het gedoe van de techniek
Ik ben niet bepaald een technisch schrijfster. Ik schrijf vanuit het hart en ik heb mezelf echt aan moeten leren om op dingen als spelling, indeling en grammatica te letten. Het gaat steeds beter, al ben ik er nog steeds geen ster in hoor.
Als ik teveel lees over het schrijversvak, word ik altijd helemaal down van alles techniek die er blijkbaar bij komt kijken als je echt goed wilt leren schrijven. Ik heb serieus twijfels of ik hier ooit wel aan kan voldoen en of ik daar eigenlijk wel aan wil voldoen. Ik heb soms de neiging om zo ongeveer mijn middelvinger op te steken naar techniek en alle vaktermen die in het rond gesmeten worden in boeken en schrijvers-tijdschriften. Schrijven is voor mij vooral voelen en doen en dat wordt belemmerd als ik teveel bezig ben met de techniek van het geheel. Ik heb ook helemaal geen behoefte om opleidingen of trainingen te volgen om beter te kunnen schrijven. Uiteindelijk zal ik er qua techniek misschien wel aan moeten geloven, maar ik heb erg de houding van 'of je hebt talent, ontwikkeld het gaandeweg en komt er ook zonder opleidingen en supertechniek wel, of je hebt het gewoon niet en moet vooral blijven schrijven...hobby-wise'.
Hoe is dit voor jullie? Hoe vervelend vinden jullie het technische gedeelte van schrijven? Hebben jullie hier ook moeite mee (of gehad) en zo ja, hoe ga je daar mee om? Hoe maak je die techniek je eigen, zonder een hekel te krijgen aan het schrijven? (volgens mij is dat niet mogelijk in mijn geval en dus is deze vraagstelling wat overdreven, maar toch..)
Ik vind schrijven vanuit het
Lid sinds
15 jaar 9 maandenRol
krienie schreef: Ik ben niet
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol
Chynana, heel herkenbaar. Ik
Lid sinds
14 jaar 4 maandenRol
Ik weet niet wat jij
Lid sinds
18 jaar 9 maandenRol
"Chyanna" schreef: In het
Lid sinds
16 jaar 4 maandenRol
Ik vind het erg prettig om
The Menace
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol