Deels fictie of voornamelijk fictie?

Fictieve fictie?

Een boek is alleen non-fictie als het geheel en al non-fictie is. Dan onthoud je je ook van interpretaties enz. Jouw boek is dus eigenlijk gewoon fictie. Hoop je met de toevoeging deels/gedeeltelijk fictie (meer) lezers te trekken? Ik weet niet of het zo werkt, relevanter is juist wat is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Dat immers schokt, niet wat je als schrijver allemaal bij elkaar weet te fantaseren ;) Misschien is een toevoeging als: 'Dit boek is deels gebaseerd op ware gebeurtenissen' beter?

Met een bep. toevoeging hoop ik niks te bereiken, niet in die zin, het is alleen maar zo dat sommige delen in het verhaal wel echt zijn gebeurd. Daarom lijkt een toevoeging als: 'Dit boek is deels gebaseerd op ware gebeurtenissen' zinvol, dat had ik er in het begin ook bij gezet, maar begon te twijfelen omdat je dan missch. weer allerlei antwoorden moet gaan geven op vragen als: "Wat, precies?", enz. Bij nader inzien kan men toch wel zo ong. raden hoe of wat.

Alle fictie is ergens op werkelijkheid gebaseerd, dus ik zie geen reden om er iets over te vermelden.

ik vraag me af of het zinvol is om te vermelden dat iets op de werkelijkheid is gebaseerd, omdat ik denk dat je ( als het goed is) juist voor het verhaal aanpassingen hebt gedaan die je verhaal sterker maken. Het ms waar ik nu aan bezig ben is ook gebaseerd op dingen die echt gebeurd zijn, maar ik heb de hp veranderd en de omstandigheden veranderd. Ik gebruik wel het gevoel dat de persoon met wie dit gebeurd is heeft gehad en pas dat aan aan het verhaal wat ik wil schrijven. Ik merk dat hoe meer ik er mee bezig ben, des te minder het belangrijk is dat het waargebeurd is of niet. Ik wil ook geen antwoord moeten geven op vragen als: wat is echt gebeurd, wat niet?, enz. Ik ga er dus bewust voor kiezen om er niet bij te zetten: gebaseerd op ware gebeurtenissen. Maar dat heeft misschien ook te maken met het feit dat sommige mensen er niet zo goed vanaf komen in het ms en als ze zich herkennen is het beter dat ik kan zeggen, dit is fictie. Dat is het tenslotte ook, zoals Hekate al opmerkte: je put als schrijver uit dingen die op de werkelijkheid gebaseerd zijn. Om een lang verhaal kort te make:) ik zou het weglaten.

Ben er inmiddels eindelijk uit: fictie. Dat staat er nu en laat dit nu ook zo. (Al heb ik er wel bij vermeld dat namen en plaatsnamen gefingeerd zijn)

Dat je erbij zet dat namen en plaatsnamen gefingeerd zijn is misschien wel goed als mensen zich kunnen herkennen maar daar boos over kunnen worden. Veel succes met schrijven!

Eén van mijn favoriete kinderboeken was een boek over een meisje in Duitsland, dat in een industriestad woonde en op een dag zwaar ziek werd. De dokter vertelde dat ze niet lang meer te leven had, waarop haar ouders hun huis verkochten en in plaats daarvan een boot kochten om een wereldreis te maken. Als ze uiteindelijk een jaar later terugkeren naar huis wordt het hoofdpersonage genezen verklaard. Helemaal op het einde van het boek is er een nawoord, waarin wordt verteld dat het verhaal deels verzonnen is, maar dat het gebaseerd is op het leven van een meisje in Japan, die zwaar ziek was geworden. Er worden dingen genoemd die verzonnen zijn in het boek, zoals de verstekeling die tijdens de reis ontdekt wordt. En dan wordt een kleine vergelijking gemaakt door de schrijver. Net als het hoofdpersonage uit het boek , hadden de dokters van het meisje uit Japan gezegd dat ze ziek was geworden door de vervuiling van de industrie. En net als de ouders van het hoofdpersonage in het boek, hadden de ouders van het Japanse meisje hun huis verkocht om een wereldreis per boot te kunnen maken, omdat het meisje ongeneeslijk ziek was verklaard. Na twee jaar in de frisse lucht blijkt ze uiteindelijk te zijn genezen, terwijl alle dokters de hoop hadden opgegeven. Ik vond het heel erg mooi dat dit pas helemaal op het einde van het boek onthuld werd. Het gaf je meteen iets om nog een hele tijd lang over na te denken. Waarmee ik dus gewoon maar wil zeggen dat het zo dus ook kan: in plaats van het aan het begin te vertellen, kan je het ook gewoon helemaal voor het einde houden.

Het begin van dat boek: (De droomreis, Klaus Kordon): Er was er eens... zo beginnen sprookjes. Dit verhaal lijkt een sprookje, maar het is werkelijkheid. I (Iets ongelooflijk groots) Er was eens een meisje dat Silke Pitt heette ( ... ) Pas op het einde weet je dan hoe het precies zat met het echte verhaal, heel in het kort.