Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Onaf werk laten lezen

25 juni 2007 - 23:06
Dag allemaal, Eerst zal ik me voorstellen. Ik werk sinds een aantal maanden vrij serieus aan mijn boek. In het verleden ben ik al aan ontzettend veel boeken begonnen, maar vaak strandden die na een bladzij of tien... Gedichten en korte verhalen schrijf ik trouwens ook, maar de laatste niet bijzonder veel. Inmiddels schrijf ik dus aan mijn boek en voor het eerst ooit heb ik het idee dat het ergens heengaat, dat het zowaar iets zou kunnen worden! Er zijn weken of dagen dat ik er veel meer mee bezig ben dan andere weken of dagen, maar over het algemeen moddert het gestaag door ;-) (Ken je trouwens dat gevoel als je weer eens een avond tot eigen tevredenheid hebt geschreven, dat je er de volgende dagen zo vol van kunt zitten? Van je eigen verhaal? Het voelt net als verliefd zijn...(Trouwens vind ik het na een gelukte schrijfdag altijd weer heel moeilijk verder te gaan, bang dat het de volgende keer minder gaat en ik me dan minder gelukkig voel, maar da's een ander verhaal.)) Nou is een goede vriendin van me ook veel aan het schrijven, daar kunnen we altijd heerlijk over praten. Ik had me een tijd terug bedacht dat het misschien wel heel slim en nuttig is om elkaar een beetje te stimuleren. Dat we afspreken elkaar eens in de week onze vorderingen te mailen, ofzo. Eigenlijk een prima plan. Maar ik kan dat dus niet. Altijd als ik bezig was iets te schrijven en vervolgens het geschrevene (wat niet af was) liet lezen aan iemand, werkte ik er daarna nooit meer aan. En ik weet niet waar dat aan lag. Inmiddels zijn we jaren verder, maar toch vraag ik me af of ik hier al overheen zou zijn. Het is nogal een gok om te nemen. Herkennen jullie dit?

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 0:08
Ik laat meestal pas iets lezen als het in een zeer ver stadium is. Anders krijg ik veel teveel kritiek die ik zelf ook had kunnen verzinnen. Aan de andere kant vind ik het inderdaad ook lastig om iets wat in je hoofd al "af" was te laten lezen en dan naar aanleiding van commentaar echt te veranderen. Maar krijg je zulk zwaar negatief commentaar op onaf werk dat je er geen zin meer in hebt? Misschien moet je het gewoon juist veel éérder al laten zien, dan kan je verhaal nog meer kanten op en sta je dus ook nog beter open voor commentaar.

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 0:30
Ik herken dat wel. Alsof je het jinx'ed, door het te laten lezen. Het is dan niet meer helemaal van jezelf en ineens lees je zelf ook met andermans ogen. "Zou ze dit gezien hebben? Wat dacht ze wel niet van die zin? Ach, het is ook eigenlijk een stom verhaal. Laat maar, leg maar weg." Allemaal onzekerheid, ik weet het, maar wat heb je aan die wetenschap als je verhaal daarna niet opschiet. Ik laat pas lezen als het af is. Nog niet goed, dat hoeft niet, wel af. Over de verhaallijn ben ik toch vrij koppig, wat betreft de details krijg ik graag kritiek.

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 2:30
Ik doe het wel es, als iemand heel erg zit te zeuren, maar liever pas als het verhaal is afgerond. Dan kun je ook de beste reacties verwachten. Het is niet zo dat ik ermee stop als iemand het leest of zo. Juist niet, ze vragen dan vaak hoe het verder gaat en dan moet ik wel ;)

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 8:24
Hoi Belzebel, is het een idee om het door een onafhankelijk iemand te laten lezen? Misschien zit daar je probleem, dat het een bekende is?

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 8:28
Ik herken het niet. Ik heb wel 'ns ruwe versie aan iemand laten lezen, maar daarna ben ik gewoon verder gegaan met schrijven. Irritant probleem lijkt me.

