Heb ik alles voor niets gedaan?

Hallo Jasmin, Wat een dappere onderneming! Je schrijft dat je je informatie uit Amerikaanse boeken haalt en omzet naar het Nederlands. Bedoel je daarmee een letterlijke vertaling van de Engelse tekst of meer dat je informatie gebruikt om er je eigen Nederlandse tekst mee te schrijven? Het hangt ook een beetje af van de aard van die Engelse tekst. Op informatie 'an sich' rust geen auteursrecht. Ik bedoel, als ik schrijf: water kookt bij 100 graden Celsius, dan rust daarop geen auteursrecht, want dat ene zinnetje bevat alleen informatie, meer niet, maar dat wordt natuurlijk anders op een moment dat een schrijver (in welke taal dan ook) een eigen theorie geeft over een bepaald onderwerp. Het overnemen van deze theorie (ook na vertaling) kan een inbreuk op zijn auteursrecht zijn. Je doet er naar mijn mening goed aan om te zorgen dat de nieuwe tekst zo eigen mogelijk is en ik zou zeker eens overleggen met een uitgever van informatieve boeken op dit vlak. Zou zonde zijn als je werk voor niets is en Amerikanen zijn nu eenmaal erg bang voor aansprakelijkheden, ook als die angst onterecht is. Informeer anders ook eens bij http://www.auteursrecht.nl/auteursrecht/index.asp en laat ons weten wat men daar zei?

Beste allen, Ik ben bezig met een informatief boek over een medische kwestie die vrij veel voorkomt in Nederland maar waar nog geen informatief boek over bestaat. Ik ben geen arts dus alle informatie uit het boek haal ik uit Amerikaanse boeken over hetzelfde onderwerp. Ik zet het in mijn eigen woorden en zet de bronnen er uiteraard wel bij aan de achterkant. Nu is mijn vraag: mag dit eigenlijk wel? Dat ik de informatie uit die boeken gebruik voor mijn boek? Ik ben er ineens onzeker over, terwijl mijn boek al 80% af is. Ik heb de Amerikaanse auteurs gemaild een maand geleden maar geen reactie.. Ik hoop heel erg op advies. Vriendelijk bedankt alvast. Jasmin

Dat mag zeker. Je mag zelfs letterlijk stukjes overnemen, mits er een referentie achter staat. Dit is gewoon de manier waarop wetenschappers hun boeken schrijven. Ik zou niet weten waarom dat niet mag.

Bedankt voor jullie reacties. Ik ga contact opnemen met auteursrecht.nl en zal de uitkomst hier delen. Wat ik ook kan doen is inderdaad in de vorm van een scriptie schrijven: "Volgens Dr. ...." en "Dr ..... beweert dat". Misschien is dat dan beter? Vraag me af of het voor de lezer dan wel prettig te lezen is. Sommige informatie is inderdaad alleen informatie 'an sich' maar de meeste boeken hebben er een eigen (informeel) tintje aan gegeven met persoonlijke adviezen. Als ik alle namen van de auteurs erbij zet, zit ik dan sowieso niet in de problemen i.v.m. schending auteursrecht? Wederom bedankt :-)

Dat mag zeker. Je mag zelfs letterlijk stukjes overnemen, mits er een referentie achter staat. Dit is gewoon de manier waarop wetenschappers hun boeken schrijven. Ik zou niet weten waarom dat niet mag.

Dat zijn de "wetenschappers" die daarna hun titel mogen inleveren. Als minst ingrijpende maatregel, want het is ook in strijd met het auteursrecht.

Wat ik ook kan doen is inderdaad in de vorm van een scriptie schrijven: "Volgens Dr. ...." en "Dr ..... beweert dat". Misschien is dat dan beter? Vraag me af of het voor de lezer dan wel prettig te lezen is.

Nee, dat leest niet lekker. Wat je wel kunt doen is voetnoten gebruiken. Maar het ligt er natuurlijk aan wat je doelgroep is: moeten medici dit lezen, belangenorganisaties, patiënten, of "het hele volk"? Medici en belangenorganisaties a) zullen misschien de Amerikaanse teksten al kennen en b) zijn gewend aan een meer wetenschappelijke schrijfstijl.

Als ik alle namen van de auteurs erbij zet, zit ik dan sowieso niet in de problemen i.v.m. schending auteursrecht?

Of je wel of niet de naam van de auteur erbij zet maakt niet uit: het is strafbaar. Hoe je dit het beste aan kunt pakken: 1. Leg eerst vast wat je wilt vertellen: wat is de tendens van je tekst? Bijvoorbeeld: Je wilt vertellen dat het bestaat (Water koot bij 100 graden celsius!), je wilt vertellen hoe het te voorkomen (hoe voorkom je dat water kookt bij 100 graden celsius), of hoe het opgelost kan worden (wat doe je als het water kookt), of allemaal. Dat kun je gewoon in je eigen woorden opschrijven. Ik neem tenminste aan dat de kennis die je hebt opgedaan al in je hoofd zit. Probeer anders eerst samenvattingen te schrijven van de teksten die je hebt gelezen: kort en in telegramstijl 2. De volgende stap is het onderbouwen van beweringen. Soms is het voldoende om (in een voetnoot) naar een bepaald boek te verwijzen, soms is het nodig daaruit te citeren. Let op: bij "nodig zijn" gaat het er dus om dat je tekst niet begrepen kan worden zonder dat citaat. Je moet het citaat dan zo kort mogelijk houden. Met het onderbouwen maak je dus ook een scheiding tussen je eigen conclusies en gegeven feiten. 3. Alle boeken die je over het onderwerp hebt gelezen plaats je in een lijst achterin. 4. Zorg altijd dat je je eigen conclusies neerzet. En dat die dus met de onderbouwingen te traceren zijn. Het lijkt me erg lastig om dit te doen met een "medische kwestie" omdat je daarbij erg zorgvuldig moet zijn en de medische wetenschap voortdurend in ontwikkeling is. Bovendien loop je het risico dat je door uitsluitend Amerikaans bronmateriaal te gebruiken je ontwikkelingen elders in de wereld over het hoofd ziet. Is het dan niet verstandiger om de uitgever aan te schrijven en een vertaling te maken?

Dat zijn de "wetenschappers" die daarna hun titel mogen inleveren. Als minst ingrijpende maatregel, want het is ook in strijd met het auteursrecht.

Totale onzin. Zolang je voetnoten en referenties gebruikt is er niks aan de hand.

Jasmin, je zegt dat het onderwerp een medische kwestie is die ook in Nederland vrij gangbaar is. Is er dan geen materiaal dat behandelaars, ziekenhuizen en andere actoren in de medische wereld gebruiken om mensen te informeren? Zo heb ik bij een medische toestand veel gehad aan de informatie op www.ziekenhuis.nl. Uiteraard rust ook op die teksten auteursrecht, dus letterlijk overnemen mag niet, maar het kan je misschien wel helpen met het vormgeven van jouw tekst (qua begrijpelijkheid enzovoort).

Totale onzin. Zolang je voetnoten en referenties gebruikt is er niks aan de hand.

Zo hard kun je het gewoon niet stellen. Je mag alleen overnemen met zeer grote beperkingen. Dat heet citaatrecht. Als je een boek samenstelt uit voornamelijk (vertaalde of geparafraseerde) citaten van drie of vier andere boeken kom je echt in de problemen. Citaatrecht voorziet in een sporadisch citaat dat qua lengte in verhouding is tot de brontekst. Het citaat moet natuurlijk wel gebruikt worden in een origineel werk. Een samenvatting (zelfs vertaald) van drie andere boeken is gewoon plagiaat. Hier mee info: http://www.iusmentis.com/auteursrecht/citeren/ en hier: http://nl.wikipedia.org/wiki/Citaatrecht en hier: http://wetten.overheid.nl/BWBR0001886/geldigheids…

Hoe je dit het beste aan kunt pakken: 1. Leg eerst vast wat je wilt vertellen: wat is de tendens van je tekst? Bijvoorbeeld: Je wilt vertellen dat het bestaat (Water koot bij 100 graden celsius!), je wilt vertellen hoe het te voorkomen (hoe voorkom je dat water kookt bij 100 graden celsius), of hoe het opgelost kan worden (wat doe je als het water kookt), of allemaal. Dat kun je gewoon in je eigen woorden opschrijven. Ik neem tenminste aan dat de kennis die je hebt opgedaan al in je hoofd zit.

