Ik ben bezig met het schrijven van een roman en heb daarvoor al verschillende schrijfboeken gelezen, geraadpleegd en doorgeworsteld. Ook heb ik technisch naar romans gekeken uit het genre waarin ik aan het schrijven ben, zelfs alinea's en bladzijden geteld. Maar ik heb nog steeds geen antwoord gevonden op mijn volgende probleem. Ik heb mijn tekst in twee delen geknipt. Bewust. daar heb ik verschillende redenen voor: er zit een grote tijdsprong in het verhaal, het rustmoment is nodig voor de spanningsboog, en de (2) hoofdpersonen kennen elkaar in deel 1 niet. In deel 2 kennen ze elkaar wel. In elk deel komt het verhaal van elke hoofdpersoon om en om, in hoofdstukken aan bod. Elk hoofdstuk verdeel ik weer in scenes, die zo'n 8 tot 10 alinea's kennen. Ik maak een nieuwe scène als er plaats- of tijdwisselingen zijn. Nu verschillen mijn hoofdstukken echter nogal in lengte. Er zijn hoofdstukken bij met 20 scenes, maar ik heb er ook met een stuk of 6. Met mijn onderzoek in andere boeken kwam ik niet veel verder. Er waren verhalen bij met een gelijk aantal scenes in elke hoofdstuk. En zelfs een gelijk aantal alinea's per scene. (knap!). Ik heb ook boeken gevonden waarin het een rommeltje was. Ik heb wel ergens gelezen dat er normen worden gehanteerd voor lengtes van hoofdstukken. Maar welke? Ik ben bang dat als ik alles één lengte moet houden, ik bij korte hoofdstukken er een heleboel onzin bij ga verzinnen die er niet toe doet, om maar aan die lengte te komen. Dat wordt vervelend lezen denk ik. De lange hoofdstukken worden dan weer te bondig om de spanning die ik er nu in heb zitten te behouden. Mijn vraag aan jullie is: kan ik doorgaan met dat verschil van hoofdstuklengtes? Is dat niet onrustig voor een lezer? Moet ik echt duidelijke hoofdstukaanduidingen maken, of laat ik de hoofdstukken gewoon met een regel wit of op een nieuwe bladzijde beginnen. Hebben jullie tips, ik kom er even niet uit. :confused: