Geloofwaardigheid

Misschien toch even vermelden: 1) een aantal afzonderlijke hoofdstukken van mijn oude verhaal lazen goed 2) het geheel bij elkaar was ronduit belachelijk 3) ik heb het verhaal zoveel verschillende vormen gegeven dat ik ziek ben geworden aan mijn eigen schepping 4) ik heb gemerkt dat mijn oude onzekerheid en eeuwig twijfelende aard OOK in het schrijven één van mijn grootste obstakels blijkt te zijn 5) door twijfel probeer ik te veel opties, zodat ik uiteindelijk niet meer kan kiezen welke kant ik het verhaal nu laat uitgaan 6) zou het kunnen dat ik mijn personage niet durf te zijn? (angst om me te laten zien?)

Als je al geen vertrouwen hebt in je schrijfwijze dan mis een belangrijk ding. Als je ook geen vertrouwen hebt in de personage die je wilt zijn dan mis je al twee belangrijke dingen. Blijft er een vraag over. Wil je wel schrijver zijn?

Als je al geen vertrouwen hebt in je schrijfwijze dan mis een belangrijk ding. ?

Ik heb zeer veel vertrouwen in mijn schrijfWIJZE. En ik ben al een schrijver, altijd al geweest. Ik wil een echt goede schrijver zijn. Ik wil iets maken dat een kunst is. Al duurt het tien jaar. Ik wil geen broodschrijver worden of zijn. Ik wil enkel een spoor achterlaten.

Lastig, Tille. Aan de ene kant ben je heel stellig: 'het geheel bij elkaar was ronduit belachelijk' en dat staat dan tegenover: 'Ik heb zeer veel vertrouwen in mijn schrijfwijze.' Aan de andere kant is er veel twijfel en onzekerheid: 'door twijfel probeer ik te veel opties, zodat ik uiteindelijk niet meer kan kiezen welke kant ik het verhaal nu laat uitgaan' en 'zou het kunnen dat ik mijn personage niet durf te zijn?' Zelf denk ik dat het heel belangrijk is dat je in de huid durft te kruipen van je personages. Tegelijkertijd moet je ze ook durven besturen. Als zij linksaf willen is dat vaak goed, maar als jij ziet dat ze echt beter rechtsaf kunnen gaan omdat het traject linksom hen voor allerlei problemen gaat stellen, moet je ze rechtsaf sturen. Verder denk ik dat het goed zou kunnen zijn om je eerdere verhaal eens te laten lezen door iemand met de vraag of hij/zij jouw kijk op dat verhaal deelt. Als dat zo is, dan lukt het je vast ook om samen helderder te krijgen waar het aan ligt dat het verhaal niet geloofwaardig is. Succes!

Tille, Is het boek 'Storytelling in 12 stappen' van Mieke Bouma iets voor je? (Kijk anders even in de kiosk) En heb je ook weleens geprobeerd om in een ander genre te schrijven? Misschien kom je wel tot verrassende ontdekkingen. Zelf heb ik veel gehad aan cursussen en proeflezen, omdat je dan geconfronteerd wordt met je sterke en je zwakke punten. Het is niet altijd makkelijk om op een realistische manier naar je eigen schrijfwerk kijken, zo is mijn ervaring.

Zelf denk ik dat het heel belangrijk is dat je in de huid durft te kruipen van je personages. Tegelijkertijd moet je ze ook durven besturen. Als zij linksaf willen is dat vaak goed, maar als jij ziet dat ze echt beter rechtsaf kunnen gaan omdat het traject linksom hen voor allerlei problemen gaat stellen, moet je ze rechtsaf sturen.

Een regieprobleem.... zo voelde het inderdaad! Ik heb nu een zeer gedetailleerd scenario, een wereld die ik vele jaren geleden op papier zette. Het is veel volwassener qua onderwerp en thema en dat ligt me ook beter. Ik wilde te veel dingen laten zien en bedenkingen maken over mensen en de wereld en het leven , met behulp van een simpel stel spoken. Schrijven als een regisseur.... je hebt me aan het denken gezet met je uitleg.

Op mij komt het over alsof jij niet in je eigen verhaal gelooft. Ik denk dat je eerst zelf iets moet geloven voor je het kunt wijsmaken aan de lezer.