Dat klopt, het zit in m'n hoofd maar ik dacht dat ik zulke uitspraken (ook al weet ik dat het feiten zijn) niet officieel mocht maken en verspreiden aangezien ik geen arts ben. Daarom wilde ik graag die bronnen gebruiken.

Is het dan niet verstandiger om de uitgever aan te schrijven en een vertaling te maken?

Ik wil niet één boek vertalen want aan sommige delen van een bepaald boek hebben we in Nederland niet zoveel. Ik wilde juist informatie uit een tiental boeken + wetenschappelijke artikelen combineren in de vorm van één Nederlands boekje. Blijkbaar is het ingewikkelder dan ik dacht. Als op dit forum al de meningen verdeeld zijn.

Totale onzin. Zolang je voetnoten en referenties gebruikt is er niks aan de hand.

Zo hard kun je het gewoon niet stellen. Je mag alleen overnemen met zeer grote beperkingen. Dat heet citaatrecht. Als je een boek samenstelt uit voornamelijk (vertaalde of geparafraseerde) citaten van drie of vier andere boeken kom je echt in de problemen. Citaatrecht voorziet in een sporadisch citaat dat qua lengte in verhouding is tot de brontekst. Het citaat moet natuurlijk wel gebruikt worden in een origineel werk. Een samenvatting (zelfs vertaald) van drie andere boeken is gewoon plagiaat. Hier mee info: http://www.iusmentis.com/auteursrecht/citeren/ en hier: http://nl.wikipedia.org/wiki/Citaatrecht en hier: http://wetten.overheid.nl/BWBR0001886/geldigheids…

Laten we bij de feiten blijven. De topicopener heeft het letterlijk over: ''in eigen bewoordingen''. Dat is dus het startpunt. Dat er dan nog letterlijke citaten kunnen worden overgenomen met voetnoten erachter is gewoon zoals een gemiddeld wetenschappelijk boek eruit ziet.

Informatie uit die boeken zal ongeveer 80 % van mijn boek zijn, de andere 20 procent komt uit interviews met artsen die ik zelf heb gehouden. De specialisten zitten in Amerika dus het is lastig om die 80 % informatie zelf te vergaren.

Dat zijn de "wetenschappers" die daarna hun titel mogen inleveren. Als minst ingrijpende maatregel, want het is ook in strijd met het auteursrecht.

Totale onzin. Zolang je voetnoten en referenties gebruikt is er niks aan de hand.

Hou je bij de feiten en misleid mensen niet. Ik ben opgeleid wetenschapper, je mag ir. voor mijn naam zetten. Ik heb drie wetenschappelijke scripties op mijn naam staan. Daar wordt je aan een universiteit voor opgeleid, met alle ins- en outs van wat mag en wat niet mag. Aangezien jij blijkbaar geen wetenschapper bent (gezien je eerdere uitspraken over "de wetenschap" en met dit soort uitspraken) ga ik er vanuit dat je niet weet waar je het over hebt en dat je iemand dus ook onvoldoende kunt adviseren over de juridische praktijk rondom het auteursrecht op wetenschappelijke werken of de praktijken rondom plagiaat. Het letterlijk overnemen van citaten uit (wetenschappelijke) werken zonder gegronde noodzaak is ronduit verboden, zowel juridisch als academisch (tenzij... zie de wet zelf, en dan vooral ook de wetten in het land waarop het betrekking heeft. Als het Amerikaanse overheidspublicaties zijn zit er bij mijn weten geen copyright op, bijvoorbeeld). Ideeën zijn niet beschermd door auteursrecht, ik kan dus moeiteloos in geheel eigen woorden vertellen wat een ander ervan vindt. Juridisch is dat voldoende, de academische zorgvuldigheid vereist echter de bronvermelding zodat het aan de wetenschappelijke normen kan voldoen. Daarnaast heb je plagiaat: dat is niet hetzelfde als een auteursrechtkwestie. Ook is het tegen de academische mores om het wetenschappelijk onderzoek van anderen over te nemen zonder daar je eigen onderzoek en conclusies aan te verbinden. Het werk van anderen kan als ondersteuning van je onderzoek worden gebruikt (omdat het vrij zinloos is eerst in eigen woorden allerlei theoriën uit te leggen die anderen al uitputtend hebben beschreven), maar een verzameling van aan elkaar geschreven citaten kan alleen maar als plagiaat worden beschouwd. Iedere misdaad kan onbestraft uitgevoerd worden tot iemand het opmerkt. Dat is echter geen reden om te propageren dat iets is toegestaan omdat de kans op ontdekking klein is. Zie bijvoorbeeld de affaire Zu Guttenberg. Edit: een veelgebruikte constructie in wetenschappelijke werken is: Water kookt bij 100 graden celsius (Van der AA, 123) Je geeft dus eerst het feit weer in eigen of algemene woorden, en dan de bron waaruit je dat feit hebt gehaald (tussen haakjes of in een voetnoot, vaak met een nummer zodat je achterin de gegevens van dat boek kunt opzoeken (titel, druk, uitgever, isbn)). Of met een citaat: Van der Aa zegt hierover: "Gezien de omstandigheden op aarde is het aannemelijk dat water kookt bij 100 graden" (Van der AA, 123) In dat geval is het belangrijk de exacte uitspraak over te nemen, bijvoorbeeld om wetenschappelijke zorgvuldigheid te behouden (in dit geval beweert Van der A dus niet een feit, maar iets binnen een bepaalde marge, met de nodige slagen om de arm). In iets medisch zou ik bijvoorbeeld symptomen letterlijk citeren omdat nauwkeurigheid vereist is.

