zwijgplicht hulpverlener

Zwijgplicht, of geheimhoudingsplicht, mag in Nederland worden verbroken als de psycholoog gegronde redenen heeft om te menen dat het doorbreken van de geheimhouding het enige en laatste middel is om direct gevaar voor personen te voorkomen, dan wel wanneer hij door wettelijke bepalingen of een rechterlijke beslissing daartoe wordt gedwongen. Dit gaat bijvoorbeeld op wanneer een kind vertelt dat het thuis mishandeld wordt, of een volwassene serieuze plannen beraamt om iemand anders of zichzelf te gaan doden. Geven van achtergrondinformatie is, denk ik, niet belangrijk genoeg. Zeker als de zaak nog niet in de rechtbank is gekomen. Kijk ook eens op pagina 20 van de beroepscode voor psychologen: http://www.psynip.nl/website/wat-doet-het-nip/ber…. Of op www.wetboek-online.nl. Of het voor Nederland en België precies hetzelfde is, weet ik niet.

Dank je wel Jamie. Je eerste link werkt niet, maar de tweede heeft me wel op weg geholpen. Nog iets wat ik niet onmiddellijk kan terugvinden. Hij mag dus inderdaad de zwijgplicht doorbreken, maar heeft hij ook het RECHT om te zwijgen. Hij is namelijk zelf de moordenaar, en is er dus niet zo happig op zijn dossiers te overhandigen.

Oh, dan moet je even naar psynip.nl gaan, naar "wat doet het NIP" op de tab bovenaan en dan "beroepsethiek en beroepscode". Daar staat ie ook. Hoewel een discussie over beroepsethiek een beetje overbodig is bij een psycholoog die zijn cliënt vermoordt. ;) Iedereen heeft in een verhoor op een politiebureau of de rechtbank het recht om te zwijgen? Je hoeft niet mee te werken aan je eigen veroordeling. Maar hij is nu nog geen verdachte, maak ik op uit jouw verhaal. Dan zou hij ook het dossier kunnen aanpassen, als de rechter hem er überhaupt toe kan dwingen om het af te geven (op rechtspraak.nl staan hier vast uitspraken over).

Beroepsethiek is wel belangrijk voor de lezer die nog niet weet dat hij een moordenaar is. Maar ik zie wel wat je bedoelt. Bedankt Jamie. Ik ben al een heel eind op weg nu.

Verplaatst naar research

De hulpverlener kan zich beroepen op 'gewetensbezwaren' en zijn/ haar zwijgplicht doorbreken. Deze moet hier dan wel eerst zeer goed over nadenken. Als het doorbreken van de zwijgplicht levensreddend kan zijn voor diens klant, of als meer slachtoffers voorkomen kunnen worden, lijkt het me een goede reden. Een hulpverlener mag weigeren info aan politie te geven als deze de zwijgplicht niet wil doorbreken. De hulpverlener moet juist zeer zorgvuldig met de zwijgplicht omgaan. xas

Het is wel balanceren op een dunne koord denk ik.

Vergis je niet in de verschillen tussen beide landen! Zeker wanneer het om wetgeving gaat. Is er niet een peut in jouw eigen land, die je een beetje kent? Die weet dat zo! De meeste mensen reageren heel positief wanneer je vertelt dat je een boek schrijft. Onze lokale chicklit-beroemdheid heeft zelfs een week stage mogen lopen op een dierenartsenpraktijk.

Kristine, dat vraag ik me af.. als je als burger opgeroepen wordt om te getuigen, mag je dan weigeren te antwoorden? Ik weet voor 99% zeker dat een psycholoog dat wel mag als deze het gevoel heeft dat hij/ zij de geheimhoudingsplicht schendt.

Kan die peut, als hij onder druk staat (door wie dan ook, ook zichzelf) dan niet liegen? En dat dan voor zichzelf als terecht ervaren? Dat is dan het volgende koord van het dunne streepje recht waarover iemand kan dansen.

Janheij, dat lijkt me wel een goed idee om het aan een therapeut zelf te vragen. Sgoojur, ik denk dat je als burger verplicht bent te antwoorden, of dat dan al dan niet naar waarheid is moet hij waarschijnlijk zelf uitmaken. Ik denk wel dat een verklaring voor de rechtbank onder ede moet worden afgelegd. Dat zal dan voor een psycholoog ook wel gelden denk ik. Ik denk dat dit de opmerking van Suma ook beantwoordt. De psycholoog in mijn verhaal is de moordenaar, dus als hij zich op zijn zwijgrecht of -plicht kan beroepen zal hij dat doen. Dank jullie voor de reacties.