Op mij komt het over alsof jij niet in je eigen verhaal gelooft. Ik denk dat je eerst zelf iets moet geloven voor je het kunt wijsmaken aan de lezer.

Goede tip!

Tille, Is het boek 'Storytelling in 12 stappen' van Mieke Bouma iets voor je? (Kijk anders even in de kiosk) En heb je ook weleens geprobeerd om in een ander genre te schrijven? .

Ik zou eens moeten zorgen dat ik online boeken kan bestellen, ik ben zo iemand die echt niet naar de stad gaat rijden daarvoor. En ja, nu ben ik dus bezig met een ander genre. Ik klink nu helemaal niet meer als iemand die voor kinderen schrijft. Dat heeft me wel verrast.

Op mij komt het over alsof jij niet in je eigen verhaal gelooft. Ik denk dat je eerst zelf iets moet geloven voor je het kunt wijsmaken aan de lezer.

:D Wel, in mijn toekomstwereld die ik gecreeërd heb , geloof ik zelf dus wel, dat moet inderdaad het verschil zijn! Voor mij mogen ze van jouw quote een universele schrijfwijsheid maken.

Oké, en nu weer even verder schrijven. Bedankt!

Hopeloos....

Tille, een kleine vraag: heb je ervaring met kortverhalen schrijven? In een kortverhaal komen alle (benodigde) technieken aan bod van het schrijven van een boek. Als je géén kortverhaal kunt schrijven, kan je in principe ook geen (kloppend) boek schrijven. Verder, als ik zo jouw verhaal/probleemstelling lees, heb ik het idee dat je zelf niet helemaal thuis bent in het genre. Om goed te kunnen schrijven (in een bepaald genre) moet je ook veel lezen, vind ik. Als je (technisch) leest, leer je. De 'kern' van jouw vraag is... eh... je stelt héél veel vragen!

Wat is noodzakelijk om een geloofwaardige fantasiewereld te scheppen? Hoe vermijden jullie een bizarre toon van het verhaal, bizarre inhoud, belachelijke inhoud, surrealisme, ...? Hoe bewaken jullie de continuïteit in jullie verhaal?

1. Geloof er zelf in. 2. Zorg dat alles, hoewel fantasie, (chronologisch) klopt 3. Schets (evt. op papier) karakters van personen en decors uit, zodat je ze helder voor ogen hebt. 4. Waarom zou je bizarre toon of bizarre inhoud vermijden? Dat is (soms) juist goed, en origineel! 5. Continuïteit in het verhaal ? Bedoel je stijllistisch gezien? Of chronologisch gezien. Stijl: oefenen, oefenen, herschrijven, herschrijven, herschrijven. Schrappen, schrappen, schrappen. Chronologisch: zie punt 3. Ik hoop dat je hier wat aan hebt?

Veel hele goede boeken zijn surrealistisch. Maak je dus niet druk.

Hopeloos....

Hopeloos? Normaal zou ik hier niet op reageren, maar laat ik je één ding zeggen over wat ik hopeloos vind. Arrogantie, bekrompenheid en negativiteit: dat is pas hopeloos. Normaal negeer ik negatieve mensen gewoon, maar jij bent echt super onbeleefd, Bobcat. Als je niets op een normale manier kunt aanbrengen, laat het reageren dan. Met "oké, en nu weer verder schrijven" bedoel ik niets meer of minder dan "oké, tot zover mijn pauze, ik ga weer even tekst schrijven en ben er strakjes ofzo weer". Maar niet dat ik me moet verantwoorden tegen mensen als jij. Ik hecht erg veel belang aan respect en gewoon simpel algemeen fatsoen: als je dat niet hebt, ga dan iemand anders het leven zuur maken.