Dat zijn de "wetenschappers" die daarna hun titel mogen inleveren. Als minst ingrijpende maatregel, want het is ook in strijd met het auteursrecht.

Totale onzin. Zolang je voetnoten en referenties gebruikt is er niks aan de hand.

Hou je bij de feiten en misleid mensen niet. Ik ben opgeleid wetenschapper, je mag ir. voor mijn naam zetten. Ik heb drie wetenschappelijke scripties op mijn naam staan. Daar wordt je aan een universiteit voor opgeleid, met alle ins- en outs van wat mag en wat niet mag.

Ik heb Drs. voor mijn naam staan, afgestudeerd politicoloog in Antwerpen met hoge onderscheiding (gemiddeld hoger dan een 7 op eindlijst) en een master-na-master studie met specialisatie in Europese organisaties erbij. Ik heb als onderzoeksassistent van één van de elite-universiteiten van Nederland gewerkt en dus diverse onderzoeken uitgevoerd. Ik heb meegeschreven aan het wetenschappelijk boek van H.T. Lelieveldt & S.B.M. Princen ''The Politics of the European Union'' in opdracht van Cambridge press. Sla dat boek open en je ziet mijn naam staan. Ik spreek vier talen, en heb naast mijn masterdiploma diverse diploma's, van boekhouden tot cursussen journalistiek. Dus wat wil je zeggen? Is dit een goedkope truc om je argumenten kracht bij te zetten?

Aangezien jij blijkbaar geen wetenschapper bent (gezien je eerdere uitspraken over "de wetenschap" en met dit soort uitspraken) ga ik er vanuit dat je niet weet waar je het over hebt en dat je iemand dus ook onvoldoende kunt adviseren over de juridische praktijk rondom het auteursrecht op wetenschappelijke werken of de praktijken rondom plagiaat.

Ik weet donders waar ik het over heb. Maar zoals zo vaak trap je weer in je eigen frame.

Het letterlijk overnemen van citaten uit (wetenschappelijke) werken zonder gegronde noodzaak is ronduit verboden, zowel juridisch als academisch (tenzij... zie de wet zelf, en dan vooral ook de wetten in het land waarop het betrekking heeft. Als het Amerikaanse overheidspublicaties zijn zit er bij mijn weten geen copyright op, bijvoorbeeld).

Dus het letterlijk overnemen van citaten waarbij voetnoten of verwijzingen naar de auteur worden gemaakt is volkomen LEGAAL. Zoals ik het dus zeg. Punt.

Zouden jullie je disputen buiten dit topic kunnen uitvechten? Zo kan arme Jasmin er helemaal geen touw meer aan vastknopen. Wat een kinderachtig getouwtrek weer.