Ik heb zelf enkele jaren als opvoeder gewerkt en mij is altijd verteld dat zwijgplicht bij de dood van een client vervalt maar dat je er wel zelf voor kan kiezen om die in stand te houden tot je met een gerechtelijke bevel verplicht wordt om te antwoorden. Met andere woorden kan maar moet de therapeut niet antwoorden. Tuurlijk als hij zelf de moordenaar is het misschien een riskante onderneming om een bevel af te wachten

Eigenlijk kan hij dan best met de politie meewerken als ik het goed begrijp. Maar wat moet ik verstaan onder 'meewerken'? Kan hij bvb gewoon informatie geven die hij zelf kwijt wil, of moet hij haar patiëntendossier overhandigen? Voor mijn boek zou het makkelijker zijn dat hij enkel de informatie verstrekt die hem niet kan verdacht maken. Het is essentieel voor mijn verhaal, maar ik heb er echt problemen mee om het geloofwaardig te maken. Dank voor de reactie.

Psychologen verschillen sterk in de manier waarop ze een dossier aanleggen en onderhouden. Onderdelen die er meestal in terugkomen zijn: Kortom: je kunt lekker alle kanten op. Je psycholoog kan verduisteren wat hij wil. Hij kan gewoon zeggen dat het psychologisch onderzoek nooit is gedaan (behalve als anderen hier vanaf weten natuurlijk, en de cliënt krijgt altijd een kopie van het onderzoeksverslag) en hij kan aantekeningen kwijtmaken of aanpassen. Het mag ethisch gezien absoluut niet, maar waarschijnlijk kraait er geen haan naar. En zelfs in de grote GGZ-instellingen (oude RIAGG) zijn dossiers gewoon nog van papier, geloof ik. Waar werkt hij trouwens? Heeft hij bijvoorbeeld een privépraktijk, zit hij in een maatschap of bij een grote instelling? Hoe groter zijn team is, hoe meer mensen op de hoogte zullen zijn van (een deel van) de diagnostiek en behandeling van zijn cliënt.

Ik ga je even een beeld schetsen van waarom ze naar een psycholoog gaat, dan kan je misschien beter oordelen over wat er al dan niet genoteerd zou kunnen worden. (Hij heeft trouwens een privépraktijk, maar daar kan ik nog alle kanten mee op). Als jong meisje werd ze regelmatig verkracht door haar vader, die haar op haar vijftiende opzadelde met een kind dat uiteindelijk dood werd geboren in een tehuis voor ongehuwde moeders. Ze heeft een volledig nieuwe identiteit aangenomen en is nu studente geneeskunde. Om in haar onderhoud te kunnen voorzien (van haar 'vader' wil ze niets meer weten) heeft ze zich ingeschreven in een escortebureau, waar ze eigenlijk tegen haar zin regelmatig mannen moet ontmoeten. Ze is depressief omdat ze de gebeurtenissen niet van zich kan afzetten. De psycholoog is een psychopaat die hoertjes vermoordt, waardoor zij uiteindelijk ook zijn slachtoffer wordt.

Waarom is hij dan ook nog psycholoog? Lijkt me niet de meest voor de hand liggende baan voor zo iemand. Psychopaten kunnen zich helemaal niet inleven in anderen.

Dat lijkt inderdaad op het eerste gezicht onverenigbaar, maar het moet een persoon zijn waarbij ze haar hart kan uitstorten. Psychopaten zijn over het algemeen vrij intelligent, en hebben vaak een job op hoog niveau. Harold Shipman werd ook verondersteld mensen te genezen, maar ik geloof dat hij de grootste seriemoordenaar ooit was. Mensen in de zorgsector stralen vertrouwen uit. Of ze dat ook waard zijn, is natuurlijk iets anders. Mij lijkt het niet echt onverenigbaar.