@ Siska: met kortverhalen schrijven heb ik maar een heel klein beetje ervaring, ik plaats een korter verhaal altijd in het kader van een groot scenario, als een soort spin-off. 'Als je géén kortverhaal kunt schrijven, kan je in principe ook geen (kloppend) boek schrijven', zeg je: dat is zo een one-liner die even een kleine schok teweegbracht, zo had ik het nooit bekeken. Ik zie kortverhalen altijd als een categorie apart. Ik voel het wel kriebelen om van één stuk uit dat eerste verhaal nu een mini-spookverhaal te maken, iets dat op zichzelf staat. En ik heb zo al een deel in mijn hoofd :D Ik heb veel aan je punten, dank je! (Bedankt aan de mensen die normaal reageren hier en sorry voor mijn uitval hierboven, maar ik kan er echt niet meer goed tegen, de hardheid van sommige mensen in het algemeen (niet per sé op dit forum) : anderen hun dromen meteen willen vernietigen, zwartgalligheid, negativiteit, mensen hun plezier vergallen ... Ik ben maar een doodgewoon mens met emoties, SORRY DUS maar dit wil ik toch wel even kwijt. )

Hopeloos in die zin dat er gewoon een zooitje rommel hier wordt neergezet door een schrijver die niet eens weet wat ze wil...Alsof wij haar uit de ellende moeten halen om een verhaal te schrijven. Zet effe alles voor jezelf op een rijtje...Slaap er een maand over en kom dan met normale vragen wat je helpt bij je problemen met je verhaal. Dat je emotioneel niet weet wat je moet doen is een probleem wat je niet hier moet neerleggen. Vandaar dat ik reageer met Problemen...

Als je niets op een normale manier kunt aanbrengen, laat het reageren dan. Ik kan echt niet tegen mensen die op een forum reageren om een beetje te gaan zitten vechten tegen een persoon. Ik vind je een zeer lelijk persoon: het soort dat plezier heeft in iemand aanvallen. Hoog trolgehalte.

Bobcat onthult zijn personaliteit Misschien wordt het nu ook wel eens tijd dat Bobcat zich voorstelt. Hij struint op Schrijvers on line rond en deponeert ongevraagd, zijn commentaar op diverse forum onderwerpen. Schrijven is zijn passie en schrijfvouten maken zijn handicap. Wat is onze taal toch moeilijk. Gelukkig is er SOL die voor hem het schrijverspad belicht. De meningen van de ervaren anderen, is voor hem inmiddels een leidraad geworden bij de vele obstakels die bij het schrijven om de hoek van het blanco papier komen gluren. Maar het meeste dat hem aanspreekt is de gemeende betrokkenheid van de forumleden die met raad en daad de schrijfsels van een ieder corrigeren. Ook al is het commentaar soms hard voor de betrokkene, het blijft positief bedoeld en daar gaat het toch uiteindelijk om. Een geweldige mooie site die een stimulans is voor de beginnende en gevorderde schrijver. Ook een goed werkende site, dank zij Dries die op de achtergrond stiekem alles in de gaten houdt en ingrijpt daar waar nodig is. Nee, ik heb mijn schrijversplekje, denk ik, voor voorlopig wel gevonden. Bobcat. ===> Wat ben jij een onvoorstelbaar onoprecht hypocriet persoon, Bobcat. Bepaal jij soms wie hier thuis hoort op SOL (quote Bobcat "ben jij wel een echte schrijver?") en wie niet? Bepaal je hier ook de atmosfeer (die is soms hard, maar hey don't worry dat hoort zo hoor!)? Slijmballen gaat je blijkbaar ook aardig goed af. Je bent echt vreselijk zielig en zoals je ziet: trollen is niet moeilijk: ik kan het ook.

Hee Tille! Een beetje rustig, Bobcat heeft waarschijnlijk goed advies gekregen. Je moet alleen even tussen de regels doorlezen. Zelf denk ik dat hij ergens wel gelijk heeft, maar hij wind er geen doekjes om dus kan het hard aankomen. Nou ja.. Zelf heb ik soms ook dat ik denk: ''Dit slaat echt helemaal nergens op.'' Ik schrijf zelf fantasy dus ook nieuwe werelden, toekomst met geheel nieuwe gadgets en alles erop en eraan. Het is zeker lastig om niet alles uitgebreid te beschrijven, jij hebt een beeld in je hoofd en dat wil je overbrengen op je lezers. Ik snap niet echt wat je bedoeld met ''Het perspectief omdraaien.'' Ik denk dat je wel weet dat je niet situatie op situatie moet laten overgaan. Een en al drama is wel leuk maar er moeten rustpauzes zijn anders ploffen je character half dood neer, letterlijk en figuurlijk. Spoken zijn wel leuk, wel lastig om over te schrijven. Stom toeval dat je net hetzelfde eruit pikt als de schrijver. Ik zeg dat je door moet schrijven tot je klaar bent. Later kan je altijd grote stukken schrapen en vervangen. Succes!