Hou je bij de feiten en misleid mensen niet. Ik ben opgeleid wetenschapper, je mag ir. voor mijn naam zetten. Ik heb drie wetenschappelijke scripties op mijn naam staan. Daar wordt je aan een universiteit voor opgeleid, met alle ins- en outs van wat mag en wat niet mag. Aangezien jij blijkbaar geen wetenschapper bent (gezien je eerdere uitspraken over "de wetenschap" en met dit soort uitspraken) ga ik er vanuit dat je niet weet waar je het over hebt en dat je iemand dus ook onvoldoende kunt adviseren over de juridische praktijk rondom het auteursrecht op wetenschappelijke werken of de praktijken rondom plagiaat.

Ik heb nergens gesproken over "de wetenschap", dat was iemand anders. Ik heb m'n bachelordiploma behaald aan een universiteit, maar niet op medisch gebied (maar letterkunde). Heb dus ook een wetenschappelijke scriptie geschreven, maar dan over slogans in advertenties. Een boek schrijven voor patienten is buiten mijn vakgebied. Waarom ik over dit onderwerp wil schrijven is omdat ik zelf ook aan deze gezondheidskwestie lijd. Ik schrijf dus voornamelijk als ervaringsdeskundige maar wil alles wel goed onderbouwen Verder hartelijk bedankt voor de informatie. Daar heb ik wel wat aan. Ook al weet ik nu nog niet helemaal waar ik aan toe ben, gezien de ietwat tegenstrijdige antwoorden :)

Heb je al contact met een uitgever hierover? Zij kunnen veel voor je doen op het gebied van rechten. Ook met een plan en een eerste opzet kun je al rondkijken naar een uitgeverij. Wordt het eigen beheer, dan moet je het heel goed zelf uitzoeken. Hoewel ik denk dat de grote jongens als free musketeers en boekscout die kennis ook in huis hebben.

Ik denk dat er bij zo'n vraag wel enige duidelijkheid mag komen over wat nou wel en niet toegestaan is. Vooral omdat de vraag regelmatig terugkomt. En als bavarois letterlijk beweert over het overnemen "Je mag zelfs letterlijk stukjes overnemen, mits er een referentie achter staat. Dit is gewoon de manier waarop wetenschappers hun boeken schrijven. Ik zou niet weten waarom dat niet mag" (en daarna steeds verder terugkrabbelt) dat klopt dat gewoon niet. Het is niet waar en het is juridisch gezien verboden. Het klopt niet op de volgende punten: - Je mag stukjes overnemen mits er een referentie achterstaat: dat is een inbreuk op het auteursrecht als het niet als een noodzakelijk citaat wordt gezien. Tenminste, als de brontekst (nog) onder het auteursrecht valt. Kort: De auteur is langer dan 70 jaar dood > er rust geen auteursrecht meer op Geen bronvermelding bij een letterlijk citaat > plagiaat (ook al is de schrijver al eeuwen dood) Auteur leeft nog, of is nog niet 70 jaar dood > a) toestemming vragen voor gebruik van diens tekst of b) citeren (met bronvermelding om plagiaat te voorkomen) - Dit is gewoon de manier waarop wetenschappers hun boeken schrijven: hierin wordt gesuggereerd dat wetenschappelijke arbeid niets anders is dan plakken en knippen ("dit" slaat terug op de vorige zin over het overnemen van stukjes). Wat onjuist is: er is geen wetenschappelijk instituut dat toestaat dat een wetenschapper zomaar wat plak en knipwerk (met bronvermelding) uitvoert. Volgens mij is het aanzetten tot verboden handelingen ook verboden. Daarom is het voor het forum van belang dat de juiste informatie in dit soort kwesties wordt gegeven. Zie ook de links van Dries. Wat is een toegestaan citaat? Ik denk dat je dat zelf wel weet, Jasmin. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je een indringende verhandeling over slogans hebt geschreven zonder niet minstens één slogan te citeren. Want als je dat niet doet, ga je eromheen draaien en wordt het er voor de lezer niet duidelijker op. Op dat punt is een citaat dus nodig. Als je boek voor de patiënten is, zou ik het niet zo "wetenschappelijk" aanpakken. Ik denk namelijk niet dat er percentueel veel patiënten zijn die zelfstandig toegang kunnen krijgen tot de boeken waaruit je zou kunnen citeren. Wat misschien een interessant boek is (afgezien van het onderwerp), is het Vampierhandboek van Paul van Loon. Wat hij daarin doet is het onderwerp uitleggen aan kinderen, op zijn eigen manier. Achterin heeft hij een lijst met boeken staan over het onderwerp, met daarbij in zijn eigen woorden wat hij uit zo'n boek heeft gehaald (en voor wie het dus interessant is om te gaan lezen voor meer informatie). Tenzij alle patiënten per definitie hogeropgeleid zijn, zou ik er voor kiezen om voor een lezerspubliek met weinig leesvaardigheid te schrijven. Ik zie dat bavarois terugkrabbelt en steeds meer slagen om de arm neemt om zijn eerdere beweringen te ontkrachten. Politicologie, ik had het kunnen weten.

Joh, je gaat mij uitleggen wat wel en niet mag terwijl ik jarenlang ervaring heb in het schrijven van wetenschappelijke artikelen en zeer goed ben ingevoerd in het auteursrecht. @topicopener: geloof me maar: als er achter elk citaat dat je gebruikt de goede voetnoot staat, dan is er GEEN probleem. Dat is mijn beginconclusie in deze topic, op basis van de stelling van de topicopener dat hij het boek in eigen bewoordingen schrijft en hier en daar citaten gebruikt, en dat blijft ook mijn eindconclusie. Schlimaznik probeert het allemaal moeilijker te maken dan dat het is, en haalt er ook nog irrelevante feiten als ir. bij om zijn ellenlange betoog kracht bij te zetten. Maar het komt allemaal neer op het feit dat je niets strafbaars doet, als de uitleg die je in je openingspost hebt gegeven klopt.

Jasmin, Ik ben geen deskundige op dit gebied, maar als je het voornamelijk informatief houdt als je gegevens uit boeken haalt die in een andere taal geschreven zijn. (dus feiten, gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek) is dat dan ook niet toegestaan?

Artikel 18a Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd de incidentele verwerking ervan als onderdeel van ondergeschikte betekenis in een ander werk. Zou dit van toepassing kunnen zijn? http://wetten.overheid.nl/BWBR0001886/geldigheids… Ik heb mijn huishoudschool-diploma!

Ik heb mijn huishoudschool-diploma!

Ook heel mooi. Gefeliciteerd. :lol: Ik heb een zwemdiploma. Twee, zelfs.

Voor zover ik begrepen heb, mag je rustig drie, vier zinnen van een andere schrijver in je eigen verhaal verwerken. Wordt het meer dan moet er bij staan van wie het is. Als ik dit allemaal zo lees, is er nog hoop voor mij. Niet wat de regels betreft, want daar heb je laarzen voor, maar om lekker vrij en 'gek' te schrijven. Heren, ook al gaan jullie ergens een weekendje heen om te discussiëren, eruit komen doen jullie niet. Misschien is dat de bedoeling ook niet.

Mooi en ambitieus schrijfplan, Jasmin! En het is al meer dan een plan, begrijp ik, want je hebt het boek al voor 80% af. Gaaf! Ik heb mijn afstudeerscriptie net achter de rug en werd daarbij ook geconfronteerd met citaat- en auteursrecht, maar ik heb als het gaat om de vraag waarmee dit topic begon waarschijnlijk nog weinig zinvols toe te voegen. In de discussie tussen de hoogopgeleide heren zie ik door de bomen het bos niet meer. Ik vond het vermakelijk en triest tegelijk, dat kan blijkbaar. Al lezende bedacht ik me dat de waarheid waarschijnlijk weer eens ergens in het midden ligt.

Mooi gesproken, Dille! En weer :ontopic: Jasmine, ik heb zelf geen duidelijk antwoord voor je, maar raad je aan eens met een echte deskundige op dit gebied te gaan praten. Dus iemand die gespecialiseerd is in auteursrecht. Ik kan me voorstellen dat je die op verschillende universiteiten wel kunt vinden. Of je zou eens kunnen bellen met een uitgever op jouw gebied. Succes, tis een mooi plan!

Jasmin, ik heb even wat op een rij gezet:

Ik ben geen arts dus alle informatie uit het boek haal ik uit Amerikaanse boeken over hetzelfde onderwerp. Ik zet het in mijn eigen woorden en zet de bronnen er uiteraard wel bij aan de achterkant.