Ik heb er net ook nog even over nagedacht tijdens mijn sneeuwwandeling. ;) Vind het zelf ook leuk (ik ben ook psycholoog en een tijdje werkzaam geweest in het forensische veld). (wel veel getypt, zie ik nu, teruglezend. Maar goed, ik laat het staan, misschien heb je er wat aan!) Waar je voor uit moet kijken is - denk ik - dat het een personage wordt als een man zonder handen die loodgieter is. Ten eerste wordt het lastig om te schrijven omdat je twee eigenschappen bij elkaar hebt gezet die elkaar uitsluiten en ten tweede ga je je als lezer afvragen waarom die man in vredesnaam de motivatie heeft om loodgieter te worden. Dat is het grootste probleem dat ik heb met een psychopaat die tevens psycholoog is: ik geloof niet dat zo iemand er überhaupt in geïnteresseerd is om elke dag naar de problemen van andere mensen te luisteren, laat staan dat hij ze wil helpen (wat toch meestal de reden is dat mensen psycholoog worden). Hij vindt zichzelf immers per definitie het meest belangrijk en zal anderen vooral als "instrumenten" gebruiken om te krijgen wat hij wil. Als jij een reden kan bedenken waarom zo iemand toch kiest voor het beroep van psycholoog en dit geloofwaardig kan beschrijven, dan ben ik er alleen maar vóór. Mensen zijn natuurlijk niet eendimensionaal en de meest interessante verhalen komen voort uit personages die meerdere lagen hebben. Eerlijk gezegd ben ik nu wel nieuwsgierig naar de reden van jouw personage! Het grootste deel van de echte psychopaten is overigens helemaal niet zo intelligent en loopt vast in de maatschappij vanwege crimineel of in ieder geval asociaal gedrag. Maar je zult er ongetwijfeld een aantal tussen hebben zitten die goed functioneren. Zij kunnen bijvoorbeeld enorm goed liegen, zich sociaal voelend voordoen zonder het te zijn en daarmee een ander voor hun karretje spannen. Maar ze zullen het altijd doen uit eigenbelang. Oké, je vraag in #15 was wat zo iemand zou kunnen noteren in een dossier. Dat stond ook een beetje in mijn laatste post: de psycholoog is er redelijk vrij in, zeker als hij een privépraktijk heeft. Bovendien zal hij belastende informatie over zichzelf er, als hij dat wil, uit kunnen verwijderen zonder dat iemand het merkt. Dossiers zijn vaak gewoon een kartonnen inbinder waar je vellen uit kunt halen (en eventueel nieuwe in kunt stoppen). Ik zet even op een rijtje wat tot nu toe gezegd is: de pscholoog mag zijn geheimhoudingsplicht doorbreken als het de enige manier is om gevaren voor anderen te voorkomen; een hulpverlener mag weigeren info aan politie te geven als deze de zwijgplicht niet wil doorbreken; zwijgplicht vervalt bij de dood van een client maar je kan er wel zelf voor kiezen om die in stand te houden tot je met een gerechtelijke bevel verplicht wordt om te antwoorden. De meest voor de hand liggende koers voor een manipulatief, egocentrisch personage lijkt dan zich beroepen op zijn geheimhoudingsplicht om tijd te winnen om eventuele belastende informatie over zichzelf uit het dossier te verwijderen, als dat er al in stond, maar niet een eventueel gerechtelijke bevel afwachten (om zichzelf niet verdacht te maken). Of het gerechtelijke bevel wel afwachten en dan met een gewijzigd dossier komen en de vermoorde&verontwaardigde onschuld spelen. Zoiets? Beide leveren wel een heel andere verhaallijn op. Hoe denk je er zelf over? En wat voor iets past bij hoe jij jouw personage ziet? En, zoals Janheij zegt: misschien is de regelgeving in België wel anders!

Ik denk dat schrijven over blijkbaar twee tegengestelde eigenschappen boeiend kan zijn, en zeker de lezer op een verkeerd been kan zetten, zodat hij niet onmiddellijk verdacht wordt. Hij is opgegroeid in een gezin waarin de ouders steeds ruzie maakten en zich van hem niet veel aantrokken. Zijn moeder was prostituee en is uiteindelijk in de psychiatrie terecht gekomen. Alhoewel hij niet in een warm gezin is opgegroeid, kwamen zijn psychopatische trekken toen nog niet tot uiting. Zijn eerste moord op een hoertje dateert van vijf jaar terug. (Deze tekst die als proloog voor mijn boek dient, kan je lezen op 'proeflezen' onder Na Céline.) De reden is dus dat zijn moeder prostituee was. En nu de motivatie voor zijn studie. Hij was tijdens zijn jeugd zelf in behandeling bij een psycholoog en die had een hele impact op hem. Hij voelde ook de invloed en macht die van een psycholoog uitging. De cursussen interesseerden hem, niet het helpen van mensen. Het manipuleren van zwakke persoonlijkheden en hen tot criminele dingen aanzetten windt hem op. Op dat ogenblik voelt hij zich God. Nu weet ik niet of dit geloofwaardig overkomt, dat laat ik aan jou over om te beoordelen. Maar zoals je zegt, een persoonlijkheid bestaat uit meerdere lagen. Welke bovenkomt en wanneer hangt van verschillende gebeurtenissen af denk ik. Daarom denk ik dat iemand een lange tijd goed kan functioneren, en zelfs geen asociaal gedrag vertoont. Om op je laatste vraag te reageren. Misschien kan ik hem laten meewerken met de politie (ligt in de lijn van zijn manipulatief en narcistisch gedrag), en hen zelfs de informatie geven dat ze voor een escortebureau werkte en dus eigenlijk een hoertje was. Dat zou de verdenking zeker van hem weghouden. Ik laat hem later tegen de lamp lopen omdat er weer een hoertje vermoord wordt, ook één van zijn patiënten.