Op mij komt het over alsof jij niet in je eigen verhaal gelooft. Ik denk dat je eerst zelf iets moet geloven voor je het kunt wijsmaken aan de lezer.

:D Wel, in mijn toekomstwereld die ik gecreeërd heb , geloof ik zelf dus wel, dat moet inderdaad het verschil zijn! Voor mij mogen ze van jouw quote een universele schrijfwijsheid van maken.

:D

Relax dudes... let's keep it nice :confused:

Het is de kunst om - op een forum - de reacties te gebruiken waarvan jij denkt dat je er iets aan hebt. De rest van de reacties lees je en laat je voor wat ze zijn... Dat is moeilijk, ik weet het, maar je schiet er niets mee op om meteen in de verdediging te schieten, Tille. Als Bobcat een echte trol zou zijn, zou hij juist daarop kicken.

En Spirit kan het weten, want die reageerde vroeger ook altijd overal op :lol: Door al die ervaring is ze nu de Boeddha zelve... (ik plaag je maar, Spirit) Maar even serieus, laten we het hier vriendelijk houden. Tille, de anderen gaven al een aantal goede tips over geloofwaardigheid. Laat je je werk trouwens lezen aan anderen? Want dan weet je pas zeker of en hoe geloofwaardig je werk overkomt. Mocht je trouwens een cursus overwegen, de online cursus Fantasyverhalen schrijven van hier is een aanrader (http://www.schrijvenonline.org/academie/fantasyve…); het kan je helpen overtuigende werelden en karakters e.d. te creëren.

Ik weet het, Spirit, maar ik vind toch dat simpele beleefdheid niet meer dan normaal is. "een zooitje rommel hier wordt neergezet door een schrijver die niet eens weet wat ze wil...Alsof wij haar uit de ellende moeten halen om een verhaal te schrijven. Zet effe alles voor jezelf op een rijtje...Slaap er een maand over en kom dan met normale vragen wat je helpt bij je problemen met je verhaal" Dat wij <----> jij (en ik heb nu eens niks te maken met dat hele AMK-gedoe of de afschaffing ervan ja of nee - weet ik veel wat er allemaal aan de hand is/was/niet is/niet was ). Maar dat WIJ versus JIJ: dat is echt SERIEUS beledigend. Mensen moeten maar eens beter nadenken over hoe ze zich op sociaal vlak gedragen , ook op een forum. Ik pik dit niet dat iemand mij uitsluit, laat dat duidelijk zijn. En ik pik het niet dat iemand hier probeert van mij een karikatuur neer te zetten: dat is puur SPOT en laag bij de grond. Ik sluit ook geen mensen uit, ik ben een individualist, maar voor mij mag iedereen er zijn, eenzaat of gezellig groepsmens! Ik ben ook maar gewoon iemand met een passie voor schrijven die dat graag deelt met anderen en het is bijzonder treurig te lezen hoe iemand die zich hier zo thuisvoelt ZELF mij het gevoel wil geven dat ik hier niet hoor en maar over een maandje ofzo moet terugkomen. Ik hecht enorm veel belang aan ethiek en als dat mankeert, dan reageer ik. En als die ander het dan NOG niet gesnapt heeft , blijf ik reageren, want ik vecht nu eenmaal voor de dingen waarin ik geloof. AMEN.

