij zijn. Einde verhaal.