Informatie uit die boeken zal ongeveer 80 % van mijn boek zijn, de andere 20 procent komt uit interviews met artsen die ik zelf heb gehouden.

De specialisten zitten in Amerika dus het is lastig om die 80 % informatie zelf te vergaren.

Ik wilde juist informatie uit een tiental boeken + wetenschappelijke artikelen combineren in de vorm van één Nederlands boekje.

Tachtig procent van je informatie uit andermans werk halen, en het in je eigen boek als bron gebruiken: hoe moeten we dat concreet zien? Je schrijft: in je eigen woorden omzetten, maar hoe wil je dat doen? Je ontkomt niet aan parafraseren, citeren, samenvatten of vertalen, lijkt mij. Kun je misschien een stukje in Proeflezen plaatsen, zodat we een idee krijgen van je werkwijze?

Ik ga contact opnemen met auteursrecht.nl en zal de uitkomst hier delen.

Doe dit alstublieft.

Erm... Ik weet niet of ik nu spuit elf ben (ben ik wel vaker, ik leg me er dan ook zelf maar bij neer) maar in elk geval even advocaat van de duivel (en dan niet zijn copyright advocaat): waarom zou een uitgever een boek van een 'leek' (al dan niet goed geïnformeerd) willen uitgeven over een medisch complex onderwerp? Vooral als die leek 80% van zijn boek vult met informatie van anderen die hij niet zelf kan verifiëren of op juistheid kan beoordelen? Het zou nog wat anders zijn als je bijvoorbeeld wetenschapsjournalist bent met aantoonbare ervaring en directe mondelinge of schriftelijke toegang tot je bronnen. Maar een boek dat louter info uit andere boeken bevat (en slechts 20% eigen werk)? Lijkt me twijfelachtig, nog afgezien van de copyright discussie...

Voor zover ik begrepen heb, mag je rustig drie, vier zinnen van een andere schrijver in je eigen verhaal verwerken. Wordt het meer dan moet er bij staan van wie het is.

Allebei fout: dat mag niet, als er geen noodzaak is om het over te nemen.

Inderdaad. Dat mag echt niet!

Voor zover ik begrepen heb, mag je rustig drie, vier zinnen van een andere schrijver in je eigen verhaal verwerken. Wordt het meer dan moet er bij staan van wie het is.

Allebei fout: dat mag niet, als er geen noodzaak is om het over te nemen.

Inderdaad. Dat mag echt niet!

Behalve als de auteur / uitgever er toestemming voor geeft (*). Bij het maken van onderwijsmethodes werkt men zo. Een didacticus wil aan de hand van een voorbeeld uitleggen wat hij bedoelt en moet dan wel citeren - maar geen hele of halve pagina's, en uiteraard met bronvermelding. (*) De uitgever heeft alleenrecht op exploitatie. Dus als Jasmin voor 80% van haar boek toestemming moet zien te krijgen van (Amerikaanse) uitgeverijen / agenten / auteurs lijkt me dat een klus op zich.

Ik betwijfel of je hier een sluitend antwoord op zult krijgen voordat je het afgeschreven hebt en een expert het heeft kunnen lezen. Zoals je ongetwijfeld zelf ook zult weten hangt het in grote mate af van de context. Er zal dan ook niemand zijn die er een zinnig woord over kan zeggen voordat hij/zij het stuk in zijn geheel gelezen heeft. Dat de oorspronkelijke auteurs je niet ongezien een antwoord geven lijkt me ook niet meer dan logisch. Op basis van wat je hier verteld denk ik dat je prima weet wat je aan het doen bent en dat het gewoon een aanval van onzekerheid is en niet een realisatie die je tot nu toe ontgaan is. Hoe het ook zij, de enige manier om er echt een antwoord op te krijgen is om het af te schrijven.

Misschien een beetje mosterd na de maaltijd maar misschien heb je er wat aan. Ik heb net Heden ik van Renate Dorrestein gelezen. Zij citeert uit medische literatuur en parafraseert ook af en toe. Achterin staat een lijst bronnen vermeld. Bij haar is de verhouding wel 95% eigen ervaring, 5% literatuur. Kijk eens hoe zij het doet, wellicht helpt het.