26 juni 2007 - 9:14
Je zou het kunnen vergelijken met een boon die je in de grond gepoot hebt en hem er na een paar dagen weer uittrekt om te kijken hoe-d-ie geworden is. Dat wordt niet meer wat. Ik doe het zelf niet. Alleen als het voor de lol is. Als het serieus werk moet zijn, werk ik eerst net zo lang tot iermand een goede indruk kan krijgen van waar ik nu mee bezig ben. Dan is het eigenlijk al klaar. Verbeteringen zijn welkom. En dan kan ik het afsluiten. Dus Belzebel, als ik je bericht goed begrepen heb: niet doen. Je hebt nu net het gevoel dat het de goede kant uitgaat, zeg je. Houd dat vast. Maak het af tot je zelf tevreden bent. En laat het dan aan je vriendin lezen.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 12:20
Dank voor jullie commentaar. Hjalmar: nee, volgens mij is het niet omdat ik negatief commentaar krijg. Zoals ik al zei, ik heb schrijfsels voor het laatst jaren geleden laten lezen voor het af was, en toen was ik nog zo'n kind dat iedereen mij spaarde, denk ik ;-) Ceridwen: jinxen, da's een interessante theorie. Zo voelt het inderdaad wel een beetje. Het wordt allemaal wat realistischer, het hele verhaal, het bestaat opeens nu je het laat lezen. En aangezien het nog niet af was... Zoiets?! wonderer: de mensen om me heen weten gelukkig dat ik dingen pas laat lezen als ze af zijn. Maar benieuwd zijn ze gelukkig wel! Dat geeft trouwens ook weer stimulans om door te werken. Greetje: ik weet het niet. Misschien zou dat inderdaad schelen. Maar dan is het leuke effect weg van het elkaar stimuleren van twee vriendinnen :-) Bovendien is het dan niet meer helemaal mijn verhaal. Dat is het misschien: ik krijg wel vaak de opwelling om wat te laten lezen. Dan zit ik zo vol van m'n verhaal dat ik het wil delen. Maar ik weet dat ik dan niet meer de enige ben die ervan op de hoogte is, die het kent. Het is - nog voor het goed en wel af is - publiek bezit geworden. Aart: prettig dat je het niet herkent. Irritant is het soms inderdaad. Maar goed, er zijn veel vervelender problemen te bedenken als je schrijft... marriejeanne: die boom-vergelijking is leuk! Ik denk dat je gelijk hebt. Gewoon maar niet laten lezen. Waarom het risico nemen? Laten lezen als het af is, dus. Helaas moet de betreffende vriendin dan nog wel een tijd geduld hebben, aangezien het een roman betreft, en geen kort verhaal :-)

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 14:10
Hallo Belzebel, Ik kan ook niets laten lezen zolang het verhaal nog niet af is, ook al voeren de mensen om me heen de druk op. Ik vertel niet waarover het verhaal gaat, of het kort is of lang, hoever ik ben: helemaal niets. Dat maakt het wel wat eenzaam, maar ik voel me er prettig bij. Ze mogen het lezen als het 'af' is. Vaak poets ik het verhaal daarna nog op, maar ik geef ze in ieder geval iets in handen waar ik redelijk tevreden over ben, en waarvan ik denk dat het ook hen zal amuseren. Want aan de contouren hebben ze toch niets? Tenzij ik zou willen dat ze meedenken over het verhaal, en daar heb ik nou juist een hekel aan. Als het niet prettig voelt om je verhaal of je vorderingen te laten lezen, doe het dan gewoon niet. Wacht totdat je er tevreden over bent, en vraag dan je vriendin om feedback. Soms fiets ik glimlachend over straat omdat ik zo blij ben met wat ik op papier heb gezet, dat voelt inderdaad net als verliefd zijn!

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 15:53
"Je zou het kunnen vergelijken met een boon die je in de grond gepoot hebt en hem er na een paar dagen weer uittrekt om te kijken hoe-d-ie geworden is. Dat wordt niet meer wat." :) :P ;) Prachtige zin!

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 17:00
Heel erg herkenbaar, Belzebel! Familie heeft nog nooit iets onafs van mij gelezen. Ik krijg al de kriebels als ze mijn schrijfkamer binnenkomen terwijl het document op het computerscherm prijkt! :O Vrienden hebben wel eens iets onafs gelezen, maar dat was totaal geen succes. Hoe ik ook zei: "let niet op de vorm waarin het geschreven is, dat moet ik nog verbeteren", hun opmerkingen hadden toch daarmee te maken. En ook die verliefdheid :) , die ik dan voelde bij bepaalde stukjes tekst, daar wisten ze echt een domper op te zetten door alleen: "ja... mooi!" te zeggen. Of ze lezen het niet eens! Zit je weken te nagelkauwen voor je durft te vragen "En...? Wat vond je er eigenlijk van?" hebben ze het vergeten, of 'nog geen tijd gehad'! Schrijfleraar tenslotte, heeft ook wel eens iets onafs gelezen en gaf daarop inderdaad tips die ik zelf ook wel had kunnen bedenken. Dus als jij je bijvoorbaat geremd voelt, dan sluit ik me van harte aan bij alle "niet doen!" adviezen hier. Ik zal het zelf ook niet gauw meer doen. Eén uitzondering overigens: bij de schrijfmarathon hier vond ik het niet zo eng of naar om onaf werk te laten lezen, maar daar zaten we als schrijvers allemaal in hetzelfde schuitje en dat scheelt. Marriejeanne, ja, heel pakkend die vergelijking met het boontje. Ik heb 'm bewaard in mijn mooie-gedachten-boekje!

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 20:29
god man je doet me denken aan mezelf :D Tja, niets toe te voegen, allemaal vragen waar ik eigenlijk ook mee zat :P

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 20:49
Ja dat was gek he, met die marathon. Op de een of andere manier werkte het daar wel! Heb ik me ook over verbaasd.

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 21:00
Ik vond het juist leuk, bij de marathon. De reacties stimuleerden me enorm en hebben me later op goede ideeen gebracht.

Ing

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2007 - 22:41
Ik "heb" twee collega-kinderboekenschrijvers die mijn schrijfsels lezen en bekritiseren en ik doe dat met hun werk, heel erg prettig! Maar het heeft wel jaren gekost om zover te komen, om de mensen te vinden die toevoegend commentaar kunnen leveren en die ik dermate vertrouw dat ik onaf werk durf te laten lezen.