Mooi standpunt Tille ;) Nu weer een beetje afgekoeld? Dan kan je weer verder met het normale topic waar het voor bedoeld was ;)

Hè :)

Tille, ik snap heel goed dat je die reactie niet leuk vindt. Hij is ook vrij direct en bot. Schrijvers krijgen veel te maken met kritiek, daar moet je mee leren omgaan. Ook met kritiek waarin jij jezelf totaal niet kan vinden. Zie het als een oefening voor het geval je zou doorbreken als bestsellerauteur. :D Dan zul je ook dingen over jezelf lezen of horen die je niet leuk vindt. Bedenk je ook dat sommige dingen geen discussie waard zijn. Het is leuk om gelijk te krijgen of om een conflict te winnen, maar je kunt niet van elke mug een olifant maken. Kritiek hoort bij het leven. Ik krijg nu ineens een idee voor een topic, eens kijken of zoiets al bestaat... @Judy: Haha :P

Ik reageer hier even op. 'Wat is noodzakelijk om een geloofwaardige fantasiewereld te scheppen? Hoe vermijden jullie een bizarre toon van het verhaal, bizarre inhoud, belachelijke inhoud, surrealisme, ...? Hoe bewaken jullie de continuïteit in jullie verhaal? ' Ik vind dit een voor mij interessante vraag. Dus ik denk even mee. Ik vermoed dat wanneer je over stoffelijke, bestaande dingen schrijft in fantasy, zoals bijvoorbeeld tafel, deur, stoelen, koelkast, tuin, boom, kat, gordijnen etcetera, je ze op een eenvormige wijze consequent dient te beschrijven. Dat zijn de elementen die houvast kunnen zijn voor de lezer. Het fantastisch element (actie!) treedt op als er iets 'raars' gebeurt met één van deze dingen die als statisch beschreven werden, als 'normaal'. Ook het fantastische element, denk ik, dient een structuur te volgen. Welke ? Dat beslist de schrijver natuurlijk. Zou het nuttig zijn om het fantastische veld af te bakenen in het verhaal. Als schrijver/schrijfster na te gaan tot waar en hoever? Daar over na te denken? Dat zou misschien zelfs zover kunnen gaan dat je zelfs bepaalde locaties bepaalt als 'speelveld voor fantastisch' en andere locaties 'normaal' laat. Wat met personages? Een fantastisch personage kan zijn/haar eigen habitat hebben. De spanning zal stijgen wanneer dit personage zich begeeft op een locatie die jij als schrijver hebt afgebakend als 'normaal'. Of wanneer een 'normaal' personage terecht komt in de habitat van het fantastisch personage. Je kan een heel plan uitschrijven of tekenen. En dan heb je een structuur, een skelet volgens een plot, en dan kan je de spieren, het vel en als het moet make-up aanbrengen. Begrijp je wat ik bedoel? Als je de grens tussen het 'normale' en het 'fantastische' hebt afgebakend of in kaart hebt gebracht, kan je makkelijker het ene tegen het andere uitspelen, en op die manier misschien het risico op 'bizarre en belachelijke inhoud' voorkomen of aan banden leggen. Hopelijk heb je hier iets aan.

Ik reageer hier even op. Zou het nuttig zijn om het fantastische veld af te bakenen in het verhaal. Als schrijver/schrijfster na te gaan tot waar en hoever? Daar over na te denken? Dat zou misschien zelfs zover kunnen gaan dat je zelfs bepaalde locaties bepaalt als 'speelveld voor fantastisch' en andere locaties 'normaal' laat. Wat met personages? Een fantastisch personage kan zijn/haar eigen habitat hebben. De spanning zal stijgen wanneer dit personage zich begeeft op een locatie die jij als schrijver hebt afgebakend als 'normaal'. Of wanneer een 'normaal' personage terecht komt in de habitat van het fantastisch personage.

Dit is behoorlijk interessant. Die afbakening was in mijn eerste verhaal voor mij te moeilijk. De toekomst is toch iets gemakkelijker om over te schrijven dan het leven na de dood: technologie geeft zoveel mogelijkheden die helemaal niet zo surrealistisch lijken, maar nu komt het inderdaad aan op heel nauwkeurig afbakenen: welke elementen staan centraal, bijvoorbeeld. Ik merk dat ik veel dingen onbewust heb toegepast in mijn plot nu . Er is ook een locatie die speelveld is voor fantastisch, al staat die nu nog niet centraal. En er zijn regelmatig locatie-switchen , waarbij het thuisfront een doodnormale locatie is , de andere locaties zijn spectaculairder of fantastischer. Het heeft me nu wel op een idee gebracht om iets te kunnen verklaren op een logische manier... Dankjewel om mee te denken !