Kristine, Het lijkt me meer voor de hand liggen dat het personage waar we het hier over hebben, een alternatieve genezer is. (ik ken namelijk, als ik het nieuws volg, meer alternatieve genezers dan psychologen die (bewust) fout bezig zijn.) Hoe denk jij hierover?

Dat is natuurlijk ook een mogelijkheid Four Seasons, maar dan is het niet zo vanzelfsprekend dat iemand zijn hele ziel blootlegt, en dat is precies wat ik nodig heb. Hoe zou jij dat dan zien?

Als je het nu hebt over hoe een psychopaat je kan inpalmen, raad ik je aan om het volgende boek te lezen: 'Het monsterverbond' van Carolien Roodvoets. Hier volgt de link: http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/het-mo…

overigens mag iedereen zich op zwijgrecht beroepen tijdens een politieverhoor, en zelfs daarna als iemand door het OM gedagvaard wordt kan dat nog. Of het zinvol is, is een tweede. Zwijgplicht en beroepsgeheim zijn ethische plichten. In geval van een levensbedreigende situatie mag ik, als hulpverlener, mijn beroepsgeheim verbreken. Maar het hoeft niet, tenzij de rechter het gelast.

Four Seasons, ik bedoelde eigenlijk hoe jij het ziet dat een alternatieve genezer zijn patiënt zijn hele leven kan laten bloot leggen. Ik heb even naar de link gekeken, en zie dat het ook digitaal te verkrijgen is. Misschien schaf ik het wel aan.

Four Seasons, ik bedoelde eigenlijk hoe jij het ziet dat een alternatieve genezer zijn patiënt zijn hele leven kan laten bloot leggen.

Door veel te vragen en te luisteren en weinig over zichzelf te vertellen. Misschien wat complimentjes tussendoor.

Ik heb even naar de link gekeken, en zie dat het ook digitaal te verkrijgen is. Misschien schaf ik het wel aan.

Wat ik eruit begrepen heb is dat sommige vrouwen meerdere psychopaten (als partner) overleefd hebben.

Four Seasons, misschien is dat wel een alternatief als mijn psycholoog echt ongeloofwaardig overkomt. Maar ik dacht dat je met een depressie niet bij een alternatief genezer zou terecht komen. Aan kate.S: sorry, ik had je reactie niet eerder gezien. Ik begrijp dat zwijgplicht en beroepsgeheim etische begrippen zijn, maar mijn psycholoog heeft daar duidelijk geen kaas van gegeten. Misschien dat het daarom allemaal wat ongeloofwaardig overkomt.

Four Seasons, misschien is dat wel een alternatief als mijn psycholoog echt ongeloofwaardig overkomt. Maar ik dacht dat je met een depressie niet bij een alternatief genezer zou terecht komen.

Misschien door advies of verhalen van kennissen/vrienden of zelfs familie?

Google anders even op depressie alternatieve geneeswijzen.

Ja hoor, dat kan prima. Mensen mogen zelf hun hulpverlener kiezen. Als iemand met een depressie denkt meer baat te hebben bij bijvoorbeeld hypnotherapie of acupunctuur, kan hij ervoor kiezen om hulp te zoeken bij iemand die deze hulpvormen aanbiedt in plaats van een psycholoog. Psycholoog word je trouwens niet door het volgen van cursussen. Hij zal echt een studie moeten volgen. (hoewel het volgens mij een onbeschermde titel is; alleen de titel gezondheidszorgpsycholoog is bij de wet beschermd. Maar jouw doel is volgens mij wel dat het een "echte" psycholoog is, als je ervoor kiest dat dat zijn beroep is en niet een alternatieve hulpverlener) Je vroeg eerder of je verhaal geloofwaardig is. Dat hangt helemaal af van hoe je het opschrijft, dus daar kan ik zo op het eerste gezicht weinig over zeggen. Het gegeven op zich (dat hij zich als psycholoog een soort van God voelt) vind ik wel erg interessant, en het past zeker bij zo'n persoonlijkheid. Leuk trouwens om te lezen dat je je al zo in al je personages hebt verdiept en hun hele achtergrond kent! Emotionele verwaarlozing kan zeker een aanleiding zijn voor een psychopatische ontwikkeling (mits de persoon daar al kwetsbaar voor is). Tijdens de kindertijd en puberteit komen dan wel vaak al hevige gedragsproblemen voor (sadisme, dingen kapotmaken, opstandig gedrag). Dat iemand "ineens" psychopaat wordt als hij 20 is, lijkt me moeilijk te verantwoorden. Maar misschien kun jij dat wel heel goed beschrijven en kan het bij dit personage, in dit verhaal, wel. En daar gaat het natuurlijk om.

Dat iemand "ineens" psychopaat wordt als hij 20 is, lijkt me moeilijk te verantwoorden.

Zelfs in tijden van oorlog?